บทที่ 7 คำแนะนำ

บทที่ 7 คำแนะนำ

“มาทันเวลาพอดี!”

เอไลหอบหนักขณะที่เขามาถึงห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของห้องสมุด

ร่างกายที่อ่อนแอเป็นจุดอ่อนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของนักเวทย์ในช่วงแรก แม้ว่าระดับ 1 จะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพได้ แต่การเพิ่มนั้นค่อนข้างจำกัด ยังมีช่องว่างระหว่างพวกเขากับอัศวิน

มียาวิเศษอยู่ในบันทึกของซาลีน เมทาตินที่สามารถยกระดับร่างกายของนักเวทย์ให้เท่ากับอัศวินระดับสูงได้โดยตรง แต่ส่วนผสมส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่เอไลไม่เคยได้ยินมาก่อน ดังนั้นไม่ต้องคิดถึงการที่จะปรุงมันได้

เขาไม่มีคริสตัลที่เป็นปัจจัยพื้นฐานที่สุดสำหรับนักเวทย์ด้วยซ้ำ

เขาอาจจะเป็นนักเวทย์ที่ยากจนที่สุดในประวัติศาสตร์

'เมื่อข้ามีเงิน ข้าจะสร้างคริสตัลเวทมนตร์ที่ดีให้ตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก' เอไลเพ้อฝัน

อย่างไรก็ตาม เขาได้แค่คิดเท่านั้นในตอนนี้ ท้ายที่สุดราคาของคริสตัลก็ไม่ได้ต่ำ

“เอไล คุณเกือบจะสายแล้ว”

มีคนอื่นอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า โรแลนด์ เด็กหนุ่มหน้าตาดีวัย 16 ปีที่มีผมสีดำและดวงตาสีฟ้า เขาเป็นเพื่อนใหม่ของเอไล เขายังเป็นหลานชายของคนร่ำรวย และพ่อของเขาก็เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กๆ

“วันนี้ข้ามาช้าเล็กน้อย” เอไลพูดด้วยรอยยิ้ม

โรแลนด์เพิ่งมาถึงเมื่อเดือนที่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คู่แข่งของเอไลเลย นอกจากนี้เอไลยังค่อนข้างอ่อนโยน ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงไม่เลวร้ายนัก

"ดีแล้ว ข้ายังกังวลว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้าอยู่” โรแลนด์รู้สึกโล่งใจที่เห็นเช่นนั้น จากนั้นเขาก็เดินเข้ามาและถามว่า “การเตรียมตัวสำหรับการทดสอบของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”

พวกเขาต้องเข้ารับการทดสอบในอีกไม่กี่เดือนต่อมา ดังนั้นเขาจึงกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้น

"ดีอยู่ ข้ายังค่อนข้างมั่นใจอยู่บ้าง”

แม้ว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เอไลพูดโดยผิวเผิน แต่ในความเป็นจริงแล้ว ความก้าวหน้าของเขาน่าจะช้าที่สุดในบรรดาเด็กฝึกงานชั่วคราวทุกคน ท้ายที่สุด เขาใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการทำสมาธิ เช่นนั้นโดยธรรมชาติแล้ว เขาจึงไม่มีเวลาเหลือสำหรับการเรียนรู้ในเรื่องอื่นๆ

ในอีกครึ่งเดือนข้างหน้า เขาต้องลดเวลาที่ใช้ในการนั่งสมาธิลงและหันไปสนใจกับการเรียนรู้

"โชคดีนะ" โรแลนด์ให้กำลังใจเขาและเดินออกไป

แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเอไลเป็นเพื่อนที่ดี แต่ในแง่ของความรู้ที่เอไลมี ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ดีเท่าไหร่ มีโอกาสสูงที่จะถูกกำจัด

มันน่าเสียดาย

เมื่อมองไปที่การแสดงออกที่ซับซ้อนในดวงตาของโรแลนด์แล้ว เอไลก็เข้าใจความหมายโดยธรรมชาติ

มันช่วยไม่ได้ ก็เขาไม่รู้อะไรมากนักเพราะเขาพึ่งจะเคลื่อนย้ายมิติมาที่โลกนี้

'ข้าต้องเรียนรู้อย่างหนักเป็นเวลาครึ่งเดือน ข้าต้องการอยู่ที่หอสมุดหลวงแห่งนี้!' ด้วยเหตุผลบางอย่างเอไลพูดประโยคนี้กับตัวเองและยิ้มออกมา

เวลาครึ่งเดือนก็เพียงพอแล้ว

หลังจากเปลี่ยนเป็นเสื้อกั๊กสีแดงและกางเกงสีดำแล้วเอไลก็มายืนอยู่ตรงหน้ากระจก

ในกระจกมีชายหนุ่มรูปหล่อผมสีดำและดวงตาที่ลึกล้ำราวกับรัตติกาล แม้ว่าลักษณะใบหน้าของเขาจะไม่โดดเด่นเป็นพิเศษ แต่เขาก็ดูน่ามองและมีบุคลิกดูสบายๆมาก

หลังจากจัดการรูปร่างหน้าตาของเขาได้ไม่นาน เอไลก็เดินออกไปด้วยรอยยิ้ม

วันนี้เขาไม่ต้องรับหน้าที่ต้อนรับคนข้างนอก เขาแค่ต้องจัดระเบียบชั้นหนังสือเท่านั้น

งานในห้องสมุดไม่ใช่เรื่องยาก แต่ต้องมีความสะอาดสะอานและเป็นระเบียบ มิฉะนั้นสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีผู้มีอันจะกินทั้งหลาย จะคิดว่าที่นี่ดูตกต่ำเกินไปและจะไม่มาที่นี่อีก

เวลาในการทำงานมักผ่านไปเร็วเสมอ

ชั่วพริบตาก็เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว

ดวงอาทิตย์สีส้มส่องผ่านโดมกระจก ย้อมห้องสมุดเป็นสีแดง เมื่อรวมกับประติมากรรมและภาพจิตรกรรมบนฝาผนังแล้ว มันช่างสวยงามราวกับภาพวาด ซึ่งเป็นหนึ่งในคุณลักษณะของหอสมุดหลวง

เอไลเหยียดร่างกายของเขา มองไปยังชั้นหนังสือที่จัดไว้อย่างเรียบร้อยตรงหน้าเขา และยิ้มออกมา

เวลาทำงานอย่างเป็นทางการมักมีเพียงครึ่งวัน หรือถ้าไม่มีผู้ใช้บริการพวกเขามีเวลาว่างตลอดทั้งวัน อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นว่าการทดสอบกำลังจะเริ่มขึ้น นักวิชาการเคลเมนท์จึงอนุญาตให้พวกเขาอยู่ในห้องสมุดหลังช่วงบ่ายเพื่ออ่านหนังสือจนกว่าห้องสมุดจะปิด

“ข้าควรเรียนรู้อะไรก่อนดี” เอไลตกที่นั่งลำบาก

หอสมุดหลวงเป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรไบรน์ มีหนังสือมากกว่าหมื่นเล่มในห้องสมุด พวกมันกว้างใหญ่ราวกับดวงดาว และมีหนังสือหลากหลายประเภท จากดนตรีสู่คณิตศาสตร์ จากมหาสมุทรสู่ดาราศาสตร์ จากประวัติศาสตร์สู่กายามนุษย์ศาสตร์

ความรู้เกี่ยวกับการทดสอบของเขามีจำกัด เขาไม่คุ้นเคยกับการทดสอบเพราะเขามุ่งความสนใจไปที่การเป็นนักเวทย์มากเกินไป คงยากที่จะหาหนังสือที่เหมาะสมในการอ่านจากหนังสือนับแสนเล่มในขณะนี้

ทันใดนั้นชายในชุดคลุมสีดำก็เดินออกมาจากห้องที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร เขาคือนักวิชาการเคลเมนท์

ดวงตาของเอไลเป็นประกาย คนนี้คือคนที่จะให้คำแนะนำได้ดีที่สุดในเวลานี้ไม่ใช่หรือ?

เขารีบเดินเข้าไปหาทันที นักวิชาการเคลเมนท์ก็เห็นเขาเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงหยุดและถามขึ้นด้วยความสงสัย “เจ้าต้องการอะไรไหม”

ห้องสมุดเป็นแผนกที่ค่อนข้างเป็นอิสระเมื่อเทียบกับจักรวรรดิ นักวิชาการเคลเมนท์อาศัยความรู้ความสามารถของเขาไต่เต้าขึ้นมาทีละขั้นเพื่อมาถึงตำแหน่งปัจจุบันของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่หยิ่งผยองเหมือนพวกขุนนางทั่วไป

“หวัดดีครับหัวหน้านักวิชาการ อยากสอบถามว่าควรเรียนอะไรเพื่อการทดสอบที่จะมาถึงอันใกล้นี้” เอไลถามตรงๆ โดยไม่อ้อมค้อม

“หืม?”

นักวิชาการเคลเมนท์มองไปที่เอไลด้วยท่าทางแปลก ๆ

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ประกาศ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในผู้ออกแบบทดสอบ ดังนั้นในขณะนี้คำถามของเอไลเหมือนกับการถามคำตอบจากผู้ออกแบบการทดสอบ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่การแสดงออกของเขาแปลกไป

"เจ้าชื่ออะไร?" เคลเมนท์ถามด้วยความสงสัย แต่มันก็ไม่ใช่ความลับ ดังนั้นเขาจึงไม่เข้มงวดมากนัก

“เรียนหัวหน้านักวิชาการ ข้าชื่อเอไล ลูซิเฟอร์”

'เอไล' เป็นเพียงชื่อต้นของเขา ชื่อเต็มของเจ้าของร่างคนเก่าคือ 'เอไล ลูซิเฟอร์'

“เป็นชื่อที่ดี” เคลเมนท์พยักหน้า “เจ้าสามารถอ่านเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ และตราประจำตระกูล สิ่งเหล่านี้เป็นหัวข้อที่ได้รับความนิยมมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ นอกจากนี้ยังมีความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโลกบางอย่างที่เจ้าควรอ่าน”

“ครับ ขอบคุณมากครับ”เอไลพยักหน้าขอบคุณ

"ด้วยความยินดี ขอให้โชคดี"นักวิชาการเคลเมนท์ให้กำลังใจเขาและรีบเดินจากไป

เขาไม่สามารถอดกลั้นมันไว้ได้อีกต่อไป

เขาอยากจะหัวเราะจริงๆ

เขาเป็นนักวิชาการมาหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนถามข้อสอบกับเขาตรงๆเช่นนี้

ในสถานะของนักเวทย์ที่มีพลังจิตแข็งแกร่ง เอไลมองดูนักวิชาการที่ยักไหล่เล็กน้อยและมุมปากที่ยกขึ้นเล็กน้อย โดยไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

'เขาต้องคิดถึงเรื่องอะไรตลกๆแน่ๆ'

อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ การรู้ว่าจะเรียนรู้อะไรเป็นเพียงขั้นตอนแรกเท่านั้น ในอีกครึ่งเดือนข้างหน้าเขาจะต้องดูดซับความรู้ทั้งหมดนั่นให้ได้

” ประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิ”, “ภูมิศาสตร์ของจักรวรรดิ”, “ตราประจำตระกูลของขุนนาง” และ “สารานุกรมโลก”

ไม่นานเอไลก็พบหนังสือที่เหมาะสม และหลังจากเขียนบันทึกแล้ว เขาก็นำหนังสือทั้งสี่เล่มไปไว้ในห้องอ่านหนังสือเล็กๆ ในห้องสมุด

ในห้องอ่านหนังสือเอไลจุดเทียนและวางหนังสือไว้บนโต๊ะ จากนั้นเริ่มอ่าน

ห้องสมุดเป็นผู้จัดหาเทียนไขให้ ดังนั้นอย่าใช้มันโดยเปล่าประโยชน์

ภายใต้แสงเทียนที่สว่างไสวเอไลหายใจเข้าลึก ๆ และรูปแบบจำลองทางจิตวิญญาณ เขาก็ร่ายเวทย์ความทรงจำเร่งด่วยในใจของเขาอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็มีแสงวูบวาบผ่านดวงตาของเขา เขาก้มหัวลง พลิกหนังสือและเริ่มอ่านทันที