บทที่ 482: รอคอยมา 16 ปี

“ฝ่าบาท นอกเหนือจากคนแก่ไร้ประโยชน์ไม่กี่คน ผู้มีพลังทั้งหลายในอาณาจักรเทียนว่ายล้วนแต่อยู่ในระดับปานกลาง เรามาต่อสู้กับพวกมันซึ่ง ๆ หน้าเถิดพ่ะย่ะค่ะ!” ทันใดนั้นชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าก็พูดขึ้นมา

แผ่นหลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬเนื่องจากความคิดที่หวาดกลัวว่าจะเผลอพูดผิดไปแล้วทำให้นายเหนือหัวโกรธเข้าจนเอาชีวิตของตนไป