บทที่ 243: เด็กชายคนนั้น

ลมเย็นที่พัดผ่านได้ปลุกสติของไป๋เซิ่งเสวี่ยที่หลงไปกับความคิดของตัวเองให้กลับคืนมา ก่อนที่นางจะรีบโรยผงยารักษาลงบนบาดแผล จากนั้นก็พันผ้าพันแผลปิดทับอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากนางไม่มีเสื้อผ้าสะอาดของผู้ชาย นางจึงต้องให้มู่หรงเฉินสวมเสื้อผ้าเดิมของตนไปก่อน ทว่าคืนนี้อากาศเย็นลงกว่าปกติ และน้ำค้างก็ลงหนัก ยิ่งอยู่ในป่าลึกก็ยิ่งเย็นชื้น นางเลยไม่อาจทำใจปล่อยให้เขาต้องนอนท่ามกลางลมหนาวจนทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยแทรกเข้ามาได้อีก