ตอนที่ 894 ต้นสนไร้วันสลาย

เซี่ยเฟยเร่งความเร็วเข้าไปในดาวเคราะห์สีเหลือง ก่อนที่จะได้พบกับพายุทะเลทรายที่พัดโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง

เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของอาวุธมายาอย่างชัดเจน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องไม่น่าเชื่อเลยที่อาวุธมายาจะเติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมอันเลวร้ายแบบนี้

พายุทรายทำให้วิสัยทัศน์ของชายหนุ่มลดน้อยลง เขาจึงจำเป็นจะต้องอาศัยประสาทสัมผัสในการนำทางเป็นหลัก ซึ่งในระหว่างที่เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเข้าใกล้อาวุธมายามากขึ้นเรื่อย ๆ ความรุนแรงของพายุทะเลทรายก็เพิ่มขึ้นไปด้วยเช่นเดียวกัน

ทันใดนั้นมันก็ได้มีต้นไม้ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้าเซี่ยเฟย

“ต้นสนไร้วันสลาย!” เซี่ยเฟยอุทานขึ้นมาเสียงดัง ก่อนที่มันจะมีเหตุการณ์อันน่าตกใจเกิดขึ้นอีกครั้ง

พายุมิติสีดำอันโหมกระหน่ำพัดผ่านลงมาในดาวดวงนี้จากระยะไกล จนทำให้แม้กระทั่งท้องฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องคำราม

รุนแรงมาก!

เมื่อสัมผัสได้ถึงพายุอันรุนแรงชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นก็เริ่มเปลี่ยนแปลงสร้างตะขอเหล็กจำนวนนับไม่ถ้วนเพื่อตึงร่างเซี่ยเฟยเอาไว้กับพื้น

ขณะเดียวกันแม้ว่าต้นสนตรงหน้าจะเผชิญหน้ากับพายุเฮอริเคนอันรุนแรง แต่มันก็ยังคงยืนหยัดอย่างภาคภูมิใจไร้ซึ่งการโอนเอนแม้แต่นิดเดียว

พายุมิติสีดำขนาดใหญ่กินเวลานานกว่า 20 นาทีเต็ม ๆ ซึ่งมันก็ทำให้แม้แต่เซี่ยเฟยก็ยังโอนเอนไปมาแสดงให้เห็นว่าพายุลูกนี้มีความรุนแรงมากแค่ไหน

เมื่อพายุพัดผ่านไปชายหนุ่มก็ได้เห็นว่าต้นสนไร้วันสลายยังคงตั้งตระหง่านอยู่เช่นเดิม แม้แต่ใบไม้บนลำต้นก็ไม่หลุดร่วงออกไปเลยแม้แต่ใบเดียว

นี่คือพายุมิติที่มีความสูงนับ 10,000 เมตรแล้ว มันก็สามารถทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้าให้ราบกลายเป็นเพียงแค่เศษหินเศษทรายที่หาพบได้โดยทั่วไปบนดาวแห่งนี้

อย่างไรก็ตามต้นสนไร้วันสลายก็ไม่ได้รับผลกระทบจากพายุมิติเมื่อสักครู่นี้เลย สมกับฉายาของมันที่มันเป็นต้นไม้ไร้วันสลาย

“แข็งแกร่งมาก!” เซี่ยเฟยอุทานขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

ตอนนี้หงส์ครามก็มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับที่น่ากลัวมากอยู่แล้ว และถ้าหากว่ามันสามารถหลอมรวมเข้ากันกับต้นพืชที่แข็งแกร่งที่สุดภายใน 7 พฤกษาแห่งทะเลเมฆได้ มันย่อมกลายเป็นอาวุธที่น่ากลัวอย่างแน่นอน

น่าเสียดายที่พิษร้ายของต้นพลัมเก้าราตรีไม่สามารถนำมาใช้ภายในร่างของหงส์ครามได้มากนัก เพราะหลังจากที่หงส์ครามได้หลอมรวมเข้ากับต้นพืชที่มีพิษร้ายต้นนี้ มันกลับก่อให้เกิดหนามที่มีมีฤทธิ์ทำให้ศัตรูเป็นอัมพาตเท่านั้น ต่างจากพิษของต้นพลัมเก้าราตรีที่สามารถคร่าชีวิตของศัตรูได้โดยตรง

แต่เซี่ยเฟยก็ไม่ได้รู้สึกกังวลกับพลังบางส่วนของต้นพลัมเก้าราตรีที่เสียไปเลย เพราะสักวันหนึ่งหงส์ครามก็อาจจะเผยให้เห็นความดุร้ายที่มันเก็บซ่อนเอาไว้ตลอดก็ได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการหลอมรวมอาวุธมายาทำให้หงส์ครามทวีความแข็งแกร่งขึ้นจากเดิมเป็นอย่างมาก และเขาก็เชื่อว่าตราบใดก็ตามที่เขาสามารถหลอมรวมต้นสนไร้วันสลายเข้ากับหงส์ครามได้สำเร็จ ใบหญ้าที่เคยเหนียวแน่นย่อมทวีความแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน

ปั่ก!

เซี่ยเฟยต่อยกำปั้นชกเข้าใส่ต้นสนไร้วันสลายอย่างรุนแรง แต่ต้นไม้ต้นนี้ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงราวกับภูผาอันมั่นคง

‘แข็งมาก’ เซี่ยเฟยคิดกับตัวเองภายในใจ

ขวับ!

ใบหญ้าสีฟ้าทั้งห้าหลุดออกมาจากแขนขวาของชายหนุ่มในทันที ก่อนที่ใบหญ้าเหล่านั้นจะจับจ้องมองไปยังต้นสนไร้วันสลายอย่างกระตือรือร้น

“ฉันขอชมว่านายแข็งแกร่งมาก แต่วันนี้ฉันก็จะต้องพิชิตนายให้ได้!” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยน้ำเสียงอันจริงจัง จากนั้นใบหญ้าทั้งห้าก็เริ่มพุ่งเข้าไปพันธนาการต้นสนต้นใหญ่เอาไว้ในทันที

—

“ชั้นป้องกันพวกนี้มันจะหนามากเกินไปแล้ว เจ้าเด็กจากสกายวิงนั่นมันเข้าไปได้ยังไง?” นักรบมารระดับราชันย์บ่นหลังจากพยายามจู่โจมเข้าใส่ชั้นป้องกันของอาวุธมายา

วันนี้เป็นวันที่ 3 แล้วที่พวกเขาพยายามจู่โจมเข้าใส่ชั้นป้องกัน แต่ถึงแม้ว่าทางฝั่งของนักรบมารจะมีนักรบระดับสูงอยู่หลายร้อยคน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถบุกฝ่าชั้นป้องกันเข้าไปหาอาวุธมายาที่อยู่ด้านในได้

“ไม่ต้องห่วง ฉันเห็นโฮล์มใช้กฎแห่งการปกปิดไล่ตามไอ้หนุ่มนั่นไปแล้ว ตราบใดที่มีโอกาสโฮล์มย่อมลงมือลอบสังหารเหยื่อในคราวนี้ลงอย่างแน่นอน และสุดท้ายอาวุธมายาก็จะตกอยู่ในมือของพวกเรา”

เผ่าไคลี, อิโดซ่าและซุยซูเป็น 3 เผ่าพันธุ์ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก ทุกคนจึงรู้ถึงความแข็งแกร่งของโฮล์มเป็นอย่างดี โดยชายคนนี้เป็นนักฆ่าที่มีฝีมืออันโดดเด่น และตราบใดก็ตามที่ศัตรูกำลังยุ่งอยู่กับการเผชิญหน้ากับอาวุธมายา ศัตรูคนนั้นย่อมถูกโฮล์มลอบสังหารได้อย่างแน่นอน

น่าเสียดายที่นักรบมารเหล่านี้ประเมินเซี่ยเฟยต่ำมากเกินไป ซึ่งมันก็เป็นเพราะว่าชายหนุ่มได้ดูดซับพลังจากชิ้นส่วนอาร์ค มันจึงทำให้พลังของเขาถูกเก็บซ่อนเอาไว้ ที่สำคัญคือเขาเป็นหมาป่าเดียวดายแห่งสกายวิงซึ่งเป็นสิ่งที่คนภายนอกยังไม่คุ้นเคย

ด้วยความประมาทจากสถานการณ์อันไม่เอื้ออำนวยเหล่านี้นี่เอง มันจึงทำให้โฮล์มไม่ลงมือลอบโจมตีอย่างที่ควรจะเป็นและถูกเซี่ยเฟยสังหารลงไปอย่างง่ายดาย

“พวกเรามาลงมือพร้อมกันดีกว่า”

“เอาสิ ตอนนี้พวกเรามีราชันย์มากกว่า 50 คนแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าพวกเราจะไม่สามารถระเบิดชั้นป้องกันนี้ไปไม่ได้”

“มาลองดูกันเถอะ”

หลังจากนั้นนักรบจากทั้งสามเผ่าพันธุ์ก็เริ่มจู่โจมจากระยะไกล และด้วยการโจมตีจากราชันย์กฎเป็นจำนวนมากนี่เอง มันจึงทำให้พื้นที่บริเวณนี้สั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างรุนแรง

—

“พวกนักรบมารเริ่มรวมพลังกันโจมตีเข้าใส่ชั้นป้องกันแล้วครับ” เซี่ยเกิงรายงานสถานการณ์ในปัจจุบัน

“ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่มีปีศาจทะลายดาว แต่ชั้นป้องการก็คงจะทนอยู่ได้อีกเพียงแค่ไม่นาน เพราะกองกำลังของพวกมันมีราชันย์อยู่ 56 คน” เซี่ยกวงไห่กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

“กำลังเสริมยังมาไม่ถึงเลยนะ ถ้าหากพวกมันเจาะทะลุชั้นป้องกันเข้าไปได้ เซี่ยเฟยก็จะตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้ชั้นป้องกันเป็นยังไงแล้วบ้าง?” เซี่ยเค่อถามอย่างกังวล

“ตอนนี้ชั้นป้องกันยังค่อนข้างเสถียรอยู่ครับ แต่ผมคาดว่าอย่างมากที่สุดมันก็คงจะทนได้ไม่เกิน 3 ชั่วโมง” เซี่ยเกิงประเมินสถานการณ์

“3 ชั่วโมง… หลังจากนี้ไม่ว่ากำลังเสริมจะมาทันหรือเปล่า แต่พวกเราก็จะต้องช่วยเซี่ยเฟยออกมาให้ได้!” เซี่ยกวงไห่ตะโกนปลุกใจ

“เฮ้!”

แม้ว่าจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่อันตราย แต่นักรบสกายวิงก็ไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะท้ายที่สุดจิตวิญญาณของทุกคนก็อุทิศให้กับตระกูล และพวกเขาก็จะไม่มีวันทอดทิ้งสมาชิกคนใดของตระกูลไปง่าย ๆ แม้ว่ามันจะต้องแลกมากับชีวิตของพวกเขาก็ตาม

—

ตูม!

เสียงการโจมตีอันทรงพลังของนักรบมารดังสนั่นเข้ามาภายในดาวเคราะห์ดวงสีเหลือง จนทำให้เซี่ยเฟยได้ยินเสียงการฟาดฟันได้อย่างชัดเจน

“ไม่มีเวลาแล้ว” เซี่ยเฟยพึมพำพร้อมกับขมวดคิ้ว

ต้นสนไร้วันสลายยังคงยืนหยัดอย่างไม่ยอมแพ้ และไม่ว่าเซี่ยเฟยจะพยายามใช้วิธีไหน แต่อาวุธมายาชิ้นนี้ก็ยังไม่มีท่าทีจะยอมจำนนให้กับเขาแม้แต่นิดเดียว

แน่นอนว่ายิ่งต้นสนไร้วันสลายพิชิตได้ยากมากเท่าไหร่ มันย่อมเป็นหลักฐานสำคัญที่บอกว่ามันเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งมากเท่านั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่ชายหนุ่มสามารถพิชิตอาวุธมายาชิ้นนี้ได้ มันย่อมช่วยเสริมประสิทธิภาพการต่อสู้ให้กับเขาได้เป็นอย่างมาก

น่าเสียดายที่ในตอนนี้เซี่ยเฟยไม่ได้มีเวลาในการพิชิตต้นสนไร้วันสลายนานมากขนาดนั้น เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกนักรบมารบุกเข้ามาได้ ในตอนนั้นสถานการณ์ย่อมเลวร้ายลงอย่างแน่นอน ชายหนุ่มจึงจำเป็นจะต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วที่สุด เพื่อพิชิตต้นสนไร้วันสลายให้ได้ก่อนที่ชั้นป้องกันด้านนอกจะถูกทำลายโดยพวกนักรบมาร

ใบหญ้าสีฟ้าถูกฉีกกระจายปลิวว่อนอยู่ทั่วทั้งบริเวณ และเนื่องมาจากว่าในครั้งนี้ไม่ใช่การหลอมรวมครั้งแรก หงส์ครามจึงรู้ดีว่าในการหลอมรวมอาวุธมายาตัวมันจะต้องทำอะไร

จุดพื้นฐานที่สุดของการหลอมรวมคือการปราบปรามอาวุธมายาอีกชิ้นให้ได้โดยสมบูรณ์ เพื่อทำให้อาวุธมายาชิ้นนั้นยอมจำนนกลายเป็นบริวารของหงส์ครามอีกที

กาลเวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งหลังจากที่เวลาได้ผ่านพ้นไป 2 ชั่วโมงแล้ว เซี่ยเฟยก็ยังไม่ค้นพบวิธีที่จะพิชิตต้นสนไร้วันสลายได้

ในเวลาเดียวกันการโจมตีจากกลุ่มนักรบมารด้านนอกก็เริ่มเห็นผลมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ชั้นป้องการเริ่มเผยให้เห็นรอยแตกร้าวในหลาย ๆ ที่

เมื่อเห็นความหวังเหล่าบรรดานักรบมารก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขาจึงทวีความรุนแรงในการจู่โจมมากขึ้นกว่าเดิม และดูเหมือนว่าเวลาที่ชั้นป้องกันจะถูกทำลายคงจะเหลืออีกไม่ถึง 1 ชั่วโมงแล้ว

การพิชิตอาวุธมายาไม่ใช่เรื่องง่ายและมันจำเป็นจะต้องใช้ระยะเวลาอันยาวนาน แต่ด้วยสถานการณ์ในปัจจุบันชายหนุ่มก็จำเป็นจะต้องปล่อยเรื่องการพิชิตต้นสนไร้วันสลายเอาไว้ก่อนเพื่อหันไปจัดการกับวิกฤตบนฟากฟ้า

เซี่ยเฟยพยายามสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ เพราะสิ่งที่เขาจำเป็นจะต้องทำหลังจากนี้คือการหลบรอดจากการโจมตีอันบ้าคลั่งเพื่อรอให้กำลังเสริมจากสกายวิงเดินทางมาถึง

เมื่อเวลาผ่านพ้นไปรอยแตกกระจายบนชั้นป้องกันก็เริ่มแพร่กระจายออกไปทั่ว ซึ่งมันเป็นสัญญาณว่าชั้นป้องกันนี้ใกล้ที่จะถูกทำลายลงไปแล้ว

***************

รวมยากรวมเย็นนักนะ!