เกี่ยวกับ เขียนกันดอทคอม

คำบรรยายภาพ

ภายในภาพคือฉากพื้นหลังสีดำ ตรงกลางมีการ์ตูน สไตล์ญี่ปุ่น เป็นเด็กผู้ชาย3คนที่ล้อมกรอบด้วยไดคัทเส้นด้านนอกสีส้มด้านในสีแดง ด้านหน้าตรงกลางมีตัวหนังสือ เป็นตัวภาษาอังกฤษพิมพ์ใหญ่เขียนว่าKEANGUN.COM ตัวหนังสือสีดำล้อมเส้นสีขาวใหญ่กว่าตัวหนังสือ และล้อมด้วยเส้นโค้งสีแดงแบบกลมมนมีเงาวาวๆสีส้มด้านบน ซึ่งเส้นจะหนากว่าข้างล่าง

ตัวการ์ตูนผู้ชาย3คน

คนแรกด้านหน้าสุดเด่นสุด มือขวากำไว้หลวมๆ วางบนหนังสือที่มีลายขีดเขียนเส้นๆ มือซ้ายถือปากกาสีดำเขียนไปบนสมุดข้างมือที่กำไว้ ใส่เสื้อยืดสีฟ้านกพิราบคอวีนิดๆ พับแขน ใบหน้าแหลมเรียว ก้มมองสมุดที่เขียน ลากเป็นเส้นเน้นแบบตั้งใจเขียน ตาเป็นทรงสระอิ ทรงเฉียงโต ผมหน้าม้าแสกปัดไปทางมือที่กำปากกา

ผู้ชายคนที่สอง ถือสมุดปกสีน้ำตาล ทำท่ากำลังอ่านอย่างตั้งใจ อยู่เยื้องไปข้างหลังทางมือข้างที่กำของคนหน้า โผล่มาช่วงไหล่ ใส่เสื้อทรงนักเรียนสีขาว ปากแบบคนไม่สนโลกคาแรคเตอร์เย็นชานิดๆ ใส่แว่นทรงเหลี่ยมสีดำ ผมรองทรงสีดำ ตรงกลางมีขวัญชี้ขึ้นเป็นเส้นๆเหมือนโคนัน

ผู้ชายคนที่สาม อยู่ข้างหลังคนแรก แนวตรงกัน แต่เป็นมิติภาพที่ไหลกว่า นั่งอยู่หลังจอคอม ใส่เสื้อยืดคอกลมสีเทา ตาเฉียงคิ้วกระดกเฉียงขึ้น แลบลิ้นมุมปาก กำลังใช้ปากกาคอมเขียนหรือวาดภาพบนคอม ผมสีม่วงเข้ม

Keangun.com คืออะไร หรือคือใคร?

เมื่อวันที่ 11 เดือนธันวาคม ปี พ.ศ. 2561 Keangun.com หรือ"เขียนกันดอทคอม" เริ่มก่อตั้งโดยนายสุริยันต์ สายชมภู นักศึกษาพิการทางสายตาปีสาม จากมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ซึ่งได้รับแรงสนับสนุนจากกลุ่มเพื่อนๆ ที่คอยช่วยเขียนเนื้อหา และคอยช่วยดูเรื่องหน้าตาเว็บไซต์ให้ โดยเงินค่าเช่าเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมด เป็นเงินส่วนตัวของสุริยันต์ที่หักออกมาจากค่าใช้จ่ายประจำวัน ไม่ได้มีผู้สนับสนุนแต่อย่างใด ที่ทำไป ก็เพราะขณะนั้น สุริยันต์ และกลุ่มเพื่อนๆ แค่อยากจะมีเว็บเล็กๆ เพื่อเอาไว้ลงบทความของตัวเอง โดยเปิดให้ผู้ที่มีความสนใจนำผลงานของตนเองมาลงได้ โดยไม่มีค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด

แกนนำที่เป็นคนริเริ่มในการทำเว็บคือ นายสุริยันต์ สายชมภู โดยก่อนที่จะทำ สุริยันต์กล่าวว่า

"เนื่องจากพวกเราเองถนัดงานกันไปคนละแบบ บางคนชอบเขียนบทความเฉพาะทาง บางคนชอบเขียนเรื่องสั้น บางคนชอบเขียนนิยาย ดังนั้นการนำผลงานไปลงตามเว็บต่างๆ จึงไม่ตอบโจทย์สำหรับกลุ่ม ดังนั้นถ้ามีเว็บเป็นของตัวเองก็จะง่ายขึ้น เพราะไม่ต้องคิดหนักเรื่องทิศทางเว็บไซต์ว่าต้องมีเนื้อหาแบบไหน อยากเขียนอะไรก็เขียน ส่วนเรื่องคนอ่านอันนี้ไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่ เพราะถ้าเขียนไปเขียนมา เดี๋ยวก็มีคนเห็น จากกลุ่มเล็กๆ เราก็จะมีคนรู้จัก และมีคนมาเขียนบนเว็บเราเพิ่มขึ้น อีกทั้ง ที่ทำเว็บนี้ขึ้นก็เพราะว่า เห็นเว็บที่มีบทความเฉพาะทางมามากแล้ว อยากเห็นเว็บที่มีบทความให้อ่านหลายๆ แนวบ้าง เช่นเข้ามาที่เว็บเดียว ได้ทั้งเรื่องมีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง คนที่เข้ามาเยี่ยมชม จะได้อ่านหลายๆ อย่างในที่เดียว"

นอกจากทางเขียนกันจะมุ่งเน้นให้เว็บเรามีบทความ หรืองานเขียนหลากหลายแนวแล้ว เว็บเรายังอยากจะเป็นส่วนหนึ่ง ที่เขียน เรื่องราวเกี่ยวกับคนพิการทางด้านสายตา อีกด้วย เพราะเจ้าของเว็บของเราเป็นคนตาบอด รวมถึงเป็นคนวางโครงสร้างเว็บเองทั้งหมด อีกทั้ง บทความที่เกี่ยวกับคนตาบอดก็หาอ่านยาก ดังนั้นเราจึงมีความประสงค์ที่จะเผยแพร่ความรู้ในส่วนนี้ด้วย อันที่จริง เราอยากจะเขียนบทความที่เกี่ยวกับคนพิการทุกประเภทด้วยหากทำได้ แต่ทางทีมงาน ไม่ได้เข้าใจคนพิการทุกประเภท ดังนั้น หากมีใครสนใจแบ่งปันเรื่องราว ก็จะดีไม่น้อย

ในปัจจุบันถึงแม้จะมีเว็บนิยายมากมาย แต่กลับมีเว็บที่คนพิการทางสายตาเข้าไม่ถึงอยู่ด้วย หรือต่อให้ใช้ได้ แต่ก็ต้องอาศัยความเคยชินและความพยายามพอสมควร ดังนั้นการสร้างเว็บนี้ขึ้นมา ส่วนหนึ่งเนื่องเพราะเราอยากจะตอบสนองคนกลุ่มนี้ด้วย

เว็บเขียนกัน ถือได้ว่าเป็นทางเลือกในการประกันการเข้าถึงสื่อประเภทนิยายหรือหนังสือหมวดอื่นๆ สำหรับคนตาบอด เนื่องจากเว็บอีบุ๊คหรือเว็บนิยายที่มีชื่อเสียงของไทยมีการปรับเปลี่ยนหน้าเว็บอยู่ตลอดเวลา ซึ่งหลายครั้งการเปลี่ยนแปลงนั้นก็ทำให้คนตาบอดใช้งานยาก หรือเข้าถึงเนื้อหานิยายไม่ได้เลย วันนี้คนตาบอดอาจจะยังอ่านนิยายบนเว็บบางเว็บได้ แต่พรุ่งนี้คนตาบอดอาจจะเข้าถึงไม่ได้แล้ว ซึ่งเราก็เผชิญกับเหตุการณ์แบบนี้ค่อนข้างบ่อย ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะ แพลตฟอร์มเหล่านั้นไม่ได้ศึกษาผลกระทบที่จะเกิดกับคนตาบอด รวมถึงไม่ได้มีการทดสอบกับคนตาบอดก่อน บางแพลตฟอร์มก็ใจดีมาก เวลาเราแจ้งปัญหาเรื่องการเข้าถึงไปเขาก็หาทางออกให้ แต่บางแพลตฟอร์มก็รับเรื่องไว้แล้วเงียบ เพราะคนตาบอดคือลูกค้าส่วนน้อย ไม่คุ้มค่ากับการลงมือแก้ไขปัญหา

แต่ที่เว็บเขียนกัน เรื่องทำนองนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้น เพราะคนตาบอดเป็นคนทำเว็บและดูแลเว็บเอง แม้ว่าจะมีการปรับเปลี่ยนแก้ไข แต่คนตาบอดจะยังเข้าถึงได้ตลอด ทุกการออกแบบเราจะรู้ได้ทันทีว่า อันไหนที่กระทบกับการเข้าถึงของคนตาบอดบ้าง แล้วเราจะแก้ไขให้ไม่ส่งผลกระทบกับการเข้าถึงนั้นยังไง

นักเขียน หรือนักอ่าน ไม่ได้จำกัดอยู่แค่คนที่มีสายตาปกติเท่านั้น ทว่านักเขียนที่เป็นคนตาบอดก็มี หรือนักอ่านที่เป็นคนตาบอดก็มาก ดังนั้นเว็บไซต์แห่งนี้ จึงถูกออกแบบมาให้คนกลุ่มนี้ใช้งานได้ง่าย เป็นจุดพบกันระหว่างนักเขียนสายตาปกติกับนักอ่านตาบอด หรือนักเขียนตาบอดกับคนที่สายตาปกติได้มาเจอกัน

หลักๆ เว็บนี้ถูกสร้างมาโดยคนตาบอด (โดยมีนักพัฒนามาออกแบบทีมการแสดงผลบางส่วนให้อีกที) ดังนั้นเราจึงมั่นใจได้เต็มที่ว่า คนตาบอดสามารถเข้าถึงได้แน่นอน ขณะที่คนตาดีก็ใช้งานได้ปกติ "เราอยากให้เข้าถึงได้ทุกคน...ไม่ใช่เพียงบางคน" นี่คือความตั้งใจแรกของเรา เมื่อต้องการเริ่มทำเว็บไซต์

นอกจากเว็บนี้ที่ใช้ลงงานเขียน เรายังมีอีกเว็บที่เน้นนำเสนอข้อมูลของคนพิการทางสายตาหรือคนตาบอดโดยเฉพาะ ซึ่งรายได้บางส่วนที่ทางเว็บไซต์ได้ นอกจากเราจะนำไปจ่ายค่าเช่าเซิร์ฟเวอร์ที่เก็บข้อมูลของเว็บนี้ เรายังนำไปใช้เป็นค่าใช้จ่ายในการเก็บข้อมูลของเว็บ www.Blindliving.club (ใช้เซิร์ฟเวอร์เก็บข้อมูลเดียวกันครับ) อีกด้วย

ที่มาของชื่อ "เขียนกัน"

คำแรกเลยคือ "เขียน" คำนี้เราต้องการสื่อว่า เว็บของเราเน้นนำเสนอเกี่ยวกับงานเขียนเป็นหลัก ปฏิสัมพันธ์ของชุมชนหลักๆ จะแสดงออกผ่านตัวอักษร ไม่ว่าจะผ่านเนื้อหาเช่นนิยาย เรื่องสั้น บทความ ไดอารี่ การแสดงความคิดเห็น ตลอดจนการส่งข้อความส่วนตัวระหว่างผู้ใช้งาน

การเขียนอยู่คู่กับชีวิตของเราตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเรียน ทำงาน เวลาสุข เวลาเศร้า หรือแค่อยากระบายความรู้สึกอะไรสักอย่าง การที่เราพิมพ์ข้อความโพสต์ลงตามเว็บโซเชียลมีเดียก็คือส่วนหนึ่งของการเขียน เพียงแค่เป็นการเขียนตัวอักษรผ่านการพิมพ์บนอุปกรณ์เทคโนโลยี

ส่วนคำว่า "กัน" เราต้องการสื่อถึงกลุ่มคนที่ชื่นชอบในเรื่องเดียวกัน ต้องการสื่อถึงความเป็นชุมชนภายในเว็บไซต์

ดังนั้น คำว่า "เขียนกัน"สำหรับเราจึงหมายถึง ชุมชนที่เน้นถ่ายทอดผลงาน จินตนาการ ความรู้สึก รวมทั้งความเป็นตัวเองผ่านการเขียนหรือตัวอักษร

เว็บเขียนกันเหมาะสำหรับใคร?

หากจะกล่าวอย่างง่ายๆ เว็บเขียนกันเหมาะสำหรับทุกคนที่อยากเขียน อยากจะแบ่งปันเรื่องราวให้คนอื่นๆ ได้อ่าน ไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบบทความ เรื่องสั้น หรือนิยาย มีสาระ ไร้สาระ ได้หมดเลย เขียนเก่งไม่เก่ง อันนั้นไม่เกี่ยว ขอเพียงอยากจะเขียน คุณก็เหมาะกับ "เขียนกัน" แล้ว ขอแค่การเขียนของเราไม่ทำร้ายคนอื่น อยากเขียนอะไรได้หมดเลย