วิถีธาตุออนไลน์ : บทที่ 12 มิตรภาพในกลุ่มเพื่อน

บทที่ 12 มิตรภาพในกลุ่มเพื่อน

กว่ากลุ่มของกรกชจะพาเฟนริลที่เมาเหล้าแทบไม่ได้สติมาถึงห้องพักของชัยได้ก็เล่นเอาเหนื่อยไปตามๆ กัน ชัยทิ้งตัวนั่งตรงโซฟารับแขก ปล่อยให้ทัศน์และกรกชประคองเฟนริลไปนอนบนเตียง ครั้นพอหัวถึงหมอน หมาป่าหนุ่มก็หลับลงเกือบจะทันที

เมื่อเมย์และพลอยเห็นว่าพวกเธอคงไม่ต้องอยู่ช่วยอะไร หญิงสาวทั้งสองจึงขอตัวกลับห้องของพวกเธอซึ่งอยู่ข้างกัน ทัศน์เดินไปหยิบน้ำจากตู้เย็นออกมาดื่มอย่างกระหาย ส่วนกรกชผละจากเตียงมานั่งพักตรงโซฟารักแขกข้างชัย

“เห็นสภาพนี้แล้วแทบไม่อยากเชื่อเลยนะ ว่าเฟนริลก็คือหมาป่าตัวใหญ่ที่โจมตีพวกเราวันนั้น?” ชัยเอ่ยขึ้นลอยๆ

กรกชถอนหายใจ “ถ้าฉันไม่ได้เป็นคู่หูกับหมอนี่ แล้วไม่ไปเห็นภาพที่มันสู้กับพวกชุดดำกับตา ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกันว่ะ...ไม่น่าเชื่อว่าหมาป่าตัวใหญ่ขนาดนั้น กลับมาน็อคเพราะเหล้าแค่ไม่กี่แก้ว”

“ก็พี่แกเพิ่งเคยกินก็แบบนี้แหละ” ทัศน์เดินมานั่งบนเตียงอีกเตียงที่ว่างอยู่ซึ่งอยู่ห่างจากกรกชและชัยไปไม่มาก ก่อนจะยื่นน้ำอัดลมที่ถือติดมือมาเผื่อให้ทั้งคู่ไป

“นายก็รู้ แต่ก็ยังให้เฟนริลกินอีกนะ?” ชัยตำหนิอย่างไม่จริงจัง

“โธ่...พี่ ทีแรกผมก็คิดเหมือนพวกพี่นั่นแหละ ก็ใครจะไปรู้ว่าหมาป่าที่ฆ่าผู้เล่นตายเป็นเบือขนาดนั้นจะมาเดี้ยงเพราะเหล้าไม่กี่แก้วล่ะ” ทัศน์ตอบพลางยิ้มเจื่อน

“ห้องนี้มีเตียงแค่สองเตียงเอง พวกเราจะนอนกันยังไง ขอหมอนกับผ้าห่มเพิ่มเหรอ?” กรกชเปลี่ยนประเด็น ขณะมองไปรอบห้องที่การตกแต่งก็เหมือนโรงแรมในโลกภายนอก คือมีโซฟารับแขกตัวเล็กสองตัว ถัดจากนั้นก็มีโต๊ะสำหรับเขียนหนังสือ โดยมุมหนึ่งมีตู้เสื้อผ้าตัวใหญ่ตั้งอยู่ ซึ่งไม่ไกลจากนั้นก็จะเป็นห้องน้ำเพื่อใช้ทำธุระส่วนตัว

“ก็คงต้องขอทางโรงแรมเพิ่มเอา คิดว่าน่าจะต้องเพิ่มเงินนิดหน่อย คืนนี้คงต้องมีสองคนนอนที่พื้นแล้วล่ะ” ชัยพูด ตามด้วยยกน้ำอัดลมขึ้นดูด

“เดี๋ยวฉันนอนพื้นเอง เพราะที่ผ่านมาก็รบกวนพวกนายมามากแล้ว อีกสักหน่อย ฉันจะปลุกเฟนริลให้ลงมานอนข้างล่าง ส่วนพวกนายนอนบนเตียงเถอะ” กรกชเอ่ยด้วยความเกรงใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เพื่อนกลุ่มนี้ ช่วยเหลือเขาเอาไว้มากจริงๆ

“พี่ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า” ทัศน์รีบพูด “มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน ถึงพวกเราจะรู้จักพี่ได้ไม่นาน แต่พวกเราก็รู้ว่าพี่เป็นคนดีคนหนึ่ง ดังนั้นเรื่องแค่นี้ไม่มีปัญหา พวกเราเต็มใจช่วย”

“ใช่” ชัยยื่นมือมาตบไหล่อย่างสนิทสนม “อย่างที่ทัศน์บอกนั่นแหละ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ถึงเราจะรู้จักกันไม่นาน แต่พวกฉันก็คิดว่านายเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง ดังนั้นมีอะไรเราก็ต้องช่วยกัน อย่าไปคิดมาก ส่วนเรื่องเฟนริลน่ะไม่ต้องปลุกหรอก ปล่อยให้นอนอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวคืนนี้ฉันนอนพื้นเป็นเพื่อนนายเอง”

“ขอบใจพวกนายมาก ถ้าครั้งหน้าพวกนายมีอะไรให้ฉันช่วยขอให้บอกเลยนะ ฉันจะช่วยพวกนายให้เต็มที่เท่าที่ฉันจะทำได้เหมือนกัน”

กรกชส่งยิ้มขอบคุณไปให้ชายหนุ่มทั้งสองอย่างซึ้งใจ ในโลกแห่งความจริง เขามีเพื่อนที่คิดว่าดีอยู่ไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็มีแต่พวกที่คบกันเพื่อหวังผลประโยชน์เท่านั้น ประกอบกับอาชีพที่เขาทำอยู่ก็ค่อนข้างต้องเก็บตัวอยู่พอสมควร จึงทำให้เพื่อนในความเป็นจริงมีน้อยเสียกว่าน้อย โดยมากเขาจึงอยู่กับครอบครัวเป็นหลัก

บางครั้ง...มิตรภาพมันก็ไม่ต้องใช้เวลามากมาย หากแต่มันขึ้นอยู่กับว่า เราจะมอบมันให้ใคร และคนที่เรามอบมิตรภาพให้ เขาจะมีการตอบกลับเช่นไร เพียงแค่ต่างคนต่างมอบมิตรภาพที่ดีให้กัน...เพียงเท่านี้ คำว่า ‘เพื่อน’ ก็จะก่อเกิดขึ้น โดยที่ไม่ต้องใช้อย่างอื่นมาเป็นเกณฑ์ตัดสิน

ชายหนุ่มทั้งสามอยู่พูดคุยกันกระทั่งดึกดื่น ก่อนที่จะทยอยกันไปอาบน้ำและพากันนอนลับพักผ่อนในที่สุด ก่อนจะนอน กรกชยังรำพึงกับตัวเองเบาๆ

“ได้นอนสบายๆ กับเขาสักทีนะไอ้กชเอ๊ย” ชายหนุ่มหลับตาลง ก่อนจะปล่อยสติให้เข้าสู่ห้วงนิทราไปอย่างง่ายดาย

เสียงไอระคนเสียงอ้วกดังออกมาจากห้องน้ำ ช่วยปลุกกรกชสะดุ้งตื่น เขาขยี้ตาอย่างงัวเงีย แล้วบิดขี้เกียดลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับชัยที่พับผ้าห่มเพิ่งเสร็จ แล้วพยุงตัวขึ้นนั่งบนเตียงของเฟนริล ที่บัดนี้มันว่างเปล่า กรกชดูจากรูปการ ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเจ้าของเสียงในห้องน้ำในเวลานี้ คงหนีไม่พ้นหมาป่าหนุ่มเป็นแน่แท้

“นายตื่นนานแล้วเหรอ?” กรกชถามชัยขณะพับผ้าห่ม

“ก่อนนายได้ไม่นานเท่าไหร่” ชัยตอบ น้ำเสียงยังมีแววไม่ตื่นดี

กรกชลุกเดินไปทางตู้เย็น ก่อนจะนำน้ำออกมาดื่มแก้ง่วง “นายเอาเปล่า?” ชายหนุ่มถามหลังจากดื่มเสร็จ เมื่อเห็นชัยพยักหน้า เขาจึงเดินถือขวดน้ำไปส่งให้ แล้วเดินต่อไปนั่งตรงโซฟา

“เฟนริล นายเป็นไงบ้าง โอเคหรือเปล่า?” กรกชตะโกนถามเข้าไป เมื่อเห็นเสียงในห้องน้ำเงียบไปพักหนึ่งแล้ว

“ไม่...ไม่เป็นอะไร แค่นี้ข้าสบาย...สบายมาก ฮ้วกกก!” หมาป่าหนุ่มพูดไม่ทันไร ก็มิวายมีเสียงอ้วกตามติดออกมาอีกระลอก

เหตุการณ์ดังกล่าว เล่นเอาทัศน์ที่นอนนิ่งเงียบอยู่ หลุดหัวเราะก๊ากออกมาเสียงดังอย่างไม่เกรงใจ “พี่ริล รู้ซึ้งถึงฤทธิ์ของน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ของมวลมนุษยชาติหรือยังพี่ ฮ่าๆ”

“ผลตกค้างของมันชั่งร้ายแรงจริงๆ” เฟนริลตอบเสียงเหนื่อยอ่อน “น้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าเทพที่ข้าเคยกินยังไม่ขนาดนี้ แต่ถึงมันจะมีผลเสีย ข้าก็ยังชอบอยู่ดี เพราะรสชาติอันร้อนแรงของมัน ยิ่งกว่าน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์จากที่ใดๆ เสียอีก”

“นี่นายยังไม่เข็ดอีกเหรอเนี่ย?” กรกชถามแทรกขึ้น “ฉันว่าเหล้าไม่ค่อยเหมาะกับนายเท่าไหร่หรอกนะ นายรู้หรือเปล่า เมื่อคืน กว่าจะพานายมาถึงนี่ได้ มันเหนื่อยแค่ไหน”

“นั่นมันเป็นเพราะข้ายังไม่ปรับตัวต่างหาก ถ้าข้าปรับตัวได้เมื่อไหร่ เหล้าพวกนี้ทำอะไรข้าไม่ได้แน่นอน” เฟนริลยังไม่ยอมรับ เขาคิดว่ามันต้องลองอีกหลายๆ ครั้งถึงจะรู้ว่า ระหว่างเขากับเหล้าของมนุษย์ อะไรจะเหนือไปกว่ากัน

“ถ้างั้นก็ตามใจนายเถอะ” กรกชตัดบท เพราะขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงด้วย

ไม่นาน เฟนริลก็ค่อยๆ พาร่างอันระโหยโรยแรงออกจากห้องน้ำมาทรุดนั่ลลงบนเตียง ชัยเห็นดังนั้นจึงยื่นน้ำที่ยังดื่มไม่หมดให้ ก่อนเขาจะเอ่ยถามกรกช

“วันนี้นายจะทำอะไรต่อ?”

“ฉันก็คงไปรับของที่อาคารระบบนั่นแหละ อีกอย่างว่าจะไปรับพลังธาตุที่สถาบันธาตุด้วย” กรกชตอบ

“อืม นี่ฉันก็เกือบลืมไปเลยนะเนี่ย ว่านายยังไม่ได้รับของจากระบบสักอย่าง แม้แต่พลังธาตุก็ยังไม่ได้ไปเอา ถ้างั้นเดี๋ยวพวกฉันจะไปหารับภารกิจ จากอาคารภารกิจของระบบทำฆ่าเวลารอก็แล้วกัน” ชัยเอ่ยยิ้มๆ

ระหว่างนั้น เฟนริลก็ยกน้ำในขวดดื่มอั้กๆ จนหมด ครั้นกลืนน้ำลงท้องเรียบร้อย จึงเอ่ยว่า “เจ้าจะไปที่อาคารระบบเหรอ ให้ข้าไปด้วยมั้ย?”

“ไม่ต้องหรอก” กรกชปฏิเสธ “นายนอนพักอยู่ที่ห้องนี่แหละ ฉันไปไม่นานก็กลับแล้ว”

เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรียกความสนใจจากทุกคนในห้องได้เป็นอย่างดี กรกชรีบเดินไปเปิดก็เห็นเป็นสองสาวเมย์และพลอยยืนรออยู่ เขาจึงชวนให้เข้ามาภายในห้อง เมื่อเมย์เห็นทัศน์ยังไม่ลุกจากที่นอน เธอจึงเดินไปดึงผ้าห่มออก

“นี่มันเจ็ดโมงกว่าแล้วนะ นายทำไมยังไม่ลุกอีก?”

“โธ่ ก็ฉันรอให้พวกพี่ๆ เขาอาบน้ำเสร็จก่อนไง แล้วฉันค่อยลุก” ทัศน์ตอบแล้วทำท่าจะยื่นมือลงไปหยิบผ้าห่มที่ตกอยู่บนพื้นไม่ไกลมาห่มต่อ

เมตีแขนดังเพียะ “นายนั่นแหละลุกไปอาบก่อนเลย เพราะนายยิ่งอาบน้ำช้าอยู่ ไปเร็วๆ เข้า” หญิงสาวยังไม่ยอมง่ายๆ พยายามลากชายหนุ่มลงจากเตียง

“อ๊ะๆๆ ก็ได้ๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ” ทัศน์พูดแล้วยอมลุกขึ้นจากเตียงโดยดี

พอทุกคนเห็นภาพของชายหนุ่มและหญิงสาวทั้งสอง ก็ต่างอมยิ้มไปตามๆ กัน กรกชอดไม่ได้ จึงเอ่ยเย้า

“อะไรกันคู่นี้ อย่างกับแฟนกันไม่มีผิด ฮ่าๆ”

เมย์หน้าขึ้นสีอย่างปิดไม่มิด ทัศน์ที่ยังไม่ทันสังเกตโพล่งขึ้น

“โห่ พี่กชหมวยๆ แบบนี้ผมไม่ชอบหรอก อย่างผมมันต้องโน่น สูงๆ อวบๆ เซ็กส์ซี่ๆ อย่างฝรั่งโน่น ถึงจะมีอะไรๆ ให้ดู ฮ่าๆ”

“แล้วใครให้นายมาชอบมิทราบ! ไปเลยนะ รีบไปอาบน้ำเลย หรือนายจะต้องให้ฉันไล่เข้าไปฮะ!” พูดยังไม่ทันจบดี หญิงสาวก็คว้าได้ขวดเปล่าที่เฟนริลวางเอาไว้ ไล่ฟาดใส่ทัศน์ไม่ยั้ง

“โอ้ยๆ! ไปแล้วจ้า ไปแล้ว” ทัศน์ร้องโหวกเหวก พลางรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วรีบล็อคประตูด้วยความเร็วสูง เรียกเสียงหัวเราะฮาให้กับคนในห้องได้อีกครั้ง

มีหรือที่ผู้หญิงด้วยกันจะสังเกตอาการไม่ออก พลอยอาศัยช่วงที่เมย์เดินกลับมาจากหน้าห้องน้ำ ระหว่างที่กำลังจะเดินผ่านจุดที่เธอยืนอยู่ไป หญิงสาวก็ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู

“ถึงว่าสิ มีใครเข้ามาจีบก็ไม่เห็นสนใจ ที่ไหนได้ แอบชอบชายทัศน์อยู่นี่เอง อิอิ”

“ยายพลอย!” เมย์เอ็ดใส่เพื่อนเสียงเบา หน้าที่เพิ่งหายแดง กลับขึ้นสีระเรื่ออีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ เธอทำท่าจะใช้ขวดในมือฟาดใส่เพื่อนแก้เขิน ก็พอดีกรกชหันมาเห็นเสียก่อน

“สองคนนั้นแอบพูดเรื่องอะไรเหรอ?” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างอยากรู้

คำพูดของกรกช ทันให้ชัยและเฟนริลหันไปมองที่สองสาว เมย์จ้องหน้าเพื่อนสาวเป็นเชิงเอาเรื่องที่ทำให้ทุกคนสงสัย พลอยจึงได้แต่ส่ายหน้าเป็นการยอมแพ้ เอ่ยว่า

“ไม่มีอะไรค่ะ มันเป็นเรื่องของผู้หญิงน่ะ จริงมั้ยเมย์?”

หญิงสาวรีบตอบรับอย่างไม่ต้องคิด “ใช่ค่ะ ผู้ชายอย่างพวกพี่ไม่ต้องรู้หรอก”

เหล่าชายหนุ่มมองหน้ากันอย่างงงๆ ทว่าเมื่อหญิงสาวทั้งสองพูดมาแบบนี้ จึงทำได้เพียงเลิกสนใจไป

เมื่อจัดการทำธุระส่วนตัวของแต่ละคนกันเรียบร้อยแล้ว ชัยก็ชักชวนทุกคนลงมานั่งทานข้าวที่ร้านอาหารไกล้ๆ เหตุที่ไม่กินที่โรงแรม เนื่องเพราะอาหารในนั้นราคาแพงกว่าข้างนอกมาก ดังนั้นเลยเลือกกินที่ร้านเล็กๆ ซึ่งตั้งอยู่ริมทางดีกว่า

พอทุกคนอิ่มหนำสำราญ สมาชิกในกลุ่มต่างก็แยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน กลุ่มเพื่อน อันประกอบด้วย ชัย พลอย เมย์ ทัศน์ นั้นจะไปหาภารกิจทำเพื่อหาเงินเพิ่ม

ด้านเฟนริลนั้น ยังค่อนข้างอ่อนเพลียอยู่พอสมควร กรกชจึงได้ให้กลับไปพักอยู่ที่ห้องตามที่วางแผนเอาไว้แต่แรก ส่วนตัวกรกชเอง ก็มุ่งหน้าออกไปยังที่ตั้งของอาคารของระบบ อันเป็นเป้าหมายแรกของเขาในวันนี้ พลางคิดว่า...ตั้งแต่เล่นเกมนี้มา ในที่สุดก็จะได้อุปกรณ์เริ่มต้นเหมือนผู้เล่นคนอื่นๆ กับเขาสักที