ประทัดนำโชค

จ่าแดงเป็นตำรวจปราบปรามยาเสพติด เขาได้แฝงตัวเข้ามาอยู่ในชุมชนแออัดแห่งนี้มานานแล้ว เนื่องเพราะเมื่อหลายเดือนที่แล้ว ทางหน่วยงานได้สืบทราบว่า ชุมชนแห่งนี้มีแก๊งค์ค้ายารายใหญ่ลักลอบเข้ามากบดานอยู่ที่นี่ เขาเลยต้องเข้ามาสืบเพื่อหาจุดซ่อนตัวของผู้ต้องหากลุ่มนี้

ทว่าที่นี่เป็นชุมชนแออัดที่มีความสลับซับซ้อนมาก ถึงแม้เขาจะแฝงตัวเข้ามาเป็นเวลานาน ก็ยังไม่สามารถชี้ชัดถึงบริเวณที่แก๊งค้ายานรกกลุ่มนี้ซ่อนตัวอยู่ได้เลย

คืนนี้เป็นอีกคืนที่สายสืบแจ้งเบาะแสว่า แก๊งค้ายาจะมีการเคลื่อนไหว ดังนั้นเขาจึงแจ้งให้ทางหน่วยแอบส่งกำลังปราบปรามเข้ามาในพื้นที่อย่างลับๆ ทว่าเพราะฝ่ายตำรวจไม่จัดเจนในพื้นที่ จึงทำให้ฝ่ายผู้ร้ายไหวตัวทันอีกตามเคย

จ่าแดงถอนหายใจด้วยความท้อ เพราะนี่ก็ถือว่าเป็นปฏิบัติการครั้งที่สองแล้ว หากพลาดครั้งนี้ ต่อไปพวกแก๊งค้ายาจะต้องโยกย้ายที่กบดานแน่ๆ

ระหว่างกำลังผิดหวังอยู่นั่นเอง ทันใดก็มีเด็กชายคนหนึ่งเดินผ่านมา เด็กน้อยมีอายุราวเจ็ดขวบ จะว่าไปก็กำลังอยู่ในวัยดื้อเลยเชียว เมื่อเด็กน้อยมองเห็นจ่าแดง เด็กน้อยก็แสยะยิ้มให้ แล้วขว้างประทัดเข้าใส่ตามด้วยวิ่งหลบหนีไปพร้อมกับเสียงหัวเราะเอิ๊กๆ อย่างพอใจ

จ่าแดงหันขวับไปหวังว่าจะด่าให้หายแค้น...แหมเด็กเวรมาทำเสียงดังให้เสียเรื่อง หากพวกโจรยังหลบอยู่แถวนี้ละก็ ป่านนี้มันก็คงจะเพิ่มความระมัดระวังกว่าเดิมแน่ การตามจับก็จะยากขึ้น

จ่าแดงตีหน้าบูดบึ้ง ระหว่างกำลังจะแหกปากด่านั่นเอง เสียงตะโกนเอะอะว่า “เฮ้ย...ตำรวจพบเราแล้ว หนีๆ” พลันดังขึ้นที่บ้านหลังข้างๆ

จ่าวัยกลางคนอึ้ง ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี พลางตะโกนสั่งขึ้น “ล้อมเข้าไปจับมัน อย่าปล่อยให้หนีไปได้แม้แต่คนเดียว!”

ประทัดนำโชคแท้ๆ...แม้แต่ในเรื่องแย่ๆ ก็ยังมีเรื่องดีๆ แฝงอยู่