บทที่ 190 บลัดบราเธอร์

“ว่าแต่โทรมามีอะไรหรือเปล่า?” ลู่หยางพยายามพูดอย่างสบาย ๆ และพยายามกลั้นน้ำตาไว้

“อีกสองวันมีงานเลี้ยงรุ่น ช่วยมาเป็นกำลังใจให้ฉันหน่อย” เจียงเจ๋อกล่าว

“ตัดสินใจจะสารภาพรักสาวแล้วสินะ ไม่น่าเชื่อว่าเจ๋อน้อยจะโตเป็นหนุ่มแล้ว” ลู่หยางพูดพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะ

“ไอ้บ้า! ฉันแอบชอบเธอมาตั้งสามปีแล้วนะนายก็รู้ อีกอย่างมันก็มีคนตามจีบเธออยู่ตั้งเยอะ ถ้าฉันชวนเธอมาคนเดียวฉันก็กลัวว่าเธอจะไม่มา ฉันเลยจัดงานรวมทั้งห้องกันไปเลย นายจะต้องคิดหาวิธีช่วยฉันด้วย” เจียงเจ๋อกล่าว

“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวฉันจะช่วยให้นายพิชิตใจสาวได้เอง” ลู่หยางกล่าว

“ฉันรู้อยู่แล้วว่านายจะต้องช่วยฉัน” เจียงเจ๋อกล่าวอย่างสบาย ๆ เพราะตลอดสามปีที่ผ่านมาเขาเคยชินกับการมีลู่หยางคอยช่วยอยู่ข้าง ๆ เมื่อมีเพื่อนคนนี้อยู่ด้วยมันก็ทำให้เขาสบายใจขึ้นเยอะเลย

จู่ ๆ ในระหว่างที่เขากำลังจะวางสาย เจียงเจ๋อก็นึกขึ้นมาได้เขาจึงเอ่ยปากถามออกไปว่า

“นายเคยเล่นเซคคัลเวิลด์ไหม? ฉันได้ยินมาว่าเกมนี้สนุกมากเลย”

“ฉันเล่นมาเดือนกว่าแล้ว” ลู่หยางตอบกลับ

“ถ้างั้นพาฉันไปเก็บเลเวลด้วย ฉันเพิ่งกลับมาจากการเที่ยวทะเลกับพ่อ” เจียงเจ๋อกล่าวอย่างภูมิใจ

“ไม่มีปัญหา แต่สองวันนี้ฉันกำลังยุ่ง ๆ เดี๋ยวค่อยคุยตอนเจอหน้าก็แล้วกัน” ลู่หยางกลับด้วยรอยยิ้ม

“เดี๋ยวสองวันนี้ฉันจะซ้อมสารภาพรักให้ดี ๆ อีกสองวันค่อยเจอกัน” เจียงเจ๋อกล่าวพร้อมกับวางสาย

—

10 โมงเช้า ลู่หยางก็ทำการสวมหมวกเพื่อเข้าสู่เกม

สถานที่ตั้งกิลด์อยู่ที่บริเวณห้องท้องพระโรงของพระราชวัง และในตอนที่ลู่หยางเดินทางไปถึงด้านนอกท้องพระโรงก็มีผู้เล่นมายืนรวมกันไม่น่าจะน้อยกว่า 50,000 คน

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงมีคนมาเยอะขนาดนี้?” ลู่หยางพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนที่เขาจะส่งข้อความถามเข้าไปภายในแชทกลุ่ม

“พวกนายอยู่ไหน? ทำไมที่หน้าประตูถึงมีคนเยอะขนาดนี้?”

ขณะเดียวกันตรงบริเวณเจ้าหน้าที่ตั้งกิลด์ พวกฉิงชางก็กำลังถูกผู้เล่นหลายร้อยคนล้อมรอบพวกเขาเอาไว้ตรงกลาง

หัวหน้า! ในที่สุดคุณก็มาสักที รีบเข้ามาตรง NPC ตั้งกิลด์เร็ว ๆ เข้า คนข้างนอกกำลังรอมาสมัครเข้าร่วมกิลด์พวกเราอยู่ พวกเรามารีบตั้งกิลด์กันเถอะ :ฉิงชางตอบ

สีหน้าของลู่หยางเปลี่ยนไปด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่เขาจะพิมพ์ข้อความออกไปว่า: บอกให้พวกเขาเปิดทางให้ฉันหน่อย ฉันเข้าไปไม่ได้

ในเวลาไม่ถึง 3 นาทีผู้เล่นบริเวณห้องท้องภารโรงก็เปิดเส้นทางกว้างกว่า 5 เมตรเพื่อให้ลู่หยางเดินเข้าไป

ระหว่างนั้นฉิงชาง, เซี่ยหยู่เว่ยและผู้เล่นกว่า 20 คนก็เดินออกมาเพื่อมารับลู่หยางที่อยู่หน้าห้องท้องพระโรง

“นี่คือลู่หยาง หัวหน้ากิลด์ของพวกเรา” ฉิงชางเดินมาหยุดอยู่ข้าง ๆ นักเวทหนุ่มพร้อมกับตะโกนแนะนำตัวลู่หยางออกไปเสียงดัง

“สวัสดีครับ/ค่ะ หัวหน้า”

เสียงตะโกนจากผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนดังขึ้นพร้อมกันจนทำให้ผู้เล่นภายในเมืองเซนต์กอลล์ต่างก็มองมาทางพระราชวังอย่างสับสน

ลู่หยางยังคงไม่ได้พูดอะไร แต่เขาเดินผ่านเส้นทางที่ผู้เล่นเปิดให้ไปอย่างมั่นคง

แม้จะต้องเผชิญหน้ากับสายตาของผู้เล่นนับหมื่น แต่มันก็ไม่สร้างความหวาดหวั่นให้กับเขาเลยแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้ามตอนนี้บนใบหน้าของเขามันกลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ตั้งแต่กลับมาเกิดใหม่มันก็ไม่มีช่วงเวลาไหนที่เขามั่นใจกว่าวันนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะในที่สุดเขาก็มีต้นทุนมากพอจะเอาชนะลิ่วเจียได้ แล้วในอนาคตอันใกล้เขาก็มั่นใจว่าจะนำพากิลด์ให้กลายเป็นอันดับ 1 ของเมืองเซนต์กอลล์

หลังลู่หยางเดินมาถึงเจ้าหน้าที่ก่อตั้งกิลด์ เขาก็เริ่มกรอกข้อมูลและทำการคลิกเพื่อสร้างกิลด์ในทันที

ระบบ: การสร้างกิลด์จำเป็นจะต้องใช้เงิน 10 เหรียญทอง โปรดกดยืนยันหากคุณต้องการจะสร้างกิลด์

ลู่หยางกดยืนยันพร้อมกับจ่ายเงินออกไป 10 เหรียญทอง

ระบบ: ยินดีด้วย คุณสร้างกิลด์เรียบร้อยแล้วหมายเลขกิลด์ของคุณคือ 6888 กรุณาป้อนชื่อกิลด์

ในชาติก่อนกิลด์ของเขามีชื่อว่าบลัดบราเธอร์ และในชาตินี้เขาก็ยังคงยึดมั่นที่จะตั้งชื่อกิลด์ด้วยชื่อเดิม

บลัดบราเธอร์

ระบบ: ยินดีด้วย คุณได้สร้างกิลด์บลัดบราเธอร์สำเร็จ

ตอนนี้ฉิงชาง, บิทเทอร์เลิฟ, สามฝาแฝดตระกูลไป๋, ซุนหยู, เซี่ยหยู่เว่ย, เหมาชิว, หลานอวี่และคนอื่น ๆ กำลังยืนอยู่ด้านหลังของลู่หยาง

“ตามฉันมา พวกเราไปรับสมัครคนเข้าร่วมกิลด์กันเถอะ” ลู่หยางกล่าว

“ครับ/ค่ะ” ทุกคนส่งเสียงตอบรับอย่างตื่นเต้น

หน้าประตูใหญ่

ลู่หยางยืนอยู่บนบันไดขั้นที่ 6 พร้อมกับจ้องมองไปยังผู้เล่นนับหมื่นที่อยู่ตรงหน้า

“วันนี้บลัดบราเธอร์ได้ถูกก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการ และพวกเราก็พร้อมที่จะรับพี่น้องมาร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน” ลู่หยางตะโกนเสียงดัง ก่อนที่จะสั่งให้พวกฉิงชางกระจายตัวออกไปเป็น 19 แถวเพื่อเริ่มรับสมัครผู้เล่นเข้าร่วมอย่างเป็นทางการ

—

ไกลออกไป

ฉงป้ากำลังยืนมองลู่หยางพร้อมกับหันไปพูดกับฉือมู่ที่อยู่ข้าง ๆ

“ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาสมัครเข้าร่วมกิลด์เขาเยอะขนาดนี้ ดูเหมือนไอ้หนุ่มนี่จะมีอิทธิพลต่อคนอื่นมากเลยนะ”

“เขาก็แค่โชคดีที่มาตั้งกิลด์ตอนกลุ่มผู้เล่นอิสระเพิ่งถูกพวกเราทำลายลงไป แน่นอนว่าคนพวกนี้ย่อมมีความแค้นภายในใจและต้องการจะใช้ลู่หยางเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวเพื่อกลับมาแก้แค้น” ฉือมู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ดูซิว่าเขาจะมีความสามารถในการควบคุมกิลด์ใหญ่ขนาดนี้ได้หรือเปล่า ถ้าเขามีความสามารถไม่มากพอบางทีจุดจบของกิลด์เขาคงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่” ฉือมู่กล่าวพร้อมกับส่ายหน้า

“เฮ้อ... เขาจะไปมีความสามารถขนาดนั้นได้ยังไง การสร้างกิลด์จำเป็นจะต้องพึ่งพาทั้งเงินทั้งผู้เล่นชั้นยอด ตอนนี้ความรุ่งโรจน์ที่เขาได้รับมันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาถูกบลัดเติสตี้โจมตีอย่างเต็มกำลัง ในเวลานั้นกิลด์ของเขาก็คงจะพังทลายลงมาอย่างรวดเร็ว” ฉือมู่กล่าว

ไม่ว่าจะเป็นฉงป้า, ฉือมู่หรือหัวหน้ากิลด์คนอื่น ๆ ก็ไม่มีใครเชื่อว่าลู่หยางจะมีความสามารถในการดูแลกิลด์ขนาดใหญ่แบบนี้ได้ และมันก็ไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงบลัดไทแรนท์หรือแบล็คบลัดเลย

—

สำนักงานใหญ่กิลด์บลัดเทิสตี้

บลัดไทแรนท์กำลังมองดูถ่ายทอดสดพร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าอันเยาะเย้ย

“ฉันจะปล่อยให้แกดีใจไปชั่วคราว แต่หลังจากนี้ฉันจะให้บทเรียนแกไปชั่วชีวิต”

“หัวหน้า พวกเราจะไม่จัดการกับลู่หยางในตอนนี้เหรอครับ?” ดีม่อนบลัดถาม

“ฉงป้ากับฉือมู่กำลังรอให้ฉันลงมือ ฉันไม่โง่ไปเดินตามแผนของพวกมันหรอก” บลัดไทแรนท์กล่าวพร้อมกับส่ายศีรษะ

“แล้วพวกแบล็คบลัดล่ะครับ? พวกเขากำลังทำสงครามกับฉงป้าอยู่ ถ้าเราไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยพวกเขาจะต้องพ่ายแพ้แน่นอน” ดีม่อนบลัดถาม

“ตอนนี้ฉันมีเวลาไปช่วยคนอื่นที่ไหน?!” บลัดไทแรนท์กล่าวอย่างไม่พอใจ

สงครามในครั้งที่แล้วทำให้บลัดเติสตี้สูญเสียอุปกรณ์ชั้นดีไปหลายพันชิ้นจนมันส่งผลกระทบต่อกิลด์อย่างหนัก เขาจึงพยายามหลีกเลี่ยงการปะทะกับฉงป้าและฉือมู่ไปก่อน แต่แบล็คบลัดไม่ได้ล่วงรู้ถึงแผนการนี้เลย เขาจึงยังคงนำกำลังพลไปทำสงครามขนาดเล็กกับฉงป้าตามแผนที่ต่าง ๆ ต่อไป

“ไอ้เด็กนั่นมันแค่โชคดี แต่คราวหน้ามันไม่โชคดีแบบนี้แน่” ดีม่อนบลัดพูดอย่างแค้นใจ

—

ห้องท้องพระโรง

ลู่หยางและคนอื่น ๆ ใช้เวลาในการรับสมัครคนเข้าร่วมกิลด์ยาวนานเกือบ 5 ชั่วโมง ซึ่งในท้ายที่สุดพวกเขาก็ได้รับสมัครสมาชิกมา 67,000 คน และทำให้ในตอนนี้พวกเขาติดอันดับ 1 ใน 10 กิลด์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซนต์กอลล์ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“นี่แค่วันแรกเองนะ อีกไม่นานคนในเกมของเราคงจะทะลุแสนแน่นอน” ฉิงชางกล่าว

“นี่เรายังจะต้องมารับสมัครคนอีกงั้นเหรอ หัวหน้าเราไปจ้างคนอื่นมารับคนแทนได้ไหม?” ไป๋เหลิงบ่นพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งกับพื้น

“ใช่ครับหัวหน้า ถ้าพวกเรายังจะต้องมารับสมัครผู้เล่นแบบนี้อีก ไม่นานคนอื่นคงจะเก็บเลเวลไล่ทันพวกเราแน่ ๆ แล้วถ้าเราไม่นำทีมออกไปเก็บเลเวล อีกไม่นานคนที่เพิ่งสมัครเข้ามาก็คงจะแยกย้ายกันไปด้วยเหมือนกัน” บิทเทอร์เลิฟกล่าว

“เรื่องนี้ฉันก็เห็นด้วยค่ะ” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“ฉันมีตัวเลือกเอาไว้ในใจแล้ว พรุ่งนี้ขอให้ทุกคนอดทนไปอีกครึ่งวันนะ” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

 

---

รับสมัครคนกันยาว ๆ 5555