ชิงช้าในสวนหลังบ้านที่ติดอยู่กับหน้าผาทางทิศเหนือของหน้าบ้านเธอ
ชิงช้าในสวนหลังบ้านที่ติดอยู่กับหน้าผาทางทิศเหนือของหน้าบ้านเธอ
ชิงช้าในสวนหลังบ้านที่ติดอยู่กับหน้าผาทางทิศเหนือของหน้าบ้านเธอ
บทสนทนาในแกลอรี่
เราไม่ได้เจอกันนานเท่าไรแล้ว ฉันมองใบหน้าของคนตรงหน้ายามที่เขาขยับปากเอื้อนเอ่ย
ผมหน้าม้า
มันเริ่มยาวอีกแล้ว…
ผมหน้าม้าน่ะ!
ฉันเริ่มไม่สามารถมองตรงแล้วเห็นใบหน้าของเธอได้ชัดเจนอีกแล้ว
ม่านแดง
ในที่สุดม่านแดงนั่นมันก็ปิดตัวลงเสียที ฉันรอมันมาตลอดเวลาที่แสงไฟสีขาวนั่นส่องลงมาบนม่านตาของฉัน
เพลงเก่า
ใครคนหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่าเรามักจะจองจำใครคนหนึ่งไว้ในเพลงเก่าเพลงใดเพลงหนึ่ง
วันนี้เป็นวันที่ผมทำผิดพลาดครั้งหนึ่งในชีวิต คือการสงสัยใครซักคนที่คอยอยู่กับผมมาตลอด
ครั้งแรกกับการเขียนไดอารีออนไลน์
: เธอจะเปรียบเขาเป็นอะไร
: ทะเลมั้ง ฉันชอบทะเล
: เขาคงจะซับซ้อน ไม่แน่นอนเหมือนคลื่นทะเล
จากการที่ผมทำเว็บ Blind living (blindliving.club) มาเกือบๆสามปีเจ็ดเดือน
เขาบอกว่า เขาจะรอจนกว่าเราจะกล้าลอง
แต่เราไม่เคยกล้าเลยสักครั้ง
เราไม่เคยกล้าที่จะให้ความสัมพันธ์มีชื่อเรียก
คิดถึง…
คิดถึงอะไรน่ะหรอ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
เมื่อวาน (วันจันทร์ที่ 10 ตุลาคม 2565) เป็นวันออกพรรษา ซึ่งฉันก็ไปวัด เพื่อออกพรรษากับหลวงปู่เหมือนที่เคยทำประจำทุกปี แม้หลายองค์กรภาครัฐจะบอกว่า ฤ
บันทึกแรก อยากจะจดจำว่าเราก็ทำ SEO ได้เหมือนกันนะ
ฉันคิดว่าหลายๆคนคงจะมีไทป์ที่ชอบนะ
แน่นอนฉันก็มี
แต่มันมีแต่ความเสียใจ
ฉันเคยพบเจอใครคนนึง
ตรงไทป์เลยล่ะ
คนบางคนยังอยู่ในใจเสมอ
ฉันเองก็ไม่ได้ลืมใครซะจนจำไม่ได้
แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเมื่อคิดถึง
บางคนชอบออกไปทำกิจกรรมนอกบ้าน เช่นกินข้าว ดูหนัง เที่ยว และอื่นๆ จนลืมไปว่า จริงๆ แล้วความสุข บางทีมันอาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่ที่เราไปเสมอ
อย่ารักใครมากกว่าตัวเอง
เราเจอประโยคนี้เข้าก็ถึงกับงง
มันจะมีจริงๆเหรอคนที่จะรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง
ในวันที่อยู่บ้านคนเดียว และนั่งถามกับตัวเองขณะที่นั่งอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์
ประโยคประทับใจของทุกคนคือประโยคไหน
สำหรับฉันแล้วก็คงจะเป็น อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆนะ