บทที่ 12 กลายเป็นลูกศิษย์ของเคลเมนท์

บทที่ 12 กลายเป็นลูกศิษย์ของเคลเมนท์

“อ่า เป็นไปได้ไง”

คาร์ทยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความงุนงง ความมั่นใจที่เขามีกลายเป็นความตกใจแทน

เขาคิดด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างผิดปกติในหูของเขา เขาตบหูตัวเอง มันก็ปกติดี ซึ่งหมายความว่าสิ่งที่เขาได้ยินเมื่อครู่นี้เป็นเรื่องจริง เอไลและไรอัส ผ่านการทดสอบ แต่เขาไม่ผ่าน

เขาสอบไม่ผ่าน…

สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร?

เขาคือคาร์ทผู้เป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด เขาจะไม่ผ่านการทดสอบได้อย่างไร?ไรอัสไม่เป็นไร แต่คนอย่างเอไลที่เป็นยาจกอาศัยอยู่ในสลัมจะผ่านการทดสอบได้อย่างไร

"มันเป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้!" ร่างกายของคาร์ทสั่นสะท้าน เขารับไม่ได้กับผลการสอบนี้ เขามองไปที่เอไลซึ่งอยู่ห่างออกไปมากกว่าสิบเมตร และไฟแห่งความโกรธก็พลุ่งขึ้นในใจของเขา

“เอไลต้องโกงแน่ๆ มิฉะนั้นเขาจะผ่านการทดสอบได้อย่างไร? แล้วข้าจะไม่ผ่านได้อย่างไร สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน”

“ข้าเป็นคนแรกเสมอ ข้าจะไม่ผ่านได้อย่างไร มีปัญหาแน่นอน!”

คาร์ทตะโกน เสียงของเขากระจายไปทั่วห้องสมุด คนที่กำลังจะจากไปก็ถูกเขาดึงดูดไว้

นักวิชาการเคลเมนท์มองดูและขมวดคิ้ว “การทดสอบนี้ยุติธรรมและเที่ยงธรรม ทุกอย่างเรียบร้อยภายใต้สายตาของพวกเราสามคน เราจะไม่ทำอะไรที่ฝ่าฝืนกฎอย่างแน่นอน”

คาร์ทมีสีหน้าสงสัย เขายังคงรับไม่ได้เหมือนเดิม

เหตุการณ์ในวันนี้ดูเหมือนจะทำให้ความหยิ่งผยองของเขากลายเป็นเรื่องตลก ความฝันที่เขาสร้างขึ้นเพื่อตัวเขาเอง เขาไม่อยากตื่นและไม่อยากตื่น

“ถ้าเจ้าต้องการดูเอกสารการทดสอบ เราสามารถตรวจสอบได้ทุกเมื่อ โปรดอยู่ในความสงบ นี่คือห้องสมุด” นักวิชาการเคลเมนท์พูดเบา ๆ ปลอบใจคาร์ท

อย่างไรก็ตามดูเหมือนคาร์ทจะไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงได้ ดวงตาของเขาแดงก่ำขณะที่เขาพูดด้วยความงุนงง “เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้!

“ต้องเป็นเอไลที่ติดสินบนพวกเจ้าทุกคน มิฉะนั้นเขาจะผ่านการทดสอบได้อย่างไร? เขาเป็นเพียงสามัญชนที่ต่ำต้อย เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะผ่านการทดสอบเด็ดขาด!” เสียงของคาร์ทดังขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่

นักวิชาการเคลเมนท์ขมวดคิ้ว เคยมีสถานการณ์ที่ผู้คนสงสัยในผลการทดสอบมาก่อน แต่มันไม่เคยเป็นเช่นวันนี้ที่มีคนกล้าอวดดีและไม่ยอมรับความจริงขนาดนี้

ผู้ชมคนอื่น ๆ ก็ส่ายหัวเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้คนที่ดูถูกนักวิชาการเข้าห้องสมุดเด็ดขาด แม้ว่าเขาจะมีผลการเรียนดีขนาดไหนก็ตาม

ห้องสมุดจะไม่รับสมัครสมาชิกที่ไม่รู้จักการให้เคารพผู้อื่น

“เคิร์ท เฮอร์แมน ไล่ผู้ชายคนนี้ออกไป” นักวิชาการเคลเมนท์ออกคำสั่งแก่นักเรียนสองคนข้างๆ แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไป พร้อมที่จะส่งคาร์ทออกไป

ในระหว่างขั้นตอนนี้คาร์ทยังคงขัดขืนและตะโกนว่า "ข้าจะตรวจสอบกระดาษคำตอบของเอไล ไม่เช่นนั้นข้าจะเผยแพร่การกระทำที่ไม่ยุติธรรมของเจ้าไปทั่ว"

ถึงตอนนี้เขาก็ยังยอมรับไม่ได้ว่าเขาไม่ผ่านการทดสอบ ต้องรู้ว่าเขาเป็นที่หนึ่งเสมอ!

“งั้น ไปเอามาให้เขาดูมัน!” นักวิชาการเคลเมนท์ยังมีความโกรธบนใบหน้าของเขา

เฮอร์แมนและเคิร์ทหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำ และพากันไปเอากระดาษคำตอบมา พวกเขากลับมาอย่างรวดเร็วและส่งให้คาร์ท

คาร์ทคว้ากระดาษคำตอบและกวาดสายตาผ่านอย่างรวดเร็ว

เขามองดูกระดาษข้อสอบที่เต็มไปด้วยคำตอบ ทุกคำถามถูกเขียนขึ้นอย่างมีเหตุผล หลายอย่างเป็นสิ่งที่คาร์ทลืมหรือไม่เคยรู้มาก่อน ในขณะนี้ พวกมันทั้งหมดถูกตราตรึงในดวงตาของเขา

โดยเฉพาะคำถามสุดท้ายนี่เขาตอบผิดจริงๆ สิ่งที่เอไลพูดนั้นถูกต้อง

“เป็นไปได้อย่างไร…” หลังจากที่คาร์ทเห็น เขาก็ล้มลงกับพื้น

“ยังมีอีกสองอย่างที่ข้าจะบอก อย่างแรกเจ้าได้อันดับที่สี่ในการทดสอบนี้ แม้ว่าจะไม่มีเอไลเจ้าก็ยังไม่ผ่านการทดสอบ

“และอย่างที่สอง ผลลัพธ์ของเอไลในครั้งนี้เป็นอันดับหนึ่ง สูงกว่าของเจ้ามาก และสูงที่สุดที่เคยมีการสอบแบบนี้มา” ในเวลานี้นักวิชาการเคลเมนท์บอกกับคาร์ท ซึ่งเกือบจะทำให้เขาเป็นลมเมื่อได้ฟัง

โดยปกติและสำหรับความเชื่อส่วนบุคคลที่จะพังทลายลงมันยากที่จะยอมรับในเวลาอันสั้น นี่คือสถานการณ์ปัจจุบันของคาร์ท

ดวงตาของคาร์ทมึนงง ดังนั้นที่หนึ่งของเขาจึงเป็นเพียงจินตนาการอันสุดโต่งของเขางั้นหรือ?

คนเหล่านี้เพียงแค่ซ่อนความสามารถที่แท้จริงของพวกเขาเอาไว้?

สุดท้ายเขาก็ถูกคนลากออกจากห้องสมุด

ตลอดกระบวนการนี้เอไล แค่ยืนดูโดยไม่เข้าไปยุ่ง

สถานการณ์ของคาร์ทตอนนี้ เขาไม่รู้จะสะใจหรือสงสารดี

หลังจากส่งคาร์ทออกไปแล้ว คนอื่นๆ ก็ออกไปเช่นกัน เหลือเพียงเอไลและไรอัสที่ยืนอยู่กับที่

“เคิร์ท เจ้าพาไรอัสไปเตรียมตัวซ่ะ เอไลมากับข้า” นักวิชาการเคลเมนท์โบกมือให้เคิร์ท

ปากของเคิร์ทกระตุก เขาเป็นนักวิชาการที่มีเกียรติ แต่ในขณะนี้เขาทำตัวเหมือนผู้พิทักษ์ 'ท่านอาจารย์มีคนโปรดคนใหม่แล้ว!'

เคิร์ทพาไรอัสไป ก่อนที่พวกเขาจะจากไปไรอัสก็มองเอไลอย่างแปลกๆ ราวกับว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าคนธรรมดาจะสามารถทำคะแนนได้สูงกว่าเธอได้

“ท่านนักวิชาการ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าขอรับ” หลังจากที่เคิร์ทจากไป ก็เหลือเพียงเขา เฮอร์แมน และเอไล

และประโยคแรกที่นักวิชาการเคลเมนท์พูดทำให้เอไลตกตะลึง

“เจ้ายินดีเป็นลูกศิษย์ข้าไหม”

"ลูกศิษย์?"เอไลรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

นักวิชาการเคลเมนท์ทำงานอยู่ในห้องสมุดมานานหลายทศวรรษและมีอิทธิพลต่อเมืองนี้มาก เขารู้จักผู้คนมากมายและเคยเป็นที่ปรึกษาของขุนนางใหญ่บางคน

อาจกล่าวได้ว่าแม้ว่านักวิชาการเคลเมนท์จะไม่ใช่ขุนนาง แต่เขาก็มีอำนาจส่วนหนึ่งในเมือง ซึ่งมาจากความรู้และอาชีพทางวิชาการของเขา

การเป็นลูกศิษย์ของเขาเป็นสิ่งที่ดีมากโดยธรรมชาติ มันเป็นสิ่งที่หลายคนใฝ่ฝัน ไม่ต้องพูดถึงความช่วยเหลือต่างๆที่เขาอาจจะทำให้

ดังนั้น เมื่อนักวิชาการเคลเมนท์ถามคำถามนี้ เอไลตอบทันทีว่า “ขอบคุณนักวิชาการเคลเมนท์ ข้ายินดีเป็นลูกศิษย์ของท่าน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ดี ดี ดี!” นักวิชาการเคลเมนท์หัวเราะ

เขาอายุ 50 ปีแล้ว และเขาได้ต่อสู้เพื่ออำนาจและความรู้มาอย่างยาวนาน ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของเขาๆได้เขียนบทความที่ยอดเยี่ยมมากมายและขุดคุ้ยประวัติศาสตร์ที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้รับเชิญจากขุนนางบางคนให้ไปเป็นอาจารย์ส่วนตัวด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเขายังมีความเสียใจอยู่บ้าง

นั่นคือเขาไม่ได้บ่มเพาะนักเรียนที่โดดเด่นที่พอจะสืบทอดความคิดและความรู้ของเขาและพัฒนาต่อไป

วันนี้เมื่อเขาเห็นเอไล เขารู้สึกว่าเอไลอาจจะทำได้

มีอัจฉริยะมากมายอยู่ในโลกนี้ แต่หายากที่จะเห็นคนที่ขยันขันแข็งเช่น เอไลบนเส้นทางแห่งการเรียนรู้ บางครั้งความขยันขันแข็งก็สำคัญมาก หรือสำคัญกว่าความสามารถด้วยซ้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีความคิดที่จะรับเขาเป็นลูกศิษย์ส่วนตัว

“ใช่แล้ว ความขยันขันแข็งเป็นดาบที่คมกริบ มันจะทำให้คนอื่นมองเจ้าด้วยความเกรงกลัว”นักวิชาการเคลเมนท์ให้กำลังใจเขาและมองที่เอไลอย่างมีความสุข

เอไลกระพริบตา 'ความขยันขันแข็งงั้นหรือ?'

นักวิชาการเคลเมนท์มีความเข้าใจผิดอะไรเกี่ยวกับตัวเขาหรือป่าว? เขาเรียนเพียงสามหรือสี่ชั่วโมงทุกคืนหลังเลิกงานเป็นเวลาครึ่งเดือนเท่านั้น และนั่นถือเป็นความขยันขันแข็งงั้นหรือ..?

เอไลรู้สึกว่าต้องมีความเข้าใจผิดบางอย่าง แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ หากเป็นการเข้าใจผิดเขาคงปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป

“ลำเอียง ลำเอียงชัดๆ!” มุมปากของเฮอร์แมนกระตุก

ย้อนกลับไปตอนที่เขากลายเป็นลูกศิษย์ของนักวิชาการเคลเมนท์เขาทำตัวปกติมาก เขาไม่ได้กระตือรือร้นขนาดนี้เลย

“เจ้ามีคำขออะไรอีกไหม? บางทีข้าอาจช่วยเจ้าได้” หลังจากที่เอไลตกลง รอยยิ้มบนใบหน้าของนักวิชาการเคลเมนท์ไม่เคยหายไปจากใบหน้าของเขา

“เอ่อ มีอยู่ข้อหนึ่งจริงๆ”

"โอ้? เกิดอะไรขึ้น?"

“ข้าขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้าสักสองสามเดือนได้ไหมขอรับ?”

…

แต่สุดท้ายแล้ว เอไลก็ไม่ได้รับเงินเดือนล่วงหน้าจากนักวิชาการเคลเมนท์

เนื่องจากเคลเมนท์ผู้ใจดีมอบเงินให้เอไลโดยตรง 15 เหรียบเงิน โดยขอให้เขาหาที่อยู่ใหม่และซื้อเสื้อผ้าใหม่ด้วย

หลังจากได้รับการรับรองสมาชิกอย่างเป็นทางการ เอไลก็ออกจากห้องสมุดและกลับไปที่ห้องเล็กๆ ในสลัมของเขา พูดถึงเรื่องนี้แล้วเขาค่อนข้างโชคดีที่ไม่เจอปัญหาในสลัมในช่วงเวลานี้

“ในที่สุด การทดสอบก็สิ้นสุดลงแล้ว” ในห้องที่ทรุดโทรม เอไลพูดด้วยความโล่งใจ

ครั้งนี้ไม่เพียงแต่เขาผ่านการทดสอบเท่านั้น แต่เขายังกลายเป็นลูกศิษย์ของเคลเมนท์อีกด้วย นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในด้านสถานะและตัวตนของเขา

“คาร์ทกำลังบ้า!” ระหว่างทางกลับเอไลถึงกับเห็นคาร์ท ในเวลานั้น เขานั่งอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่ข้างถนนด้วยสีหน้างุนงงพร้อมกับพึมพำว่า “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้!”

“ข้าได้แต่หวังว่าเขาจะดึงตัวเองกลับมาได้อย่างรวดเร็ว” เอไลส่ายศีรษะ

เอไลไม่ได้มีความขัดแย้งอะไรกับคาร์ท และไม่มีความแค้นอะไรระหว่างพวกเขามากนัก สถานะปัจจุบันของคาร์ทเป็นปัญหาของเขาเอง และ เอไลได้แต่รู้สึกสงสารเขาเท่านั้น

นอกจากนี้ เขาไม่มีเวลาไปสนใจคนอื่น

เขามีสิ่งอื่นที่ต้องทำ

เอไลคิดถึงบันทึกของซาลีนและรอยยิ้ม 'โลภ' ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

เขาตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเรียนรู้คาถาอื่นๆมาเป็นเวลานาน