บทที่ 277 โจรมิติ

เสียงร้องคำรามของผู้เล่นกว่า 10,000 คนดังกึกก้อง ก่อนที่พวกเขาจะบุกโจมตีไปทางด้านข้างของกองทัพเดธโซล

“ลู่หยางมาแล้ว” ฉื่อมู่อุทานอย่างดีใจ

“คนเยอะขนาดนี้มันจะต้องมีกำลังถึง 10,000 คนแน่ ๆ” ซิลเวอร์วูฟพูดอย่างตื่นเต้น

“บลัดบราเธอร์ส่งกำลังเสริมมาช่วยแล้ว พี่น้องทุกคนมันถึงเวลาที่พวกเราจะได้ตอบโต้” ฉือมู่ตะโกนเสียงดัง

เมื่อแบล็คบลัดเห็นลู่หยางเขาก็แสดงสีหน้าออกมาอย่างดุร้าย เพราะถ้าหากเขาไม่ได้พ่ายแพ้ให้กับชายคนนี้ เขาก็คงไม่จำเป็นจะต้องร่อนเร่ไม่มีที่พักพิงเป็นเวลานาน

“จินเตียวนำกองกำลังไปสกัดกั้นพวกบลัดบราเธอร์เอาไว้ ถึงแม้พวกมันจะมีมาเพิ่มอีก 10,000 คนแต่พวกเราก็สามารถบดขยี้พวกมันได้อยู่ดี” แบล็คบลัดกัดฟันสั่งการ

“ได้ครับ” จินเตียวพยักหน้ารับ ก่อนที่เขาจะนำกองกำลัง 20,000 คนไปสกัดกั้นบลัดบราเธอร์แล้วมันก็ทำให้แรงกดดันของฉือมู่ลดลงในทันที

“พี่น้องเอเวอร์ลาสติง ทั้งหลายจำได้ไหมว่าใครมันทำให้พวกเราต้องตกระกำลำบากขนาดนี้ ทุกคนตามฉันมา ถ้าหากใครฆ่าลู่หยางได้สำเร็จคน ๆ นั้นจะได้รางวัล 10,000 เครดิต” จินเตียวตะโกนเสียงดัง

“ฆ่ามัน!”

หากมองจากมุมสูงมันก็จะเห็นว่ากองกำลัง 10,000 คนของลู่หยางและกองกำลัง 20,000 คนของจินเตียวกำลังพุ่งเข้าชนราวกับกระแสน้ำใหญ่ 2 เส้นที่กำลังปะทะกัน

มู่หยูใช้ธันเดอร์สตอร์ม” ลู่หยางสั่ง

เด็กสาวพยักหน้ารับก่อนที่เธอจะเริ่มท่องคาถาและชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือตำแหน่งกองกำลังของจินเตียว

“ธันเดอร์สตอร์ม!”

มู่หยูร้องตะโกนและทันใดนั้นสายฟ้าเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งลงมาเข้าใส่ผู้เล่นด้านล่างอย่างต่อเนื่อง

“รีบกระจายกำลังกันออกไป หลบหลีกออกจากพื้นที่สกิลให้หมด” จินเตียวตะโกนสั่ง

หลังจากกิลด์ใหญ่ ๆ พยายามวิเคราะห์ธันเดอร์สตอร์มมาหลายครั้ง พวกเขาก็ได้พบว่าเวทมนตร์บทนี้มีความเสียหายต่อครั้งค่อนข้างต่ำและมันก็เป็นขอบเขตการโจมตีที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้

แบล็คบลัดคิดไว้แล้วว่าลู่หยางอาจจะใช้การโจมตีในลักษณะนี้ เขาจึงวางแผนการป้องกันมาโดยเฉพาะ นอกจากนี้กองกลางของกองกำลังจินเตียวที่ถูกส่งออกไปยังเป็นพาลาดินล้วน ๆ พวกเขาจึงเปิดใช้งานสกิลอมตะหรือสกิลต้านทานเวทมนตร์พร้อมกับกระจายตัวกันหลบหนีออกไปได้อย่างง่ายดาย

ฉิงชางกับเซี่ยหยู่เว่ยที่มองเห็นช่องว่างก็นำกองกำลังเจาะทะลวงเข้าไปอย่างหนัก แต่จินเตียวก็ไม่ได้เกรงกลัวกองกำลังของศัตรูเลย เพราะเขาได้อาศัยความได้เปรียบทางด้านจำนวนเริ่มจัดกระบวนทัพขึ้นมาใหม่อีกครั้งและทำให้สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายเข้าสู่สภาวะสูสี

ในเวลาเดียวกันลู่หยางก็เริ่มท่องคาถาเมฆบนท้องฟ้าจึงเริ่มแยกออก จากนั้นอุกกาบาตสีแดงเพลิงขนาดมหึมาก็พุ่งลงมาชนเข้าใส่กองหน้าของพวกจินเตียว

-3,866 (คริติคอล)

ตัวเลขความเสียหายปรากฏขึ้นมาในพื้นที่ขนาดใหญ่ และทำให้กองหน้าของพวกจินเตียวถูกเจาะจนเป็นรู ไป๋ฉือที่สังเกตเห็นจินเตียวกำลังสั่งการอยู่กลางฝูงศัตรูจึงเรียกใช้สกิลเฟลมสแลชและพุ่งเข้าชาร์จในทันที

-5,626

ตัวเลขความเสียหายปริมาณมหาศาลที่เกิดขึ้นมาจากสกิลเฟลมสแลช, สกิลชาร์จและการโจมตีแบบคริติคอลปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน และการโจมตีครั้งเดียวในครั้งนี้นั้นมันก็สังหารจินเตียวที่สวมใส่อุปกรณ์ชั้นยอดทั้งตัวจนตาย

“ฆ่ามัน!”

ไป๋เหลิงและไป๋หูตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน เพราะในสนามรบขนาดใหญ่ขวัญกำลังใจถือได้ว่าเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด เมื่อไป๋ฉือสังหารผู้บังคับบัญชาของฝ่ายตรงข้าม มันจึงทำให้โมเมนตัมถูกโน้มมาจนทำให้กองกำลังบลัดบราเธอร์เต็มไปด้วยความฮึกเหิม

ขณะเดียวกันเมื่อกองกำลังของจินเตียวสูญเสียผู้นำแนวรบก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย อิงค์ดายซึ่งเป็นรองผู้บัญชาการก็พยายามจะเข้ามาควบคุมสถานการณ์ แต่กว่าที่ทุกคนจะเริ่มตั้งกระบวนทัพขึ้นมาใหม่ได้สัญญาณความพ่ายแพ้ก็ปรากฏขึ้นมาอย่างเด่นชัดแล้ว

ขณะเดียวกันเหล่าบรรดานักบวชที่คอยทำหน้าที่พันธนาการเฮลไฟร์ลอร์ดก็เหลือรอดชีวิตอยู่เพียงแค่ 2 คน เพราะนักบวชอีก 6 คนได้ถูกฮั่นอวี่ยิงธนูมาสังหารจากระยะไกล

เมื่อเฮลไฟร์ลอร์ดได้เข้าสู่สนามรบอีกครั้ง มันก็ทำให้สถานการณ์ทางฝั่งของฉือมู่พลิกกลับไปจากเดิมอย่างชัดเจน และในปัจจุบันพวกเขาก็เริ่มตอบโต้สังหารกองกำลังของเดธโซลได้บ้างแล้ว

—

“หัวหน้า ดูเหมือนว่าพวกแบล็คบลัดจะแย่แล้วนะครับ” ดีม่อนบลัดกล่าว

“ฉันรู้แล้ว” บลัดไทแรนท์กล่าว

“พวกเราจะเอายังไงดีครับ? ถ้าหากแบล็คบลัดแพ้ถึงพวกเราชนะมันก็ไม่มีความหมาย” ดีม่อนบลัดกล่าว

“ใจเย็น ๆ คอยดูสถานการณ์ไปก่อน” บลัดไทแรนท์กล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา

—

ห่างออกไป 1 กิโลเมตร

ลู่หยางสัมผัสได้ถึงอันตรายอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาจึงรีบหันไปมองทางฝั่งบลัดไทแรนท์

ทันใดนั้นนักเวทหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงคลื่นอากาศรอบตัว ก่อนที่จู่ ๆ มันจะมีมีดสั้นเล่มหนึ่งพุ่งเข้ามาโดยมีเป้าหมายเป็นลำคอของเขาอย่างรวดเร็ว

โจรมิติ!

การโจมตีในครั้งนี้มีทั้งความเร็ว, ความแม่นยำและรุนแรงจนทำให้ลู่หยางไม่สามารถใช้สกิลแฟลชเทเลพอร์ตออกไปได้ แต่ถึงกระนั้นนักเวทหนุ่มก็ยังเปิดใช้งานเอมเมอรัลฮาร์ทตามสัญชาตญาณ

ร่างกายของลู่หยางเริ่มโปร่งใสในทันที ใบมีดที่สมควรจะแทงทะลุลำคอจึงพุ่งผ่านร่างของนักเวทหนุ่มคนนี้ไป

โจรมิติที่ทำหน้าที่ลอบสังหารแสดงสีหน้าออกมาอย่างประหลาดใจราวกับเขาไม่อยากจะเชื่อว่าการโจมตีของตัวเองจะพลาดแบบนี้

เฟลมสตอร์ม! 

ลู่หยางท่องคาถาเรียกพายุไฟขึ้นมาใต้เท้าของนักฆ่าอย่างฉับพลัน แต่การโจมตีนี้กลับไม่สามารถสร้างความเสียหายใด ๆ แม้แต่นิดเดียว และเมื่อแสงจางลงไปจุดที่นักฆ่าเคยยืนอยู่ก็ไม่เหลือร่องรอยของใครอีกต่อไปแล้ว

“โธ่เว้ย!!” บลัดไทแรนท์ที่อยู่ห่างออกไปร้องคำรามอย่างหงุดหงิด

“ลีฟซองพลาดได้ยังไง? นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่เขาลงมือพลาดแบบนี้” เซาธ์โคสท์กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

“มันก็แค่โชคดี” บลัดไทแรนท์กล่าว

“หัวหน้า โจรคนนั้นเป็นคนของเราเหรอครับ?” ดีม่อนบลัดถามอย่างสับสน

บลัดไทแรนท์เหลือบสายตามองไปที่ดีม่อนบลัดแวบหนึ่งแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา เซาธ์โคสท์จึงอธิบายขึ้นมาว่า

“นี่คือผู้เล่นชั้นยอดที่หัวหน้าพึ่งรับเข้ากิลด์มาเมื่อเดือนที่แล้ว แต่ในสงครามครั้งก่อนเขาถูกส่งไปช่วยที่เมืองอื่นและเพิ่งจะกลับมาเมื่อไม่นานมานี้”

“อ๋อครับ” ดีม่อนบลัดพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

“หัวหน้าส่งหน่วยพิเศษออกไปเถอะครับ” เซาธ์โคสท์กล่าว

บลัดไทแรนท์มองดูกองกำลังของฉงป้าที่กำลังจะพ่ายแพ้แล้วมองไปยังกองกำลังของเดธโซลที่กำลังจะพ่ายแพ้ด้วยเช่นกัน ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาว่า

“วันสเตปวันคิลล์! รีอินคาเนชั่น! ชาร์มิ่ง! กอร์เจียส! ไนท์เรน! แบล็คดรีม! ทำลายกองทัพของฉงป้าลงไปซะ!!”

“ครับ/ค่ะ” ผู้เล่นชาย 3 คนและผู้เล่นหญิงอีก 3 คนที่ยืนอยู่ด้านหลังบลัดไทแรนท์ตะโกนรับด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา

“ฉันรอวันนี้มานานแล้ว ในที่สุดมันก็ถึงเวลาที่จะแก้แค้นสักที” กอร์เจียสกล่าวพร้อมกับชักดาบที่มีรูปร่างคล้ายงูออกมา

“ใช่ พวกมันจะต้องชดใช้” รีอินคาเนชั่นกล่าวพร้อมกับยกไม้เท้ากระดูกสีเหลือง

“พวกเรามาแข่งกันไหม?” ชาร์มิ่งกล่าวพร้อมกับชักมีดสั้นที่เปล่งประกายแสงสีแดงเลือดออกมาถือทั้งสองมือ

“คนสวยเสนอมาแบบนี้แล้วพวกเราจะพลาดได้ยังไง?” วันสเตปวันคิลล์กล่าวพร้อมกับยกธนูยาวขึ้นมาถือ

“แล้วพวกเราจะแข่งกันยังไง?” แบล็คดรีมที่ถือค้อนขนาดใหญ่ถาม

“มาแข่งกันว่าในพวกเราทั้ง 6 คนใครจะฆ่าศัตรูได้มากกว่ากัน คนแพ้จะต้องจ่ายเงิน 100,000 เครดิตให้กับคนชนะ” ชาร์มิ่งเสนอ

“ตกลง ตามนั้น” ไนท์เรนกล่าวก่อนที่เขาจะถือดาบคู่พุ่งออกไปในทันที

สตอร์มเบลด!

ทันใดนั้นร่างของไนท์เรนก็กลายเป็นเหมือนกับพายุหมุนที่พุ่งเข้าใส่กองทัพของฉงป้าอย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกันในตอนแรกเกรสโมคที่คอยคุมกองกำลังทางด้านซ้ายของโอเวอร์ลอร์ดก็กำลังปะทะกับกองกำลังบลัดเติสตี้อย่างสูสี แต่เมื่อจู่ ๆ มันได้มีพายุดาบพุ่งเข้ามาเกรสโมคก็รีบตะโกนสั่งการออกไปว่า

“นักรบใช้โล่ป้องกันมันเอาไว้ ส่วนนักเวทหาจังหวะแล้วฆ่ามันซะ”

เหล่าบรรดานักรบกว่า 10 คนรีบเคลื่อนกำลังไปหยุดไนท์เรนไว้ แต่เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้มันกลับมีตัวเลขความเสียหายปรากฏขึ้นมาอย่างมหาศาล

-3,864, -3,888,…

ความเสียหายนี้ถือว่าเป็นความเสียหายที่สูงมาก มันจึงทำให้นักรบทั้ง 10 คนเสียชีวิตลงไปพร้อม ๆ กันและไม่สามารถที่จะต้านทานไนท์เรนได้แม้แต่ 2 วินาที

 

 

---

สกิลโหดเกิ้น!