ตอนที่ 829 เริ่มใช้งานค้อนรวมศูนย์

เมื่อเซี่ยเฟยเดินทางไปยังบ้านของฮัวหยูตง เขาก็ได้พบว่าปรมาจารย์นักประดิษฐ์คนนี้กำลังนั่งดื่มชาบริเวณหน้าบ้านอยู่ก่อนแล้ว

“การลงมือของสกายวิงครั้งนี้ช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ ฉันไม่คิดเลยว่าตระกูลของนายถึงขั้นกวาดล้าง 1 ตระกูลกับ 2 ลัทธิจนไม่เหลือเศษซากทิ้งเอาไว้เลยแม้แต่น้อย ที่น่าตกใจกว่านั้นคือสมาคมผู้เฒ่ากลับไม่มีการเคลื่อนไหวเลยแม้จะมีผู้เสียชีวิตไปมากกว่า 10 ล้านคนก็ตาม ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าบรรพบุรุษของนายทำอะไรลงไป ตระกูลของนายถึงไม่ถูกลงโทษจากเบื้องบนแบบนี้” ฮัวหยูตงมองไปทางเซี่ยเฟยพร้อมกับถอนหายใจ

“ผมจะไปรู้เรื่องในแดนเทพได้ยังไง แต่พวกเขาคือคนเริ่มบุกโจมตีเมืองสายลมของพวกเราก่อน มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าหากพวกเราจะตอบโต้พวกเขากลับไปด้วยวิธีเดียวกันบ้าง” เซี่ยเฟยกล่าวตอบ

ฮัวหยูตงทำได้เพียงแต่แบะริมฝีปากโดยไม่พูดอะไร

หากการเคลื่อนไหวของสกายวิงในสงครามครั้งก่อนคือสิ่งที่สร้างแรงสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดนกฎ การเคลื่อนไหวของสกายวิงในสงครามครั้งนี้มันก็คงจะกลายเป็นแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สร้างความตื่นตระหนกให้ผู้คนโดยรอบ 

ท้ายที่สุดผู้เสียชีวิตในสงครามก็มีจำนวนมากกว่า 10 ล้านคน และมันคงจะไม่ใช่เรื่องเกินจริงหากจะบอกว่าสกายวิงได้กำจัดกองกำลังที่มีความแข็งแกร่ง เทียบเท่ากับกองกำลังของตระกูลชั้นยอดถึง 3 ตระกูล

“ฉันจัดการค้อนรวมศูนย์ให้นายเรียบร้อยแล้ว ตามมาทางนี้ได้เลย” ฮัวหยูตงกล่าวพร้อมกับลุกยืนขึ้น

“ขอบคุณครับผู้อาวุโส” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับแสดงความเคารพ

เหตุการณ์นี้ทำให้ชายชรากรอกตาไปทางชายหนุ่มเล็กน้อย เพราะเซี่ยเฟยยังคงทำตัวสุภาพแม้ว่าก่อนหน้านี้อีกฝ่ายจะทำตัวหยาบคายใส่เขาอย่างมากมาย มันจึงทำให้ฮัวหยูตงค่อนข้างที่จะรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง

เมื่อทั้งคู่เดินมาจนถึงหน้าปากถ้ำ ฮัวหยูตงก็ชี้ไปยังกำแพงป้องกันที่ถูกสร้างไว้บริเวณด้านนอก

“นี่คือกลไกป้องกันชั้นแรก ด้านในยังมีกลไกป้องกันอีกสองระดับ พวกมันน่าจะช่วยรับประกันความปลอดภัยในช่วงที่นายเปิดใช้งานค้อนรวมศูนย์ได้”

“จำเป็นจะต้องมีการป้องกัน 3 ระดับเลยงั้นเหรอครับ?” เซี่ยเฟยถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“จำเป็นสิ นี่ถ้าหากฉันมีเวลามากกว่านี้ฉันคงจะสร้างกลไกป้องกันเพิ่มไปแล้ว อย่าลืมว่าดักแด้จักจั่นทองแดงที่นายเอามามีความบิดเบี้ยวกว่ารูปลักษณ์ปกติมาก ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าเมื่อเราใช้วัตถุดิบชิ้นนั้นเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ผลลัพธ์ที่ตามมามันจะเป็นยังไง?”

“สิ่งที่ฉันทำทั้งหมดนี้มันก็เพื่อความปลอดภัยของฉันเองไม่ใช่เพื่อนาย ไม่อย่างนั้นถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้น มันก็อาจจะสร้างความเสียหายให้กับบ้านที่ฉันอยู่มานานหลายสิบปี” ฮัวหยูตงกล่าว

เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปภายในถ้ำ เขาก็ได้พบค้อนรวมศูนย์ถูกตั้งอย่างสง่าผ่าเผยรอคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว

ฮัวหยูตงภูมิใจในผลงานของตัวเองมาก เขาจึงอธิบายความลึกลับของค้อนรวมศูนย์อย่างยืดยาว

แม้ว่าครั้งหนึ่งเขาจะเคยใช้งานค้อนรวมศูนย์มาแล้ว แต่หลักการในการใช้งานอุปกรณ์ชิ้นนี้ยังค่อนข้างจะคลุมเครือมาก เขาจึงตั้งใจรับฟังคำอธิบายจากฮัวหยูตง เผื่อว่าในอนาคตมันจะมีประโยชน์ในช่วงที่เขาต้องเริ่มเรียนกฎแห่งการประดิษฐ์

ฮัวหยูตงรู้สึกพอใจมากเมื่อได้เห็นเซี่ยเฟยตั้งใจฟัง ท้ายที่สุดเขาก็ต้องใช้ความพยายามอย่างหนักกว่าจะสร้างค้อนรวมศูนย์ขึ้นมาได้สำเร็จ เขาจึงไม่พลาดโอกาสที่จะอวดความรู้ของของตัวเอง

“จำเอาไว้ว่าวัตถุดิบที่นายต้องการจะหลอมรวมในครั้งนี้คือลูกแก้วอสูร ซึ่งไม่ใช่วัตถุดิบธรรมดา พลังงานที่จำเป็นจะต้องใช้ในกระบวนการจึงมีปริมาณมหาศาลด้วยเหมือนกัน ขั้นตอนที่อันตรายที่สุดคือตอนที่ค้อนรวมศูนย์กำลังสะสมพลังงานเพื่อละลายลูกแก้วอสูร ระหว่างนั้นนายจะต้องจับตาดูมาตรวัดตรงนี้ให้ดี ๆ เมื่อไหร่ก็ตามที่มาตรวัดเกินเส้นสีแดง นายต้องรีบออกจากพื้นที่นี้โดยเร็วที่สุด”

“แต่ถึงแม้ว่ามาตรวัดจะยังคงอยู่ในเกณฑ์ที่ปลอดภัย แต่นายก็ต้องค่อย ๆ ป้อนพลังงานลงไปอย่างช้า ๆ เพราะตัวเร่งปฏิกิริยาในครั้งนี้คือดักแด้จักจั่นทองแดงที่บิดเบี้ยว ดังนั้นถ้าหากว่ามันมีความผิดปกติอะไรขึ้นมาในกระบวนการ นายก็ควรจะต้องรีบออกจากพื้นที่นี้โดยเร็วที่สุดด้วยเหมือนกัน”

“พูดตามตรงว่ากระบวนการหลอมในครั้งนี้มีตัวแปรที่ไม่แน่นอนอยู่เยอะมาก ฉันไม่สามารถรับประกันให้นายได้เลยว่าสิ่งที่ผ่านการหลอมออกมาในครั้งนี้มันจะกลายเป็นอะไรกันแน่” ฮัวหยูตงกล่าวอย่างกังวล

ระหว่างฟังคำอธิบายจากชายชรา เซี่ยเฟยก็แอบเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย เพราะในความเป็นจริงปัจจัยที่ไม่แน่นอนมันยังไม่ได้หยุดลงแต่เพียงเท่านี้ แต่มันยังมีกฎแห่งความโกลาหลที่เขายังคงซุกซ่อนเอาไว้อีกด้วย

ในมุมของเขาความไม่แน่นอนคือสิ่งที่ดีที่สุด เพราะถ้าหากว่าทุกอย่างสามารถคาดการณ์ได้ สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมามันก็คงจะไม่ต่างไปจากสินค้าโดยทั่วไป ซึ่งผลลัพธ์แบบนั้นคือสิ่งที่เขาไม่ต้องการ

“เอาล่ะนายวางแผนจะสร้างอะไร?” ฮัวหยูตงถาม

“ผมส่งชุดเกราะไปให้คุณซ่อมตั้งแต่เมื่อ 2 วันก่อนแล้วไม่ใช่เหรอครับ?” เซี่ยเฟยกล่าว

“นี่นายตั้งใจจะใช้ชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นเป็นวัตถุดิบตั้งต้นงั้นเหรอ?!” ฮัวหยูตงอุทานพร้อมกับดวงตาที่เบิกกว้าง

“ไม่ได้เหรอครับ ชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นอยู่ในระดับใกล้กับจักรพรรดิกฎ มันเป็นอุปกรณ์ที่ดีที่สุดที่อยู่ในมือของผมแล้ว” เซี่ยเฟยถาม

ฮัวหยูตงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะหยิบชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นที่ซ่อมแซมเสร็จแล้วออกมาจากแหวนมิติและมอบมันให้กับชายหนุ่ม

“สกายวิงมีแต่คนบ้าจริง ๆ” ชายชราพึมพำขึ้นมาเบา ๆ

เซี่ยเฟยมองไปทางฮัวหยูตงพร้อมกับขมวดคิ้ว ราวกับว่าเขามีอะไรบางอย่างที่อยากจะพูดแต่ยังคงรู้สึกลังเล

“นายอยากจะใช้อะไรทำอะไรมันก็เรื่องของนาย แต่ฉันอยากจะเตือนนายเอาไว้ก่อนว่ากระบวนการหลอมครั้งนี้มีเรื่องที่ไม่แน่นอนเยอะมาก ถ้าหากนายยังคงยืนกรานที่จะใช้ชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นเป็นวัตถุดิบตั้งต้น นายก็ควรจะต้องทำใจยอมรับผลที่จะตามมา” ฮัวหยูตงกล่าวพร้อมกับโบกมือ

“คุณคิดว่าคราวนี้มันจะมีปัญหาหรือเปล่า?” เซี่ยเฟยถามความคิดเห็นจากโอโร่

“มีปัญหาอะไร? ชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นเป็นผลิตภัณฑ์ชั้นสูงจากบริษัทฟิกส์ ฉันคิดว่าตัวเลือกของนายในคราวนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เพราะอุปกรณ์ชิ้นอื่น ๆ มันก็ไม่ได้มีค่ามากพอที่จะเอามาเสริมความแข็งแกร่งเหมือนกับชุดเกราะชุดนี้” โอโร่กล่าวพร้อมกับส่ายหัว จากนั้นเขาจึงกล่าวต่อว่า

“ตอนนี้นายมีอาวุธชั้นยอดอย่างบลัดบิวเทียสกับหงส์ครามอยู่ในมือแล้ว ดังนั้นสิ่งที่นายยังขาดอยู่ในตอนนี้นั่นก็คือชุดเกราะชั้นยอดที่ดีกว่าชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นในปัจจุบัน”

“นอกจากนี้ความสามารถทางด้านพลังจิตของนายในปัจจุบันมันก็ไม่สามารถพัฒนาไปไกลกว่านี้ได้แล้ว ดังนั้นมันจึงไม่มีประโยชน์ที่นายจะไปเสริมความแข็งแกร่งให้กับดาบดราก้อนสเกลหรือวิญญาณหวน”

—

ฮัวหยูตงเดินออกจากถ้ำและเงยหน้าขึ้นมองดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า ก่อนที่เขาจะส่งเสียงพึมพำขึ้นมาเบา ๆ

“เรื่องนี้มันเป็นทางเลือกของนายเองนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนายก็จะต้องรับผิดชอบผลลัพธ์ที่ตามมา ฉันควรจะกลับไปบอกเขาดีไหมว่าชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นมันเป็นชุดเกราะที่มีจิตวิญญาณ”

“เอาชุดเกราะที่มีจิตวิญญาณมาเป็นวัตถุดิบตั้งต้นในการหลอมงั้นเหรอ? โอ้ยขนลุก!” ฮัวหยูตงส่ายหัวพร้อมกับขนลุกขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็รีบมุ่งหน้าตรงไปยังกระท่อมที่เขาพักอาศัยเพื่อเก็บสิ่งของทั้งหมดเข้าสู่แหวนมิติ

“ไหน ๆ ฉันก็จะต้องขึ้นไปที่นั่นอยู่แล้ว ออกเดินทางก่อนสัก 2-3 วันมันก็คงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ลาก่อนนะกระท่อมน้อยของฉัน”

หลังจากพูดจบชายชราก็เปิดใช้งานเข็มทิศมิติออกเดินทางไปยังดินแดนอันห่างไกล ทิ้งเซี่ยเฟยเอาไว้บนหุบเขาแห่งนี้เพียงลำพัง

—

“เอาล่ะไม่มีปัญหา ฮัวหยูตงไม่ได้วางยานายเอาไว้ และงานของเขาก็มีฝีมือที่ค่อนข้างปราณีตอีกด้วย” โอโร่กล่าวหลังจากตรวจสอบค้อนรวมศูนย์อย่างระมัดระวัง

เซี่ยเฟยไม่เคยเชื่อใจใครง่าย ๆ อยู่แล้ว โดยเฉพาะคนอย่างฮัวหยูตงที่เคยมีเรื่องบาดหมางกับเขามาก่อน ดังนั้นเขาจึงขอให้โอโร่ช่วยตรวจสอบค้อนรวมศูนย์อีกครั้ง เพื่อดูว่าชายชราแอบวางแผนการร้ายอะไรเอาไว้ให้กับเขาหรือไม่

แน่นอนว่าเซี่ยเฟยย่อมเชื่อถือคำพูดโอโร่ในช่วงเวลานี้ได้ เพราะอีกฝ่ายคือคนที่อยากให้เขาตายน้อยที่สุดอย่างแน่นอน เพราะการตายของเขาหมายความว่าอีกฝ่ายจะไม่สามารถตายได้ด้วยเช่นกัน โอโร่ที่พยายามพร่ำบอกเรื่องให้เขาสังหารตัวเองทุกวันย่อมเป็นคนที่ไม่อยากจะให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเซี่ยเฟย

“เอาล่ะพวกเรามาอัปเกรดชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นกันเถอะ” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับตบแขนกลของค้อนรวมศูนย์ด้วยมือเดียว

ค้อนรวมศูนย์ที่ถูกสร้างขึ้นมาในคราวนี้มีระบบอำนวยความสะดวกมากกว่าค้อนรวมศูนย์ที่เขาเคยใช้มาก่อน แต่โดยรวมแล้วหลักการการใช้งานค้อนรวมศูนย์ยังคงเหมือนเดิม ชายหนุ่มจึงสามารถเริ่มต้นการใช้งานได้โดยไม่มีปัญหาอะไร

หลังจากใส่คริสตัลต้นกำเนิดเข้าไปในระบบพลังงาน ชายหนุ่มก็เดินไปยังห้องนิรภัย ก่อนที่จะเริ่มต้นขั้นตอนการหลอมรวม

เมื่อมองไปเหนือศีรษะชายหนุ่มก็ได้เห็นค้อนรวมศูนย์ลอยอยู่ในอากาศในตำแหน่งที่ถูกต้อง ลูกแก้วอสูรกับชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นก็ถูกวางเอาไว้บนแผ่นรองในตำแหน่งที่ถูกต้องแล้วเช่นกัน หลังจากยืนยันตำแหน่งวัตถุดิบทั้งหมดเป็นครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มก็สูดหายใจเข้าไปยาว ๆ ก่อนที่จะเริ่มถ่ายเทพลังงานเข้าไปเพื่อกระตุ้นให้ระบบทั้งหมดเริ่มทำงาน

“เอาล่ะมาเริ่มกันเลย” โอโร่กล่าว

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

พลังจากกฎมิติถูกถ่ายเทเข้าไปภายในระบบอย่างเต็มที่ ก่อนที่ค้อนขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนฟ้าจะลอยขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว

ค้อนรวมศูนย์ลอยขึ้นไปบนฟ้าในตำแหน่งที่สูงมากจนกลายเป็นเพียงแค่จุดสีดำเล็ก ๆ ที่มองเห็นได้จากระยะไกลเท่านั้น

หลังจากขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุดแล้ว ค้อนรวมศูนย์ก็ตกลงมาราวกับลูกอุกกาบาตและตกกระทบลงบนชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นที่ถูกตั้งอยู่บนแท่นหลอม

ในระหว่างกระบวนการนี้พวกเขาไม่จำเป็นจะต้องกังวลเลยว่าค้อนรวมศูนย์จะทำลายชุดเกราะชั้นยอดให้แตกสลายกลายเป็นชิ้น ๆ เพราะสิ่งที่ถูกทุบลงไปคือพลังของกฎเท่านั้น หลังจากที่กระบวนการทุกอย่างเสร็จสิ้นชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นก็จะยังคงเป็นชุดเกราะชั้นยอดอยู่เหมือนเดิม

ในระหว่างที่ค้อนรวมศูนย์ยังคงทุบชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นอย่างต่อเนื่อง เซี่ยเฟยก็เริ่มถ่ายเทกฎแห่งความโกลาหลเข้าไปเพื่อให้มันเป็นพลังงานหลักที่ใช้ในการหลอมลูกแก้วอสูร

ระหว่างที่เปลวไฟอันรุนแรงโพยพุ่งออกมาจากแท่นหลอม ดักแด้จักจั่นทองแดงที่ถูกเตรียมเอาไว้ก็ถูกหย่อนลงไปในแท่นหลอมเช่นกัน

ภาพที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือแสงสีทองได้ล่องลอยออกมาจากดักแด้จักจั่นทองแดงราวกับว่ามันกำลังทำการเคลื่อนไหว ขณะเดียวกันมันก็มีหมอกสีดำล่องลอยออกมาจากชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นพร้อม ๆ กับหมอกนั้นที่ค่อย ๆ แหวกว่ายออกไปราวกับว่ามันเป็นอสรพิษ

ตามขั้นตอนปกติวัตถุดิบเหลวควรจะต้องซึมเข้าไปภายในชุดเกราะเพื่อเสริมสร้างพลังจากทุก ๆ ชิ้นส่วน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างมันจึงดูคล้ายกับว่าชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นกำลังปฏิเสธการเร่งปฏิกิริยาของดักแด้จักจั่นทองแดง

“เกิดอะไรขึ้น?!” เซี่ยเฟยตะโกนเสียงดัง เพราะเขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามันเริ่มมีปัญหาเกิดขึ้นในกระบวนการ

“แย่แล้ว! ฉันคิดว่าชุดเกราะดาร์กยูนิคอร์นน่าจะเป็นชุดเกราะที่มีจิตวิญญาณ!” โอโร่อุทานพร้อมกับเหงื่อเม็ดใหญ่ที่เริ่มไหลออกมาจากหน้าผาก

***************

ชุดเกราะที่มีจิตวิญญาณหมายความว่ายังไง? การหลอมรวมครั้งนี้จะพังหรือจะยังไงกันแน่?