บทที่ 230: จากไปโดยไม่บอกลา

ในความเห็นของจวินหรูเย่ สิ่งเดียวที่สามารถทำให้เฟิ่งมู่ชิงต้องเปลืองเวลาและพลังงานได้มากมายนอกเหนือจากหอหงโหลว ก็คือพรรคอู๋อิ่งอีกแห่งหนึ่ง

ก่อนหน้านี้เขาได้ส่งคนไปตามที่หอหงโหลวแล้ว แต่ก็ไม่พบชิงชิง นั่นทำให้เขาเป็นกังวลมาก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจรีบมุ่งหน้าไปยังพรรคอู๋อิ่งกับโม่อิ๋ง

ปัจจุบันลมที่พัดมาทำให้เสื้อคลุมของชายหนุ่มทั้ง 2 มีเสียงดังเบา ๆ แม้แต่ใบหน้าของพวกเขาก็แดงขึ้นเล็กน้อย ในที่สุดทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงอาคารสีเขียวที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางป่าทึบ