การพบพานของวัลคิวลี่ทั้ง9

การพบพานของวัลคิวลี่ทั้ง9

-A A +A

การพบพานของวัลคิวลี่ทั้ง9

จบบริบูรณ์

ในเช้าที่สดใสผมได้ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าพอผมไปถึงก็ลงเวลาลงวัดอุณภูมิเรียบร้อยแล้วนั่นผมเลยเข้าไปหลังร้านเพื่อที่จะเอากระเป๋าไปเก็บและในขณะที่ผมกำลังจะขึ้นไปหาของนั้นเองก็มีโซ่มาลัดขาผมเอาไว้และมีเหมือนลวดที่ผมนั้นมองไม่เห็นรัดตัวผมเอาไว้ และมีผู้หญิงคนนึงบอกว่า จะดีเหรอค่ะจับเขาไว้แบบนี้ ผู้หญิงอีกคนเลยบอกว่า เอาน่าแบบนี้คงไม่หนีไปไหนแน่ ผมเลยคิดในใจว่า แบบนี้แย่แน่ ยังไงก็ต้องหาวิธีอะไรสักอย่างเพื่อที่จะออกไปจากที่นี่ นี่คู่หูเปิดใช้การติดตั้งอาวุธแบบอัตโนมัติ เห้ยคู่หูแบบนั้น นายจะแย่เอาน่ะ ไม่เป็นไรหรอกฉันมีแผนอยู่ ตามนี้นะคู่หู ช่วยไม่ได่นะจะทำตามที่นายบอกแล้วกัน หลังจากนั้นผู้คนนั้นเลยบอกต่อไปว่า แล้ว เรย์กิกับริโกะล่ะ ไมกะเลยบอกว่าคุณริโกะเข้าห้องน้ำอยู่อ่ะค่ะส่วนคุณเรย์กิก็ยืนเฝ้าคุณริโกะอยู่ มิยาซากะ เลยบอกว่าจริงๆเลยสองคนนั้นต้องให้ฉันมาคุมเองตลอดเลยและมิยาซากะเลยบอกกับเอนะว่า เอนะอย่าปล่อยให้หนีไปหล่ะถ้าเรย์กิรู้เดี๋ยวพวกเราจะแย่ เอนะเลยบอกว่า ฉันไม่ต้องให้เธอมาสั่งฉัน ฉันก็จะทำแบบนั้นอยู่แล้ว ขณะที่เหล่าวัลคิวลี่กำลังคุยกันอยู่ผมเลยบอกแค่ว่า นี่! ฉันหิวน้ำอ่ะแล้วก็อยากเข้าห้องน้ำด้วย ช่วยปล่อยฉันได้รึเปล่า  มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า เฮอะ! คิดจะหนีล่ะสิ ฉันไม่ปล่อยให้นายหนีหรอกนะ ผมเลยบอกว่า ฉันไม่คิดที่จะหนีหรอกน่า มิยาซากะเลยบอกกับเอนะต่อไปว่า เอนะถ้าเจ้านี้คิดหนี ลัดให้ตายเลยนะ เอนะเลยบอกต่อไปว่า ฉันบอกว่าเธออย่ามาสั่งฉันไง ไมกะเลยบอกกับมิยาซากะว่า ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ ขืนให้อยู่แบบนี้ลำบากกับเขาด้วย มิยาซากะเลยบอกกับเอนะว่า ช่วยไม่ได้นะ เอนะปลดลวดออก เดี๋ยวฉันจะปลดโซ่เอง เอนะลังเลยบอกแค่ว่า จะปล่อยไปจริงๆเหรอ มิยาซากะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าคิดจะหนีจะใช้โซ่นี้รั้งเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนเลยและเอนะกับมิยาซากะก็ปลดลวดกับโซ่ออก และผมก็ถูกโซ่ปลดขาออกแล้วลวดที่ลัดตัวผมก็ถูกปลดออก มิยาซากะเลยพูดได้แค่ว่า ถ้านายอยากจะไปกินน้ำหรือจะไปทำอะไรก็รีบไปซะ-มิยาซากะพูดได้แค่นั้นก็หยุดพูดลง ผมเลยก้มหน้าและยิ้มออกมาแล้วบอกแค่ว่า คู่หูติดตั้งอาวุธแบบอัตโนมัติ อะโอ้ หลังจากนั้นก็มีแสงห่อหุ้มตัวของผมจนแสงนั้นจากหายไป มิยาซากะเลยตกใจแล้วบอกไปแค่ว่า ระ ร่างนั้นมัน ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย มิยาซากะเลยบอกกับเอมิกับไมกะว่า เอมิไมกะเตรียมรับมือ ไมกะเลยบอกว่า ไม่ต้องให้คุณมาสั่งฉันหรอกนะค่ะ เอมิเลยบอกว่า ใช่ค่ะไม่ต้องให้คุณมาสั่งหรอกค่ะและเอมิก็ใช้ปืนยิงมาหาผม ผมเห็นเลย ใช้หลังเท้าเตะอนุภาคนั่นขึ้นไปโดนกำแพงด้านบนจนเศษก้อนหินร่วงลงมา เอมิตกใจเลยบอกแค่ว่า อะไรค่ะนั่นไอ้ท่าแบบนั้นพอไมกะเห็นเลยบอกว่า ให้ฉันจัดการเองค่ะ และไมกะก็ใช้ธนูยิงมาหาผมพอผมเห็นผมเลยใช้เคียว หมุนรอบพอผมหมุนเคียวเสร็จทำให้เกิดพายุขนาดกลางพัดลูกธนูของไมกะจนแตกละเอียดจนหมด ไมกะตกใจเลยบอกแค่ว่า แค่สายลมอ่อนๆ ทำให้ลูกธนูของฉัน แตกละเอียดได้ในขนาดนี้...! และเอโกะก็เดินมาข้างหน้าพร้อมโล่ที่สุดจะเเข็งแกร่ง และผมเลยใช้เคียวโจมตีโต้กลับไปแต่ไม่เป็นผลเคียวแสงที่ผมโจมตีไปทำให้เอโกะใช้โล่กันเอาไว้ ผมเลยคิดว่า เป็นโล่ที่แข็งแกร่งยิ่งนักผมคิดแบบนั้นหลังจากนั้นเรย์กิกับริโกะก็ขึ้นมาพอดีพอผมเห็นผมเลยเข้าไปในสต๊อกที่เก็บพวกขนมและผมก็เข้าไปเปิดหน้าต่างตรงข้างเชลล์มาม่าพอผมเปิดหน้าต่างออกก็มีเหล็กกั้นอยู่พอผมคิดได้ดั้งนั้น ผมเลยหยิบปืนออกมาแล้วยิงเข้าไปยังเหล็กที่กั้นอยู่จนเกิดระเบิดขึ้นดัง ตู้ม! ดั่งสนั่นหวั่นไหวถึงยังข้างล่างและผมก็เอาขาข้างนึงเหยีบแล้วเอามือข้างขาวจับขอบหน้าต่าง ผมเลยหันมาตอบแค่ว่า ฉันไม่ยอมโดนจับง่ายๆหรอกนะ แต่ถ้าอยากจะตามฉันให้ทันก็รีบเข้าล่ะ ไปล่ะ! หลังจากนั้นผมก็กระโดดออกนอกหน้าต่างแล้วบอกเพียงว่าเจ็ตโหมดมีเหมือนปีกออกมาด้านข้างและมีไอพ่นออกมาจากด้านหลังของปีกทั้งสองและที่ขาสองและผมก็บินทะยานออกไป เรย์กิเลยบอกริโกะแค่ว่า ริโกะเธอตามไปที ริโกะตกใจเลยบอกแค่ว่า ฉะ ฉันเหรอค่ะ  เรย์กิเลยบอกว่า นอกจากเธอคงไม่มีใครแล้วล่ะ ฝากด้วยล่ะริโกะ ริโกะเลยบอกแค่ว่า โธ่! พวกคุณนี้จริงๆเลยนะค่ะเนี้ยหลังจากนั้นมริโกะก็ใช้ปีกของตัวเองบินตามผมไปขณะที่ผมกำลังบินออกห่างจากริโกะเรื่อยๆ จู่ๆก็มีใบมีดจะมาโจมตีผม พอผมหันกลับไปก็บอกแค่ว่า กงเล็บสายลมหลังจากนั้นผมเลยเหวี่ยงมือออกไปทำให้เกิดสายลมที่รุนแรงขึ้นจนทำให้ใบมีดเหล่านั้นปลิวหายไปในพริบตา และผมก็บินต่อไปเรื่อยๆหลังจากนั้นริโกะเลยบอกว่า หยุดสักทีเถอะค่ะ ฉันไม่อยากตามคุณไปไกลกว่านี้นะค่ะ ผมเลยบอกว่า ถ้าเกิดฉันหยุดเธอก็จะจับตัวฉันไปไหนก็ไม่รู้ดิและริโกะก็บินไล่ผมมาเรื่อยๆ ผมเลยคิดแค่ว่า ชิ! ตามไม่เลิกจริงๆ จะเอาไงต่อล่ะทีนี้ คู่หูผมพูดขึ้นมาว่า คู่หูฉันว่านายยอมให้เขาจับเถอะขืนนายหนีต่อไปแบบนี้ ไม่รู้จะไปสุดที่ไหนนะ ผมเลยพูดแค่ว่าจะดีเหรอแบบนั้น ยอมโดนจับตัวง่ายๆเนี้ยนะ คู่หูเลยบอกว่าอาจจะมีอะไรสนุกๆรออยู่ก็ได้ว่างั้นไหม ผมเลยตอบไปแค่ว่า ถ้ามันมีอะไรสนุกๆอย่างที่นายว่าจริงๆก็คงต้องลองดูหน่อย ถ้างั้น...!และหลังจากนั้นผมก็หยุดบินและริโกะก็เลยบินมาผมพอดีแต่เบรกไม่อยู่แต่โชคยังดีที่ผมรับตัวริโกะไว้ทัน ผมเลยบอกว่า เกือบไปนะ ถ้าเกิดฉันรับไม่ทันเธอคงร่วงไปนานแล้ว ริโกะเลยบอกทั้งที่หน้าแดงว่า ขะ ขอบคุณนะค่ะ แล้วก็ช่วยปล่อยฉันได้รึยัง มีคนอื่นมาทำแบบนี้ ฉันก็อายเป็นนะค่ะ พอผมเห็นสิ่งที่ผมทำผมเลยขอโทษริโกะไปว่า ทะ โทษทีมันเผลอหน่ะ ริโกะเลยถามผมว่า ตกลงคุณจะยอมช่วยพวกเราใช่ไหมค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ก็นะโดนบินตามมาซะขนาดนั้นก็คงต้องยอมหละ แต่ฉันมีข้อแม้อยู่หนึ่งอย่างนะ ริโกะทำหน้างงแล้วบอกแค่ว่า ข้อแม้อะไรค่ะนั้น ผมเลยบอกต่อไปว่า ถ้าเกิดทำให้ฉันสนุกได้ฉันก็จะไป แต่ถ้าไม่จะให้เธอไล่ตามฉันจนหมดแรงเลยดีไหม ริโกะเลยบอกว่า โธ่! ฉันไม่ไล่ตามคุณแล้วนะค่ะ แต่ถ้าคิดว่าเป็นความสนุกส่วนนึงของคุณเองจะขอคิดอีกทีค่ะผมยิ้มแล้วจากนั้นผมเลบอุ้มริโกะในถ้าของเจ้าหญิง ผมเลยบอกกับริโกะว่า เกาะแน่นๆล่ะริโกะเดี๋ยวจะพาไปหาพวกเรย์กินะและริโกะก็เกาะขอผม ผมเลยร้องโอ๊ะขึ้นมาแล้วบอกต่อไปว่า เกาะเบาๆก็ได้ริโกะ ถ้าเธอร่วงขึ้นมาฉันไม่รับผิดชอบชีวิตเธอนะ ริโกะหน้าแดงแล้วบอกขอโทษผมว่า ขะ ขอโทษค่ะ และก็บอกกับคู่หูว่า เปิดใช้พลังงานสำรองทีคู่หู คู่หูผมเลยบอกว่า จริงๆเลยนะนายเนี้ย แต่เอาเถอะ เปิดใช้พลังงานสำรองพอพลังงานสำรองถูกเปิดใช้ผมเลยบอกแค่ว่า เร่งความเร็วห้าสิบเปอร์เซนต์ไอพ่นหลังเท้าเริ่มมีไอร้อนขึ้นตัวปีกทั้งสองข้างของเจ็ทโหมดก็มีไอร้อนขึ้นเช่นเดียวกันหลังจากนั้นผมเลยทะยานออกตถวไปด้วยความเร็วระดับกลางเพื่อมุ่งไปหาพวกเรย์กิพอมาถึงผมก็ค่อยๆลงมาพอลงมาถึงทั้งไอพ่นตรงเจ็ทโหมดกับไอพ่นตรงหลังเท้าก็ดับลง ผมเลยบอกว่า ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ แต่ฉันพาริโกะมาส่งแล้ว  เรย์กิเลยถามริโกะว่า เป็นไงริโกะเขาจะยอมไปกับ เรารึเปล่า ริโกะพูดได้เพียงว่า ยอมไปค่ะ เพียงแต่...! เรย์กิงงกับพูดของริโกะเลยถามริโกะไปเพียงว่า เพียงแต่ อะไรล่ะนั้น! ริโกะเลยบอกว่า เพียงแต่ ถ้าทำให้เขาสนุกในแบบของเขาได้ก็จะไปค่ะ ผมก็เลยบอกว่า ก็ตามนั้นนะขืนช้าฉันเปลี่ยนใจไม่ไปด้วยนะ เรย์กิเลยโมโหแล้วบอกแค่ว่า ไม่ต้องให้นายมาสั่งฉันหรอก มิยาซากะไปกันเถอะ มิยาซากะเลยบอกว่า เธอนี่ปากไม่ตรงกับใจเลยนะแต่ช่างเถอะ ถ้ามีเขาอยู่คงจะสนุกในแบบที่เขาว่า เเละประตูมิติก็ถูกเปิดออก ผมอยู่ในใจว่า ความสนุกต่อจากนี้กำลังจะเริ่มอีกไม่นาน ในตอนหน้าจะเป็นตอนแรกของการพบพานของเหล่าวัลคิวลี่ทั้ง9ในชื่อตอนเจ้าหญิงแห่งดาบ ผู้ใช้ศาสตร์แห่งคมดาบ โปรดติดตามชม

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.