บทที่ 345 ไล่ล่ามาจนถึงเมือง

-A A +A

บทที่ 345 ไล่ล่ามาจนถึงเมือง

บทที่ 345 ไล่ล่ามาจนถึงเมือง

แบล็คบลัดกำลังร้อนใจพูดเรื่องสงคราม เขาจึงไม่ทันสังเกตเห็นท้องฟ้าที่กำลังถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำเลย

เปรี้ยง!

สายฟ้าเส้นหนึ่งฟาดลงมาเข้าใส่ร่างของแบล็คบลัดอย่างแม่นยำ

-3,748

“มีคนลอบโจมตี ทุกคนระวังตัวด้วย” แบล็คบลัดตะโกนเตือนเสียงดังขณะดื่มน้ำยาฟื้นฟูพลังชีวิต

ในระหว่างที่เขากำลังตะโกนเตือนทุกคนอยู่นั่นเอง สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนก็กำลังฟาดลงมาอย่างต่อเนื่องปกคลุมร่างหัวหน้ากิลด์ทั้ง 9 และคนสนิทของทุกคนเอาไว้จนหมด

“นี่มันเวทมนตร์ต้องห้าม ทุกคนรีบ…” สกายซอร์ทพยายามตะโกนสั่งการ แต่ในทันใดนั้นมันก็มีลูกธนูยาวพุ่งทะลุผ่านศีรษะของเขาไปเสียก่อน

-8,888 (คริติคอล)

การจู่โจมในครั้งนี้ทำให้สกายซอร์ทเสียชีวิตคาที่และมันก็ทำให้ถุงเก็บของ 8 ใบที่เขาเก็บเอาไว้ดรอปลงไปที่พื้นด้วยเช่นกัน

ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็รีบวิ่งหนีเพื่อหลบเวทมนตร์ต้องห้าม เฟียร์เลสที่เห็นเหตุการณ์จึงพยายามพุ่งเข้าไปเก็บถุงของสกายซอร์ทด้วยความโลภ

น่าเสียดายที่ในตอนที่เฟียร์เลสกำลังจะเก็บถุงไอเท็มอยู่นั้น มันก็มีมีดสีดำเล่มหนึ่งปาดผ่านลำคอของเขาไปเสียก่อน

-6,849 (คริติคอล)

การโจมตีในครั้งนี้ทำให้เฟียร์เลสเสียชีวิตคาที่พร้อมกับถุงเก็บของของเขาที่ดรอปลงไปบนพื้นด้วยเช่นกัน

วินาทีต่อมามันก็มีโจร 2 คนปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ ถุงเก็บของของเฟียร์เลสและสกายซอร์ท ก่อนที่พวกเขาจะเก็บถุงเก็บไอเท็มและใช้สกิลวิ่งเร็วเพื่อวิ่งหนีออกจากสนามรบแห่งนี้ไป

“ทุกคนระวังด้วย มีคนแอบซุ่มโจมตีพวกเราอยู่ใกล้ ๆ” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นตะโกนเตือน

หลังจากที่เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นตะโกนเตือนได้เพียงแค่ไม่นาน มันก็มีมีดสีเงินเล่มหนึ่งปาดผ่านลำคอของเขาไป ร่างของเขาจึงล้มลงไปเสียชีวิตลงกับพื้น ก่อนจะมีโจรอีกคนปรากฏตัวขึ้นเก็บถุงเก็บของและรีบวิ่งหนีออกไปจากสนามรบ

เวทมนตร์ต้องห้ามบนท้องฟ้ายังคงส่งฟ้าผ่าลงมาอย่างต่อเนื่อง แม้ผู้เล่นรอบข้างจะเห็นสถานการณ์แต่พวกเขาก็ไม่กล้าวิ่งเข้ามาในพื้นที่เพื่อแย่งชิงไอเท็มที่ดรอปลงมา เพราะท้ายที่สุดพลังของเวทมนตร์ต้องห้ามก็รุนแรงมาก ขอแค่ใครถูกฟ้าผ่าเข้าไปสัก 3 ครั้งแค่นั้นมันก็การันตีได้แล้วว่าพวกเขาจะต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน

“ทุกคนรีบมารวมตัวใกล้ ๆ ฉันเร็วเข้า อย่าปล่อยให้ใครขโมยวัตถุดิบของพวกเราไปได้อีก” แบล็คบลัดตะโกนเสียงดัง

แมทช์แซดและคนอื่น ๆ รีบตั้งสติก่อนจะวิ่งมารวมตัวกันรอบ ๆ แบล็คบลัด โดยหัวหน้ากิลด์ทั้ง 7 ได้ยืนรวมกันอยู่ตรงกลางและถูกล้อมเอาไว้ด้วยลูกน้องคนสนิทของพวกเขาทั้ง 70 คน

ขณะที่กลุ่มของแบล็คบลัดพยายามต้านทานพลังของเวทมนตร์ต้องห้ามและค่อย ๆ ขยับออกจากพื้นที่ จู่ ๆ ร่างของฮั่นเฟยก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของพวกเขา

“ระวัง!” แมทช์แซดตะโกนเตือน

“แกเป็นใคร? ใครส่งแกมาแล้วแกรู้ได้ยังไงว่าพวกเราอยู่ที่นี่?!” แบล็คบลัดตะโกนด่าอย่างโกรธเกรี้ยว

ฮั่นเฟยเผยรอยยิ้มออกมาบาง ๆ ก่อนที่เขาจะขยับมีดภายในมือเล็กน้อยพร้อมกับร่างของเขาที่ค่อย ๆ หายเข้าไปภายในหลุมมิติ

สเปซเคออสสแลช!

เสียงพึมพำเบา ๆ ดังขึ้นมาจากอากาศอันว่างเปล่าเหนือศีรษะพวกแบล็คบลัด และในอีก 3 วินาทีต่อมาพื้นที่ในรัศมี 50 เมตรก็เต็มไปด้วยแสงสีขาวสีดำพุ่งฟาดฟันทุกอย่างด้วยความบ้าคลั่ง ซึ่งมันก็รวมถึงร่างของแบล็คบลัดและคนอื่น ๆ ที่อยู่ในบริเวณนั้นด้วย

“นี่มันสกิลอะไรกันเนี่ย?”

“ทำไมฉันถึงโดนโจมตีทั้ง ๆ ที่มองไม่เห็นศัตรู”

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

พวกแบล็คบลัดต่างก็ตะโกนขึ้นมาอย่างวุ่นวาย เพราะในทุก ๆ 0.2 วินาทีมันจะมีพวกเขาถูกโจมตี 1 ครั้ง และในการโจมตีแต่ละครั้งมันจะเป็นการฟาดฟันไปที่ลำคออย่างแม่นยำจนก่อให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรง

ไม่ถึง 10 วินาทีสมาชิกของเดธโซลก็เสียชีวิตลงไปแล้วกว่า 30 คน แบล็คบลัดจึงรีบตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจว่า

“ทุกคนรีบหนีออกจากที่นี่เร็วเข้า!”

น่าเสียดายที่หลังจากแบล็คบลัดพูดจบไปเพียงแค่ไม่นาน มันก็มีลำแสงสีขาวดำพุ่งผ่านลำคอของเขาไป จากนั้นแบล็คบลัดก็เริ่มเห็นภาพทุกอย่างกลายเป็นสีเทา ซึ่งมันก็หมายความว่าเขาถูกสังหารจนเสียชีวิตไปแล้วนั่นเอง

ฮั่นอวี่ที่ยืนดูสถานการณ์จากระยะไกลยิงธนูสังหารแมทช์แซดลงไปด้วยเช่นกัน ก่อนที่เขาจะหันมาพูดกับฮั่นอิ่งที่อยู่ข้าง ๆ ว่า

“พี่ดูฮั่นเฟยสิ ท่าที่เขาคิดค้นมามันจะรุนแรงมากจนเกินไปแล้ว”

“ถึงท่ามันจะแรงแต่ผลข้างเคียงของการใช้เทคนิคนี้มันก็หนักเอาการอยู่นะ ฉันคิดว่าพรุ่งนี้เขาคงจะต้องนอนพักบนเตียงทั้งวันแน่ ๆ” ฮั่นอิ่งกล่าว

การเข้าออกมิติด้วยความเร็วสูงแบบนี้จำเป็นจะต้องเพ่งสมาธิเป็นเวลานานมาก ดังนั้นถึงแม้ภาพด้านนอกอาจจะมองดูสวยงาม แต่มันกลับเป็นเทคนิคที่ส่งผลกระทบต่อร่างกายของผู้ใช้อย่างรุนแรง

ก่อนหน้านี้ฮั่นเฟยเคยฝึกซ้อมใช้ท่านี้มาแล้วครั้งหนึ่งด้วยเหมือนกัน ซึ่งผลที่ตามมาก็คือเขาจะต้องกลับไปนอนพักอยู่บนเตียงเป็นเวลา 1 วันเต็ม ๆ

“เขาจะฝืนตัวเองมากเกินไปแล้ว” ฮั่นอวี่กล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“แต่คราวนี้พวกเราก็ได้กำไรกลับมาก้อนใหญ่จริง ๆ หลังจากได้วัตถุดิบของพวกเขามากิลด์ของพวกเราก็คงจะพัฒนาอย่างก้าวกระโดดไปอีกครั้ง” ฮั่นอิ่งกล่าว

“ตั้งสมาธิหน่อย อย่าเพิ่งคุยเรื่องไร้สาระ” ฮั่นจงกล่าวเตือนสติลูก ๆ ของตัวเอง

สองพี่น้องต่างก็แอบแลบลิ้นให้กันอย่างลับ ๆ ก่อนจะหันไปสนใจการลอบสังหารพวกเดธโซลอีกครั้งหนึ่ง

หลังจากเวลาผ่านพ้นไปไม่นานฮั่นเฟย, ฮั่นอวี่และมู่หยูก็ร่วมมือกันสังหารสมาชิกของเดธโซลไปได้ทั้ง 99 คน หรือมันก็หมายความว่าการลอบโจมตีในครั้งนี้ไม่มีใครรอดชีวิตกลับไปได้แม้แต่คนเดียว

ฮั่นจงนำเด็กกำพร้าทั้ง 12 คนเดินทางมาทำภารกิจครั้งนี้ด้วยตัวเอง ซึ่งหลังจากที่ทุกคนเก็บของที่อยู่บนพื้นเรียบร้อยแล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า

“สวมเสื้อคลุมอำพรางแล้วกลับไปที่ร้านตีเหล็ก”

ทุกคนรีบหยิบเสื้อคลุมอำพรางขึ้นมาสวมเพื่อเปลี่ยนร่างกลายเป็นคนอื่นในทันที จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันหนีไปเพื่อกลับไปยังร้านตีเหล็กทางตอนเหนือของเมือง

เมื่อพวกแบล็คบลัดนำกองกำลังกลับมายังสถานที่เกิดเหตุอีกครั้ง พวกเขาก็ได้พบว่าพื้นที่บริเวณนี้ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว

“กระจายกันค้นหาพวกมันเร็วเข้า! พวกมันหนีไปไม่ได้ไกลหรอก อย่าปล่อยให้ใครพ้นสายตาไปแม้แต่คนเดียว ไม่ว่าจะต้องทำยังไงพวกเราก็ต้องเอาวัตถุดิบของเรากลับมาให้ได้” แบล็คบลัดตะโกนลั่นด้วยความโกรธ

พวกสกายซอร์ทและหัวหน้ากิลด์คนอื่น ๆ ต่างก็กำลังโกรธกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุดวัตถุดิบภายในถุงมันก็คือสิ่งที่พวกเขาจำเป็นจะต้องใช้พัฒนากิลด์ในอนาคต หากทุกคนสูญเสียวัตถุดิบไป กิลด์ของพวกเขาก็จะกลายเป็นกิลด์ที่อยู่รั้งท้ายอย่างแน่นอน ในเวลานั้นกิลด์ของพวกเขาอาจจะตกไปอยู่ในกิลด์อันดับต่ำกว่า 30 ด้วยซ้ำ หรือบางทีมันก็อาจจะกลายเป็นกิลด์ระดับล่างที่ไม่ติดอันดับกิลด์ใหญ่ของเมืองเซนต์กอลล์เลย

“เอาวัตถุดิบของฉันคืนมา!” แมทช์แซดส่งเสียงร้องครวญคราง ก่อนที่เขาจะวิ่งไปหยุดอยู่ต่อหน้าสวิฟเดธด้วยความโกรธ

“บอกมาว่านี่คือฝีมือของแกใช่ไหม?!”

“มันจะเป็นฝีมือของฉันได้ยังไง?” สวิฟเดธถามด้วยสีหน้าที่สับสน

“พวกนั้นมันจะมาซุ่มโจมตีพวกเราถูกจังหวะได้ยังไง นอกจากแกแล้วใครมันจะบอกข้อมูลให้คนนอกรู้ได้” แมทช์แซดพูดด้วยความโกรธ

“อย่ามาพูดจาไร้สาระ! วัตถุดิบของฉันก็ถูกขโมยไปด้วยเหมือนกัน อีกอย่างฉันมีคนใช้เวทมนตร์ต้องห้ามอยู่ภายในกิลด์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ยิ่งนักธนูที่โจมตีได้จากระยะไกลอีก มันมีคนแบบนั้นอยู่ในกิลด์ของฉันด้วยเหรอ!” สวิฟเดธโต้ตอบกลับไปอย่างไม่น้อยหน้า

ตอนแรกเฟียร์เลส, สกายซอร์ทและหัวหน้ากิลด์คนอื่น ๆ ต่างก็สงสัยสวิฟเดธด้วยเช่นกัน แต่เมื่อพวกเขาได้ฟังคำอธิบายพวกเขาต่างก็คิดว่าทุกอย่างที่อีกฝ่ายพูดมามันก็คือเรื่องจริง

“ฉันว่ามันต้องเป็นหนึ่งในพวกแกแน่ ๆ ตอนที่พวกแกมาที่นี่มันจะต้องมีใครแอบติดต่อไปหาลู่หยางใช่ไหม? เห็นได้ชัดเลยว่าพวกนั้นเป็นคนที่ลู่หยางได้ส่งมา ตอนที่ฉันรออยู่ที่นี่มันก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น แต่หลังจากที่ฉันขนวัตถุดิบออกมามันกลับมีคนมาซุ่มโจมตีบอกมาว่าในกลุ่มพวกแกใครมันเป็นคนทรยศเอาเรื่องนี้ไปบอกลู่หยางกันแน่!” สวิฟเดธเริ่มโยนความผิดให้คนอื่น

“ตอนที่ฉันมาฉันดูรอบ ๆ โดยละเอียดแล้ว ฉันแน่ใจว่าตอนนั้นไม่มีใครตามพวกเรามาแน่ ๆ” เฟียร์เลสกล่าว

“มันจะต้องมีคนทรยศอยู่ในหมู่ของพวกเราแน่นอน” สกายซอร์ทกล่าว

แบล็คบลัดก็กำลังสับสนกับสถานการณ์นี้ด้วยเหมือนกัน ซึ่งย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนพวกเขายังพูดคุยกันเรื่องการรบกับบลัดบราเธอร์อยู่เลย ทำไมอีกไม่กี่นาทีต่อมามันถึงมีคนทรยศอยู่ในหมู่ของพวกเขาแล้ว

สีหน้าของหัวหน้ากิลด์ทุกคนต่างก็มีความแตกต่างกันออกไป โดยบางคนแสดงสีหน้าออกมาอย่างไร้เดียงสา บางคนแสดงสีหน้าออกมาอย่างชอบธรรม บางคนแสดงสีหน้าออกมาอย่างโกรธจัด แต่ไม่ว่าจะเป็นสีหน้าแบบไหนแบล็คบลัดก็ไม่สามารถบอกได้เลยว่าใครกันแน่ที่เป็นคนทรยศในกลุ่มคนเหล่านี้

“อย่าให้ฉันรู้นะว่าใครเป็นคนทรยศ ไม่อย่างนั้นพวกเราที่เหลือจะไม่มีทางปล่อยแกเอาไว้แน่ ๆ” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นกัดฟันด่า

“รีบ ๆ ยุบกิลด์ไปได้แล้ว กิลด์ที่ไม่จริงใจแบบนี้ฉันไม่อยากจะอยู่ต่ออีกแม้แต่วินาทีเดียว” สวิฟเดธพูดเปิดประเด็น

“เออ! ยุบก็ยุบ” ทุกคนต่างก็พูดขึ้นมาอย่างหมดอารมณ์

แบล็คบลัดมองดูสถานการณ์ตรงหน้าอย่างหมดหนทาง และเมื่อเขาไม่เหลือเดธโซลให้คุ้มกบาล เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ในเกมนี้ต่อไปยังไงด้วยเหมือนกัน

อย่าลืมว่าแรกเริ่มเขาก็เคยทำให้ฉงป้าไม่พอใจ ต่อมาเขาก็ไปแย่งชิงป้อมปราการฟลาวเวอร์จากฉือมู่มาเหมือนกัน แล้วในคราวนี้เขาก็ได้พ่ายแพ้ในสงครามกับลู่หยางอีก

ไม่ว่าจะเป็นทิศเหนือ, ทิศใต้, ทิศตะวันตกหรือทิศตะวันออกต่างก็ไม่เหลือพื้นที่ให้เขาได้ใช้ชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว เหลือเพียงแต่ทิศตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นที่ตั้งของป้อมปราการบลัดเติสตี้เท่านั้นที่เขาพอจะไปหลบภัยได้

“หัวหน้า พวกเราจะเอายังไงกันต่อดีครับ หลังจากนี้พวกเรายังจะเล่นเกมกันต่ออีกไหม?” จินเตียวถาม

“พวกเราไปหาบลัดไทแรนท์กันก่อนเถอะ” แบล็คบลัดกัดฟันกล่าว

“ได้ครับ เดี๋ยวผมจะไปเรียกรวมคนของเรามาให้” จินเตียวรู้ดีว่าแบล็คบลัดกำลังโกรธจัด เขาจึงเรียกรวมสมาชิกเก่าของเอเวอร์ลาสติงให้ไปรวมตัวกันบริเวณทางใต้ของเมืองเซนต์กอลล์ ส่วนทางด้านของแบล็คบลัดก็ได้ล็อคเอาท์ออกจากเกมพร้อมกับติดต่อไปหาบลัดไทแรนท์ในโลกแห่งความเป็นจริง

บลัดไทแรนท์กำลังมุ่งความสนใจไปที่การบุกโจมตีป้อมปราการ และเขาก็ทำการบล็อกแบล็คบลัดในเกมไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้รับการแจ้งเตือนว่ามีการติดต่อมาจากโลกภายนอก เขาก็ทำการล็อคเอาท์ออกจากเกม แต่หลังจากที่เขาได้เห็นว่าคนที่โทรมาคือแบล็คบลัด บลัดไทแรนท์ก็ลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนที่จะกดรับสายในที่สุด

“มีอะไร?” บลัดไทแรนท์ถาม

“พี่ชายตอนนี้ผมหมดหนทางแล้ว เดธโซลถูกยุบไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ตอนนี้ผมอยากจะให้คุณช่วยเหลือผมสักหน่อย” แบล็คบลัดกล่าว

หากกิลด์เดธโซลยังคงอยู่ บลัดไทแรนท์ก็มีความคิดที่จะผนวกกิลด์นี้มาเป็นกองกำลังของตัวเอง แต่หลังจากเดธโซลถูกยุบลงไป มันก็หมายความว่าแบล็คบลัดมีกองกำลังในปกครองเหลืออยู่แค่ไม่กี่หมื่นคน

“ขอโทษนะน้องชาย แต่ฉันไม่เหลือทรัพยากรจะแบ่งไปช่วยเหลือนายจริง ๆ นายไปหาคนอื่นเถอะ” บลัดไทแรนท์กล่าวก่อนที่เขาจะวางสายไปโดยไม่ใยดี

“โธ่เว้ย…แกจะต้องเสียใจที่มาทำแบบนี้กับฉัน!” แบล็คบลัดตะโกนด่า ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมเกมอีกครั้งหนึ่ง

“ตอนนี้เรารวมตัวกันได้กี่คน?” แบล็คบลัดถามจินเตียว

“ได้แค่ 10,000 คนครับ” จินเตียวตอบอย่างละอายใจ

“อะไรนะ?! แล้วคนที่เหลือมันหายหัวไปไหนหมด” แบล็คบลัดถาม

“บางคนก็ออกจากเกม ส่วนบางคนก็ออกจากกิลด์ไปแล้วครับ หัวหน้า พวกเราเลิกเล่นเกมนี้กันเถอะ” จินเตียวพูดอย่างจนใจ

“แกพูดบ้าอะไรของแก! ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้อย่างเด็ดขาด ถึงตอนนี้ฉันจะไม่มีอะไรเหลือแล้วแต่ฉันก็ยังมีคำสั่งบุกป้อมวินด์ธันเดอร์อยู่ในมือ ขอแค่ฉันยังมีไอเท็มชิ้นนี้อยู่ พวกเราก็สามารถกลับมาทวงคืนความยิ่งใหญ่ได้” แบล็คบลัดกล่าว จากนั้นเขาก็ติดต่อไปหาโซลออฟอีเทอนิตี้

อีกด้านหนึ่ง

ลู่หยางกำลังนำกองกำลังทั้ง 170,000 คนไล่ฆ่าศัตรูตั้งแต่หุบเขาสนเงินมาจนถึงเมืองเซนต์กอลล์ กองกำลังเหล่านี้จึงคล้ายกับเมฆดำที่กำลังไล่ล่าสมาชิกของเดธโซลมาจนถึงประตูทางทิศตะวันตกของเมือง ซึ่งเหตุการณ์นี้มันก็ทำให้ผู้เล่นที่กำลังเก็บเลเวลอยู่นอกเมืองมองไปยังกองกำลังของบลัดบราเธอร์อย่างตกตะลึง

“พระเจ้า! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย?!”

“คนพวกนี้มาจากไหน?”

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นคนของบลัดบราเธอร์กับเดธโซลที่รบกันในหุบเขาสนเงินนะ ก่อนหน้านี้ฉันเห็นคนของเดธโซลตายกลับมาเกิดใหม่ในเมือง กองกำลังกลุ่มใหญ่นั่นจะต้องเป็นคนของบลัดบราเธอร์แน่ ๆ”

“โอ้แม่เจ้า! พวกเขาจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว”

 

 


 

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 

ติดตามเราได้ที่

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ คัดลอก หรือนำไปดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืนแล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบนิยาย เรื่องสั้น บทความ หรือเนื้อหาอื่นๆ ที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ที่ keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงานจะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018- keangun. All Rights Reserved.