ตอนที่ 893 ราชันย์กระจอกปะทะจักรพรรดิผู้แข็งแกร่ง

เซี่ยเฟยใช้กฎแห่งความโกลาหลเปิดชั้นป้องกันของอาวุธมายา ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่น่าเชื่อเลยว่าเซี่ยเฟยสามารถเปิดการป้องกันเข้าไปได้จริง ๆ”

“เขาทำได้ยังไงกันนะ?”

“อาจจะเป็นเพราะว่าเขาคือหมาป่าเดียวดายในตระกูลของเราก็ได้”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”

เหล่าบรรดาหมาป่าสกายวิงต่างก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยนักรบมาร 150 คน

“นี่คือเรื่องของสกายวิง ใครไม่เกี่ยวไสหัวออกไปซะ!” สโลแกนอันเป็นเอกลักษณ์ของสกายวิงดังขึ้นอีกครั้ง แล้วมันก็ดูเหมือนกับว่าคนในตระกูลจะชอบสโลแกนนี้มาก แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะหลีกทางให้กับพวกเขาหรือไม่ มันก็ไม่มีความหมายตราบใดที่คนกลุ่มนั้นคือเป้าหมายของฝูงหมาป่า

ฟุบ ๆ ๆ ๆ

ขามานักรบระดับราชันย์ทั้ง 12 ของสกายวิงก็เคลื่อนที่เข้ามาอย่างกล้าหาญ ขณะที่ขากลับมันก็ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาหยุดยั้งพวกเขาเอาไว้

แม้ว่าเหล่าบรรดาราชันย์ของเผ่ามารจะรู้สึกโกรธที่ลูกน้องไม่เคลื่อนไหวออกไปหยุดสกายวิงเอาไว้ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถตำหนินักรบเหล่านั้นได้ เพราะทุกคนต่างก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนบ้าจากตระกูลนี้

ในเวลาเพียงแค่ไม่นานเซี่ยเค่อกับเซี่ยกวงไห่ก็นำฝูงหมาป่าถอยทัพกลับมาได้อย่างปลอดภัย ขณะที่พวกเขาได้นำปีศาจทะลายดาวขึ้นมาถือไว้ ซึ่งตราบใดก็ตามที่มีใครไล่ตามพวกเขามากลุ่มคนพวกนั้นก็จะถูกสังหารในทันที

ระหว่างนั้นเซี่ยเกิงที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็เริ่มทำการตรวจจับการเคลื่อนไหว โดยการส่งพลังมิติออกไปตรวจสอบ

กฎแห่งการค้นหาเป็นอนุพันธ์ย่อยแตกออกมาจากกฎมิติ นักรบสกายวิงส่วนใหญ่ต่างก็ล้วนแล้วแต่ฝึกกฎแห่งมิติเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เซี่ยเกิงที่มีพรสวรรค์ทางด้านการค้นหาจึงปลีกตัวออกมาฝึกฝนกฎ ๆ นี้ด้วย

อย่างไรก็ตามเพื่อต้องแลกกับการค้นหาอันแข็งแกร่ง เขาก็ต้องสูญเสียความเร็วไปด้วยเช่นเดียวกัน เพราะท้ายที่สุดมันก็มีสัตว์ประหลาดในจักรวาลที่สามารถฝึกหลาย ๆ สิ่งพร้อมกันอย่างเซี่ยเฟยอยู่เพียงแค่ไม่กี่คน คนส่วนใหญ่จึงสามารถเลือกฝึกฝนได้เพียงแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่งเท่านั้น

“เป็นยังไงบ้าง?” เซี่ยกวงไห่กล่าวถาม เพราะในเวลานี้พวกเขาหนีออกมานอกระยะสายตาของศัตรูแล้ว การตรวจสอบสถานการณ์ของนักรบมารจึงจำเป็นจะต้องพึ่งพาการค้นหาของเซี่ยเกิงเท่านั้น

“ศัตรูกำลังรวมตัวกัน น่าจะเตรียมพร้อมรับมือการเคลื่อนไหวของพวกเราในครั้งต่อไป แต่พวกมันไม่ได้ตามพวกเรามา” เซี่ยเกิงกล่าว

“สถานการณ์ของเซี่ยเฟยเป็นยังไงบ้าง? นายพอจะตรวจจับอะไรเขาได้ไหม?” เซี่ยกวงไห่ถาม

“ฉันตรวจหาเซี่ยเฟยไม่เจอเลย ทันทีที่เขาเข้าไปในชั้นป้องกันช่องว่างมิติก็เคลื่อนที่เข้ามาปิดตัวในพื้นที่บริเวณนั้นทันที แต่สิ่งที่เซี่ยเฟยบอกมาถูกต้องแล้ว ตอนนี้ศัตรูมีกำลังเสริมเป็นราชันย์กฎมาอีก 27 คนทำให้พวกมันมีราชันย์อยู่ 56 คนแล้ว” เซี่ยเกิงกล่าวอธิบาย

เหตุการณ์ในปัจจุบันทำให้ทุกคนขมวดคิ้วขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ยังดีที่เซี่ยเฟยสามารถคาดการณ์ได้ว่าศัตรูจะมีกองกำลังมาเสริมอีกไม่นาน

ถ้าหากย้อนกลับไปเซี่ยเฟยไม่กล้าคัดค้านแผนการของเซี่ยเค่อ ในตอนนี้สกายวิงก็คงจะประสบกับการสูญเสียครั้งใหญ่ เพราะไม่ว่ายังไงจำนวนของศัตรูก็มีมากกว่าพวกเขาเกือบ 5 เท่า

“รู้งี้เราน่าจะส่งใครสักคนเข้าไปพร้อมกับเซี่ยเฟย ถ้ากองกำลังเสริมของศัตรูมาถึงแล้วการบุกฝ่าออกมามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป” เซี่ยกวงไห่กล่าวพร้อมกับตบขาตัวเองอย่างแรง

“ไม่มีประโยชน์หรอก ในบรรดาพวกเราไม่มีใครสามารถช่วยเขาพิชิตอาวุธมายาได้ อีกอย่างเซี่ยเฟยก็เป็นหมาป่าเดียวดายในตระกูลเรา มันจะเป็นอิสระกับเขามากกว่าถ้าหากว่าเขาได้เคลื่อนไหวเพียงคนเดียว” เซี่ยเค่อกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“ตอนนี้ศัตรูมีจำนวนมากกว่าพวกเราหลายเท่า พวกเราควรจะขอกำลังเสริมมาเพิ่มไหมครับ?” เซี่ยกวงไห่กล่าวถาม

“ไม่ต้องห่วง ฉันส่งสัญญาณกลับไปแล้ว และถึงแม้ว่าจะมีแค่พวกเราแต่ฉันก็มั่นใจว่าเราจะช่วยเซี่ยเฟยออกมาได้” เซี่ยเค่อกล่าวด้วยรอยยิ้ม

พื้นที่บริเวณนี้เกินขอบเขตที่เข็มทิศมิติจะใช้งานได้ แต่พวกเขาได้ใช้ยานรบของตระกูลในการเป็นจุดเชื่อมสัญญาณ โดยพวกเขาได้ทำการส่งสัญญาณไปยังยานรบและให้ยานรบส่งสัญญาณกลับไปยังคฤหาสน์อีวิลวิงอีกที

“เซี่ยเกิงนายนับเลขผิดหรือเปล่า? ตอนแรกพวกมันมีราชันย์ 30 คนแล้วนายก็บอกว่าพวกมันมีกำลังเสริมมาอีก 27 คน ถ้าถูกจำนวนของพวกมันควรจะมี 57 คน แล้วทำไมนายถึงบอกว่าพวกมันมีแค่ 56 คน?” จู่ ๆ เซี่ยซีผู้ซึ่งเป็นนักรบหญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มก็ถามขึ้นมาด้วยความสับสน

ท้ายที่สุดแล้วผู้หญิงก็มีความรอบคอบมากกว่าผู้ชาย ความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จึงถูกสังเกตได้จากเซี่ยซีเพียงคนเดียวเท่านั้น

“แย่แล้ว! หนึ่งในราชันย์ของพวกเขาหายตัวไปจริง ๆ” เซี่ยเกิงกล่าวด้วยใบหน้าอันซีดเผือดขณะที่เขานับจำนวนของศัตรูอีกครั้ง

—

ชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นช่วยให้เซี่ยเฟยสามารถเดินทางท่ามกลางอวกาศได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งหลังจากที่เขาสามารถฝ่าชั้นป้องกันเข้ามาได้ เขาก็เดินทางมาถึงท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันแปลกประหลาด

บริเวณด้านหน้าของเขาคือดาวเคราะห์สีเหลืองขนาดใหญ่ล้อมรอบไปด้วยดาวบริวารอีกสามดวงที่มีสีเป็นสีน้ำเงิน

แน่นอนว่าดวงดาวเหล่านี้ย่อมไม่สามารถดึงดูดความสนใจของเขาได้เท่ากับพายุสีดำอันทรงพลังที่ก่อขึ้นบนดาวเคราะห์สีเหลือง

แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ห่างไกลแต่เขาก็สามารถสัมผัสถึงกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของอาวุธมายาได้ อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้มุ่งหน้าตรงไปยังดาวเคราะห์สีเหลืองในทันที แต่เขากลับดึงบลัดบิวเทียสออกมาและจ้องมองไปทางด้านหลัง

พริบตาต่อมาเซี่ยเฟยก็ทำการสะบัดฝ่ามือปลดปล่อยคลื่นมิติอันทรงพลังเข้าใส่ความว่างเปล่าที่ไม่มีใครอยู่ในบริเวณนั้นเลยแม้แต่คนเดียว

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”

ทันใดนั้นจู่ ๆ มันก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากความว่างเปล่า ก่อนที่นักรบจากเผ่าไคลีจะเดินออกมาจากท้องฟ้าอันมืดมิด

“ตอนแรกฉันก็อุตส่าห์กังวลที่จะต้องเผชิญหน้ากับนักรบสกายวิงตัวต่อตัว แต่น่าเสียดายที่แกได้เปิดเผยพลังของตัวเองออกมาแล้ว จักรพรรดิกฎแบบแกกล้าจะเผชิญหน้ากับราชันย์อย่างฉันงั้นเหรอ? ตอนนี้แกคงจะอยากตายมากสินะ” นักรบชาวไคลีเดินเข้าไปหาเซี่ยเฟยช้า ๆ ด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความดูถูก

แท้ที่จริงแล้วนักรบคนนี้แอบติดตามเซี่ยเฟยอย่างเงียบ ๆ เพื่อตามชายหนุ่มเข้ามาภายในชั้นป้องกันนี้โดยที่ไม่มีใครทันรู้ตัว

ขณะเดียวกันชายคนนี้ก็มีประสาทสัมผัสอันเฉียบแหลม เมื่อเซี่ยเฟยใช้พลังมิติเพื่อเปิดเผยตัวตนของเขาออกมา มันก็ทำให้เขาได้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเซี่ยเฟยมีพลังอยู่ในระดับจักรพรรดิกฎเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้เองนักรบชาวไคลีผู้นี้จึงเดินออกมาอย่างไม่เกรงกลัว เพราะเขารู้ดีว่านักรบในระดับจักรพรรดิไม่สามารถที่จะทำอันตรายราชันย์แบบเขาได้

“จำเอาไว้ว่าฉันคือโฮล์ม อัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูล แกอยากจะให้ฉันช่วยสอนหน่อยไหมว่าคำว่าราชันย์มันสะกดยังไง?” โฮล์มกล่าวอย่างดูถูก

อย่างไรก็ตามเซี่ยเฟยก็ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงและยังคงจ้องมองไปที่ศัตรูอย่างเย็นชา

เหตุการณ์นี้ทำให้โฮล์มรู้สึกโกรธมาก เพราะในความคิดของเขาเซี่ยเฟยเป็นเพียงแค่จักรพรรดิตัวน้อย ๆ แต่ชายหนุ่มคนนี้กลับยืนเผชิญหน้ากับเขาอย่างเย่อหยิ่งทั้ง ๆ ที่ควรจะหันหลังวิ่งหนีหรือคุกเข่าร้องขอชีวิตอยู่บนพื้น

“ไหนลองเรียกฉันว่าบรรพบุรุษของแกซิ บางทีฉันอาจจะใจดีปล่อยแกไป” โฮล์มดูถูกเซี่ยเฟยขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ในทันใดนั่นเองรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเซี่ยเฟยก็ถูกยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก และเขาก็จ้องมองไปยังศัตรูตรงหน้าราวกับว่าเขากำลังดูละครลิง

“ยังจะกล้ามาทำตัวเย่อหยิ่งต่อหน้าฉันอีกนะ! ตระกูลสกายวิงของพวกแกโดดเด่นในการจู่โจมแบบเป็นกลุ่มแต่ตอนนี้แกอยู่ตัวคนเดียว คอยดูเถอะฉันคนนี้จะเป็นคนถลกหนังแกออกมาเอง!!” โฮล์มร้องคำรามขึ้นมาด้วยความโกรธ ก่อนที่เขาจะรีบพุ่งเข้าหาเซี่ยเฟยอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกันหงส์ครามก็ถูกปลดปล่อยออกมาในท้องฟ้า ขณะที่ขนอุยก็ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลและปลดปล่อยจิตสังหารออกไปอย่างรุนแรง

“อาวุธมายา! อสูรศักดิ์สิทธิ์!” โฮล์มอุทานออกมาอย่างตกตะลึง ก่อนที่เขาจะรีบยกแขนขึ้นมาเพื่อต้านทานการโจมตี น่าเสียดายที่ในตอนนี้เขาเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ชายหนุ่มมากจนเกินไปแล้ว

ใบหญ้าทั้งห้าของหงส์ครามพุ่งเข้าไปพันธนาการร่างของนักรบชาวไคลีอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันลำแสงพลังงานของขนอุยก็ถูกปลดปล่อยออกไปอย่างบ้าคลั่งเผาทำลายร่างนักรบคนนี้โดยตรง

ระหว่างนั้นชายหนุ่มก็ทำการตวัดบลัดบิวเทียสเข้าใส่ลำคอของศัตรูด้วยเช่นกัน และถึงแม้ว่ากฎแห่งการปกปิดของโฮล์มจะน่ากลัวมาก แต่ท้ายที่สุดเขากลับตกอยู่ในเงื้อมมือของเซี่ยเฟย

นักฆ่าจะน่ากลัวที่สุดในตอนที่พวกเขาได้จู่โจมจากที่มืดเท่านั้น การเปิดเผยตัวตนออกมาจึงทำให้ความน่ากลัวของนักฆ่าลดน้อยลงไม่น้อยกว่าครึ่งหนึ่ง

ก่อนหน้านี้เซี่ยเฟยจงใจปลดปล่อยการโจมตีออกไปเพื่อให้ศัตรูหลงคิดว่าเขาเป็นคนอ่อนแอ ซึ่งการล่อลวงศัตรูในลักษณะนี้เป็นจุดเด่นในการโจมตีของเขามาโดยตลอด

“ไอ้คนเจ้าเล่ห์!” โฮล์มตะโกนขึ้นมาด้วยใบหน้าอันซีดเซียว และถึงแม้ว่าเขาจะพยายามหลบหนีออกจากคมดาบของศัตรูมากแค่ไหน แต่พันธนาการจากหงส์ครามก็รัดแน่นมากจนเกินไป

“ฉันลืมบอกแกไปว่าถึงแม้ฉันจะเป็นจักรพรรดิอย่างที่แกว่าจริง ๆ แต่ฉันคือจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดในสกายวิง อีกอย่างฉันก็เป็นหมาป่าเดียวดายของตระกูล ฉันไม่จำเป็นจะต้องเข้าไปรวมฝูงกับคนอื่น” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ฉัวะ!

บลัดบิวเทียสตัดผ่านลำคอโฮล์มไปโดยตรง ก่อนที่ร่างกายของอีกฝ่ายจะสั่นอย่างรุนแรงและกลายเป็นเพียงแค่ซากศพแห้ง ๆ ในที่สุด

“มันเป็นราชันย์จริง ๆ เหรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามันกระจอกจัง” เซี่ยเฟยพึมพำขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเร่งความเร็วมุ่งหน้าตรงไปยังดาวเคราะห์สีเหลือง

‘มันคืออาวุธมายาแน่ ๆ ว่าแต่มันคืออาวุธมายาธาตุไหนกันนะ?’ เซี่ยเฟยคิดกับตัวเองภายในใจขณะที่เขามุ่งหน้าตรงไปยังพายุสีดำ

***************

ใช่! มันคือราชันย์กฎจริง ๆ เหรอ? ตายง่ายเกิ้นนน