บทที่ 1...3/3
รามินไม่ได้อยู่ที่โต๊ะอาหาร แต่เขาสั่งให้อิซาพาลัลนาไปส่งที่บ้าน แต่ไม่ได้จบลงแค่นั้น เขายังส่งบอดี้การ์ดมายืนเฝ้าทั้งในบ้านและนอกบ้านอีก 4 คน เธอโมโหเขามากแต่ไม่รู้จะลงกับใคร เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของรามิน ส่วนอิซาก็บอกแต่ว่าหลังจากรามินจัดการธุระเสร็จแล้วจะมาหาเธอที่นี่ ตอนนี้บ้านของเธอกลายเป็นโรงแรมไปแล้วหรือไง
ป่วยการนั่งโมโหให้เสียเวลา ตอนนั้นเองที่ลัลนาคิดได้ว่ากล้องวงจรปิดในบ้านน่าจะบอกได้ว่าเมื่อคืนมีใครบ้างที่เข้ามาในบ้านของเธอ หญิงสาวเช็คจากโทรศัพท์ที่ได้คืนมาพร้อมกระเป๋าสะพายซึ่งตรวจแล้วไม่มีอะไรหายไป ช่วงเกิดเหตุน่าจะ 4 ทุ่มใช่ไหมนะ ลัลนาลองเปิดคลิปในช่วงเวลานั้น แต่กล้องของเธอทำไมบันทึกเป็นภาพที่มืดมิดไว้แบบนั้น พอย้อนเวลาไปเธอถึงได้รู้ว่ามีใครบางคนมาทำให้กล้องของเธอถูกปิดทึบด้วยสีดำ หญิงสาวเดินไปดูกล้องซึ่งติดไว้ที่โรงจอดรถซึ่งจะเห็นได้ว่ามีใครเข้าออกบ้าง
ลัลนาถอนใจด้วยความโมโหอีกครั้งเพราะรู้คำตอบแล้วว่าทำไมกล้องของเธอถึงได้บันทึกเพียงความดำมืด นั่นเพราะมันถูกสเปรย์สีดำฉีดใส่ ทำให้เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนนอกจากรามินแล้ว มีใครที่มาที่บ้านของเธอก่อนหน้านั้น หรือว่าจริงๆ แล้วเขาสร้างสถานการณ์ให้เธอกลัว หญิงสาวส่ายหน้า ถ้าทำแค่นั้น รามินจะยอมเจ็บตัวไปทำไม แล้วใครกันที่เข้ามาในบ้านของเธอก่อนที่รามินจะมาถึงในเวลาต่อมา ถึงกระนั้นแม้จะรู้ว่าบ้านอาจไม่ปลอดภัยสำหรับเธอแล้ว แต่การไปสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์กับรามินก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะยอมรับได้ เขาไม่ใช่เจ้าชีวิตของเธอ แต่เธอจะหนีเขาพ้นได้อย่างไร ‘ตระกูลไอมาล’ ยิ่งใหญ่มากพอที่จะหาเธอพบได้ ไม่ว่าเธอจะไปซ่อนตัวที่ใดก็ตามบนโลกใบนี้ เขามีทั้งเงิน อิทธิพลและกำลังคนที่เธอไม่รู้แน่ชัดว่ามากน้อยแค่ไหน
รามินกลับมาในตอนบ่าย ลัลนาเห็นเขาแล้ว แต่เขากลับมองมาแล้วเฉย เขาคิดว่าเธอเป็นพนักงานต้อนรับในโรงแรมหรือไง นี่มันบ้านของเธอนะ นอกจากไม่ขออนุญาตแล้ว เขายังเข้ามานั่งในห้องรับแขกโดยที่เธอยังไม่ได้เชิญด้วยซ้ำ หญิงสาวพยายามหายใจเข้าและออกเพื่อข่มความไม่ชอบใจ อย่างน้อยเขาก็เป็นน้องชายของลุงราเมสที่ดีกับเธอและแม่มาก แม้เธอจะเคยได้ยินชื่อของรามินหลายครั้ง แต่เธอเพิ่งได้พบเขาในวันนั้นที่โบสถ์ เพราะฉะนั้นจะนับว่าเธอกับเขาสนิทกันก็คงไม่ได้ เธอนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา โดยที่รอบบ้านมีบอดี้การ์ดของเขา แต่ทำไมเธอรู้สึกไม่ปลอดภัย เขาคือคนที่ควรไว้ใจหรือเธอควรอยู่ให้ห่างไกลที่สุดกันแน่นะ
“คุณอิซาบอกเรื่องการเดินทางกับฉันแล้ว ฉันไม่ไปค่ะ” ลัลนาบอกคำตอบของเธอเพื่อดูท่าทีอีกฝ่าย เธอรู้การหนีจากรามินไม่น่าง่ายนัก
“ต้องไป แม่ของคุณกับพี่ชายของผมฝากคุณให้ผมดูแล พี่ชายของผมก็เขียนพินัยกรรมยกหุ้นให้คุณ 5 เปอร์เซ็นต์ อยู่ที่นี่คุณก็เห็นแล้วว่าไม่ปลอดภัย คุณควรไปกับผม” รามินบอกเหตุผลที่ตรงไปตรงมากับลัลนา เธอควรรู้ได้เองว่าการไม่เดินทางไปกับเขาก็เหมือนกับรอเวลาตาย มรดกของพี่ชายทำให้ผู้หญิงคนนี้ต้องพบเจออะไรอีกมากมาย แบบที่เจ้าตัวคงตั้งตัวไม่ทัน
“แล้วใครกันที่ทำให้ฉันไม่ปลอดภัย”
เธอไม่ได้อยากได้มรดกจากลุงราเมสสักหน่อย เป็นไปได้ไหมว่าเหตุผลที่เธอไม่ปลอดภัยแบบกะทันหันเพราะมรดกนั่น
รามินยิ้มเหมือนหยันที่มุมปากยามมองมาที่ลัลนา จะว่าไปแล้วเธอก็มีเค้าที่คล้ายกับพี่ชายของเขาเหมือนกัน
“การที่คุณเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่ชื่อว่านภากระมัง”
แม้รามินจะไม่ได้พูดตรงๆ ว่าคิดอะไร แต่ลัลนาก็คาดเดาได้เอง เขาคิดแบบนี้ไปได้อย่างไร ลุงราเมสกับแม่ของเธอไม่มีความสัมพันธ์อื่นใดนอกจากเพื่อนเท่านั้น แล้วที่สำคัญเธอเป็นลูกของพ่อ ไม่ใช่ลูกสาวของลุงราเมส นี่เองสินะที่มาของรอยยิ้มหมิ่นหยันของรามิน
“ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้ แม่ของฉันไม่ได้ทำอะไรผิด”
“เอาเป็นว่าถ้าคุณไม่ไป ก็รอถูกฆ่าหรือก็ไม่ลักพาตัวไปทรมานแล้วกัน”
รามินเลิกคิ้ว นี่ล่ะเรื่องจริงที่ลัลนาต้องรู้ เธอจะตายเมื่อไหร่ก็ได้ การที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลไอมาล นอกจากความร่ำรวยแล้วก็พ่วงมาด้วยอันตราย บางคนในตระกูลแทบจะนอนกอดปืนเพราะกลัวถูกใครสักคนส่งนักฆ่าไปถึงเตียงนอนด้วยซ้ำ
“คุณรู้ใช่ไหมว่าใครที่จะทำแบบนั้น”
“ไม่คิดว่าเป็นผมแล้วหรือไงที่อยากฆ่าหรือลักพาตัวคุณน่ะ” รามินกอดอกมองลัลนาเหมือนขำขัน ก่อนจะเม้มปาก สายตาที่ผ่อนคลายเปลี่ยนเป็นจ้องเขม็งเพราะเขาไม่ชอบการปฏิเสธ “ไปอยู่กับผมตามที่พี่ชายของผมและแม่ของคุณต้องการ แต่งงานกับคนที่เหมาะสม เท่านี้ผมก็จะเป็นอิสระจากการรับปากพี่ชายเหมือนกัน”
นอกจากไปกับรามินแล้ว เธอยังต้องแต่งงานกับใครสักคนที่เขาเห็นว่าเหมาะสมด้วยหรือ เธออายุ 26 ปีแล้วนะ ทำไมต้องรอใครมาหาสามีให้ แล้วที่สำคัญ รามินคิดว่าตัวเองเป็นผู้ปกครองของเธอหรือไง
“โอเค ถ้าฉันแต่งงานเมื่อไหร่จะส่งการ์ดเชิญไปให้คุณ ฉะนั้นเชิญคุณออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว ฉันมีงาน มีเพื่อนอยู่ที่นี่ ฉันไม่ไปกับคุณหรอกค่ะ”
“ไม่”
รามินขมวดคิ้วเมื่อถูกขัดใจ เขาจะสั่งให้คนอุ้มตัวลัลนาขึ้นรถไปเสียตอนนี้ก็ได้ แต่เขาเห็นแก่พี่ชายที่ห่วงลัลนานักหนา เขาจะยอมอดทนอีกสักหน่อย
“ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่าคุณจะยอมไปด้วยกัน อะไรที่ผมรับปากพี่ชายไว้ ผมต้องรักษาคำพูด ส่วนงานของคุณอยู่ในเครือของเอ็มวาย กรุ๊ปของตระกูลไอมาลอยู่แล้ว แค่โยกย้ายตำแหน่งงานคงทำให้คุณพอใจขึ้นกระมัง”
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ แต่รามินจะไม่ยอมให้เธอมีเวลาคิดให้นานกว่านี้หรือไง แล้วที่สำคัญทั้งรามิน อิซาและบอดี้การ์ดจะมาอยู่บ้านของเธอทั้งหมดเกือบ 10 ชีวิตเลยหรือ เธอคงปลอดภัยจากภายนอก แต่อันตรายจากภายในบ้านแทน ถ้าไม่ประสาทเสียไปก่อน เธอคงได้ถูกอีตารามินเตะโด่งออกจากบ้านตัวเองกระมัง ทำไมเขาต้องมาบังคับเธอด้วย
“คุณจะปักหลักอยู่ที่บ้านของฉันจริงๆ หรือไงเนี่ย”
“ใช่ จนกว่าผมจะได้ทำในสิ่งที่ต้องการ คุณหนีผมไม่พ้นหรอก”
รามินหัวเราะเสียงต่ำในลำคอ เรื่องการทำให้ใครสักคนยอมทำตามความต้องการเขามันเหมือนเรื่องสนุกๆ ฆ่าเวลา เขาทำงานที่ไหนก็ได้ แต่ลัลนาจะไปทำงานได้อย่างไร หากมีเขาอยู่ที่นี่
ลัลนาเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้เพราะเธอมีคำตอบอยู่ 2 แบบ อย่างแรกคือการปฏิเสธอย่างจริงจัง ซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่ามันไม่ได้ผล รามินไม่ได้ดูใจดีเหมือนลุงราเมส หากเธอยังยืนกรานเขาจะทำอะไรที่เธอคาดไม่ถึงหรือเปล่า แม้จะรู้จักคนจากตระกูลไอมาลเพียงคนเดียงคือลุงราเมส แต่เธอก็พอจะรู้เรื่องราวในตระกูลนี้อยู่บ้าง ภายนอกตระกูลไอมาลเหมือนครอบครัวทั่วไป แต่ภายในเหมือนกำลังเกิดสงครามก็ว่าได้ หากเธอไม่เลือกฝ่ายเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง เธอคงได้ตายไปจริงๆ อย่างที่รามินบอก
“ฉันยอมไปแล้วก็ได้”
“ทำไมถึงยอมง่ายนักล่ะ” รามินขมวดคิ้ว การที่ลัลนาคาดเดาได้ยากเป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบนัก ทุกอย่างรอบตัวเขาต้องควบคุมได้ เขาไม่ชอบปัญหาที่เกิดจากการทำอะไรโดยที่ไม่มีเหตุผล
“คนรวยและมีอิทธิพลอย่างคุณ ฉันจะไปหนีได้ยังไง แค่ไปอยู่กับคุณ ทำงาน แต่งงานกับใครสักคน เท่านี้เราก็ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว”
มันง่ายๆ แบบนี้แหละ เพียงแต่ลัลนามีแผนการอื่นในใจ เพียงแต่ไม่จำเป็นต้องบอกรามินก็เท่านั้น
“ใช่ คุณแต่งงานกับคนที่เหมาะสมเมื่อไหร่ ผมก็จะเป็นอิสระเหมือนกัน”
รามินเห็นสายตาของลัลนาก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาไม่ชอบล้วนแล้วอยู่ในตัวของผู้หญิงคนนี้ทั้งนั้น เธอยอมเดินทางไปกับเขา แต่หลังจากนั้นเธอจะทำอะไร เขาต้องประเมินให้ทันก่อนจะเกิดปัญหาที่แก้ไขไม่ได้
เขาไม่ชอบที่พี่ชายฝากเธอไว้กับเขา การต้องปกป้องคนที่ตัวเองรู้ชัดเจนแก่ใจว่าไม่ชอบเพราะลัลนาอาจเกิดจากความรักที่ผิดทำนองคลองธรรม แต่เมื่อรับปากพี่ชายไปแล้ว เขาจะทำให้ลัลนาได้แต่งงานแล้วออกไปจากตระกูลไอมาลโดยเร็วที่สุด
มาแล้วค่า ลัลนามีคนช่วยหาสามีให้แล้ว คนช่วยเต็มใจจนหน้าหงิกเลย 555
หวังว่าวันนี้จะเป็นวันดีๆ ของทุกคนนะคะ ใครขายของก็ขอให้ขายดี ใครอยากสมหวังอะไรบางอย่างก็ขอให้สมหวังนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
บรรพตี(อัมราน)
แสดงความคิดเห็น