บทที่ 276 การต่อสู้ที่โหดร้าย

ครึ่งชั่วโมงต่อมากองกำลังของฉือมู่และฉงป้าก็ได้เคลื่อนพลมารวมตัวกันที่ทุ่งเคลียร์วินด์ ซึ่งบริเวณโดยรอบมีผู้เล่นตามมาสังเกตการณ์อีกเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน

“ทำไมลู่หยางถึงมาช้าจัง?” ฉือมู่กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ไม่จำเป็นต้องรอเขาหรอก อย่างมากกองกำลังของเขาก็มีแค่ 5,000 คน พวกเราบุกเข้าไปกันก่อนดีกว่า” ฉงป้ากล่าว

“หัวหน้า พวกเราเริ่มบุกกันไปเลยดีกว่าครับ ด้วยกองกำลังที่มีตอนนี้ผมมั่นใจว่าพวกเราจะได้รับชัยชนะ” ฮิดเดนเบลดกล่าวอย่างมั่นใจ

“เอาล่ะ ทุกคนเคลื่อนกองกำลังได้” ฉือมู่กัดฟันตะโกนสั่งการ

เมื่อได้รับคำสั่งกองทัพ 70,000 คนก็เคลื่อนกำลังออกไปพร้อมกัน ซึ่งในครึ่งชั่วโมงต่อมาลู่หยางก็นำทัพมาจนถึงทุ่งเคลียร์วินด์ แต่ฉงป้ากับฉือมู่นำทัพมาจนถึงหน้าป้อมปราการฟลาวเวอร์แล้ว

“แบล็ดบลัด ฉันให้ทางเลือก 2 ทาง ทางแรกคือออกจากป้อมปราการแล้วชดใช้ค่าเสียหายมาซะหรือทางเลือกที่ 2 คือฉันจะกำจัดพวกแกจนไม่มีที่ให้ยืนในเกมนี้อีกต่อไป” ฉือมู่กล่าวขึ้นมาด้วยความโกรธ ขณะชี้นิ้วไปยังแบล็คบลัดที่นำทัพผู้เล่น 100,000 คนมาต้อนรับห่างออกไป 50 เมตร

“เพ้อเจ้อ! ฉันยึดป้อมปราการนี้มาจากแกได้แล้วฉันยังจำเป็นจะต้องกลัวแกอีกหรือไง? ถ้ามีฝีมือก็มาเอาไปจากฉันเองสิ” แบล็คบลัดกล่าวพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ

“ทุกคนบุกยึดป้อมปราการกลับคืนมาให้ได้” ฉือมู่ตะโกนสั่งพร้อมกับชักดาบยาวชูขึ้นไปบนท้องฟ้า

ทันใดนั้นกองกำลัง 50,000 คนก็เคลื่อนทัพออกไปพร้อมกันกลายเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่อลังการอย่างแท้จริง

เมื่อแบล็คบลัดเห็นฉือมู่นำทัพบุกเข้ามา เขาจึงยกมือขวาและตะโกนว่า

“วันนี้คือวันที่เดธโซลของพวกเราจะสร้างชื่อเสียง ทุกคนออกไปจัดการพวกมันซะ!”

เมื่อได้รับคำสั่งหัวหน้ากิลด์ทั้ง 8 ต่างก็นำทัพ 8,000 คนของตัวเองพุ่งเข้าใส่ฝ่ายตรงข้ามในทันที

ในตอนนี้ทั้งสองฝ่ายเป็นกองกำลังของผู้เล่นเลเวล 20 เหมือนกันที่ใส่ชุดระดับเงินเหมือนกันมีอาชีพและเลเวลของสกิลที่เท่ากัน ความแตกต่างจึงเป็นเรื่องของความกล้าหาญและจำนวนคนเพื่ออาศัยความได้เปรียบ

“ปล่อยเฮลไฟร์ลอร์ดออกมา” ฉือมู่ตะโกนออกคำสั่ง

วอลอค 8 คนที่อยู่ด้านหลังยกมือขวาขึ้นไปบนฟ้า ก่อนที่มันจะมีอุกกาบาตสีเขียว 8 ลูกพุ่งลงมากลางกองทัพเดธโซลอย่างรุนแรง ซึ่งการปรากฏตัวของเฮลไฟร์ลอร์ดทั้ง 8 ตัวนี้ก็ทำให้กองกำลังฝ่ายตรงข้ามวุ่นวายกันไปหมด

“บุก!” เมื่อฉือมู่เห็นช่องว่าง เขาก็รีบสั่งให้กองทัพบุกทะลวงเข้าไปโดยใช้เฮลไฟร์ลอร์ดเป็นหัวหอก

“นักบวชคุมตัวเฮลไฟร์ลอร์ดของพวกมันเอาไว้” แบล็คบลัดเริ่มตะโกนออกคำสั่งด้วยเช่นกัน

ทันใดนั้นนักบวช 8 คนที่อยู่ด้านหลังก็เคลื่อนที่เข้าไปห่างจากเฮลไฟร์ลอร์ด 50 เมตร ก่อนที่พวกเขาจะร่ายคาถาเรียกโซ่แสงออกไปพันธนาการเฮลไฟร์ลอร์ดทั้ง 8 ตัว

เฮลไฟร์ลอร์ดถูกโซ่แสงศักดิ์สิทธิ์พันธนาการเอาไว้อย่างแน่นหนา และไม่ว่าพวกมันจะพยายามดิ้นรนแค่ไหน แต่มันก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่พวกมันไม่สามารถหลุดพ้นไปจากพันธนาการครั้งนี้ได้

“นั่นมันสกิลอะไรวะ?” ฉือมู่อุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ

“ฮ่า ๆ ๆ นี่คือสกิลโฮลี่บลายดิงของนักบวชที่เปลี่ยนอาชีพแล้วยังไงล่ะ ถ้าพวกแกมีฝีมือแค่นี้วันนี้พวกแกก็พ่ายแพ้แล้ว” แบล็คบลัดกล่าวพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

“ลั่วซืออวี่มีวิธีจัดการนักบวชพวกนั้นไหม?” ฉือมู่กัดฟันถาม

“ตอนนี้ยังอยู่ห่างเกินไปค่ะ เราจำเป็นจะต้องเคลื่อนไปข้างหน้าอีก 15 เมตรถึงจะเริ่มใช้เวทมนตร์ได้” ลั่วซืออวี่ตอบ

“ซิลเวอร์วูฟนำทีมดันไปข้างหน้า 15 เมตร” ฉือมู่ตะโกนสั่ง

“ครับ!” ซิลเวอร์วูฟรับคำก่อนที่จะนำนักรบ 2 คนที่เปลี่ยนอาชีพแล้วและลูกน้องอีก 200 คนบุกทะลวงไปด้านหน้า

“เฟียร์เลสถึงเวลาพวกคุณแล้ว” แบล็คบลัดตะโกนเสียงดัง

“ได้เลย!” เฟียร์เลสตะโกนรับคำพร้อมกับยกค้อนหนักนำลูกน้องพุ่งเข้าหาซิลเวอร์วูฟ

สกายซอร์ทพยักหน้าเงียบ ๆ โดยไม่พูดอะไร ก่อนที่เขาจะนำทีมพุ่งเข้าปะทะศัตรูด้วยเช่นกัน เนื่องมาจากทั้งสองฝ่ายได้ใช้นักรบเกราะหนักคอยยืนดันอยู่ด้านหน้าและมีนักบวชคอยรักษาอยู่ด้านหลัง มันจึงไม่มีใครสามารถเอาชนะอีกฝ่ายในช่วงเวลาสั้น ๆ ได้เลย

ฉงป้านำกำลังเฝ้าคอยระวังอยู่ด้านข้างเพื่อเตรียมหาโอกาสทำการโจมตี แต่ในขณะที่เขากำลังจะบุกอยู่นั่นเองเครสเซินมูน, สโนวี่รีเวอร์และเวสท์วินด์ที่ซุ่มอยู่เป็นเวลานานก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับตะโกนสั่งการขึ้นมาเสียงดัง

“บลัดเติสตี้บุก!”

ด้วยการเปิดใช้งานม้วนคัมภีร์เร่งความเร็ว มันจึงทำให้ทหารทั้ง 30,000 คนของบลัดเติสตี้ลอบโจมตีกองทัพของฉงป้าได้ในพริบตา

“ฆ่าพวกมันให้หมด ห้ามไม่ให้ใครรอดชีวิตกลับไปแม้แต่คนเดียว!!” บลัดไทแรนท์สั่งการขณะยืนอยู่บนเนินสูงมองดูกองทัพของฉงป้าที่ถูกลอบโจมตีอย่างพอใจ

ฉงป้ากับฉือมู่ไม่คิดเลยว่าบลัดไทแรนท์จะปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันแบบนี้ กองกำลังของฉงป้าจึงไม่สามารถเข้าไปสนับสนุนกองกำลังของฉือมู่ได้อีกต่อไป เพราะเขาต้องรีบนำทัพหันกลับมาเพื่อต้านทานการโจมตีจากบลัดเติสตี้

“ฆ่ามันซะ!” ฉงป้าตะโกนด้วยความโกรธ ขณะนำทัพพุ่งเข้าหาเครสเซินมูนด้วยตัวเอง

ฉวยอู๋อี้เคลื่อนที่ตามมาติด ๆ โดยที่อีกข้างหนึ่งคือแฟนทอมเอจรองหัวหน้ากิลด์คนที่ 2 ของโอเวอร์ลอร์ด และทั้ง 3 ต่างกันเป็นนักรบที่ได้รับการเปลี่ยนอาชีพแล้ว พวกเขาจึงใช้ขบวนทัพรูปแบบหัวหอกเจาะเข้าไปในกองทัพบลัดเติสตี้และมีทีมนักรบบุกตามมาจากทางด้านหลัง

เครสเซินมูน, สโนวี่รีเวอร์และเวสท์วินด์หันมาสบตากัน ก่อนที่พวกเขาจะบุกเข้าหาฉงป้าอย่างพร้อมเพรียง และเนื่องมาจากพวกเขาเป็นนักรบที่ได้รับการเปลี่ยนอาชีพแล้วด้วยเช่นกัน ทั้งสามจึงไม่เกรงกลัวอำนาจของฉงป้าเลย

หากเปรียบเทียบกันในแง่ของทักษะส่วนบุคคลฉงป้าย่อมอยู่เหนือกว่าเครสเซินมูนอย่างแน่นอน แต่หากมองภาพกว้างในสนามรบฉงป้าก็กำลังถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยศัตรูเป็นจำนวนมาก มันจึงทำให้สถานการณ์ของเขาตกอยู่ในความเสียเปรียบอย่างสิ้นเชิง

หลังจากปะทะกันไปหลายรอบ ฉงป้าก็สังเกตว่านักบวชไม่สามารถรักษาตามความเสียหายที่เกิดขึ้นได้ทัน เขาจึงจำเป็นจะต้องถอยกลับไปตั้งหลักจนทำให้พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบอีกครั้งหนึ่ง

เหตุการณ์นี้ยิ่งทำให้พวกเครสเซินมูนฮึกเหิมมากยิ่งขึ้น และการบุกทะลวงของพวกเขาก็ทำให้แนวรบของโอเวอร์ลอร์ดกำลังสั่นคลอนอย่างหนัก

สาเหตุที่โอเวอร์ลอร์ดตกอยู่ในความเสียเปรียบขนาดนี้ นั่นก็เพราะในช่วงการลอบโจมตีบลัดเติสตี้ได้สังหารนักบวชลงไปเป็นจำนวนมาก และเมื่อมันได้รวมกับความแตกต่างในเรื่องของจำนวนแล้วมันจึงทำให้สถานการณ์เริ่มมีความชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ทุกคนอดทนไว้ ห้ามไม่ให้แนวรบแตกเป็นอันขาด ข้างหลังเราคือพี่น้องจากเพอร์เพิลโกลด์เดสตินี่ หากเราพ่ายแพ้พวกเขาก็จะถูกพวกบลัดเติสตี้โจมตีจากทางด้านหลังด้วย” ฉงป้าตะโกนเสียงดัง

ผู้เล่นที่ติดตามฉงป้าส่วนใหญ่ต่างก็ล้วนแล้วแต่มีนิสัยที่กล้าหาญ แม้พวกเขารู้ว่าตัวเองจะต้องตายอยู่ที่นี่ แต่ก็ไม่มีใครมีความคิดที่จะถอยหนี ทุกคนจึงยืนหยัดต้านทานการโจมตีของบลัดเติสตี้โดยไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว

ขณะเดียวกันฉงป้าก็กำลังหวังว่ากองกำลังของลู่หยางจะรีบตามมาอย่างรวดเร็ว และถึงแม้ว่ากองกำลังของอีกฝ่ายจะมีผู้เล่นเพียงแค่ 5,000 คน แต่จำนวนเพียงเท่านั้นมันก็ช่วยบรรเทาแรงกดดันของพวกเขาได้เยอะมากแล้ว

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้ฉือมู่รู้สึกกังวลมากที่สุดคือเฮลไฟร์ลอร์ดทั้ง 8 ตัว เพราะกองกำลังของเขามีคนน้อยกว่ากองกำลังของเดธโซลถึง 10,000 คน และถึงแม้สมาชิกภายในกองทัพจะมีเลเวลสูงกว่าฝ่ายตรงข้าม แต่ด้วยความแตกต่างกันทางด้านจำนวน ในตอนนี้มันจึงเป็นเพียงแค่เรื่องของเวลาก่อนที่พวกเขาจะพ่ายแพ้ไป

สถานการณ์ของพวกเขาจะดีขึ้นก็ต่อเมื่อซิลเวอร์วูฟสามารถบุกทะลวงไปด้านหน้าได้อีก 15 เมตรเพื่อให้ทีมนักเวทไฟของลั่วซืออวี่สามารถจัดการกับเหล่านักบวชที่ใช้สกิลพันธนาการได้ในคราวเดียว อย่างไรก็ตามระยะ 15 เมตรนี้กลับเป็นระยะที่ไกลมาก เพราะพวกเขาไม่มีความคืบหน้าในการบุกทะลวงขึ้นไปเลยแม้แต่ก้าวเดียว

สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายถือว่าตกอยู่ในทางตัน เพราะไม่ว่าจะเป็นทีมนักเวทของฝ่ายไหนจะพยายามโจมตีเข้าใส่กองหน้า แต่มันก็จะมีพาลาดินออกมาคอยปกป้องผู้เล่นเหล่านั้นอยู่เรื่อย ๆ

ขณะที่ฉือมู่กำลังกังวลว่าจะสังหารพวกนักบวชที่พันธนาการเฮลไฟร์ลอร์ดยังไงดี ทันใดนั้นมันก็มีแสงสว่างพุ่งผ่านท้องฟ้าอย่างฉับพลัน

จู่ ๆ นักบวชคนหนึ่งที่คอยพันธนาการเฮลไฟร์ลอร์ดก็ล้มลงอย่างกะทันหัน และเมื่อเขาได้มองไปที่หน้าอกของตัวเองเขาก็ได้พบกับลูกธนูสีดำที่ไม่รู้ว่ามันพุ่งเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่

โฮก!

เฮลไฟร์ลอร์ดที่หลุดพ้นจากพันธนาการส่งเสียงร้องคำรามพร้อมกับพุ่งตัวออกไปทางด้านหน้าด้วยความโกรธ

“เกิดอะไรขึ้น ใครมันยิงธนูเข้ามาวะ?!” แบล็คบลัดอุทานด้วยความตกใจ

เหตุการณ์นี้ทำให้ฉือมู่ประหลาดใจด้วยเช่นกัน แต่เมื่อเขาหันหลังกลับไปเขาก็ได้พบกับผู้เล่นที่สวมเสื้อคลุมสีเทาคนหนึ่งกำลังถือคันธนูยาวห่างออกไป 100 เมตรและกำลังง้างธนูดอกที่ 2

ใกล้ ๆ นักธนูคนนั้นเป็นคนที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดีและในตอนนี้ลู่หยางก็กำลังยกมือขวาและตะโกนสั่งการออกไปว่า

“บลัดบราเธอร์บุก!”

พระเอกต้องเปิดตัวตอนลำบากแบบนี้!!