บทที่ 522: หอสังเกตการณ์ไม่มีอะไรพิเศษ

ในตอนที่หยินเสวี่ยถูกข่มขู่ หัวใจของนางยิ่งบีบรัดแน่นขึ้น นางรีบชูนิ้วเป็นสัญลักษณ์ของคำสาบานพร้อมกับให้คำมั่นเต็มที่

จากนั้นพวกผู้อาวุโสจึงมองหน้ากันด้วยสีหน้าพึงพอใจ

นี่เป็นเวลาหลายปีแล้วที่พวกเขาพยายามตามตัวลูกของหยินเหลยกลับมา

แต่ก็ไม่มีใครพบเห็นร่องรอยของเด็กทั้ง 2 เลยแม้แต่น้อย

พวกเขาไม่นึกเลยว่าไอ้เด็ก 2 คนนั้นจะหนีมาได้ไกลขนาดนี้ แถมยังเข้าร่วมเผ่าที่ทรงพลังอีกด้วย ท่านเทพอสูรเมตตาพวกมันจริง ๆ!