ตอนที่ 2 เจอกันครั้งแรก

ตอนที่ 2

เจอกันครั้งแรก

         

            ชายร่างสูงปรี่เข้ามา​หาเธอ มือใหญ่จับแขนเธอทั้งสองข้าง หน้าเขาอยู่ห่างจากใบหน้าของเธอไม่ถึงคืบ โดยที่เธอยังไม่ทันระวังตัว​ จนหญิงสาวตกใจตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกเลยในตอนนี้ เอาแต่จ้องหน้่าอันหล่อเหลาของเขาและพูดอะไรไม่ออก

             “ฉันถามว่าเธอเข้ามาอยู่ในบ้านฉันได้ยังไง”

 

              พอเธอดึงสติกลับมาได้ ก็ผละมือเขาออกและพาร่างบางถอยมาตั้งหลักก่อนจะตอบคำถามคนที่อยู่ตรงหน้า

 

              “ฉันชื่อ ชโลธร ฉันจะมาดูแลคุณท่านและก็มาทำงานให้ท่านด้วย”

 

              “เธอว่าอะไรนะ มาดูแลคุณพ่องั้นหรอ”เขาย้ำ น้ำเสียงแข็งกร้าว​และเอาจริงของธิวากร ทำให้ชโลธร​หวั่นใจ​อยู่ไม่น้อย

                ‘ธิวากร จิระถาวร’  นักธุรกิจ​หนุ่มวัย 35 ปี  ลูกชายคนเดียวของคุณ ‘สุพล จิระถาวร’ เจ้าของธุรกิจแปรรูป​และส่งออกอาหารทะเล ซึ่งเขาเองก็ไม่ลงรอย​กับพ่อตัวเองสักเท่าไหร่​โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง​ ตั้งแต่แม่เขาป่วยพ่อของเขาก็ควงผู้หญิง​หลายคนไม่ซ้ำหน้า จนมีข่าวหนาหูเมื่อแม่เขารู้และรับไม่ได้จึงตรอมใจ​ตายในที่สุด เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เขาเกรียดผู้หญิง​ทุกคนที่เข้ามาในชีวิตพ่อเขา และไม่ลงรอยกัน​มาจนป่านนี้

​

               ธิวากร ยืนเท้าสะเอว​และมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเหยียดหยัน​ และใช้สายตามองสำรวจ​ตั้งแต่หัวจรด​เท้า​แล้วพยักหน้าช้าๆ​

 

                “หึ!! เธอก็คงจะเป็นพวกผู้หญิงหิวเงินสินะ  หน้าตาก็สะสวย​ดี น่าจะหาผัวให้มันดีกว่านี้นะ” 

 

                  หญิงสาวหน้าร้อนผ่าว สั่นไปทั้งตัวไม่คิดว่าผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งจะเจอกันจะดูถูกเธอได้เพียงนี้ เธอมีศักดิ์ศรี​พอเกินกว่าจะยอมให้ใครมาว่าเธอแบบนี้...

             

                  “เพลี้ย!!” ฝ่ามือเรียวเล็กฟาดลงบนหน้าของเขาอย่างสุดแรงด้วยความโกรธ​จัดในตอนนี้ ไม่นานนักร่างบอบบางของเธอก็ถูกเขารวบเข้ามาหาแผงอกแกร่งของเขา พร้อมกับริมฝีปากอวบอิ่มของเขาที่ประกบลงหา​ปากบางๆชมพูระเรื่อ​ของเธออย่างแม่นยำและไม่เกรงใจ ลิ้นของเขาตวัด​ลุกล้ำเข้าไปภายในเรียวปากของเธออย่างดูดดื่ม​ หญิงสาวได้แต่เอากำปั้น​เล็กๆทุบลงบนไหล่เขาแต่เอ่ยอะไรออกมาไม่ได้ เขาถอนริมฝีปากเขาออกจากใบหน้าเธอหลังจากเขาสัมผัส​เรียวปากบางนั้นอย่างพอใจแล้ว

             เขาปล่อยมือจากเธอแล้วยิ้มเยาะ​อย่างพอใจ เขาโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วพูดข้างหูเธอเหมือนกับว่าสะใจยิ่งนัก

                   หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำ​ กำมือแน่นกัดริมฝีปาก​ตัวเอง เก็บอาการสั่นเครือ​นั้นไว้

 

                “ฉันชื่อธิวากร ลูกชายคนเดียวของคุณสุพล เขาจะรู้สึกยังไงนะ​ถ้ารู้ว่าเมียเด็กของเขาโดนลูกชายสุดที่รักจูบเข้าให้แล้ว”

 

                “คนสารเลว​ ฉันไม่เคยเจอผู้ชาย​คนไหนหยาบคายได้เท่าคุณ”

 

                “ถ้าคิดจะอยู่บ้านนี้ เดี๋ยวก็รู้ว่าฉันสารเลว​ได้มากกว่าที่เธอคิด”

              

               พอพูดจบเขาก็หันหลังไปจากตรงนั้น แต่ก็ไม่วายที่จะหันมาส่งจูบ​ให้กับหญิงสาวที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้นอย่างยั่วยวน ชโลธร​อยากจะเอามือฟาด​หน้าเขาอีกสักที ถ้าไม่กลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์​แบบเมื่อกี้นี้​ เธอได้แต่ถอนหายใจ และโล่งใจที่เขาไปได้สักที 

 

               “ลืมความหิวไปเลยเรา ไอ้ผู้ชาย​ปากแบบนี้น่าจะโดนสากกะเบือ​สักที หึ..”

 

               พอหันไปเจออุปกรณ์ทำครัว​ก็อดที่จะบ่นไม่ได้ มือเล็กๆก็ยื่นไปจับเอาสากกะเบือ​ทำท่าทางไปตามที่บ่น

 

              

               หลังจากอาบน้ำ​แต่งตัวเสร็จ​ธิวากรก็เตรียมตัว​จะนอน พอเอนตัวลงถึงที่นอนทันใดนั้นภาพเหตุการณ์​ที่เกิดขึ้นในห้องครัวเมื่อสักครู่ก็ผุด​ขึ้น​มาในหัว พร้อมกับยกมือเรียวขึ้นมาแตะริมฝีปากของตัวเองแล้วเขาก็อมยิ้มกับตัวเอง ก่อนจะเรียกสติตัวเองกลับคืนมา

 

                “ไอ้กรเอ้ย คิดอะไรว่ะ ไม่เข้าท่า​”

 

                เช้าวันรุ่งขึ้น ชโลธร​ตื่นแต่เช้าเพื่อมาเข้าครัวและจัดอาหารเช้าช่วยป้าสำรวย​ จะได้เรียนรู้ไว้ว่าการจะดูแลคุณสุพลต้องทำอย่างไรบ้าง

                 ‘ชโลธรหรือชล’​ ปีนี้เธออายุ​ครบ 28 ปีบริบูรณ์​เธอจบสาขาวิชาบัญชี​เพราะชอบตัวเลข ชอบเรียนรู้​และเป็นคนว่านอนสอนง่าย​มาตั้งแต่เด็ก เพราะคุณสุพลเพื่อนของพ่อเธอช่วยซื้อบ้านคืนมาให้ หลังจากครอบครัวเธอล้มละลาย ถูกยึดทรัพย์​สินไปหมดทุกอย่าง เธอจึงต้องมาทำงานช่วยคุณสุพลเพื่อเป็นการตอบแทนและใช้หนี้ให้กับครอบครัว

 

                   “เสร็จแล้วจ้ะป้า น่าทานเนอะ”

                   “ค่ะคุณชล​ คุณท่านลงมาพอดีเลยค่ะ​”

 

                    “ป้าสำรวย​วันนี้ทำไรทานครับหอมจังเลย”

                    “ข้าวต้มกุ้ง ของโปรดคุณกรเลยค่ะ​”

 

                  ชายหนุ่มที่เดินตามหลังพ่อมาติดๆเอ่ยขึ้นมา ชโลธร​รู้สึกตกใจนิดนึง​พอรู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นใคร

 

                    “มานั่งด้วยกันสิหนูชล​”  คนเป็นพ่อกล่าวเชื้อเชิญ​

                    “ค่ะ คุณท่าน”  ชโลธร​ตอบรับทันที

                    “ไม่ต้องเรียกคุณทง คุณท่านหรอกน่า เรียกฉันว่าคุณอาก็ได้ ยังไงฉันกับพ่อเธอก็เป็นเพื่อนกันนะ หนูไม่ต้องเกรงใจ”

                      “ค่ะ คุณอา”

                  “แหวะ ข้าวต้มกุ้งชักจะเลี่ยนนะป้า”

 

                   คนเป็นลูกชายแทรก​ขึ้นด้วยความหมั่นไส้​หลังจากสองคนนั้นสนทนากันเสร็จ​

 

                   “เอ้อ นี่หนูชโลธรหรือชล​ลูกสาวเพื่อนพ่อ จะมาดูแลพ่อและทำงานช่วยพ่อ”

                  

                    “หนูชล​ นี่ธิวากรลูกชายของอาเอง”

 

                      “สวัสดี​คะ​” หญิงสาวยกมือไหว้

 

                      “ไม่เห็นจะอยากรู้เลย  หอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่นี่ก็หวังแค่เรื่องเดียวแหละผู้หญิง​ของพ่อก็เป็นแบบนี้ทุกคนนิ ไม่เห็นต้องแนะนำเลย”

 

                        พูดพรางจ้องหน้าหญิงสาวที่นั่งร่วมโต๊ะ แต่ชโลธร​เลือกที่จะหลบตาเขาเพราะรู้ว่าเขาอันตรายแค่ไหน

 

                       “ไอ้กร!! มันจะมากไปแล้วนะ ให้เกียรติ​หนูชลบ้าง”

 

                        คุณสุพลอารมณ์​เสียกับคำพูดของลูกชายตัวเองไม่น้อย เขาเองรู้ดีว่าลูกชายต้องเป็นแบบนี้แน่ เพราะเรื่องผู้หญิง​ของตนสองคนพ่อลูกจึงเป็นไม้เบื่อไม้เมา​กันมานาน

                       “ไปทำงานก่อนนะป้ารวย ผมทานข้าวไม่ลงล่ะครับ เซ็ง”

 

                        หลังจากลูกชายลุกเดินออกไปคนเป็นพ่อได้แค่ส่ายหน้า​ไปมา

 

                        “อาต้องขอโทษแทนเจ้ากรด้วยนะ มันเป็นคนปากร้ายแบบนี้แหละ”

 

                        “ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ”  แต่ในใจนี้หมั่นไส้​ไม่หายจากเหตุการณ์​เมื่อคืน