บทที่ 171 ดีวายไฟร์สตาฟชิ้นที่ 2

-A A +A

บทที่ 171 ดีวายไฟร์สตาฟชิ้นที่ 2

บทที่ 171 ดีวายไฟร์สตาฟชิ้นที่ 2

“หัวหน้าที่นี่มันมีอะไรพิเศษหรือเปล่าครับ?” ไป๋เหลิงถาม

“เรื่องนี้นายคงจะต้องถามพวกเขาทั้งห้าคนแล้วล่ะ” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับพยักหน้าไปทางพวกฉิงชาง

ฉิงชางส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาก่อนที่พวกเขาจะเล่าเรื่องที่ตัวเองเคยทำภารกิจแล้วถูกเทเลพอร์ตมาที่นี่โดยบังเอิญ จากนั้นพวกเขาก็ถูกหมาโครงกระดูกไล่ล่าจนต้องกระโดดหนีขึ้นไปเกาะเสา มันจึงทำให้ทุกคนส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

“ไม่นึกเลยว่าพวกนายจะมีประสบการณ์แบบนี้ด้วย” ไป๋เหลิงกล่าวพลางกุมท้องหัวเราะ

“พอนึกย้อนกลับไปตอนนั้นมันก็ตลกดีแถมอย่างน้อยมันก็ทำให้พวกเราได้รู้จักกับหัวหน้าด้วย” ฉิงชางกล่าวขณะคิดถึงความหลัง

“หัวหน้า ว่าแต่คุณยังไม่ได้บอกเลยว่าพวกเราจะฆ่าไทแรนท์สเกเลตัล?”

“อีกเดี๋ยวพวกนายก็รู้เอง” ลู่หยางโบกมือก่อนจะนำทีมเข้าไปในห้องท้องพระโรง

“นีลสเกเลตัล”

“มอนเตอร์ระดับอีลิท”

“พลังชีวิตตั้ง 300,000!”

พวกไป๋เหลิงมองเข้าไปในห้องท้องพระโรง ก่อนที่พวกเขาจะได้พบกับโครงกระดูกสีแดงทั้งตัวและบริเวณด้านหลังก็มีทหารโครงกระดูกถือค้อนอยู่เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน

“หัวหน้า พวกเราจะสู้ยังไงครับ?”

“พวกนายแค่ดูฉันสู้ก็พอ” ลู่หยางกล่าวก่อนจะเดินเข้าไปในห้องโถงคนเดียว เมื่อนีลสเกเลตัลได้สังเกตเห็นชายหนุ่ม มันจึงพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ลู่หยางโยนมีดเอสเคพเดจเจอร์ภายในมือออกไป ก่อนที่จะเทเลพอร์ตไปหลอกล่อฝูงทหารโครงกระดูกที่ยืนห่างออกไป 30 เมตร

เมื่อพวกทหารโครงกระดูกประมาณ 50 ตัวพบเห็นลู่หยาง พวกมันต่างก็ยกค้อนด้ามยาวสีแดงพุ่งเข้ามาหาเขา

ลู่หยางยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนรอจนกระทั่งมอนสเตอร์โดยรอบวิ่งเข้ามาในระยะ 5 เมตร

เฟลมสตอร์ม!

คลื่นสีดำปรากฏใต้เท้าของเขาอย่างฉับพลัน ก่อนที่มันจะตามมาด้วยพายุเปลวเพลิงเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 เมตร ทำให้ทหารโครงกระดูกและนีลสเกเลตัลที่พุ่งเข้ามาติดสตั๊นยืนนิ่งอยู่กับที่

ลู่หยางใช้โอกาสนี้วิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับสั่งให้ผู้พิทักษ์ป่าบาปนิรันดร์ที่ยืนอยู่ตรงประตูวิ่งไปตรงน้ำพุมุมกำแพงตรงตำแหน่งที่เขาเคยใช้ในครั้งก่อน

ไม่นานผู้พิทักษ์ป่าบาปนิรันดร์ก็วิ่งไปจนถึงน้ำพุได้สำเร็จ ส่วนลู่หยางก็ถูกล้อมรอบด้วยมอนสเตอร์อย่างแน่นหนา โดยในขณะนี้ทหารโครงกระดูกที่อยู่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างจากเขาไปเพียงแค่ 2 เมตรเท่านั้น

ขอแค่เขาถูกค้อนโจมตีเข้าใส่เพียงแค่ครั้งเดียว เขาก็คงจะเสียชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ตราบใดที่เขาไม่โดนโจมตีมันก็ยังมีความเป็นไปได้เกิดขึ้นอีกนับไม่ถ้วน เมื่อคูลดาวน์ของมีดเอสเคพเดจเจอร์วนกลับมาลู่หยางจึงโยนมีดออกไปทางขวาห่างออกไป 30 เมตร

ร่างของชายหนุ่มกลายเป็นแสงสีฟ้าก่อนที่จะหายไปจากตำแหน่งเดิมอย่างฉับพลัน ซึ่งในตอนนี้ตำแหน่งของเขาก็อยู่ห่างจากน้ำพุเพียงแค่ 30 เมตร ร่างของเขาจึงกลายเป็นแสงสีขาวกระโดดเข้าไปในมุมช่องว่างระหว่างน้ำพุกับมุมกำแพงได้สำเร็จ

ฝูงมอนสเตอร์ยังคงวิ่งไล่ตามลู่หยางไปยังมุมกำแพง ซึ่งในระหว่างนั้นนักเวทหนุ่มก็โบกมือเรียกทุกคน

“เข้ามาเอาค่าประสบการณ์เร็วเข้า”

“หัวหน้าให้พวกเราช่วยโจมตีด้วยไหม?” ไป๋เหลิงถาม แม้เขาเห็นทหารโครงกระดูกแทบไม่สามารถลดพลังชีวิตของผู้พิทักษ์ป่าบาปนิรันดร์ได้ก็ตาม

“ห้ามโจมตีเด็ดขาด ผู้พิทักษ์ป่าบาปนิรันดร์มีพลังป้องกัน 600 กว่าหน่วย มันยังถูกลดพลังชีวิตได้เลย ถ้าพวกนายเข้าไปพลาดโดนการโจมตีสักทีเดียว มันก็จะต้องมีคนตายขึ้นมาแน่ ๆ” ลู่หยางกล่าวขณะที่ยังคงปล่อยสกิลไฟร์วอลล์ออกไป

ไม่นานทหารโครงกระดูกก็ถูกทะเลเพลิงแผดเผาจนตายเหลือเพียงทหารโครงกระดูก 3 ตัวที่คอยขวางนีลสเกเลตัลทั้งหกตัวไว้

ก่อนหน้านี้ลู่หยางจำเป็นจะต้องใช้ความพยายามอย่างหนักในการต่อสู้กับโครงกระดูกที่มีค่าความต้านทานเวทมนตร์สูงมาก แต่ในตอนนี้เขามีหัวใจแห่งเทพอสูรและคทาดีวายไฟร์สตาฟแล้ว หลังจากเวลาผ่านพ้นไปไม่ถึง 10 นาทีชายหนุ่มจึงสังหารมอนสเตอร์ลงได้ทั้งหมด

“โอ้โหหัวหน้าจัดการพวกมันได้ง่าย ๆ เลย” ไป๋เหลิงกล่าวโดยมีทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ลู่หยางใช้เวลาชั่วโมงกว่า ๆ ในการจัดการมอนสเตอร์ภายในห้องโถงจนหมด ซึ่งในจำนวนนั้นมันก็มีนีลสเกเลตัล 20 ตัว พวกมันจึงดรอปชุดเกราะโครงกระดูกระดับเงิน, แหวนโครงกระดูกระดับเงินและอุปกรณ์ชิ้นอื่นลงมาอย่างมากมาย

เมื่อทุกคนนำสิ่งของที่เก็บได้มารวมกัน พวกเขาก็สังเกตเห็นว่ามันมีชุดเกราะโครงกระดูกดรอปลงมาจนครบทั้งเซ็ต

“โชคดีนะเนี่ย นี่ถือว่าเป็นชุดเกราะหนักที่ดีที่สุดก่อนเลเวล 30 เลย” ลู่หยางกล่าว

ฉิงชาง, สามพี่น้องตระกูลไป๋และนักรบคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องไปยังชุดเกราะตาเขม็ง เพราะชุดเกราะเซ็ตนี้ไม่เพียงแต่จะมีค่าสถานะที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อทำการสวมใส่ชุดเกราะครบทั้งเซ็ตการโจมตีของมันยังจะมีโอกาสสร้างความเสียหายธาตุมืดเพิ่มอีก 100 หน่วยด้วย

“ทุกคนอย่ามองฉันแบบนั้นสิ เดี๋ยวช่วงนี้ฉันจะพาพวกนายมาฟาร์มที่นี่ทุกวัน อีกไม่นานทุกคนก็จะได้ชุดแบบนี้เหมือนกันหมดเองนั่นแหละ” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เยี่ยม!” พวกฉิงชางตะโกนอย่างดีใจ

ลู่หยางส่ายศีรษะหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน เพราะในชาติก่อนเขากับพี่น้องภายในกิลด์ก็เคยมีประสบการณ์ในลักษณะนี้เหมือนกัน

ในบรรดาไอเท็มที่ดรอปลงมามีหนังสือสกิลไฟร์วอลล์ดรอปลงมาด้วย เขาจึงตัดสินใจมอบหนังสือสเกลเล่มนี้ให้กับเอ็ม 16

“เอาล่ะ เหลือไทแรนท์สเกเลตัลตัวเดียวแล้ว ทุกคนถอยไปอยู่ที่ประตูก่อนเดี๋ยวฉันจะสู้กับมันคนเดียว” ลู่หยางกล่าว

ไทแรนท์สเกเลตัล (บอส)

เลเวล 30

พลังชีวิต 450,000/450,000

“หัวหน้าจะสู้กับมันจริง ๆ เหรอ?” เอ็ม 16 กล่าวพร้อมกับกลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่

“ไม่ต้องห่วง ที่ฉันได้คทานี่มาก็เพราะการสังหารมันนี้แหละ” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับชี้ไปยังคทาสีแดงเพลิงภายในมือ

เมื่อได้ยินว่าลู่หยางจัดการบอสด้วยตัวคนเดียว ทุกคนต่างก็มองไปยังชายหนุ่มด้วยแววตาอันตื่นเต้น

“ดูให้ดี ๆ ฉันช่วยพวกนายหาคทาแบบนี้ไม่ได้ทุกครั้งหรอกนะ ทุกคนบันทึกวิดีโอการต่อสู้ของฉันเอาไว้แล้วค่อยกลับไปศึกษา คราวหน้าจะได้ลองสู้ด้วยตัวเอง” ลู่หยางกล่าว

“ครับ/ค่ะ” ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน ก่อนจะถอยกลับไปที่ประตู

ลู่หยางเดินเข้าไปในระยะ 30 เมตรก่อนจะเริ่มวางสกิลไฟร์วอลล์เต็มพื้นที่ จากนั้นเขาก็รอให้มานาฟื้นฟูกลับมาแล้วเรียกลูกไฟเล็งไปยังศีรษะของไทแรนท์สเกเลตัล

เบลซซิงเบิร์ส!

ลูกไฟขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่ศีรษะของบอสอย่างแม่นยำ

“เจ้าพวกมนุษย์ที่กล้ารังเกียจ! พวกแกกล้าที่จะบุกรุกดินแดนของข้างั้นเหรอ” ไทแรนท์สเกเลตัลส่งเสียงร้องคำรามก่อนที่มันจะใช้สกิลชาร์จพุ่งเข้าหาลู่หยาง

เหตุการณ์ยังคงดำเนินไปเช่นเดียวกับในครั้งก่อน โดยที่ลู่หยางสามารถรับมือกับไทแรนท์สเกเลตัลได้อย่างง่ายดาย เพียงแต่ในครั้งนี้มีผู้ชมที่กำลังอ้าปากค้างยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลเท่านั้น

ทุกคนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าโหมดอิสระของนักเวทจะสามารถสำแดงประสิทธิภาพออกมาได้มากขนาดนี้ ท้ายที่สุดไม่ว่าจะเป็นสกิลดีม่อนโซลสแลชและบลัดดี้ปาร์ตี้ของไทแรนท์สเกเลตัลต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นสกิลโจมตีแบบวงกว้างที่หลบได้ยากมาก แต่ลู่หยางก็สามารถหลบหลีกสกิลเหล่านั้นได้อย่างสบาย ๆ ราวกับกำลังเดินเล่นในสวนหลังบ้านของตัวเอง

“ผมยอมแพ้แล้ว ฝีมือของเรากับหัวหน้ามันอยู่กันคนละระดับชัด ๆ” ไป๋เหลิงกล่าวโดยมีทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ครึ่งชั่วโมงต่อมาร่างของไทแรนท์สเกเลตัลก็เสียชีวิตลงพร้อมกับกองไอเท็มที่ระเบิดออกมา

ระบบ: ทีมของคุณได้สังหารไทแรนท์สเกเลตัล ได้รับค่าประสบการณ์ 17,282 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 2,473 หน่วย)

การเสียชีวิตในครั้งนี้ได้มีคทาสีแดงเพลิงดรอปลงมากับพื้น ลู่หยางจึงเก็บคทาขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า

“โชคดีจริง ๆ เอ็ม 16 มานี่สิ”

เอ็ม 16 รีบวิ่งเข้ามาด้วยใบหน้าสีแดงก่ำ ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

“ผมมาแล้วครับ”

“หลังจากนี้ไปมันเป็นของนาย” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับยื่นคทาให้เอ็ม 16

“ขอบคุณครับหัวหน้า” เอ็ม 16 รีบถือคทาชิ้นใหม่ในทันที และเนื่องมาจากเขาเลเวล 14 แต่สวมใส่คทาเลเวล 30 มันจึงทำให้ตอนนี้เขาดูสง่างามมากเป็นพิเศษ

โคลด์วิลโลว์มองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา เพราะท้ายที่สุดเธอผู้ซึ่งเป็นนักเวทก็อยากจะได้คทาดี ๆ เหมือนกัน

“อีกไม่กี่วันเดี๋ยวเธอก็จะได้มันมาเอง” ลู่หยางกล่าว

“ขอบคุณค่ะหัวหน้า” โคลด์วิลโลว์กล่าวอย่างดีใจ

ลู่หยางเผยรอยยิ้มก่อนที่จะมองไปยังไอเท็มชิ้นอื่น ๆ และทันใดนั้นเขาก็เบิกตากว้างหลังจากที่ได้เห็นกระดาษสีทองที่ดูสะดุดตามากเป็นพิเศษ

กุ้งผัดเผ็ด

ประเภท สูตรอาหาร

รายละเอียด หลังใช้งานจะฟื้นฟูพลังชีวิต 1,024 หน่วยและมานา 2,284 หน่วยภายใน 30 วินาที หากใช้งานซ้ำภายใน 10 วินาทีจะได้รับโบนัสการฟื้นฟูมานาอีก 22 หน่วยเป็นเวลา 5 วินาที

 

 


 

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 

ติดตามเราได้ที่

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ คัดลอก หรือนำไปดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืนแล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบนิยาย เรื่องสั้น บทความ หรือเนื้อหาอื่นๆ ที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ที่ keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงานจะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018- keangun. All Rights Reserved.