บทที่ 1 ตอนที่ 1

บทที่ 1 เข้าเกม 1

           ‘เรานี่เป็นพี่ชายที่ดีจริง ๆ เลย ในโลกนี้ไม่มีใครพี่ชายคนไหนที่จะดีไปกว่าเราอีกแล้ว’

           ระหว่างที่ AGI ของธันวากำลังดำเนินการติดตั้งเกม ชายหนุ่มก็รู้สึกเหนียวตัว

           ‘จริงด้วย วันนี้เรายังไม่ได้อาบน้ำเลยนี่นา แถมหิวข้าวด้วย’

           “ฮารุ ในตู้เย็นมมมีอะไรกินบ้าง”

         “มีอาหารสำเร็จรูปข้า”

         “ไม่เอา มีอย่างอื่นไหม”

         Agi ของธันวาหยุดไปสักพักก่อนที่จะบอกรายชื่ออาหารที่มีในตัวเย็น เมื่อธันวารู้ดังนั้นเขาจึงเตียมตัวไปอาบน้ำ

พอคิดเสร็จชายหนุ่มจึงเดินไปห้องน้ำในทันที  ธันวาเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเปิดก๊อกน้ำและปล่อยให้น้ำไหลลงมาจนเต็มอ่างอาบน้ำ

อ่างอาบน้ำของธันวาเป็นอ่างอาบน้ำไม้โบราณ เขาชอบอาบน้ำในอ่างอาบน้ำไม้ เพราะรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าอ่างอาบน้ำพลาสติก

เขาถอดเสื้อผ้าออกจนหมดก่อนจะก้าวลงไปในอ่างอาบน้ำ น้ำอุ่นทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

ธันวาเริ่มฟอกสบู่ เขาถูสบู่ให้ทั่วร่างกายก่อนจะล้างออกด้วยน้ำสะอาด

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ธันวาก็เช็ดตัวให้แห้ง เขาหยิบไดร์เป่าผมมาเป่าผมให้แห้ง

ธันวาเดินออกจากห้องน้ำ เขารู้สึกสดชื่น

 ธันวาเดินเข้าไปในครัว ตรงไปที่ตู้เย็นและเปิดออก เขาหยิบข้าวสวยหนึ่งถ้วยและปลาทูสามตัวออกมา จากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะอาหารและนั่งลง

เขาหั่นปลาทูเป็นชิ้น ๆ ก่อนจะตักข้าวใส่จาน จากนั้นก็ราดน้ำปลาและพริกป่นลงไปเล็กน้อย

ธันวาเริ่มกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย เขาขยำข้าวกับปลาทูเข้าด้วยกันก่อนจะส่งเข้าปาก รสชาติของปลาทูที่เค็มนิด ๆ มันหน่อย ๆ เข้ากันได้ดีกับข้าวสวยร้อน ๆ ระหว่างที่ธันวากำลังกินข้าว เขาก็คิดถึงเกมที่ตัวเองกำลังรอคอยที่จะได้เล่นอยู่

           ‘สำเร็จแล้วล่ะ’

 เมยิ้มก่อนที่จะส่งข้อความไปห้าแฟนของธันวาเพื่อบอกว่าแผนการของพวกเธอสำเร็จแล้ว อีกไม่นานโทรศัพท์ของเมก็มีข้อความตอบกับมา

           'ไปเจอกันในเกมข้าพี่ พามิ้นไปที่กิวด้วยน้า’

           ระหว่างที่ธันวากำลังกินเข้าอยู่ ชายหนุ่มก็อ่านรายงานของหัวหน้าที่เพิ่งส่งมาเมื่อไม่นานนี้ ในขณะที่ในขณะเดียวกันธันวาก็ให้ฮารุ ที่เป็น agi ส่วนตัวทำการเปิดเพลง anime song ให้ตนเองไปด้วย เพียงไม่นานธันวาก็ทำธุระส่วนตัวจนเสร็จ

           ชายหนุ่มเดินมาที่ห้องของตนเอง ตอนนี้โปรแกรมต่าง ๆ ที่ต้องใช้ในเกมถูกติดตั้งจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว

หลังจากธันวาได้ต่อเครื่องเกมจนเสร็จ ชายหนุ่มวัยสิบแป็ดปีก็ล้มตัวลงนอนทันที เขาเสียบแว่นตาก่อนที่จะมองยังเครื่องทรงกลมที่อยู่ไม่ไกล ธันวาตัดสินใจพูดเพื่อสั่งการทันที

           “เข้าเกม the last world war’

         ‘รับทราบ เรากำลังดำเนินการเชื่อมต่อค่ะ’ เสียงเรียบนิ้งของ agiดังขึ้นเพียงไม่นานธันวาก็รู้สึกง่วงนอน ชายหนุ่มค่อย ๆ หลับตาลงอย่างช้า

         ‘ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง เริ่มเกมได้”

         ธันวาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ตอนนี้ชายหนุ่มพบว่าตอนเองไดอยู่ในห้องสีขาวขนาดใหญ่ มันกว้างสุดลูกหูลูกตา ตรงหน้าของเขามีหญิงสาวคนหนึ่งหน้าตาสะสวยปากนิดจมูกหน่อยผิวของเธอขาวเนียนราวกับหิมะ และดวงตาของเธอก็สดใสราวกับดวงดาราที่ทอแสงยามรัตติกาล

"ยินดีต้อนรับสู่เกม the last world war ค่ะ ฉันเป็น npc ฉันชื่อเกเบรียล  ยินดีที่ได้รู้จัก"

ชายหนุ่มรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่เขาก็ยิ้มตอบกลับไป "ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน”

“ฉันมีหน้าที่ต้อนรับผู้เล่นใหม่ ๆ และคอยช่วยเหลือคุณค่ะ ก่อนอื่นรบกวนคุณธันวาเดินไปเข้าไปที่แคปซูลสีขาวที่ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของคุณด้วยค่ะ หลังจากนั้นเราจะมาเปลี่ยนรูปรักตัวละครกันค่ะ”

สิ้นคำกล่าวของ npc ธันวาก็เดินเข้าไปในแคบซูลสีขาว เพียงไม่นานร่างกายของเขาก็ถูกสร้างขึ้น ชายหนุ่มมองร่างอวตารของตนด้วยความพอใจ

‘สมแล้วที่เป็นคนหล่ออย่างเรา ร่างกายนี่เท่จริง ๆ ‘

เขาชมตัวเองอยู่ในใจ ธันวาไม่คิดจะเปลี่ยนชื่อ หรือหน้าตาของตน เนื่องจากเขาไม่คิดว่าจะเล่นเกมนี้นาน และหากเขาไม่เปลี่ยนชื่อพี่สาวกับน้องสาวก็ต้องตามหาเขาเจออย่างแน่นอน

“เอาล่ะคุณธันวา ต่อไปนี้จะเป็นเมืองที่คุณต้องไปเกิดค่ะ ในโลกใบนี้จะมีเมืองฝึกหัดอยู่สามเมือง เมืองแรกเป็นเมืองแห่งเวทมนตร์จะมีมอนสเตอร์หลากหลายค่ะ เช่น ยักษ์ มังกร”

“ส่วนเมืองที่สองนั้นจะเป็นเมืองแห่งปราณค่ะ”

“หมายความว่าไง เมืองแห่งปราณ”

“ในเกมออนไลน์ คำว่า จอมยุธ หรือ ปราณ มักหมายถึงพลังเหนือธรรมชาติที่ตัวละครสามารถฝึกฝนเพื่อเพิ่มพูนพลังกายและพลังจิต พลังนี้มักถูกใช้เพื่อต่อสู้กับศัตรูหรือเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น

ในเกมแนวกำลังภายใน พลังปราณมักถูกอธิบายว่าเป็นพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายมนุษย์ พลังนี้สามารถฝึกฝนเพื่อเพิ่มพูนพลังกายและพลังจิตได้ การฝึกฝนพลังปราณมักทำโดยการบำเพ็ญเพียร การฝึกวิชา และการใช้ยาอายุวัฒนะค่ะ”

“ส่วนเมืองที่สามเป็นเมืองแห่งวิทยาศาสตร์ค่ะ เมืองนี้จะใช้เทคโนโลยีในการต่อสู้ด้วยค่ะ ฉันดูจากการชีวิตของคุณธันวาฉันคิดว่าคุณคงชอบไปเมืองที่สามใช่ไหมคะ”

“…”

“ไม่ทราบว่าคุณธันวาจะไปเกิดที่เมืองไหนค่ะ”

“ไปเมืองที่สามครับ”

“รับทราบข้า เราจะเริ่มการส่งตัวเลยนะคะ’

“โอเคครับ let’s go 行こう”