บทที่ 99 เธอคนนี้น่าสนใจ

เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่กลางใจฉัน คำพูดเหล่านั้นทำฉันแทบล้มทั้งยืน ฉันที่อึ้งได้แต่ส่ายหัวช้าๆ พึมพำกับตัวเองว่ามันอาจจะไม่ใช่ความจริง เธอต้องการจะปั่นหัวฉัน แม้ว่าฉันจะหาข้อแก้ตัวให้กับสิ่งที่ได้ยินมานั้น แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความรู้สึกที่เหมือนกับหัวใจกำลังแหลกสลายของฉันได้เลย

ฉันได้แต่กำมือแน่นพยายามทรงตัวเอาไว้ แม้ว่าสิ่งที่ฉันได้ยินจะทำให้ฉันแทบทรุดเข่าลงไปกองกับพื้น แต่เพราะว่าตอนนี้ฉันอยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น ฉันต้องไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้เธอได้เห็นเด็ดขาด ถึงแม้ว่าดวงตากลมสวยของฉันจะสั่นระริก น้ำตาเอ่อล้นอย่างไม่สามารถที่จะควบคุมได้ ที่เหลือแค่เพียงกะพริบตาเท่านั้น น้ำเม็ดใสก็พร้อมจะหลั่งไหลออกมาทันที

ควับ!!

ฉันหันไปมองหน้าเขาหาคำตอบทันที เพราะในใจของฉันหวังเอาไว้ลึกๆ ว่าคำพูดของผู้หญิงคนนั้นมันจะไม่เป็นความจริง โดยเฉพาะคำว่า ‘คู่หมั้น’

ดวงตาแข็งกร้าวที่พยายามเก็บอาการสั่นไหวไม่ให้น้ำตาใสไหลรินออกมา ยามเมื่อได้มองหน้าเขา ทำได้อย่างยากลำบาก แต่ก็ยังคงจ้องไปยังใบหน้าคม ริมฝีปากที่ถูกเม้มอย่างแรงจนแทบจะห้อเลือดค่อยๆ เปิดเผยอ

“อธิบายมาสิคะ คุณเซฟ” ฉันพยายามคุมเสียงให้นิ่งที่สุดถามเขาออกไป และแม้จะยากเย็นเพียงใดฉันก็จะไม่ร้องออกมาให้ผู้หญิงคนนั้นสะใจ

เขาที่ทำหน้าตกตะลึงเหมือนกับไม่คิดมาก่อนว่าเรน่าจะพูดประโยคนี้ออกมา พฤติกรรมของเขาที่แสดงออกมา เหมือนกับว่ามันคือสิ่งที่ตอกย้ำแล้วว่า สิ่งที่ฉันคิดอยู่นั้นน่าจะเป็นความจริง...

และเมื่อเขายิ่งลนลานคล้ายกับว่ากำลังจะแก้ตัว มันยิ่งทำให้หัวใจของฉันบีบรัดแน่นยิ่งกว่าเดิม จนฉันเริ่มที่จะกลัวคำตอบที่ออกมาจากปากของเขาแล้ว

“ใจเย็นๆ ก่อนนะเอลิซ ฟังเฮียก่อน อย่าเรียกคุณเซฟสิ เรียกเฮียเหมือนเดิม แบบนี้เฮียใจคอไม่ดี” เขาที่เอื้อมมือมาหวังที่จะมาจับมือของฉันที่ตอนนี้ออกอาการสั่นจนทำได้เพียงแค่กำหมัดเอาไว้ แต่เป็นฉันที่เบี่ยงตัวสะบัดมือหนีเพื่อไม่ให้เขามาแตะต้องตัวฉันในตอนนี้ เพราะฉันกลัวว่าตัวเองจะควบคุมอารมณ์เอาไว้ไม่ไหว แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่วายห่วงกับการที่ฉันเรียกชื่อไม่เรียกเฮียเหมือนเดิม

“อธิบายเขาไปสิคะ เซฟ” เสียงแหลมที่แทรกเข้ามา ยิ่งทำให้จิตใจของฉันอ่อนแอลงทุกที

“เรน่า...หุบปากไปเลย!!” เขาตวาดลั่นจนคนข้างหลังฉันเงียบไปแทบจะทันที

เรน่าที่ได้ยินเสียงตวาดจากเขาถึงกับยืนหน้าเสีย เพราะว่าไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นมาก่อน มองไปที่เขาด้วยสายตาที่น้อยใจเช่นกัน

“เอลิซฟังเฮียนะคะ ไอ้เรน่าเนี้ยมันเพื่อนสนิทเฮียตั้งแต่เด็กแล้ว ตระกูลมันกับตระกูลเฮียสนิทกัน ส่วนเรื่องคู่หมั้นอะไรนั่นมันก็แค่ล้อเล่น เพราะมันรู้ดีว่า...” เขารีบอธิบายอย่างลนลาน ก่อนที่จะเก็บงำคำพูดสุดท้ายไว้ไม่ได้พูดออกมาให้ฉันฟัง

ถึงฉันจะดีใจที่ได้ยินในสิ่งที่เขาอธิบายออกมา แต่ในใจลึกๆ แล้วก็ยังมีความแคลงใจระหว่างเขาสองคนอยู่ในนั้น เพราะเหมือนกับว่าเขาสองคนมีความลับอะไรที่ปิดบังฉันเอาไว้อยู่...

--- มาร์ค Talk ---

ผมที่ทันได้เข้ามาเห็นอะไรเด็ดๆ พอดี ภาพที่พวกเขาทั้งสามคนเหมือนจะกำลังมีปัญหากัน โชคดีที่ผมรู้สึกเอะใจถึงได้เดินตามกลับเข้ามา

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ~~

ในขณะที่ผมกำลังจะขับรถออกไปจากสถานที่แห่งนี้อย่างคนหัวเสีย เพราะไอ้บ้าเซบาสเธียที่แม่งเอาแต่ระแวงผมหึงผมจนไม่ฟังในสิ่งที่ผมพูดเลย แม้ว่าผมจะพยายามอธิบายมากเท่าไร แต่มันก็ทำเหมือนกับว่าผมกำลังมาหลอกมันอย่างนั้นแหละ จนผมทนไม่ไหวที่จะอยู่คุยกับมันต่อ เพราะอีกนิดผมคงได้สติหลุดชกปากมันแตกแน่ๆ และถ้าหากว่าเกิดอะไรกับเอลิซขึ้นมานะ ผมจะไม่มีวันให้อภัยมันเด็ดขาด

ความโมโหที่คิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ส่งผลให้ผมเหยียบคันเร่งพุ่งออกไปทันที ประจวบกับที่ได้มีรถหรูสวนเข้ามา

เอี๊ยดดดด ~~

“เฮ้ยยยย...” เสียงเหยียบเบรกดังลั่นพร้อมกับเสียงร้องของผมที่ประสานขึ้นมา ดีนะที่เหยียบเบรกทันไม่งั้นคงเสียเวลามานั่งเคลียร์ปัญหารถชนอีก ผมได้แต่ถอนหายใจโล่งขึ้นมาในทันที

ผมมองตามรถหรูคันนั้นขับเคลื่อนเข้าไปเทียบจอดยังฝั่งตรงข้ามกับรถของผม ก่อนที่เจ้าของรถหรูคันนั้นจะเปิดประตูก้าวเท้าลงมา

ภาพตรงหน้าทำผมถึงกับตะลึง สาวสวยลูกครึ่งหุ่นนางแบบ ผมยาวหยักศกสลวยที่ยามต้องแสงแดดแล้วประกายผมดูสีแดงสว่างจนขลับผิวขาวให้ดูสดใสยิ่งขึ้น

ความสวยที่ดูน่าดึงดูดเช่นนั้น ทำให้ผมรู้สึกตงิดๆ ในใจแปลกๆ

แล้วในวินาทีเดียวกันนั้นเอง เหมือนเธอจะรู้ว่าผมยังจับตามองเธออยู่ เธอจึงได้แสดงอากัปกิริยาท่าทางอย่างนั้นส่งมาที่ผม...

นิ้วกลางเรียวสวยถูกส่งมาให้กับผม พร้อมกับหน้าตาที่ยียวนกวนโอ๊ยสุดๆ ผมถึงกับอึ้งในสิ่งที่เธอทำ และเพราะถึงแม้ว่าฟิล์มกระจกรถจากด้านนอกจะมืดจนแทบมองไม่เห็น แต่ภายในรถกลับเห็นการกระทำทั้งหมดได้เป็นอย่างดี

รอยยิ้มร้ายกระตุกขึ้นมาบนใบหน้าขาวตี๋ โดยที่คนข้างนอกไม่อาจมองเห็นได้ เธอคนนี้น่าสนใจจริงๆ

เธอสะบัดหน้าใส่ผมแล้วย่างกรายเดินเข้าไปในร้านทันที จากที่ผมมองดูท่าทางที่เธอแสดงออกมาทั้งหมด เธอน่าจะไม่ใช่ลูกค้าที่มาเที่ยวแน่นอน ผมนั่งลังเลอยู่นานว่าจะตามหรือไม่ตามเธอเข้าไปดี แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็นของผม จึงทำให้ผมตัดสินใจตามเธอไป

ผมเดินกลับเข้ามายังสถานที่นี่อีกครั้งแล้วหยุดยืนพิงประตูมองดูเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า แม้จะไม่ได้ยินอะไรชัดเจนมากนัก แต่ก็มาทันได้เห็นช็อตเด็ดเข้าให้พอดี หึ ไอ้เซบาสเธีย ดูท่าแล้วรถไฟน่าจะชนกันสินะ ดี...เอลิซจะได้ตัดใจจากมัน ผมจะได้มีโอกาสสักที

ผมไม่รออยู่ดูถึงตอนจบ ก็พอจะเดาสถานการณ์ต่อจากนี้ได้ออก เห้ออออ อยู่ดีๆ ก็มีคนมาช่วย สงสัยผมกับเอลิซคงจะเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ สะแล้วมั้งเนี้ย เพราะดูยังไงวันนี้ไอ้เซบาสเธียลำบากแน่...หึหึ

แต่คนอย่างผมมันเป็นคนจิตใจดีสะด้วย จะให้มายืนรอคอยสมน้ำหน้าใคร ผมมันก็ทำไม่ลงซะด้วยสิ กลับไปเตรียมตัวรอรับเอลิซมาซบอกดีกว่า...

ผมกระหยิ่มยิ้มย่องขึ้นมาภายในใจก่อนจะเดินผิวปากออกมาอย่างมีความสุข เมื่อรู้สึกว่าตัวเองได้มีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะก้าวขึ้นไปนั่งบนรถหรูคู่ใจเตรียมขับออกไปทำงานที่ตัวเองรักได้สักที...