บทที่ 190 หมดหวัง...

ตึก...ตึก...ตึก

ผมที่อดใจไม่ได้ หลังจากที่พนักงานต้อนรับของโรงพยาบาลนำทางพาเธอไปยังห้องรับรอง ในจังหวะนั้นเองผมก็รีบสาวเท้าก้าวเข้าไปถามพนักงานต้อนรับทันที

‘เอ่อ...หมอขอสอบถามหน่อยครับ คุณผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นอะไรมาหรอครับ’ ผมตรงเข้าไปถามพนักงานตรงเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

‘สะ...สวัสดีค่ะ ท่านประธาน’ พนักงานคนนั้นลุกขึ้นยืนทำความเคารพผมด้วยอาการตื่นเต้นทันที