ชีวิตนี้บอกอะไร 2: วิชาโหด

            สายลมเย็นสบายพัดมาไม่แรงนัก ทว่าต่อให้เย็นแค่ไหนในตอนนี้ก็ไม่อาจทำลายหมอกมัวในหัวนักศึกษาสาว ไม้เท้าขาวคู่ใจแกว่งซ้ายขวาตามการควบคุมของมือบาง ขาเรียวค่อยๆ ก้าวอย่างระมัดระวัง แม้ความเครียดจะทำลายสมาธิระหว่างเดินไปไม่น้อยก็ต้องพยายามมีสติไม่งั้นอาจเผลอตกขอบทางหรือหลงทิศทาง ซึ่งเธอไม่ต้องการให้เป็นอย่างนั้น

             ฉันเพิ่งเสร็จจากเรียนตัวจบของคณะและกำลังจะกลับหอพักพักผ่อน แต่จะพักผ่อนได้มากแค่ไหนเมื่อสมองยังวนๆ อยู่กับเรื่องตัวจบที่อาจารย์เพิ่งมอบหมายงานมา นอกจากข่าวลือว่าคนสอนโหดมาก ก็อย่างที่บอกว่าเป็นตัวจบด้วย ความหินเรื่องชื่ออยู่แล้ว ยังมีเรื่องชิ้นงานเพาเวอร์พอยท์คู่ปรับกับคนตาบอดและภาวะป่วยซึมเศร้าที่เพิ่งเริ่มเข้ารักษาไม่นานผสมโรงซ้ำเติมอีก ความเครียดจึงทวีคูณ สองจิตสองใจตีกันไปมาว้าวุ่น จะถอยดีหรือไม่?! กลัว กลัว วิตกเหลือเกินว่าจะทำไม่ได้! ขณะที่หัวใจกำลังจะเต้นหลุดออกมาจากอก หัวใกล้ระเบิด สายลมอ่อนโชยมาอีกครั้งคล้ายจะปลอบประโลมให้รู้สึกดีขึ้น จมูกโด่งสูดรับอากาศสดชื่นเข้าเต็มปอด อาจเพราะสมองได้รับออกซิเจนบริสุทธ์เข้าไปหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ พลันสมองนึกอะไรบางอย่างได้ ‘สติ สติสิ’ แล้วความคิดก็สว่างวาบ!

            หน้าโต๊ะทำงานริมหน้าต่างตัวเดิม เสียงพรมแป้นพิมพ์ดังเป็นระยะๆ ไม่หยุดหย่อน งานที่อาจารย์สั่งเริ่มต้นขึ้นแล้ว และค่อยๆ ขยับคืบหน้าไปทีละนิด ทีละนิดด้วยความใจเย็น ยังพอมีเวลาอยู่บ้าง จริงๆ ไม่ต้องรีบกังวลขนาดนั้นก็ได้นี่นา ฉันรู้แล้วว่าแค่มีสติ วางแผนการทำงานแต่ละส่วนให้ดี อันไหนสำคัญควรทำก่อนหลัง จากนั้นลงมือทำไปเรื่อยๆ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำไหว อย่างน้อยให้งานเดิน ถ้ายังไม่ล้มเลิกมันย่อมเสร็จได้ไม่ช้าก็เร็วใช่ไหม

            ในส่วนงานเพาเวอร์พอยท์ฉันให้รุ่นพี่ที่มองเห็นจัดหน้า ตกแต่งให้ ตนเองเพียงแค่นำข้อมูลใส่ลงไปในแต่ละสไลด์ รายละเอียดงานจุดไหนยากค่อยๆ ศึกษาทำความเข้าใจ ปรึกษาเพื่อน ปรึกษาผู้รู้ หลายครั้งเหมือนกันที่ความวิตกกังวลกลับมารบกวนใจให้ว้าวุ่นตื่นตระหนก แต่เมื่อพยายามใช้สติเป็นที่มั่น นึกถึงหลักการทำงานที่ตั้งไว้ ค่อยๆ ทำ ค่อยๆ ทำ ทำไปเรื่อยๆ มีสติ ทำไปเรื่อยๆ แค่ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้แค่นั้น ใจก็เย็นลงบ้าง พอให้สามารถทำงานต่อได้ กระทั่งเห็นว่างานมีความคืบหน้าไปมากก็เริ่มมีกำลังใจขึ้นอีก ตอนนั้นไม่ได้หวังให้งานออกมาดีเลิศเลอ ขอเพียงลุล่วงได้ตามอาจารย์สั่ง และอยู่ในระดับพอผ่านไปได้ก็พอ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ไหวนั่นล่ะ ใครจะไปคิด จากงานชิ้นหนึ่ง ชิ้นสอง ชิ้นสาม และชิ้นที่เหลือจะผ่านพ้นไปได้ไม่เลวเลย

            แบบนี้หรือเปล่าที่เขาบอกกันต่อๆ มาว่า มีปัญหาขอให้มีสติ สติมาปัญญาจะเกิด และทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น ซึ่งฉันพิสูจน์จนเห็นจริงแล้ววันนี้ สติอาจจะช่วยให้ผลออกมาสำเร็จดีเยี่ยมหรือไม่ก็ได้ ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย แต่อย่างน้อยจะไม่ทิ้งให้ใครอับจนหนทางไปตลอด กอดเขาไว้แน่นๆ ในยามมีปัญหา หรือเวลาเจอวิกฤต กระทั่งเรื่องยากๆ เรื่องไม่คุ้นเคยที่คิดว่าอาจจะผ่านไปไม่ได้ ก็ให้นึกถึงสติก่อนเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นจะรู้เองว่าควรทำยังไงต่อไป เหมือนอย่างฉันที่ตื่นตระหนกกับวิชาโหดในตอนนั้น โชคดีที่คิดถึงสติได้ก่อน ไม่งั้นคงถอดใจขอยื่นดร็อบเรียนวิชาดังกล่าวไปแล้วจบช้ากว่าเพื่อนไปอีกปีโดยไม่จำเป็นเลยก็ได้ และเห็นไหมว่าจากนั้นฉันก็ค่อยๆ ผ่านแต่ละด่านมาได้จริงๆ

            วันประกาศผลการเรียนแต่ละวิชามาถึง วันนั้นคงมีน้อยคนที่จะไม่ตื่นเต้นที่จะได้รู้ว่าตนเองจะได้เกรดอะไรกันบ้าง ซึ่งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น นิ้วเรียวกดปุ่มลูกศรขึ้นลงอ่านข้อมูลแต่ละบรรทัดบนหน้าเว๊บไซต์ของมหาลัยไปเรื่อยๆ วิชาแรกผ่านไป วิชาที่สอง สามผ่านไป จนเลื่อนลงมาถึงผลการเรียนของวิชาจบของฉัน หูคอยฟังเสียงโปรแกรมอ่านหน้าจอที่ไล่อ่านแต่ละคำไปอย่างใจจดใจจ่อ กระทั่งได้ยินคำว่า B+ ใจก็พองโตทันที ชัยโย! ฉันทำได้แล้ว