บทที่ 344 ต่อสู้เพื่อวัตถุดิบ

แบล็คบลัดไม่เคยคิดเลยว่าลู่หยางจะได้เปิดเผยตัวตนในโลกแห่งความเป็นจริงของเขาออกมาแบบนี้ เขาจึงอับอายจนชี้หน้าด่าอีกฝ่ายกลับไปว่า

“อย่ามาพูดจาเพ้อเจ้อ ฉันเป็นแค่ประธานบริษัทธรรมดาไม่ใช่มาเฟียอย่างที่แกกล่าวหาสักหน่อย”

“พี่สามหยุนหยาง แกเป็นคนที่โด่งดังในท้องที่จนไม่มีใครไม่รู้จักแกไม่ใช่เหรอ? ปกติแกไม่ใช่คนที่กล้าทำไม่ยอมรับนี่ ฉันจำได้ว่าแกถือคติประจำใจ 'ไม่มีวันประนีประนอม' ใช่ไหม?! ทุกคนสามารถค้นหาในอินเตอร์เน็ตได้เลยว่าพี่สามหยุนหยางกับแบล็คบลัดคือคนคนเดียวกันหรือเปล่า มารอดูกันสิว่าฉัน ลู่หยางหรือมันเป็นคนที่พูดจาเพ้อเจ้อกันแน่”

“อย่าไปฟังมัน ทุกอย่างที่มันพูดเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งนั้น” แบล็คบลัดตะโกนด่าอย่างตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตามยิ่งเขามีอาการแบบนี้ มันก็ยิ่งทำให้สมาชิกของเดธโซลรู้สึกสงสัย ท้ายที่สุดไม่ว่าใครก็คงไม่อยากอยู่ร่วมกิลด์กับมาเฟียในโลกแห่งความเป็นจริง

ไปนานพวกสกายซอร์ทก็ค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตและได้พบว่าข้อมูลของพี่สามหยุนหยางมีข้อมูลตรงกันกับข้อมูลของแบล็คบลัดทุกประการอย่างที่ลู่หยางได้พูดเอาไว้เลย

“นี่คุณคือหยุนหยางจริง ๆ งั้นเหรอ?!” สกายซอร์ทมองไปยังแบล็คบลัดอย่างตกตะลึง

“คุณเป็นมาเฟียแต่ยังกล้ามารวมกิลด์กับพวกเรา คุณมีเจตนาอะไรแอบแฝงอยู่กันแน่?” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นถาม

แบล็คบลัดสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจและพยายามที่จะพูดแก้ตัว แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไรออกมาได้ เพราะทุกอย่างมันประจักษ์อยู่ตรงหน้าของทุกคนแล้ว

ลู่หยางฉวยโอกาสที่ฝูงชนกำลังสับสนขว้างมีดเอสเคพเดจเจอร์ออกไปทางด้านหน้า ก่อนที่เขาจะทำการเทเลพอร์ต 2 ครั้งไปปรากฏตัวบริเวณด้านหลังของแบล็คบลัดอย่างฉับพลัน

“กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ คราวนี้มันถึงเวลาที่แกจะต้องไปชดใช้กรรมที่แกเคยก่อเอาไว้แล้ว” ลู่หยางกล่าวขณะที่ภายในมือกำลังลุกท่วมไปด้วยเปลวไฟ

เฟลมสตอร์ม!

เบลซซิงเบิร์ส!

รีซิสท์ไฟร์ริง!

เมเทโออิมแพค!

สกายเดรสทรอยิงไฟร์!

ชายหนุ่มปล่อยคอมโบสกิลออกมาอย่างต่อเนื่องจนทำให้แบล็คบลัดและหัวหน้ากิลด์อีก 7 คนถูกสังหารอย่างฉับพลัน

“แบล็คบลัดตายแล้ว”

“สกายซอร์ทตายแล้ว”

“เฟียร์เลสตายแล้ว”

…

สมาชิกของบลัดบราเธอร์ต่างก็เห็นกับตาว่าลู่หยางสามารถสังหารหัวหน้ากิลด์ศัตรูได้อย่างง่ายดาย พวกเขาจึงเต็มใจร้องตะโกนขึ้นมาอย่างยินดี

ขณะเดียวกันสมาชิกของเดธโซลต่างก็กำลังตกตะลึงกับการโจมตีในครั้งนี้ กว่าที่พวกเขาจะตั้งสติได้และต้องการที่จะโจมตีลู่หยาง อีกฝ่ายก็อาศัยจังหวะชุลมุนกระโดดหนีเข้าไปในฝูงชนแล้ว

ปัจจุบันสมาชิกของเดธโซลเหลือรอดชีวิตอยู่ประมาณ 100,000 คน เมื่อพวกเขาเห็นหัวหน้ากิลด์ของตัวเองถูกสังหารจนหมด ขวัญกำลังใจของทหารภายในสนามรบต่างก็ตกต่ำจนถึงขีดสุด เซี่ยหยู่เว่ย, เจียงเจ๋อและแม่ทัพคนอื่น ๆ จึงอาศัยช่วงจังหวะนี้ในการโจมตีเข้าหาศัตรูอย่างหนักหน่วง

ผู้เล่นที่ไม่อยากตายต่างก็พยายามรีบวิ่งกลับไปที่หุบเขาสนเงิน แต่น่าเสียดายที่ปากช่องเขาสามารถรองรับให้คนวิ่งเข้าไปพร้อม ๆ กันได้เพียงแค่ 200 คนเท่านั้น ผู้คนเกือบ 100,000 คนจึงกลายเป็นเหมือนฝูงแกะที่รอถูกฆ่าแล้วพวกเขาก็ไม่เหลือกะจิตกะใจจะต่อสู้อีกต่อไปแล้ว

—

ที่ลานกลางเมืองเซนต์กอลล์

แบล็คบลัดเพิ่งฟื้นคืนชีพและพยายามจะรวบรวมลูกน้องเพื่อเข้าสู่สนามรบอีกครั้ง แต่ในทันใดนั้นมันก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นนับหมื่นสาย ก่อนที่เขาจะได้พบว่าผู้เล่นที่มาเกิดใหม่ทั้งหมดต่างก็เป็นสมาชิกภายในกิลด์ของเขา

“เกิดอะไรขึ้น?! ทำไมจู่ ๆ มันถึงมีคนตายมากขนาดนี้” แบล็คบลัดคว้าตัวลูกน้องคนหนึ่งเข้ามาถาม

“หลังจากหัวหน้าตายทุกคนก็ไม่มีกะจิตกะใจจะสู้อีกต่อไปแล้วครับ ทุกคนเลยพยายามวิ่งหนีไปทางหุบเขาและถูกพวกมันฆ่าตายกันจนหมด”

แบล็คบลัดกัดฟันอยู่กับที่ด้วยความโกรธ ก่อนที่เขาจะส่งข้อความไปหาพวกสกายซอร์ทว่า

“พวกเรารีบรวบรวมกำลังไปสู้กับลู่หยางกันต่อเถอะ ขอแค่พวกเรายืนหยัดเอาไว้ได้พวกเราย่อมจะต้องชนะสงครามในครั้งนี้แน่”

เฟียร์เลสและคนอื่น ๆ ที่พึ่งฟื้นคืนชีพต่างก็หันมาสบตากันโดยไม่พูดอะไร แต่ในขณะที่พวกเขากำลังลังเลสวิฟเดธก็ส่งข้อความเข้ามาในแชทกลุ่มว่า

“ผมขอถอนตัวแล้วนะ”

“นี่นายกำลังหมายความว่ายังไง?!” แบล็คบลัดถามกลับด้วยความโกรธ

“ความหมายของผมก็ตรงตัว คือผมจะไม่เข้าร่วมการรบในครั้งนี้แล้วและกิลด์ของผมก็ขอถอนตัวออกจากเดธโซลด้วย” สวิฟเดธกล่าว

“นี่แก…” แบล็คบลัดอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ แต่เขาก็รู้ดีว่าพวกเขายังไม่สามารถปล่อยให้สวิฟเดธถอนตัวออกไปในตอนนี้ได้ เพราะถ้าอีกฝ่ายถอนตัวออกไปหัวหน้ากิลด์คนอื่น ๆ ก็คงจะถอนตัวกันตามไปด้วย

“พี่ชาย ก่อนหน้านี้ฉันรู้ว่าฉันพูดกับคุณแรงเกินไปหน่อย แต่คุณก็น่าจะรู้ว่าฉันพูดไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ตอนนี้พวกเราต้องสามัคคีกันเอาไว้ ไม่อย่างนั้นทุกคนก็จะต้องเสียป้อมปราการไปด้วยกันทั้งหมด” แบล็คบลัดกล่าว

สวิฟเดธส่งเสียงหัวเราะขึ้นมา ก่อนที่เขาจะพูดออกไปว่า

“ใครอยากจะสู้ก็สู้กันไปเองเถอะ ผมไม่สนใจเรื่องนี้แล้วรบกวนพวกคุณมาที่คลังของกิลด์ด้วยผมจะขอแบ่งวัตถุดิบในส่วนของตัวเองกลับคืนไป”

แบล็คบลัดไม่คิดเลยว่าสวิฟเดธจะตัดสินใจอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ และในช่วงเวลาที่เขากำลังสับสนอยู่นั่นเอง พวกสกายซอร์ทก็เริ่มตั้งสติขึ้นมาได้เหมือนกัน

“พวกเราก็ไปกันเถอะ จะได้จัดสรรวัตถุดิบของตัวเองกลับไป” เฟียร์เลสกล่าว

“ฉันเห็นด้วย” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นกล่าว

“ฉันก็เห็นด้วย” สกายซอร์ทกล่าว

…

หัวหน้ากิลด์ทั้ง 8 ต่างก็ตอบรับขึ้นมาพร้อม ๆ กัน แต่แบล็คบลัดก็รู้ว่าในตอนนี้สิ่งที่เขาจำเป็นจะต้องโฟกัสคือเรื่องกิลด์ไม่ใช่เรื่องวัตถุดิบ เพราะท้ายที่สุดขอแค่เดธโซลยังคงอยู่ทุกอย่างก็ยังคงแก้ไขได้ แต่ถ้าเดธโซลแตกสลายทุกอย่างก็จะไม่สามารถกู้คืนกลับมาได้อีก

“โอเค พวกเราไปด้วยกันเถอะ” แบล็คบลัดกล่าว

“ในเมื่อพวกเราจะไปพร้อมกันแต่ละคนก็เอาลูกน้องคนสนิทติดตัวไปแค่คนละ 10 คนก็พอ หากเอาไปมากกว่านี้บางทีพวกเราอาจจะเข้าใจผิดกันเองได้” เอไจล์ไนน์เฮฟเว่นกล่าว

“ฉันเห็นด้วย”

“ฉันก็เห็นด้วย”

…

ทุกคนต่างก็พยักหน้ารับก่อนที่จะพาลูกน้องคนสนิทมุ่งหน้าไปทางตอนเหนือของเมือง

“พวกเขากำลังมาที่คลังเพื่อเอาวัตถุดิบแล้ว พวกคุณเตรียมตัวกันพร้อมแล้วหรือยัง?” สวิฟเดธส่งข้อความไปหาฮั่นอิ่ง

“พวกเราเข้าประจำตำแหน่งแล้วขอแค่คุณส่งสัญญาณพวกฉันก็พร้อมจะโจมตีทันที” ฮั่นอิ่งตอบ

ตั้งแต่สงครามได้เริ่มต้นขึ้นมู่หยูก็ยังไม่ได้ใช้เวทมนต์ต้องห้ามออกมาเลยสักครั้ง ซึ่งแต่เดิมลู่หยางตั้งใจจะเก็บเธอไว้เป็นกองหนุน 

อย่างไรก็ตามหลังจากที่ผลการรบถูกตัดสินประกอบกับการตัดสินใจของสวิฟเดธ เขาจึงทำการส่งมอบอุปกรณ์ทั้งหมดให้กับมู่หยูหลังจากที่สังหารแบล็คบลัดจนเสร็จแล้วให้เธอเทเลพอร์ตกลับมายังเมืองเซนต์กอลเพื่อช่วยเหลือฮั่นอิ่งในการปล้นวัตถุดิบ

—

ที่คลังทางเหนือของเมือง

หลังจากพวกแบล็คบลัดเดินทางมาจนถึงคลัง เขาก็เห็นสวิฟเดธยืนรออยู่ก่อนแล้วแบล็คบลัดจึงเดินเข้าไปด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยแม้แต่คำเดียว

สวิฟเดธก็ไม่สนใจที่จะพูดคุยกับแบล็คบลัดด้วยเช่นกัน ซึ่งในเวลาเพียงแค่ไม่นานหัวหน้ากิลด์คนที่เหลือก็เดินทางมาถึง

“ในเมื่อพวกเรามากันครบแล้วก็กรอกรหัสเพื่อเปิดประตูก่อนกันเถอะ” สวิฟเดธกล่าว

ทุกคนต่างคลิกป้อนรหัส

ติ๊ง!

ติ๊ง!

…

เสียงปลดล็อคดังขึ้น 9 ครั้งติด ๆ กัน ก่อนที่ทุกคนจะพาลูกน้องเข้าไปภายในคลังพร้อมกับถุงเก็บไอเท็มของตัวเอง

5 นาทีต่อมาทุกคนก็จัดสรรปันส่วนวัตถุดิบของตัวเองจนเสร็จ แบล็คบลัดที่ได้เห็นทุกคนกำลังจะเดินจากไปจึงรีบพูดขึ้นมาว่า

“ในเมื่อทุกคนจัดสรรวัตถุดิบเรียบร้อยแล้ว ฉันขอคุยเรื่องการรบหน่อยได้ไหม? พวกเราอย่าเพิ่งยอมแพ้กันแค่นี้เลยอย่าลืมว่าสิ่งที่เราสูญเสียไปมันคือป้อมปราการเชียวนะ”

สกายซอร์ทและคนอื่น ๆ หันมามองหน้ากันอย่างลังเล และในตอนนั้นเองที่สวิฟเดธได้แอบส่งข้อความไปหาฮั่นอิ่ง

“ลงมือเลย”

 

 

---

เรียบร้อย ไม่ได้พูดดดดด 5555