วิถีธาตุออนไลน์ : บทที่ 13 ข้อมูล
บทที่ 13 ข้อมูล
อาคารของระบบเป็นตึกสีขาวขนาดสามชั้น บริเวณหน้าอาคารมีสวนหย่อมเล็กๆ ไว้สำหรับให้ผู้เล่นที่ผ่านไปผ่านมาได้แวะเวียนเข้ามาพักผ่อน ด้วยความชื้นจากน้ำพุจำลองที่อยู่กลางสวน จึงทำให้อากาศแถวนี้เย็นสบาย
กรกชพบว่าเวลานี้ที่สวนหย่อมมีผู้เล่นอยู่ไม่มากนัก บ้างก็นั่งเหมือนกับรอใครสักคนอยู่ตรงม้าหิน บ้างก็นั่งพูดคุยกันตรงสนามหญ้าอ่อนนุ่ม บางคนก็ยืนหารือกันไปตามสถานที่รอบๆ ส่วนบางคนก็เดินเข้าประตูอาคารไปเช่นเดียวกันกับเขา
ภายในตัวอาคารมีพื้นที่ค่อนข้างกว้างขวาง ด้านหนึ่งมีเก้าอี้บุหนังเพื่อใช้สำหรับนั่งรอ ตั้งเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ ส่วนอีกทางมีโต๊ะทำงานสีเข้มจำนวนหนึ่ง พร้อมกับเหล่าพนักงานชายหญิง ซึ่งเป็นพนักงานของเกมคอยประจำอยู่แต่ละโต๊ะให้บริการลูกค้ากันอย่างแข็งขัน ถัดเข้าไปข้างใน ยังมีห้องที่ยามนี้ปิดประตูเอาไว้อีกหลายห้อง ซึ่งเพราะกรกชเพิ่งเคยเข้ามาครั้งแรก จึงไม่รู้ว่าห้องเหล่านั้นมีไว้ทำอะไร
“คุณลูกค้าที่เข้ามาใหม่ เชิญรับบัตรคิวทางนี้ก่อนนะครับ”
เมื่อได้ยินเสียงพนักงานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ กรกชเลยเดินไปรับบัตรคิว แล้วเดินไปนั่งรอตามเก้าอี้ที่ถูกจัดเอาไว้
ชายหนุ่มรออยู่ราวสิบนาที เสียงเรียกหมายเลขของเขาก็ดังขึ้นจากโต๊ะตัวหนึ่ง กรกชลุกเดินไปยังเป้าหมาย เมื่อถึงโต๊ะดังกล่าวเขาก็นั่งลงตามคำเชิญของหญิงสาวเจ้าของโต๊ะ
พนักงานสาวมีดวงหน้าสวยแบบไทยๆ ชุดสีขาวรับกับสูทสีชมพูทำให้เธอดูอ่อนหวานน่ารักสมวัย หญิงสาวส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วเอ่ยถาม
“ไม่ทราบคุณมาติดต่อเรื่องอะไรคะ?”
“ผมมาขอรับของสำหรับผู้เล่นใหม่น่ะครับ” กรกชตอบ
หญิงสาวมีท่าทีประหลาดใจวูบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ย “ถ้าอย่างงั้นดิฉันรบกวนคุณช่วยกรอกรหัสบัตรประชาชนด้วยนะคะ” เธอยื่นอุปกรณ์ที่เป็นลักษณะบางเฉียบคล้ายกระดาษมาทางกรกช “นี่เป็นกระดาษอิเล็กทรอนิกส์นะคะ เพียงคุณใช้นิ้วลากเป็นตัวอักษรไปตามผิวของกระดาษก็พอค่ะ” พนักงานสาวอธิบาย
กรกชรับมาทำตามอย่างว่าง่าย ครั้นพอกรอกเสร็จ เขาจึงส่งคืนให้หญิงสาว
เธอไล่สายตาอ่านเลขบัตรประชาชนในกระดาษที่เพิ่งรับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันไปคีย์ข้อมูลลงเครื่องคอมพิวเตอร์ขนาดกะทัดรัด ไม่นานข้อมูลของผู้เล่นหนุ่มก็ปรากฏแก่สายตาของเธอ
‘หือ ผู้ชายคนนี้ยังไม่ได้รับไอเท็มของผู้เล่นใหม่จริงๆ ด้วย เล่นมายังไงของเขากันเนี่ย น่าสนใจจริงๆ’ หญิงสาวคิด แล้วหันมาทางกรกชที่นั่งรออยู่อย่างใจเย็น
“ไอเท็มที่คุณจะได้รับก็มีเงินสามพันเหรียนธาตุ ดาบไม้หนึ่งเล่ม แผนที่แดนกำเนิดยุทธหนึ่งม้วน ข้าวสิบกล่อง กระเป๋ามิติหนึ่งใบ และอุปกรณ์ของระบบหนึ่งชิ้นค่ะ โดยอุปกรณ์ของระบบนี้ จะใช้ในการแอดเพื่อน หรือเป็นเครื่องมือสื่อสาร ใช้ตั้งหรืออ่านกระทู้ของเกม ใช้ท่องเน็ต ใช้ดูเวลา รวมไปถึงเป็นตัววัดระดับพลังด้วยค่ะ”
พนักงานสาวเอ่ย แล้ววางของทั้งหมดลงตรงหน้ากรกช
“กระเป๋ามิติของผู้เล่นใหม่ จะใส่ของได้แค่สองร้อยชิ้นนะคะ โดยหากเป็นไอเท็มชนิดเดียวกัน ก็ถือว่าเป็นหนึ่งชิ้นอยู่ดี แต่ถ้าคุณต้องการอยากได้กระเป๋าที่มีความจุมากกว่านี้ ที่ร้านค้าในเมืองก็มีจำหน่ายให้เช่นกันค่ะ ในส่วนของอุปกรณ์จากระบบ จะสามารถเปลี่ยนรูปแบบได้ห้ารูปแบบนะคะ คือ หนึ่ง เป็นแหวน สอง เป็นแว่นตา สาม เป็นนาฬิกา สี่ เป็นเข็มกลัด และห้า เป็นต่างหูค่ะ หากอยากจะได้รูปแบบเพิ่มเติม ก็สามารถซื้อได้จากระบบค่ะ”
เมื่อเห็นลูกค้าหนุ่มนั่งฟังอย่างตั้งใจ คนทำงานบริการอย่างเธอก็รู้สึกยินดีไม่น้อย รีบอธิบายต่ออย่างกระตือรือร้น
“เกมนี้จะเน้นไปในทางให้ผู้เล่นต่อสู้กันเองนะคะ ดังนั้นพวกสัตว์อสูรจะมีหน้าที่แค่เป็นวัตถุดิบ หรือเอาไว้ให้ผู้เล่นฝึกฝีมือ หรือทำหน้าที่ที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องของเกมเท่านั้นค่ะ ในด้านของ NPC ก็จะสวมบทบาทไม่ต่างจากผู้เล่น ซึ่งก็จะมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป NPC บางตัวยังมีส่วนเกี่ยวค่องกับเนื้อเรื่องของเกมอีกด้วย การที่จะแยกระหว่างผู้เล่นกับ NPC นั้นสามารถใช้อุปกรณ์ของระบบดูได้ค่ะ
ในส่วนของระดับพลังจะมีทั้งหมดสิบระดับนะคะ โดยแบ่งระดับย่อยๆ เป็นต่ำ กลาง และสูง ซึ่งสิบระดับนั้นได้แก่
- สามัน
- ก่อเกิดมรรคา
- หลอมจิต
- สู่สภาวะ
- สำนึกธาตุ
- ปัจเจกวิญญาณ
- รวมวิถี
- ราชัน
- เทวะอสูร
- ราชันเทวะอสูร
ซึ่งตอนนี้ยอดฝีมือส่วนใหญ่ในเกมจะอยู่กันที่ระดับสำนึกธาตุค่ะ ส่วนรองลงมาคือปัจเจกวิญญาณ ในส่วนของรายละเอียดของแต่ละระดับ รบกวนคุณลูกค้าศึกษาด้วยตัวเองนะคะ ทั้งนี้เพื่อความสนุกของเกมค่ะ”
เธอหยุดพักไปชั่วครู่ หลังจากอธิบายมาอย่างยืดยาว “ไม่ทราบว่าคุณมีข้อสงสัย หรือต้องการสอบถามอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ?” หญิงสาวถาม
กรกชนิ่งใช้ความคิดอยู่พักใหญ่ๆ จึงรวบของที่ได้ทั้งหมดมาถือเอาไว้ “ผมไม่สงสัยอะไรครับ แต่ถ้าภายหลังต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมจะมาใช้บริการใหม่ แล้วคุณยังมีข้อมูลเริ่มต้นอะไรที่ผู้เล่นใหม่จำเป็นต้องรู้หลงเหลืออีกมั้ยครับ?” เขาถามกลับ
พนักงานสาวตรองอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าข้อมูลที่ผู้เล่นใหม่จำเป็น ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ”
กรกชขยับตัวลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอ่ยว่า “ถ้าอย่างงั้นผมขอตัวเลยนะครับ ขอบคุณสำหรับของ และข้อมูลด้วยครับ”
หญิงสาวยิ้มรับ “ยินดีให้บริการเสมอค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ” เธอพูดเสียงหวาน
ระหว่างเดินออกมาจากอาคารของระบบ กรกชก็ได้สอบถามทางไปสถาบันพลังธาตุจากผู้เล่นคนหนึ่ง ด้วยอาคารของสถาบันอยู่กันคนละถนน ดังนั้นเขาจึงต้องใช้เวลาเดินไปอยู่พอสมควร
กรกชสวมอุปกรณ์ของระบบซึ่งเป็นรูปแบบนาฬิกาเข้ากับแขมขวา ชายหนุ่มดูเวลาก็พบว่าตัวเขาใช้เวลาจากอาคารระบบไปเกือบๆ ครึ่งชั่วโมงเลยทีเดียว กรกชชะลอฝีท้าวแอบเข้าข้างทาง แล้วเรียกคู่มือการใช้งานอุปกรณ์จากระบบออกมาอ่าน
หน้าต่างโปร่งใสขนาดพอดีบานหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ชายหนุ่มทดลองไม่ยื่นมือไปจับมันในทันที หากแต่ปล่อยมันเอาไว้แบบนั้นพักใหญ่ๆ เป็นไปตามที่เขาคิด ถึงแม้เขาจะไม่ได้จับ แต่หน้าต่างบานนั้นก็ยังลอยอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่มีท่าทีจะหล่นลงตามแรงโน้มถ่วงเลยแม้แต่น้อย
กรกชหยุดยืนกับที่อ่านคู่มือการใช้งานอย่างละเอียด เขาพบว่าอุปกรณ์ที่ระบบให้มานั้นไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งเลย เพราะนอกจากเปลี่ยนรูปแบบ ใช้แอดเพื่อนและใช้สื่อสารภายในเกมแล้ว เจ้าเครื่องนี้ก็ยังใช้ดูหนังฟังเพลงท่องเว็บ กระทั่งทำงานได้ไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์พกพาขนาดจิ๋วเครื่องหนึ่ง เรียกได้ว่าเอาใจลูกค้ากันสุดๆ เลยทีเดียว
กรกชแตะออกจากแผนที่ เขาลองเข้าไปในระบบแอดเพื่อน แล้วลองใส่ชื่อของชัยลงไปดู ทว่าเมื่อกดค้นหา ก็มีข้อความตัวสีแดงเด้งเตือนขึ้นมา
‘ระบบแอดเพื่อน จะสามาถใช้ได้ก็ต่อเมื่อ ผู้เล่นทั้งสองอยู่ในบริเวณเดียวกันค่ะ’
หลังจากลองเล่นนั่นนี่จนพอใจ กรกชก็กดเก็บหน้าต่างระบบเอาไว้ตามเดิม เขาออกเดินสวนทางกับผู้เล่นคนอื่นๆ ไปเรื่อยๆ กระทั่งไปถึงสี่แยกแห่งหนึ่ง
เขาหักเลี้ยวขวาไปตามถนนอีกเส้น สองฝั่งทางในเวลานี้มีแต่ตึกอาคารอยู่เต็มไปหมด ซึ่งป้ายหน้าตึกเหล่านั้นก็บอกให้รู้ถึงหน้าที่ของแต่ละตึกได้เป็นอย่างดี เช่น สถาบันนักฆ่า อาคารอาชีพนินจา ตึกทะหารรับจ้าง และอื่นๆ เรียงรายเต็มไปหมด ซึ่งเขาก็ทำเพียงเดินผ่านสถานที่เหล่านั้นไปตามทางเรื่อยๆ หากผู้เล่นคนที่ให้ข้อมูลบอกไม่ผิด อีกสักหน่อยก็คงถึง
ป้ายขนาดใหญ่เด่นสะดุดตาเขียนว่า ‘สถาบันพลังธาตุยินดีต้อนรับ’ มองเห็นแต่ไกล ช่วยให้กรกชหาได้ไม่ยากอะไร
ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปในตัวอาคารที่ตกแต่งเอาไว้อย่างเรียบๆ นั้นอย่างรวดเร็ว เขารับบัตรคิวเพียงไม่นาน ก็ถูกเรียกโดยชายหนุ่มคนหนึ่ง
“ต้องการติดต่อเรื่องอะไรครับ?” พนักงานหนุ่มใส่สูทผูกเนคไทแต่งตัวเรียบร้อยตามแบบพนักงานเอ่ยถาม เมื่อเห็นกรกชนั่งลงฝั่งตรงข้าม
“ผมมาติดต่อขอรับพลังธาตุครับ” กรกชตอบ
“ถ้าเช่นนั้นกรุณากรอกรหัสบัตรประชาชนด้วยครับ”
กรกชทำทุกขั้นตอนไม่ต่างจากอาคารของระบบในตอนนั้น เมื่อพนักงานดูข้อมูลเสร็จจึงได้เอ่ยถาม
“ต้องการเลือกธาตุหลักเป็นธาตุอะไรครับ?”
“ธาตุลมครับ” กรกชบอกธาตุที่คิดเอาไว้ออกไป เพราะตามที่เขาคิด ธาตุลมจะเน้นไปในด้านความเร็วและวิชาตัวเบาเป็นหลัก ดังนั้นสำหรับคนไม่ถนัดต่อสู้อย่างเขา การหนีคือสิ่งที่ดีที่สุด ในส่วนการโจมตีเขาก็มีธาตุสายฟ้าให้พึ่งพาอยู่แล้ว ชายหนุ่มจึงไม่ได้กังวลในเรื่องนี้
“แน่ใจแล้วนะครับ?” พนักงานหนุ่มถามเพื่อย้ำให้แน่ใจอีกรอบ
“ครับ” กรกชตอบสั้นๆ
“แล้วธาตุรองจะเลือกกี่ธาตุ และธาตุอะไรบ้างครับ?” หนุ่มชุดสูทถามมาอีกครั้ง
“นอกจากธาตุสายฟ้าที่ผมมีอยู่แล้ว กับธาตุลมที่เพิ่งเลือกไป ที่เหลืออีกแปดธาตุ ผมเอาหมดเลยครับ” กรกชตอบไปอย่างมั่นใจ
“วะว่าไงนะครับ!?” ชายหนุ่มอึ้งกับสิ่งที่ไม่เคยได้ยินผู้เล่นคนไหนๆ เอ่ยออกมา
...ตั้งแต่เขาทำงานที่นี่มา ก็เพิ่งเจอชายคนนี้นี่แหละ ที่จะเอาธาตุรองตั้งแปดธาตุ!
แต่พอเขามาคิดดูดีๆ ผู้เล่นคนนี้ก็มีธาตุสายฟ้าจากเงื่อนไขพิเศษมาก่อนหน้าแล้ว ดังนั้นหากรวมธาตุลมซึ่งเลือกเป็นธาตุหลักเข้าไป ก็เท่ากลับว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขา จะมีธาตุหลักเป็นสองธาตุ...คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจด้วยความอิจฉาแทนผู้เล่นคนอื่น
“ตกลงรับธาตุรองแปดธาตุนะครับ?” พนักงานหนุ่มถาม เพราะถ้าผู้เล่นตรงหน้าเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังทัน หากเลือกรับธาตุรองน้อยลง ธาตุรองที่ได้รับไปก็จะได้มีความรุนแรงขึ้นอีกนิด ยิ่งถ้านำไปรวมกับธาตุหลักที่มี เขาคิดว่าการโจมตีและการป้องกันน่าจะทำได้ดีกว่าด้วย
“เอาแปดธาตุนั่นแหละครับ” กรกชยืนยันคำเดิม
พนักงานหนุ่มไม่เอ่ยอะไรอีก เขาหันไปคีย์ข้อมูลในคอมพิวเตอร์อยู่สักพัก เมื่อเสร็จเรียบร้อย เขาก็หันกลับมาบอก
“จะรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เหมือนเป็นไข้สักหน่อยนะครับ”
ยังพูดไม่จบดี อาการดังกล่าวก็เกิดขึ้นแทบจะทันที กรกชนั่งสั่นเหมือนเจ้าเข้าอยู่แบบนั้นเกือบๆ ห้านาที อาการจึงเริ่มดีขึ้น
‘ผู้เล่นกรกชได้รับธาตุลมเป็นธาตุหลัก การพัฒนาและการใช้งานต่อไป ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนของผู้เล่นเอง’
‘ผู้เล่นกรกชได้รับธาตุดิน น้ำ ไฟ แสงสว่าง ความมืด ไม้ น้ำแข็ง วิญญาณ เป็นธาตุรอง การพัฒนาและการใช้งานต่อไป ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนของผู้เล่นเอง’
“เรียบร้อยแล้วครับ” พนักงานหนุ่มเอ่ยยิ้มๆ
“ขอบคุณมากเลยนะครับ” กรกชตอบ น้ำเสียงยังสั่นๆ อยู่ เนื่องเพราะอาการตกค้างยังไม่หายดีนัก
“ไม่เป็นไรครับ ถ้ามีอะไรให้ช่วย โอกาสหน้าก็ขอเชิญใหม่นะครับ ทางเรายินดีให้บริการเสมอครับ” พนักงานหนุ่มเอ่ยพลางค้อมศีรษะให้อย่างสุภาพ
กรกชค้อมหัวเป็นเชิงลา ก่อนจะหันตัวเดินกลับออกมา แล้วมุ่งหน้ากลับโรงแรม เพื่อไปรอกลุ่มเพื่อนๆ อยู่ที่นั่น
สารบัญ / นำทาง
- ยอดวิว 692
แสดงความคิดเห็น