บทที่ 402 ดักซุ่มโจมตี

“ไม่เพียงแต่กำลังเสริมของพวกฉือมู่ที่ส่งมาช่วยฉงป้าจะถูกฆ่าตายกันหมด แต่มันยังเป็นการส่งมอบชุดอุปกรณ์ระดับทองเลเวล 30 เป็นจำนวนมากไปให้กับโซลออฟอีเทอนิตี้ด้วย” ลู่หยางกล่าว

ทุกคนต่างก็ขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยความกังวลและพวกเขาไม่แน่ใจว่าควรจะจัดการกับสถานการณ์นี้ยังไงดี

“ความจริงมันไม่ใช่แค่โซลออฟอีเทอนิตี้นะที่น่ากลัว เพราะมันยังมีแบล็คบลัดอยู่อีกคน พวกที่ยังจงรักภักดีต่อแบล็คบลัดจะต้องก่อความวุ่นวายภายในเมืองเซนต์กอลล์แน่ ไม่แน่ว่าเดธโซลอาจจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาช่วยปกป้องบลัดเติสตี้อีกทางหนึ่งก็ได้” ลู่หยางกล่าว

“ถ้ากำลังเสริมถูกสังหารจนหมด มันก็คงจะส่งผลกระทบต่อขวัญกำลังใจของโอเวอร์ลอร์ดอย่างหนัก หลังจากนั้นฉงป้าก็คงจะป้องกันป้อมปราการได้ยากขึ้นกว่าเดิม” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าว

“หากฉันคาดเดาไม่ผิด ไม่เกิน 1 วันป้อมปราการแบล็คร็อคก็คงจะเปลี่ยนมือแล้ว” ลู่หยางกล่าว

“เร็วขนาดนั้นเลยเหรอครับ?” ฉิงชางอุทานด้วยความประหลาดใจ

“แค่กองกำลังผู้เล่นชุดทอง 50,000 คนกับนักเวทต้องห้ามจาก 6 กิลด์ที่ร่วมมือกัน แค่ 2 อย่างนั้นฉงป้าก็ต่อต้านเอาไว้ไม่ไหวแล้ว” ลู่หยางกล่าว

“แล้วแบบนี้พวกเราควรจะทำยังไงกันดีครับ? ถ้าหากบลัดไทแรนท์เอาชนะฉงป้าได้สำเร็จเป้าหมายต่อไปของมันจะต้องเป็นพวกเราแน่ ๆ” ซุนหยูกล่าว

“เรื่องมันไม่จบง่าย ๆ แค่นั้นหรอก ถึงฉงป้าจะเสียป้อมปราการแบล็คร็อคไปแต่เขาจะต้องหาวิธีแย่งป้อมคืนมาแน่ ๆ ช่วงนี้ทุกคนก็แยกย้ายกันนำทีมออกไปเก็บเลเวลอย่างเต็มที่ เรื่องอื่น ๆ ยังไม่จำเป็นจะต้องสนใจขอแค่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอ” ลู่หยางตอบ

“ได้ครับ เดี๋ยวผมจะนำทีมไปเก็บเลเวลเดี๋ยวนี้เลย” ไป๋ฉือกล่าว

“พวกผมก็จะไปเหมือนกัน” บิทเทอร์เลิฟกล่าว

…

ไม่นานทุกคนก็ออกไปจากห้องประชุม ลู่หยางจึงมองดูแผนที่ภูมิประเทศบนโต๊ะพร้อมกับพึมพำขึ้นมาว่า

“หวังเถิง แกจะต้องเอาชนะสงครามในครั้งนี้ให้ได้ เพราะฉันได้เตรียมของขวัญชิ้นใหญ่เอาไว้ให้แกแล้ว อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ”

หลังจากพูดจบลู่หยางก็เทเลพอร์ตกลับไปยังสปิริตอะคาเดมี่เพื่อพาพวกฮั่นชาเก็บเลเวลต่อ

—

บนกำแพงป้อมแบล็คร็อค

ฉงป้ากำลังขมวดคิ้วด้วยความเคร่งเครียด เพราะถึงแม้สงครามจะพึ่งเริ่มต้นขึ้น แต่หวังเถิงก็นำกองกำลังบุกจู่โจมเข้ามาอย่างหนัก

ประตูเมืองแต่ละด้านจะมีนักเวทต้องห้าม 10 คนและนักเวทที่มีทักษะพิเศษอีก 100 คนคอยจู่โจมกดดันเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ลูกน้องของฉงป้าแทบไม่กล้าโผล่หน้าขึ้นมาเพื่อโจมตีตอบโต้เลย

ประตูทางทิศใต้ถือเป็นจุดที่มีการป้องกันอ่อนแอที่สุดถูกศัตรูบุกขึ้นมาบนกำแพงได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งถ้าหากไม่ใช่เพราะฉงป้านำกองกำลังจากกิลด์ต่าง ๆ เข้ามาช่วยเหลือ ป้อมปราการก็คงจะถูกบุกตีแตกไปตั้งนานแล้ว

ยิ่งฉงป้าได้เห็นหวังเถิงยืนอยู่บนหอบัญชาการอย่างสบาย ๆ เขาก็รีบติดต่อไปหาฉือมู่ด้วยความหงุดหงิด

“อีกนานไหมกว่ากองกำลังเสริมจะมาถึง?”

“อีกประมาณ 20 นาทีก็ถึงแล้ว ตอนนี้สถานการณ์ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง?” ฉือมู่กล่าว

“เราเพิ่งจะรับมือกับการโจมตีระลอกแรกได้สำเร็จ แต่เราจะรับมือกับการโจมตีระลอกที่ 2 ได้หรือเปล่าเรื่องนั้นผมเองก็ไม่แน่ใจ” ฉงป้าตอบ

“น้องชายอดทนเอาไว้ก่อนนะ ฉันจะรีบเร่งให้กำลังเสริมเดินทางไปถึงโดยเร็วที่สุด” ฉือมู่กล่าว ก่อนที่เขาจะวางสายและติดต่อไปหาไฟร์ไลท์และจื่อเวยซิงเฉิน

“ทั้งสองคนช่วยเร่งมือหน่อย ฉงป้าใกล้จะรับมือศัตรูไม่ไหวแล้ว”

—

ภูเขาเกอร์

ด้านหนึ่งของทางเดินเป็นภูเขาสูง ขณะที่อีกด้านเป็นหน้าผาอันสูงชัน เส้นทางเดินผ่านภูเขาแห่งนี้มีความกว้างมากที่สุดเพียงแค่ 40 เมตรเท่านั้น ขณะที่ตรงบริเวณเส้นทางที่แคบที่สุดก็มีความกว้างเพียงแค่ 20 เมตร

ไฟร์ไลท์มองดูกองทัพที่ต้องชะลอความเร็วเนื่องมาจากเส้นทางอันคับแคบ ก่อนจะพูดกับฉือมู่อย่างจนปัญญาว่า

“มันไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเร่งความเร็วในการเคลื่อนทัพนะ แต่ถนนตรงนี้มันแคบมากจนเกินไป”

“ฉันโอนเงินไปให้ 500 เหรียญทองแล้วใช้ม้วนคัมภีร์เพิ่มความเร็วเร่งความเร็วให้กับทั้งกองทัพได้เลย” ฉือมู่กล่าวอย่างร้อนใจ

“ได้ครับ ผมจะใช้คัมภีร์เพิ่มความเร็วเดี๋ยวนี้” ไฟร์ไลท์ตอบกลับอย่างพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะใช้เงิน 100 เหรียญทองซื้อคัมภีร์เพิ่มความเร็วทั้งกองทัพจากระบบ

“ทุกคนเร่งความเร็วมากกว่านี้” ไฟร์ไลท์ตะโกนสั่งพร้อมกับใช้งานคัมภีร์เพิ่มความเร็วที่จะทำให้ผู้เล่นทั้ง 30,000 คนเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 150% เป็นเวลา 5 นาที ซึ่งมันก็ช่วยให้กองทัพของพวกเขาเดินทางไปได้เร็วกว่าเดิมมากพอสมควร

ขณะเดียวกันบนหน้าผาที่สูงขึ้นไป 50 เมตร โซลออฟอีเทอนิตี้ก็กำลังมองดูกองทัพของไฟร์ไลท์ด้านล่างพร้อมกับเผยรอยยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก

“ไฟร์ไลท์นี่มันเป็นผู้บัญชาการที่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ แม้แต่เรื่องพื้นฐานอย่างการสำรวจเส้นทางมันก็ไม่ทำ เสียแรงที่ฉันพยายามปกปิดร่องรอยมาตั้งนาน”

“หัวหน้า พวกเราจะโจมตีเมื่อไหร่ครับ? ทุกคนรอจะฆ่าพวกมันไม่ไหวแล้ว” เฉ่อยู่พูดด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ต้องรีบร้อน ฉันกำลังรอกองกำลังผู้เล่นชุดทองของพวกมันอยู่ กำลังหลักของกิลด์นี้คือผู้เล่นชุดทอง 5,000 คน ถ้าหากพวกเราเอาชนะกองกำลังผู้เล่นชุดทองทั้ง 5,000 คนนั้นได้ กิลด์ของพวกมันก็จบเห่แล้ว” โซลออฟอีเทอนิตี้ตอบ

ระหว่างที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นมันก็มีแสงสีทองสะท้อนเข้าดวงตาของโซลออฟอีเทอนิตี้ ขณะเดียวกันเมื่อสมาชิกชุดเงินเดินผ่านเส้นทางอันคับแคบไป ตอนนี้ผู้เล่นชุดทองเป็นจำนวนมากก็เริ่มเคลื่อนที่ผ่านเข้ามา

“พวกมันมาแล้ว” เฉ่อยู่พูดอย่างตื่นเต้น

โซลออฟอีเทอนิตี้ค่อย ๆ ยกมือขวาส่งสัญญาณให้สมาชิกทั้ง 50,000 คนของดีวายโซลเตรียมตัวลงมือในทันที

“ฆ่ามัน!” โซลออฟอีเทอนิตี้ตะโกนเสียงดังพร้อมกับโบกมือไปด้านหน้าอย่างแรง

พริบตาต่อมาสกิลโจมตีแบบวงกว้างเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกถาโถมลงไปบนเส้นทางแคบระหว่างหุบเขาและทำให้ผู้เล่นชุดทองของออเรนจ์อะเลิร์ทถูกโจมตีอย่างหนัก

ฝ่ายหนึ่งกำลังเร่งเคลื่อนทัพ ขณะที่อีกฝ่ายวางแผนการซุ่มโจมตีเอาไว้เป็นอย่างดี ทำให้ในเวลาเพียงแค่ไม่ถึง 1 นาทีผู้เล่นชุดทองทั้ง 5,000 คนของออเรนจ์อะเลิร์ทก็ถูกกวาดล้างลงไปจนหมด

“หัวหน้าแย่แล้วครับ พวกเราถูกซุ่มโจมตี” ผู้เล่นคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงานไฟร์ไลท์ทางด้านหน้ากองทัพอย่างตื่นตระหนก

“ซุ่มโจมตี? ซุ่มโจมตีอะไร?” ไฟร์ไลท์ถามอย่างงุนงง

“มีศัตรูซุ่มโจมตีพวกเราจากบนหน้าผาครับ ตอนนี้กองกำลังผู้เล่นชุดทองทั้ง 5,000 คนของพวกเราถูกพวกมันกวาดล้างไปจนหมดแล้ว”

“ทุกคนรีบถอยกลับไปเดี๋ยวนี้ พวกเราจะต้องเก็บอุปกรณ์ระดับทองคืนมาให้หมด” ไฟร์ไลท์ตะโกนอย่างตื่นตระหนกและเขาก็กำลังรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหายใจไม่ค่อยออก

แม้สมาชิกภายในกิลด์ของเขาจะตายลงไปก็ไม่เป็นไร แต่อุปกรณ์ระดับทองคือสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะถ้าหากพวกเขาสูญเสียอุปกรณ์เหล่านี้ไป มันก็จะทำให้ออเรนจ์อะเลิร์ทกลายเป็นกิลด์ระดับล่างในทันที

น่าเสียดายที่จุดเด่นของภูเขาเกอร์คือความลาดชันและการจะปีนขึ้นไปให้ถึงยอดเขามันก็จำเป็นจะต้องใช้อุปกรณ์พิเศษ หรือไม่พวกเขาก็ต้องเดินอ้อมไปทางด้านหลังเขาซึ่งมันก็ต้องใช้เวลานานกว่า 4 ชั่วโมง

ด้วยเหตุนี้ไฟร์ไลท์จึงทำได้เพียงแต่มองดูศัตรูโรยเชือกลงมาเก็บอุปกรณ์ระดับทองที่ตัวเองสะสมมาอย่างยากลำบาก แล้วนักเวททางบนยอดเขาก็คอยโจมตีคุ้มกันลงมาอย่างต่อเนื่องทำให้พวกเขาไม่สามารถเข้าไปแย่งชิงอุปกรณ์ได้

“ไม่นะ อุปกรณ์ของฉัน!” ไฟร์ไลท์กรีดร้องอย่างสิ้นหวังพร้อมกับคุกเข่าลงไปทรุดอยู่กับพื้น

—

อีกด้านหนึ่ง

สถานการณ์ของจื่อเวยพาวิเลี่ยนก็ไม่ต่างไปจากออเรนจ์อะเลิร์ทมากนัก ซึ่งพวกเขาถูกแบล็คบลัดซุ่มโจมตีในซากเมืองโบราณ โดยบล็คบลัดได้อาศัยกองกำลังที่ดุดันกว่าในการแย่งชิงชุดอุปกรณ์ระดับทองไปได้อย่างง่ายดาย

“ภารกิจสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีครับ พวกเราได้รับอุปกรณ์ระดับทองมา 5,173 ชิ้น” แบล็คบลัด รายงานไปยังหวังเถิงหลังจากจัดการกับสมาชิกของจื่อเวยพาวิเลี่ยนจนหมด

“ดีมาก” หวังเถิงเผยรอยยิ้มขึ้นมาอย่างยินดี เพราะเมื่อสักครู่นี้โซลออฟอีเทอนิตี้ก็เพิ่งรายงานผลของการซุ่มโจมตีมาเหมือนกัน

แผนการซุ่มโจมตีในครั้งนี้สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดคือสถานการณ์ของทางฝั่งแบล็คบลัด เพราะกองกำลังของแบล็คบลัดมีเพียงแค่ 15,000 คน ขณะที่กองกำลังของจื่อเวยพาวิเลี่ยนมีสมาชิกอยู่ถึง 30,000 คน เขาจึงเสนอให้แบล็คบลัดยืมกำลังคนไปปฏิบัติภารกิจ แต่ก็ถูกแบล็คบลัดปฏิเสธกลับมาอย่างแข็งขัน

ด้วยเหตุนี้เองหวังเถิงจึงเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าการซุ่มโจมตีของแบล็คบลัดอาจจะล้มเหลว แต่ใครจะไปคิดว่าแบล็คบลัดสามารถเอาชนะศัตรูกลับมาได้จริง ๆ และยังได้รับอุปกรณ์ระดับทองกลับมาเป็นจำนวนมากอีกด้วย

ฉงป้าเสียป้อมแน่ ๆ 100% จะยอมกลับไปหาลู่หยางไหมนะ?