ตอนที่ 877 โกลเด้นฟาลคอน

-A A +A

ตอนที่ 877 โกลเด้นฟาลคอน

หมวดหนังสือ: 

ตอนที่ 877 โกลเด้นฟาลคอน

เดฟมองไปยังภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง เพราะจู่ ๆ เซี่ยเฟยก็หักมุมอย่างกะทันหันและมุ่งเป้าโจมตีมาที่เขาแทนที่จะเป็นบลาย

เซี่ยเฟยใช้กลยุทธ์คลาสสิคในการล่อเสือออกมาจากถ้ำ เมื่อคนใบ้ขยับตัวออกมาจากพื้นที่ที่อีกฝ่ายได้เตรียมตัวเอาไว้ ชายหนุ่มก็เริ่มลงมือในทันที

แต่ไม่ว่ายังไงเดฟก็เป็นถึงนักรบระดับราชันย์กฎ เมื่อเขาเห็นเซี่ยเฟยเปลี่ยนเป้าหมายเขาก็รีบถอยกลับไปยังตำแหน่งเดิมอย่างรวดเร็ว

จู่ ๆ มันก็ได้มีขา 4 ขาปรากฏขึ้นมาบริเวณช่วงล่างของกระเทยใบ้คนนี้ และทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นจากเดิมเป็น 2 เท่า

การใช้พลังเพื่อเปลี่ยนแปลงร่างกายไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกประหลาดใจมากนัก แต่การเพิ่มขาขึ้นมาอีก 4 ข้างและทำให้ความเร็วของนักฆ่าคนนี้เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน มันก็เป็นสิ่งที่เซี่ยเฟยไม่เคยเห็นมาก่อน

แต่ในทันใดนั่นเองใบหญ้าสีฟ้าขนาดใหญ่ 5 ใบก็พุ่งตัวขึ้นมาดักเส้นทางล่าถอยของเดฟเอาไว้ เพราะเมื่อเซี่ยเฟยตั้งใจที่จะหลอกล่อเป้าหมายเขาย่อมไม่ปล่อยให้ศัตรูกลับไปในตำแหน่งเดิมอย่างแน่นอน

เมื่อเดฟเห็นว่าเส้นทางล่าถอยถูกปิดไปจนหมดแล้ว จู่ ๆ เขาก็อ้าปากขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เขาเป็นใบ้ไม่ใช่เหรอ? 

แล้วเขาจะอ้าปากทำไม!?

ตูม!

พริบตาต่อมาคลื่นเสียงอันทรงพลังก็มุ่งหน้าตรงไปยังเซี่ยเฟย เพื่อพยายามบีบบังคับให้ชายหนุ่มล่าถอยหรือหลบเลี่ยงออกไปด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตามเซี่ยเฟยกลับไม่คิดที่จะหลบหลีกเลยแม้แต่น้อย เพราะชุดดาร์กยูนิคอร์นปรับเปลี่ยนรูปร่างกลายมาเป็นโล่ทรงกลมปกป้องพื้นที่บริเวณด้านหน้าของเขาเอาไว้ โล่ที่เพิ่งปรากฏขึ้นมานี้ไม่เพียงแต่จะดูดซับแรงกระแทกได้เท่านั้น แต่มันยังมีความสามารถในการดูดซับคลื่นเสียงได้อีกด้วย

เมื่อชายหนุ่มฝ่าคลื่นเสียงไปด้านหน้าได้สำเร็จ บลัดบิวเทียสก็ถูกเสือกแทงไปด้วยความเร็วที่อีกฝ่ายไม่ทันจะได้ตั้งตัว

เดฟมองภาพตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จู่ ๆ ร่างของเขาจะผ่าแยกออกจากตรงกลาง0

ภาพเหตุการณ์นี้ทำให้เซี่ยเฟยตกตะลึงในทันที เพราะเขาไม่คิดว่าคนคนหนึ่งไม่เพียงแต่จะสามารถงอกขาออกมาได้อีกสี่ข้างเท่านั้น แต่อีกฝ่ายยังสามารถแบ่งร่างออกเป็นสองร่างได้อีกด้วย

บลัดบิวเทียสเคลื่อนที่ผ่านร่างเป้าหมายไปอย่างฉับพลัน และด้วยการแบ่งร่างอย่างกะทันหัน มันจึงทำให้บลัดบิวเทียสไม่สามารถจะสร้างอันตรายใด ๆ ให้กับคนใบ้คนนี้ได้เลย

เซี่ยเฟยหยุดร่างห่างออกไปและมองมายังศัตรูด้วยความสับสน

หมอกขาวในพื้นที่บริเวณนี้ถูกพัดกระจายตัวกันออกไปจนหมดแล้ว เผยให้เห็นผืนป่าขนาดใหญ่ที่พังทลายลงไปเป็นระยะไกลเนื่องมาจากการโจมตีด้วยคลื่นเสียงของเดฟ

แม้ว่านักฆ่าคนนี้จะเป็นใบ้แต่เขาก็สามารถปลดปล่อยเครื่องเสียงที่มีพลังทำลายอย่างร้ายแรง แต่สิ่งที่ทำให้เซี่ยเฟยรู้สึกเหลือเชื่อมากยิ่งกว่าคือการที่เดฟแยกร่างออกมาจนกลายเป็น 2 ร่าง

“หุ่นเชิดงั้นเหรอ!?” เซี่ยเฟยอุทานพร้อมกับขมวดคิ้ว

เดฟสะดุ้งอยู่เล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพยักหน้าเป็นคำตอบ

เซี่ยเฟยเคยเห็นหุ่นเชิดของตระกูลดาร์ดพัพเพทมาก่อน แต่เขาไม่เคยเห็นวิธีการใช้หุ่นเชิดในลักษณะนี้เมื่อก่อนเลย เห็นได้ชัดว่าเดฟหลอมรวมหุ่นเชิดเข้ากับร่างของตัวเอง ซึ่งมันเป็นวิธีการใช้หุ่นเชิดได้อย่างสร้างสรรค์เหนือเกินกว่าจินตนาการของเขาจริง ๆ

ขณะเดียวกันถึงแม้การโจมตีด้วยคลื่นเสียงจะให้ความรู้สึกคล้ายกับการโจมตีด้วยพลังกฎ แต่เซี่ยเฟยกลับสัมผัสได้ว่าคลื่นเสียงนั้นเกิดขึ้นมาจากอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายในปากของเดฟ

ไม่ว่าอะไรจะอยู่ในปากของกระเทยใบ้คนนี้ แต่การที่มันสามารถพังทลายป่าขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดาย มันก็จะต้องเป็นอุปกรณ์ที่ทรงพลังมากอย่างแน่นอน

ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก ก่อนที่ในพริบตาต่อมามันจะมีร่างคนปรากฏขึ้นอยู่ฝั่งตรงข้ามกับศัตรู

เล่ห์มายา!

เดฟมีกฎแห่งการควบคุมหุ่นเชิดทำให้สามารถแยกร่างออกเป็น 2 ร่างได้ เขาก็มีวิชาเล่ห์มายาที่สามารถเปลี่ยนให้ขนอุยกลายเป็นเขาคนที่ 2 ได้เหมือนกัน

ยิ่งไปกว่านั้นวิชานี้ยังมีเป้าหมายเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนร่างแยกของเขาย่อมเลวร้ายยิ่งกว่าหุ่นเชิดของเดฟอย่างแน่นอน

เดฟสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ ก่อนที่จะก้าวเท้าถอยหลังกลับไปโดยไม่รู้ตัว เพราะร่างปลอมที่เซี่ยเฟยสร้างขึ้นมานั้นกลับสร้างแรงกดดันได้ไม่ต่างไปจากร่างจริง

“ฆ่ามันซะ!” เซี่ยเฟยตะโกนออกคำสั่ง ก่อนที่เขากับขนอุยจะเริ่มลงมือพร้อมกัน

เดฟอ้าปากและโจมตีด้วยคลื่นเสียงอีกครั้ง ขณะควบคุมหุ่นเชิดให้วิ่งอ้อมไปด้านหลังของเซี่ยเฟยทั้งสองคน

อิ้ว ๆ ๆ

ขนอุยอ้าปากส่งเสียงร้องคำรามออกมาอย่างหยิ่งผยอง เพราะในฐานะที่มันเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ มันย่อมไม่ยอมถูกข่มจากเสียงของศัตรู

พริบตาต่อมาเสียงของเดฟกับเสียงของขนอุยก็ปะทะกันอย่างดุเดือด จนทำให้ทั่วทั้งผืนป่าเกิดอาการสั่นไหวขึ้นมาอย่างรุนแรง

ขนอุยเคยอาศัยเสียงร้องคำรามของมันสังหารศัตรูมาก่อนแล้ว และโดยธรรมชาติสัตว์อสูรก็มักที่จะใช้เสียงร้องคำรามเพื่อเป็นการประกาศศักดา

เซี่ยเฟยตัดสินใจเร่งความเร็วไล่ล่าตามหุ่นเชิดที่กำลังวิ่งอ้อมตัวเขาอยู่ โดยหุ่นเชิดกับร่างของเดฟต่างก็มีความเหมือนกันทุกประการ แล้วถึงแม้เขาจะรู้ว่าสิ่งตรงหน้าคือหุ่นเชิด แต่เขากลับรู้สึกว่ามันแตกต่างจากหุ่นเชิดที่เขาเคยเห็นมาก่อน เขาจึงไม่กล้าตัดสินใจว่าร่างศัตรูร่างไหนคือร่างจริง วิธีการดีที่สุดสำหรับสถานการณ์นี้ก็คือการทำลายร่างทั้งสองร่างลงไปซะเลย

ในเวลาเดียวกันเดฟก็กำลังพบว่าตัวเองตกเป็นฝ่ายที่กำลังเสียเปรียบ เพราะหลังจากที่ขนอุยวิวัฒนาการขึ้นมาแล้ว พลังงานของมันก็เพิ่มขึ้นจากเดิมมาสูงมาก จนทำให้มันสามารถคงการโจมตีอันทรงพลังอย่างต่อเนื่องได้หลาย 10 นาทีโดยไม่จำเป็นจะต้องหยุดพัก

ระหว่างนั้นเซี่ยเฟยก็สามารถติดตามหุ่นเชิดของศัตรูได้ทัน ก่อนที่เขาจะทำการตวัดบลัดบิวเทียสออกไปในทันที

‘มันคือหุ่นเชิดจริง ๆ สินะ’ เซี่ยเฟยพึมพำกับตัวเองภายในใจ เพราะเมื่อบลัดบิวเทียสตัดผ่านร่างกายของหุ่นเข้าไป มันก็ไม่ได้ดูดซับพลังงานเข้ามามากนัก

“แย่แล้ว! แบบนี้ขนอุยก็กำลังตกอยู่ในอันตราย!!”

ระหว่างที่เซี่ยเฟยไล่ตามหุ่นเชิดมา ขนอุยก็กำลังเผชิญหน้ากับเดฟตัวจริงเพียงลำพัง ซึ่งในคราวนี้ศัตรูเป็นถึงนักรบระดับราชันย์ ชายหนุ่มจึงไม่มั่นใจว่าอสูรของเขาจะสามารถต้านทานศัตรูได้นานแค่ไหน

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้หันกลับมาเขากลับได้พบกับภาพที่น่าประหลาดใจ เพราะขนอุยยังคงยืนหยัดอยู่ในตำแหน่งเดิมได้ ขณะที่เดฟกำลังหอบหายใจออกมาอย่างหนัก

บริเวณมุมปากของเดฟมีเลือดไหลซึมออกมาอย่างช้า ๆ และทั่วทั้งร่างของเขากำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง

“ตายไปซะ!” เซี่ยเฟยสลัดความตกใจออกไปอย่างว่องไว ก่อนที่เขาจะกระโจนตัวออกไปราวกับหมาป่า

ห่างออกไปจากสนามรบชายชรา 2 คนกำลังยืนมองภาพเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยรอยยิ้ม โดยชายชราสองคนนี้ก็ไม่ใช่ใครอื่นใดเลยนอกเสียจากเซี่ยเหลียนหนิงกับเซี่ยเค่อผู้ช่วยของเซี่ยกู่เฉิง ผู้เป็นบรรพบุรุษของสกายวิงนั่นเอง

“ในหลาย ๆ ครั้งระดับพลังก็ไม่ได้เป็นตัววัดผลลัพธ์ของการต่อสู้ และถึงแม้เดฟจะเป็นนักรบที่ทรงพลัง แต่เขาก็ยังไม่สามารถวัดพลังตรง ๆ กับอสูรศักดิ์สิทธิ์เช่นขนอุยได้”

“นี่สินะที่เขาเรียกว่าก้าวเท้าผิดชีวิตเปลี่ยน เดฟเป็นนักเชิดหุ่นที่แข็งแกร่งมาก แต่น่าเสียดายที่พลังของเขาจำเป็นจะต้องเตรียมพื้นที่เอาไว้ล่วงหน้า ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่”

“ครั้งนี้เดฟตกหลุมพรางของเซี่ยเฟยเข้าอย่างจัง ๆ จริง ๆ เพราะเขาเป็นคนเดินออกมาจากพื้นที่ที่เขาเตรียมเอาไว้ด้วยตัวเอง หุ่นเชิดสามารถแสดงพลังออกมาได้เพียงแค่ 3 ครั้งเท่านั้น หากปราศจากการสนับสนุนจากอาคม” 

“ลองดูนั่นสิเซี่ยเฟยทำลายหุ่นของเดฟไปโดยไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ เขาไม่รู้หรือยังไงว่าเดฟต้องใช้เวลานานกว่า 100 ปีกว่าจะสร้างหุ่นเชิดตัวนี้ขึ้นมาได้สำเร็จ”

วิชาเชิดหุ่นคือวิชาที่จำเป็นจะต้องใช้พลังงานอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าหุ่นเชิดจะทรงพลังแค่ไหนแต่พวกมันก็จำเป็นจะต้องได้รับพลังงานถึงจะสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

สิ่งที่เดฟทำก่อนการต่อสู้จะเริ่มต้นขึ้นคือการตั้งเขตอาคมถ่ายโอนพลังงานเอาไว้ในพื้นที่ของตัวเอง และตราบใดก็ตามที่เขายังคงอยู่ในพื้นที่ที่ตัวเองได้เตรียมเอาไว้ ในเวลานั้นเขาถึงจะสามารถแสดงพลังที่แท้จริงของตัวเองออกมาได้

ในทางกลับกันเซี่ยเฟยกับขนอุยไม่ได้มีปัญหาเรื่องพลังงานเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะร่างแยกของเซี่ยเฟยคืออสูรศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่หุ่นเชิดเหมือนกับร่างแยกของเดฟ

“กลับเถอะ มันไม่มีอะไรให้ดูแล้ว” เซี่ยเหลียนหนิงกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ ตอนแรกพวกเขาหวังว่าพวกเขาจะได้รับชมการต่อสู้อันยอดเยี่ยม แต่ในความเป็นจริงพวกเขากลับได้พบภาพการสังหารเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น

“หลังจากนี้โกลเด้นฟาลคอนของเดฟก็จะตกเป็นของเซี่ยเฟยสินะ” เซี่ยเค่อกล่าว ก่อนที่พวกเขาทั้งสองคนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

“หือ?”

เซี่ยเฟยอุทานขณะหยิบอุปกรณ์สีทองคล้ายนกหวีดขึ้นมาจากพื้นดิน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ปรากฏออกมาหลังจากร่างของเดฟสูญสลายกลายเป็นผุยผง

“ที่แท้คลื่นเสียงของเขาก็เกิดขึ้นมาจากไอ้นี่สินะ” เซี่ยเฟยพึมพำกับตัวเอง

นกหวีดสีทองอันนี้มีขนาดเล็กมากจนทำให้มันสามารถใส่ลงไปในลำคอได้ โดยไม่ทำให้อวัยวะภายในได้รับความเสียหาย

“โชคดีจริง ๆ” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะเก็บนกหวีดเข้าไปในแหวนมิติ

เดฟมีสมบัติล้ำค่าอยู่ทั้งสิ้น 2 ชิ้นคือโกลเด้นฟาลคอนซึ่งเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทำให้ผู้ใช้สามารถปล่อยกฎแห่งคลื่นเสียงออกมาได้ ส่วนสมบัติอีกชิ้นของเขานั่นก็คือหุ่นเชิดที่เขาใช้เวลาในการประดิษฐ์ขึ้นมาเป็นเวลามากกว่า 100 ปี ซึ่งหุ่นเชิดนี้สามารถนำมาหลอมรวมเข้ากับร่างของเขาได้

แต่ในตอนนี้ 1 ใน 2 สมบัติล้ำค่าของเดฟถูกเก็บลงในกระเป๋าของเซี่ยเฟย ขณะที่สมบัติอีกชิ้นก็ถูกทำลายลงไปโดยที่ไม่มีใครไปเหลียวแล

แน่นอนว่าเซี่ยเฟยย่อมไม่ปล่อยแหวนมิติของศัตรูไปด้วยเช่นเดียวกัน ซึ่งหลังจากที่เขานับเงินภายในแหวนมิติของศัตรูแล้ว เขาก็ได้พบว่าเขาได้รับเงินเพิ่มมาอีก 5,300 คริสตัลฟ้า

“คนพวกนี้รวยดีจริง ๆ แต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าพวกมันหาฉันเจอได้ยังไง?” เซี่ยเฟยพึมพำกับตัวเอง

***************

มีใครคิดออกบ้างว่าพวกนั้นหาพี่เฟยเจอได้ยังไง?

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 

ติดตามเราได้ที่

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ คัดลอก หรือนำไปดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืนแล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบนิยาย เรื่องสั้น บทความ หรือเนื้อหาอื่นๆ ที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ที่ keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงานจะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018- keangun. All Rights Reserved.