บทที่ 302: ในช่วงเวลาวิกฤตยังคงต้องพึ่งพาเจ้าส้ม

หลังจากนั้นเรื่องของเจิ้งเฉินก็คอยรบกวนมู่ไป๋ไป่อยู่ตลอดเวลา เธอนั่งเท้าคางอยู่ตลอดทั้งบ่ายและคิดว่าจะตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นในจวนตระกูลเจิ้งได้อย่างไร

ขณะเดียวกัน เจ้าส้มก็นอนเฝ้ามองหญิงสาวอยู่ไม่ห่าง มันบิดร่างอ้วน ๆ ของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายแล้วล้มตัวนอนข้างมือเธอ

ตามปกติมู่ไป๋ไป่จะเอื้อมมือมาลูบขนให้มัน แต่คราวนี้แววตาของเธอกลับว่างเปล่าคล้ายกับมองไม่เห็นเจ้าแมวอ้วนเลย