บทที่ 225 ศึกที่จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ 

ทันทีที่ได้รับคำสั่งจากลู่หยาง พวกเซี่ยหยู่เว่ยก็รีบนำทีมเข้าไปซ่อนตัวในป่าบนหน้าผาทั้งสองฟากของช่องเขาแคบ

ขณะเดียวกันลู่หยางก็รีบมุ่งหน้าไปยังดันเจียนสเปเชียลออคิด และด้วยผลจากสกิลสคอร์ชิ่งสปีดเลเวล 3, ร็อคเก็ตโมบายล์, สกิลแฟลชและมีดเอสเคพเดจเจอร์ มันจึงทำให้นักเวทคนนี้สามารถเดินทางได้เร็วกว่าผู้เล่นปกติกว่า 5 เท่า

“หัวหน้ามาแล้ว” ฉิงชางกล่าวอย่างตื่นเต้นขณะนำคนมาต้อนรับลู่หยาง

“สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว?” ลู่หยางถาม

“เพื่อให้ดูแนบเนียนมากยิ่งขึ้น ผมเลยให้ไนท์มูนไปเคลียร์พื้นที่เล็ก ๆ ในดันเจียนครับ” ฉิงชางตอบ

“ดีมาก” ลู่หยางกล่าว

แต่ในระหว่างที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั่นเอง เหมาชิวก็ได้ส่งข้อความเข้ามาว่า:

เย่กู่ซิงนำกองกำลัง 5,000 คนเดินทางมาแล้ว อีกประมาณ 5 นาทีพวกมันจะเดินทางมาถึงที่นี่

—

อีกด้านหนึ่ง

“พวกมันอยู่ที่สเปเชียลออคิด ทุกคนตามฉันมา” เย่กู่ซิงตะโกนออกคำสั่งขณะนำกองกำลังผู้เล่นทั้ง 5,000 คนเดินทางไปยังสเปเชียลออคิด

ระหว่างการเดินทางกองกำลังทั้ง 5,000 คนได้แบ่งออกเป็น 10 กองย่อย กองละ 500 คน และในแต่ละกองย่อยก็แบ่งออกไปเป็นทีมย่อยอีกทีมละ 20 คนอีกที

ในแต่ละทีมจะมีนักธนู 1 คนคอยเปิดสกิลชีต้าออร่าเพื่อเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ให้กับสมาชิกภายในทีม ทำให้กองกำลังทั้ง 5,000 คนสามารถเคลื่อนที่ไปได้พร้อม ๆ กันโดยไม่มีใครถูกทิ้งเอาไว้ข้างหลัง

สาเหตุที่พวกเขาสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างเป็นระเบียบขนาดนี้ นั่นก็เพราะเย่กู่ซิงฝึกฝนผู้เล่นกลุ่มนี้มาโดยตลอด โดยมีเป้าหมายคือการเดินทางมากำจัดลู่หยางอย่างในวันนี้นี่เอง

นับตั้งแต่ที่เย่กู่ซิงถูกลู่หยางสังหาร 3 ครั้งติดต่อกัน ประกอบกับบลัดเติสตี้ที่ยิ่งใหญ่ไม่สามารถจะทำอะไรนักเวทคนนี้ได้ มันจึงทำให้เขาต้องอับอายและถูกบลัดไทแรนท์ต่อว่าต่าง ๆ นานา ทำให้นับตั้งแต่นั้นมาเขาก็รู้สึกเกลียดชังลู่หยางมาโดยตลอด

“คราวนี้ฉันจะต้องฆ่าแกให้ได้” เย่กู่ซิงพึมพำด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

หลังจากเดินทางเข้าสู่เทือกเขาสเปเชียลออคิด จู่ ๆ เหมาชิวก็กระโดดลงมาจากก้อนหินใหญ่พร้อมกับตะโกนเสียงดังขึ้นมาว่า

“ฉิบหายแล้ว! พวกบลัดเติสตี้มา ทุกคนรีบหนีเร็วเข้า!!”

—

บริเวณทางเข้าดันเจียนสเปเชียลออคิด

ลู่หยางหันไปมองเย่กู่ซิงท่ามกลางกองทัพใหญ่ด้วยสายตาที่ดูถูกดูแคลน เพราะกองกำลังนี้คือฝูงสุนัขที่บลัดไทแรนท์ได้เลี้ยงเอาไว้

ขณะเดียวกันถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะอยู่ห่างกันกว่า 150 เมตร แต่เย่กู่ซิงก็จดจำใบหน้าของลู่หยางได้ มันจึงทำให้เขาเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

“ลู่หยาง!” บนใบหน้าของเย่กู่ซิงเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจจะระงับไหว ก่อนที่เขาจะหยิบม้วนคัมภีร์เพิ่มความเร็วออกมาจากกระเป๋าเพื่อเปิดใช้งานและตะโกนออกไปเสียงดัง

“ลู่หยางมันอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย! ทุกคนบุกเข้าไปโจมตีมันซะ!! ถ้าใครฆ่าลู่หยางได้ฉันจะให้รางวัล 30,000 เครดิต”

เมื่อมีรางวัลล่อตาล่อใจผู้เล่นทั้ง 5,000 คนก็ตกอยู่ในสภาวะบ้าคลั่งในทันที หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มบุกโจมตีโดยไม่สนใจเรื่องกลยุทธ์ใด ๆ อีกต่อไปแล้ว

ลู่หยางหัวเราะขึ้นมาอย่างดูถูก ก่อนที่เขาจะโบกมือนำทีมผู้เล่นทั้ง 600 คนวิ่งถอยไปตามเส้นทางที่พวกเขาได้วางแผนเอาไว้

“นักธนูวางกับดักฟรอสต์แทรพกับฟรีซแทรพชะลอความเร็วของพวกมันเอาไว้”

ฟรอสต์แทรพสามารถลดความเร็วของเป้าหมายได้ 50% ขณะที่ฟรีซแทรพสามารถแช่แข็งศัตรูอยู่กับที่ได้เป็นเวลา 10 วินาที ยิ่งศัตรูถูกกับดักและยังคงวิ่งพรวดพราดเข้ามาแบบนี้ มันก็ยิ่งทำให้ขบวนทัพของอีกฝ่ายเละเทะกว่าเดิม

เย่กู่ซิงเป็นคนแรกที่พลาดเหยียบกับดักจนทำให้ความเร็วในการเคลื่อนที่ลดลงอย่างกะทันหัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังมองดูลู่หยางพร้อมกับตะโกนเข้าไปในช่องแชทโลกด้วยความโกรธแค้น:

ลู่หยาง วันนี้แกหนีไม่พ้นหรอก ฉันจะต้องฆ่าแกให้ได้!!

อย่างแกจะมีปัญญางั้นเหรอ? :ลู่หยางตอบกลับในแชทโลกด้วยเช่นกัน

การโต้ตอบของอีกฝ่ายทำให้เย่กู่ซิงโกรธแค้นมากยิ่งขึ้น ประกอบกับฟรอสต์แทรพส่งผลแค่ 10 วินาทีและด้วยผลของคัมภีร์เพิ่มความเร็วที่ทำให้ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาเพิ่มขึ้น 100% มันจึงทำให้ทีมของเย่กู่ซิงสามารถไล่ตามทีมของลู่หยางได้อย่างรวดเร็ว และในขณะที่ทีมของทั้งสองฝ่ายร่นระยะลงมาเหลือเพียงแค่ 50 เมตร ผลของคัมภีร์เพิ่มความเร็วก็หมดลงในที่สุด

อย่างไรก็ตามเย่กู่ซิงก็ยังไม่รีบร้อนเพราะเขารู้ดีว่าคูลดาวน์ของคัมภีร์เพิ่มความเร็วมีเพียงแค่ 5 นาทีเท่านั้น ตราบใดก็ตามที่คูลดาวน์หมดลงในเวลานั้นมันก็ถึงเวลาที่เขาจะได้แก้แค้นเสียที

เมคเนติกที่กำลังวิ่งอยู่ข้าง ๆ ขมวดคิ้วให้กับสถานการณ์ตรงหน้าพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า

“หัวหน้า กองกำลังของพวกเรากระจายกันเกินไปแล้ว พวกเราควรรอรวมกองกำลังกันก่อนดีไหมครับ?”

“ไม่จำเป็น” เย่กู่ซิงพูดอย่างดูถูก เพราะท้ายที่สุดในช่วงนี้พวกเขาก็ไล่ล่าสังหารสมาชิกของบลัดบราเธอร์ฝั่งเดียวมาโดยตลอด เขาจึงไม่คิดว่าลู่หยางจะมีปัญญามาตอบโต้พวกเขาแล้ว

“ยิงกระจายแบบนี้แหละยิ่งดี ตอนที่ลู่หยางมันใช้เวทมนตร์ต้องห้ามออกมากองกำลังของเราจะได้สูญเสียน้อยที่สุด”

เมื่อได้ยินคำตอบเมคเนติกก็ทำได้เพียงแค่ก้มหน้าโดยไม่พูดอะไร

หลังจากวิ่งไล่ตามไปอีก 2 นาทีเมคเนติกก็สังเกตเห็นเนินเขาสองข้างทางที่กำลังสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ เขาจึงรีบเตือนเย่กู่ซิงไปว่า

“หัวหน้าภูมิประเทศมันแปลก ๆ นะครับ บางทีพวกมันอาจจะวางกับดักเอาไว้ก็ได้”

เย่กู่ซิงมองดูคัมภีร์เพิ่มความเร็วที่ยังคงเหลือเวลาคูลดาวน์อีกประมาณ 2 นาที ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาด้วยความหยิ่งผยอง

“จะกลัวอะไรนักหนา! พวกเรามีกันตั้ง 5,000 คน ส่วนลู่หยางมันก็กลายเป็นหมาหัวเน่าไปแล้วตอนนี้มันจะหาคนมาสู้กับเราได้อีกสักกี่คนเชียว”

เมคเนติกก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไรอีกครั้ง

หลังจากทั้งสองฝ่ายวิ่งไล่ล่ากันมาอีกเกือบ 3 นาที พวกเขาก็ได้เข้าไปในช่องเขาแคบในที่สุด โดยในตอนนี้คูลดาวน์ของม้วนคัมภีร์เพิ่มความเร็วก็ได้หมดลงแล้ว เย่กู่ซิงจึงเผยรอยยิ้มออกมาอย่างโอหัง แต่ในตอนที่เขากำลังจะใช้คัมภีร์รอบใหม่ลู่หยางกลับนำกองกำลังทั้ง 600 คนหยุดนิ่งอยู่กับที่

“เย่กู่ซิง ฉันจะสั่งสอนให้แกได้รู้เองว่าการมารังแกบลัดบราเธอร์มันจะต้องแลกกับอะไร!” ลู่หยางตะโกนอย่างดุดันพร้อมกับยกมือขวาขึ้นมาส่งสัญญาณ

“พี่น้องทุกคนจงฆ่าพวกมันซะ!!”

ทันใดนั่นเองบนเนินเขาทั้งสองข้างก็ได้ปรากฏสมาชิกบลัดบราเธอร์เป็นจำนวนมากขึ้นมาอย่างฉับพลัน และแต่ละคนต่างก็พร้อมใจกันตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธแค้น

“ฆ่ามัน!”

เวทมนตร์และลูกธนูเป็นจำนวนมากถูกยิงออกมาจากหน้าผาทั้งสองฟาก และเนื่องมาจากสมาชิกของบลัดบราเธอร์อยู่บนที่สูง มันจึงทำให้กองทัพของเย่กู่ซิงที่อยู่ในหุบเขาไม่สามารถโจมตีโต้ตอบอีกฝั่งกลับไปได้

“ถอยก่อน! รีบถอยเร็วเข้า!!” เย่กู่ซิงตะโกนสั่งการด้วยความตื่นตระหนก แต่ในทันใดนั่นเองมันก็มีแสงสว่างสีฟ้าพร้อมกับร่างของลู่หยางที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน

“คิดจะหนีตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว” ลู่หยางหัวเราะอย่างเย็นชา ก่อนที่เขาจะท่องคาถาเรียกคลื่นสีดำขึ้นมาบนพื้น

เฟลมสตอร์ม!

พายุไฟขนาดมหึมาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าทำให้พวกเย่กู่ซิงติดสตั๊นยืนนิ่งอยู่กับที่

เฟลมเบิร์ด!

นกไฟตัวใหญ่ที่เกาะอยู่บนบ่าของลู่หยางพุ่งลงมาพร้อมกับสร้างความเสียหายอีกมากกว่า 1,000 หน่วย

เหล่าบรรดากองหน้าที่วิ่งมาพร้อม ๆ กับเย่กู่ซิงคือนักรบและพาลาดินสายป้องกันที่ติดตั้งอัญมณีเพิ่มพลังชีวิตมาทั้งชุด แม้กระทั่งเย่กู่ซิงก็ติดตั้งอัญมณีเพิ่มพลังชีวิตมาทั้งชุดเพื่อกันถูกสังหารในทันทีเช่นเดียวกัน ทำให้แต่ละคนต่างและมีพลังชีวิตอยู่มากกว่า 5,000 หน่วย

เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีของลู่หยางติดต่อกัน เย่กู่ซิงจึงตะโกนสั่งการโดยไม่หวั่นเกรงเลยแม้แต่น้อย

“นักบวชฮีลเร็วเข้า!”

ลู่หยางเค่นเสียงออกมาในลำคอและในตอนที่เย่กู่ซิงกำลังสั่งให้กองกำลังวิ่งเข้ามา เขาก็เริ่มท่องคาถาอีกครั้งหนึ่ง

เมเทโออิมแพค!

อุกกาบาตขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 10 เมตรพุ่งลงมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับสร้างความเสียหายมากกว่า 1,000 หน่วย

รีซิสท์ไฟร์ริง!

เย่กู่ซิงและผู้เล่นกว่าอีก 10 คนถูกผลักกระเด็นกลับหลังไปในทันที ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาพอดีกับอุกกาบาตที่กำลังกลิ้งไถลไปกับพื้น ทำให้ทุกคนได้รับความเสียหายจากอุกกาบาตลูกนี้อย่างต่อเนื่อง

นักบวชกว่า 20 คนที่อยู่ด้านหลังพยายามรักษาพวกเย่กู่ซิงอย่างสุดความสามารถ แต่เนื่องมาจากความแตกต่างทางด้านอุปกรณ์ ทำให้ความเร็วในการรักษาของพวกเขาแทบจะไม่สามารถตามทันความเสียหายจากอุกกาบาตของลู่หยางได้เลย

พลังชีวิตของพวกเย่กู่ซิงอยู่ในสภาพใกล้ตายตลอดเวลา เพราะทันทีที่พลังชีวิตเพิ่มขึ้นมา 1,000 หน่วยอีกสักพักมันก็ลดลงไปมากกว่า 1,000 หน่วย

3 วินาทีต่อมาพวกเย่กู่ซิงก็ตั้งหลักได้ในที่สุด แต่ในตอนนี้พวกเขาเหลือพลังชีวิตอีกเพียงแค่ 300 หน่วยเท่านั้น ขณะที่นักรบที่อยู่รอบ ๆ เขาก็เหลือพลังชีวิตประมาณ 500 หน่วย

เหล่าบรรดานักบวชเพิ่งจะใช้สกิลฮีลพวกเขาไป มันจึงจำเป็นจะต้องรออีก 2 วินาทีก่อนที่คูลดาวน์ของสกิลจะวนมาอีกครั้ง แต่ในตอนที่เย่กู่ซิงคิดว่าตัวเองปลอดภัยแล้ว ทันใดนั่นเองมันก็มีเปลวไฟร่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้า

สกายเดรสทรอยิงไฟร์!

-3,000 (คริติคอล)

เย่กูซิงตาย!

นักรบอีก 4 คนรอบ ๆ ตาย!

“หัวหน้าตายแล้ว?” สมาชิกของบลัดเติสตี้อุทานอย่างตกตะลึง

“ฆ่ามัน! พี่น้องทั้งหลายตอนนี้ถึงเวลาแก้แค้นของพวกเราแล้ว!!” ฉิงชางนำกองกำลังวิ่งเข้ามาจากระยะ 500 เมตร

สมาชิกของบลัดบราเธอร์ต่างก็เกลียดชังบลัดเติสตี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร เมื่อถึงเวลาที่มันมีโอกาสให้พวกเขาได้แก้แค้น ทุกคนจึงเริ่มโจมตีอย่างสุดกำลัง

“พี่น้องตามฉันมา พวกเราไปแก้แค้นพวกมันกัน” ไป๋ฉือชูดาบพร้อมกับนำทีมกระโดดลงมาจากหน้าผา

ไป๋หูกับไป๋เหลิงได้นำกองกำลังผู้เล่นระยะประชิด 500 คนตามหลังไป๋ฉือไปอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็อาศัยความดุดันตัดกองกำลังทั้ง 5,000 คนของเย่กูซิงออกเป็นสองส่วน

เดิมทีสมาชิกของบลัดเติสตี้เสียขวัญกำลังใจจากการถูกดักซุ่มโจมตีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อกองกำลังของพวกเขาถูกตัดขาดจากตรงกลาง มันจึงยิ่งทำให้สมาชิกภายในกองทัพวุ่นวายมากขึ้นกว่าเดิม

เมื่อบิทเทอร์เลิฟเห็นไป๋ฉือนำกองกำลังบุกโจมตี เขาจึงโชว์อาวุธภายในมือพร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง

“สายประชิดตามฉันมา!”

กองกำลังผู้เล่นระยะประชิดอีก 500 คนพุ่งลงจากบนเหว ขณะที่พวกซุนหยูคอยยิงสนับสนุนจากบนเหวอย่างต่อเนื่อง

“ทุกคนใจเย็น ๆ พวกเราเลเวลสูงกว่าอุปกรณ์ก็ดีกว่า ดังนั้นอย่าพึ่งตื่นตระหนก กองหลังเตรียมจัดกระบวนทัพป้องกัน ส่วนกองหน้าค่อย ๆ ถอยกลับไปพยายามลดความเสียหายให้ได้มากที่สุด” เมคเนติกพยายามกอบกู้สถานการณ์

ทันใดนั่นเองมันก็มีเสียงหวีดร้องของสายลมดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่ลูกไฟขนาดใหญ่จะพุ่งเข้าใส่ร่างของเมคเนติกอย่างแม่นยำ

-98,...

ถึงแม้เมคเนติกจะมีพลังชีวิตอยู่มากกว่า 5,000 หน่วย แต่ด้วยเบลซซิงเบิร์สที่ถูกยิงออกมาพร้อม ๆ กันกว่า 100 ลูก มันจึงทำให้เขาถูกสังหารคาที่ไม่ได้มีเวลาในการสั่งการลูกน้องอีกต่อไปแล้ว

แบล็คเฟลมพอใจกับผลงานของตัวเองมาก ก่อนที่เขาจะสั่งการให้นักเวทไฟทั้ง 100 คนค้นหาเป้าหมายรายต่อไป ท้ายที่สุดภารกิจที่ลู่หยางได้มอบหมายให้กับพวกเขาคือการเล็งสังหารผู้บัญชาการและนักบวชของบลัดเติสตี้โดยเฉพาะ

ในกองกำลังทั้ง 5,000 คนของบลัดเติสตี้มีนักบวชอยู่เพียงแค่ประมาณ 500 คนเท่านั้น ทำให้นักบวชแต่ละคนต้องรับผิดชอบการรักษาคนถึง 9-10 คน เพราะท้ายที่สุดทีมนี้ก็มีเอาไว้สำหรับการไล่ล่าสังหารเป็นหลัก มันจึงทำให้อัตราส่วนนักบวชภายในทีมมีอยู่น้อยมาก

เพื่อป้องกันการโจมตีจากลู่หยาง เย่กู่ซิงจึงจงใจจัดวางตำแหน่งของนักบวช 300 คนเอาไว้ในกองหน้า แต่ในท้ายที่สุดผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่านักบวชเหล่านี้ถูกสังหารตั้งแต่การบุกโจมตีครั้งแรก ๆ

เมื่อทีมขาดนักบวชพวกเขาก็ไม่สามารถที่จะฟื้นฟูพลังชีวิตของตัวเองได้ ทำให้ในเวลาเพียงแค่ไม่ถึง 5 นาทีมันก็มีซากศพของพวกบลัดเติสตี้กลาดเกลื่อนอยู่เต็มพื้น

เย่กู่ซิงฟื้นคืนชีพในเมืองที่ใกล้ที่สุด เขาจึงรีบส่งข้อความเพื่อถามถึงสถานการณ์ แต่เมื่อเขาได้ทราบว่ากองกำลังถูกสังหารจนมีผู้รอดชีวิตไม่ถึง 500 คน เขาก็ตะโกนออกไปด้วยความสิ้นหวังก่อนที่จะเลือกกดปุ่มเพื่อออกจากเกม

 

 

---

หาาา! หนีออกดื้อ ๆ แบบนี้เลยเหรอ?! คุ้น ๆ เหมือนใครเคยทำนะ อิอิ