ตอนที่ 800 ดักแด้ที่คดงอ

จิมมี่มองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง เพราะเขาไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่าคนที่แต่งตัวดูธรรมดาแบบเซี่ยเฟย จะสามารถนำแหวนมิติออกมาได้มากกว่า 3,000 วงแบบนี้ แล้วถ้าหากว่าภายในแหวนมิติแต่ละวงเก็บสะสมของมีค่าเอาไว้เหมือนกับแหวนมิติวงแรก มูลค่าโดยรวมของแหวนมิติทุกวงก็คงจะต้องพูดว่ามหาศาล

“สรุปว่าฉันต้องเทของออกมาหมดเลยไหม?” เซี่ยเฟยเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยขณะที่ชี้นิ้วไปยังกองแหวนมิติขนาดใหญ่

“ไม่! ไม่ครับคุณผู้ชาย เดี๋ยวคุณผู้ชายรอตรงนี้สักครู่นะครับแล้วผมจะรีบกลับมา” จิมมี่กล่าวพร้อมกับเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก จากนั้นเขาก็รีบวิ่งออกไปจากห้องด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

—

เมื่อเซี่ยเฟยแสดงความมั่งคั่งของตัวเองออกมา เขาก็ถูกรับเชิญให้เข้าไปภายในห้องวีไอพีในทันที และผู้ที่เข้ามาให้บริการเขาก็เปลี่ยนจากจิมมี่เป็นหัวหน้าผู้ประเมินของบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์ที่มีชื่อว่าหลินปิง

หลินปิงเป็นชายชราใจดีที่พูดคุยอย่างสุภาพ และเขาก็รับกระเป๋าบรรจุแหวนมิติของเซี่ยเฟยไป ก่อนที่จะค่อย ๆ ตรวจสอบสินค้าภายในแหวนทีละวง

“สินค้าของคุณผู้ชายมีเยอะมากและสินค้าหลาย ๆ รายการก็มีคุณภาพที่สูงมากด้วยเช่นกัน พวกเรายินดีที่จะรับซื้อสินค้าทั้งหมด แต่ผมเกรงว่าพวกเราคงจะต้องขอซื้อในราคาที่ลดลงมาจากราคาตลาดสักหน่อย” หลินปิงกล่าวขึ้นมาอย่างช้า ๆ พร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

‘ตาเฒ่านี่มีสายตาที่เฉียบคมดีจริง ๆ’ เซี่ยเฟยคิดกับตัวเองภายในใจ

ก่อนที่จะเดินทางมายังบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์เขาได้เลือกทำลายสิ่งของที่มีเอกลักษณ์ออกไปแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้ใครสืบค้นหาแหล่งที่มาของสินค้าได้ อย่างไรก็ตามความพยายามของเขามันก็ยังไม่สามารถรอดพ้นจากสายตาของหลินปิงไปได้ มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมชายชราถึงได้ขอส่วนลดมาแบบนั้น

“เอาตามที่คุณว่าก็ได้ แต่ฉันขอเงินสดและฉันรับเพียงแค่คริสตัลต้นกำเนิดระดับ 5 เพียงอย่างเดียวเท่านั้น” เซี่ยเฟยตอบด้วยรอยยิ้ม

“ตกลง แต่อัตราแลกเปลี่ยนคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 4 กับคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 5 คือ 400 ต่อ 1 เท่านั้น นั่นคือราคาที่ดีที่สุดเท่าที่เราจะสามารถให้กับคุณได้แล้ว” หลินปิงกล่าวพร้อมกับพยักหน้าเบา ๆ

แม้ว่าพลังงานภายในคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 4 จะมีน้อยกว่าคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 5 เพียงแค่ 100 เท่า แต่อัตราการแลกเปลี่ยนมันก็ไม่สามารถที่จะแลกเปลี่ยนในอัตรา 100 ต่อ 1 ได้ เพราะคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 5 เป็นคริสตัลต้นกำเนิดระดับสูงที่หาได้ยากมาก อัตราการแลกเปลี่ยนคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 4 ไปเป็นคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 5 มันจึงเพิ่มขึ้นสูงกว่าเดิมหลายเท่าตัว

การให้อัตราแลกเปลี่ยน 400 ต่อ 1 กับเขานั้นไม่ถือว่าเป็นราคาที่สูงหรือต่ำเกินไป ราคานี้จึงเป็นราคาที่เซี่ยเฟยยอมรับได้ แล้วมันก็แสดงให้เห็นถึงความเก่งกาจของชายชราตรงหน้า ที่มีความสามารถในการประเมินความพึงพอใจของลูกค้าและรู้ว่าเขาควรจะต้องเจรจาแบบไหน

หลังจากเก็บแหวนมิติทั้งหมดไป หลินปิงก็ได้มอบการ์ดทองคำใบหนึ่งให้กับเซี่ยเฟย

“นี่คือบัตรวีไอพีสำหรับบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์ ตราบใดก็ตามที่คุณแสดงบัตรนี้กับพนักงานของเรา คุณก็จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี การประเมินของทั้งหมดนี้น่าจะต้องใช้เวลามากพอสมควร ในระหว่างนี้เชิญคุณผู้ชายลองเดินดูสินค้าภายในบริษัทไปพลาง ๆ ก่อนก็ได้ครับ” หลินปิงกล่าว

“ฉันได้ยินมาว่าบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์เป็นบริษัทการค้าที่ใหญ่ที่สุดในดินแดนกฎ ในบริษัทของคุณพอจะมีดักแด้จักจั่นทองแดงอยู่บ้างไหม?” เซี่ยเฟยกล่าวถามหลังจากหยุดคิดอยู่พักหนึ่ง

“ดักแด้จักจั่นทองแดงเป็นของล้ำค่าสำหรับนักประดิษฐ์ทุกคน หากคุณต้องการที่จะซื้อชิ้นสองชิ้นเราก็พอจะหาให้คุณได้ แต่ถ้าหากว่าคุณต้องการมากกว่านั้นมันก็คงจะลำบากอยู่นิดหน่อย” หลินปิงกล่าวพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ

เซี่ยเฟยชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าในบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์มีดักแด้จักจั่นทองแดงอยู่จริง ๆ ท้ายที่สุดของชิ้นนี้ก็เป็นของที่หาได้ยากมาก เพราะตั้งแต่ที่เขาได้รับรายการวัตถุดิบมาเขาก็พยายามค้นหามันมาโดยตลอด ถ้าเขารู้ว่าบริษัทนี้มีของทุกอย่างให้เขาหาซื้อได้จริง ๆ เขาคงจะมุ่งหน้ามาที่บริษัทการค้าแคนเดิลไลท์ตั้งนานแล้ว

“ตอนนี้พวกเรามีดักแด้จักจั่นทองแดงอยู่ในคลังทั้งหมด 3 ชิ้น หนึ่งในนั้นจะถูกประมูลในงานประมูลตอนบ่ายของวันพรุ่งนี้ ถ้าหากว่าคุณต้องการสินค้าชิ้นนั้นคุณก็สามารถที่จะเข้าร่วมการประมูลของพวกเราได้” หลินปิงกล่าวหลังจากทำการตรวจสอบข้อมูลของดักแด้จักจั่นทองแดง

“แล้วอีกสองชิ้นอยู่ที่ไหน?” เซี่ยเฟยถาม

“อีกสองชิ้นไม่ได้อยู่ในสาขาของเราและพวกเราก็ยังมีแผนที่จะประมูลหรือขายพวกมันออกไป” หลินปิงกล่าวพร้อมกับส่ายหัว

เซี่ยเฟยย่อมเข้าใจกลยุทธ์การตลาดแบบนี้เป็นอย่างดี เพราะสินค้าหายากสมควรจะค่อย ๆ ปล่อยออกมาอย่างช้า ๆ เพื่อที่จะได้รีดราคาสินค้าแต่ละชิ้นให้ได้มูลค่าที่สูงที่สุด

“อย่างน้อยได้ไปสักอันก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับเลย ฉันคิดว่าฮัวหยูตงน่าจะจำเป็นต้องใช้ดักแด้จักจั่นทองแดงเพียงแค่ชิ้นเดียวเท่านั้นแหละ สาเหตุที่เขาขอให้นายหามันไปให้เขา 9 อัน นั่นก็เพราะเขาต้องการวัตถุดิบไปทำอย่างอื่น อย่างน้อยตอนนี้เราก็มีเงินบางทีพวกเราอาจจะพอเจรจากับเขาได้” โอโร่กล่าว

—

เซี่ยเฟยเก็บการ์ดทองคำและเดินไปดูสินค้าภายในงานประมูลวันพรุ่งนี้ โดยภายในงานประมูลทุกครั้งจะมีการจัดแสดงสินค้าล่วงหน้า ชายหนุ่มจึงพยายามเดินไปดูว่าดักแด้จักจั่นทองแดงมันมีหน้าตาเป็นยังไง

บริเวณหน้าร้านประมูลเต็มไปด้วยผู้คนที่เตรียมจะมาเข้าร่วมงานประมูลในวันพรุ่งนี้ ซึ่งในบรรดาแขกที่เดินทางมาเตรียมเข้าร่วมการประมูลนั้นก็มีใบหน้าที่เซี่ยเฟยคุ้นเคยอยู่มากพอสมควร ยกตัวอย่างเช่น หลางจิวหลินผู้ซึ่งเป็นลุงของหลางซุนเย่ที่ทำงานอยู่ภายในสมาคมผู้คุมกฎ หรือแม้แต่พ่อของมู่ฟู่ผิงอย่างมู่หนานเฉินก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน

การปรากฏตัวของคนเหล่านี้คือเครื่องพิสูจน์ว่าการประมูลที่กำลังจะเกิดขึ้นมีสินค้าระดับสูง ที่น่าสนใจมากพอจะดึงดูดเหล่าบรรดาสมาชิกระดับสูงของตระกูลชั้นยอดได้ แต่เนื่องจากเซี่ยเฟยปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ก่อนออกเดินทาง มันจึงไม่มีใครจดจำใบหน้าของเขาได้เลยแม้แต่คนเดียว

“คนจากเก้าตระกูลชั้นยอดก็มาร่วมงานประมูลด้วยงั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าการประมูลรอบนี้น่าจะดุเดือดมากพอสมควร บางทีมันอาจจะมีคนอื่น ๆ มาแข่งแย่งประมูลดักแด้จักจั่นทองแดงกับฉันก็ได้” เซี่ยเฟยขมวดคิ้วขณะพึมพำกับตัวเองเบา ๆ

“มันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้ ดักแด้จักจั่นทองแดงเป็นวัตถุดิบของพวกนักประดิษฐ์ แล้วนักรบพวกนี้จะเอาวัตถุดิบแบบนั้นไปทำไม บางทีสิ่งของที่พวกเขาสนใจอาจจะเป็นสินค้ารายการอื่นก็ได้” โอโร่กล่าว

ระหว่างนั้นเซี่ยเฟยก็ยังคงมองหาดักแด้จักจั่นทองแดงท่ามกลางสินค้าที่นำมาจัดแสดงเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ซึ่งในระหว่างที่เขาเดินรอบ ๆ ตัวอาคารเขาก็ยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เพราะเขาได้พบกับบรูซและแครี่ที่เป็น 2 ใน 4 ผู้พิทักษ์จากกลุ่มมังกรฟ้า หรือแม้กระทั่งเหล่าบรรดาสมาชิกหลักของตระกูลชั้นยอดตระกูลอื่น ๆ

‘จู่ ๆ พวกเขาก็มารวมตัวกันที่งานประมูลของบริษัทการค้าแคนเดิลไลท์งั้นเหรอ?’ เซี่ยเฟยคิดภายในใจอย่างตกตะลึง 

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่เขารู้จักก็เป็นเพียงแค่คนที่อยู่ภายในกลุ่มดาวม้าขาว เขาจึงไม่รู้จักบุคคลสำคัญที่เดินทางมาจากเผ่าพันธุ์อื่น ชายหนุ่มจึงไม่มีทางรู้ได้เลยว่างานประมูลในครั้งนี้ได้รวบรวมเศรษฐีจากตระกูลชั้นยอดมาเป็นจำนวนกี่คนกันแน่

หลังจากค้นหาดักแด้จั๊กจั่นทองแดงอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ได้พบว่าสินค้าชิ้นนี้ถูกจัดแสดงอยู่บริเวณมุมหนึ่งของอาคาร

ชายหนุ่มมองดักแด้จักจั่นทองแดงผ่านทางกระจกใส และได้เห็นว่าของสิ่งนี้มีลักษณะเหมือนถั่วกลม ๆ ที่ให้ความรู้สึกเหมือนคริสตัลสีทองแดง

“นี่มันดักแด้จักจั่นทองแดงคุณภาพระดับสูงสุด! นายลองดูสีสันของมันให้ดี ๆ สีสันแบบนี้ถือว่ามันเป็นดักแด้จักจั่นทองแดงคุณภาพสูงที่หาได้ยากมาก น่าเสียดายที่รูปร่างของมันบิดเบี้ยวไปหน่อย ฉันเกรงว่ามันอาจจะก่อให้เกิดตัวแปรที่ไม่รู้จักขึ้นมาอย่างมากมาย ถ้าหากว่านายเอามันไปเป็นวัตถุดิบ” โอโร่กล่าวขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ

“รูปร่างมีความเกี่ยวข้องกับกระบวนการประดิษฐ์ด้วยงั้นเหรอครับ?” เซี่ยเฟยถามอย่างสงสัย

“ฉันเคยได้ยินมาว่าดักแด้จักจั่นทองแดงคือตัวเร่งปฏิกิริยาที่สำคัญในระหว่างการประดิษฐ์อุปกรณ์ระดับสูง ยิ่งรูปร่างของมันมีความสมบูรณ์มากเท่าไหร่ อัตราการเร่งปฏิกิริยาก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นสูงมากขึ้นเท่านั้น แต่รูปร่างที่ดีที่สุดมันควรจะเป็นวงรี ขณะที่รูปร่างของดักแด้ตัวนี้ดูเหมือนถั่วที่คดงออยู่นิดหน่อย” โอโร่กล่าว

“ถ้ามันคดแล้วมันจะเป็นอะไรงั้นเหรอครับ?” เซี่ยเฟยถาม

“ถ้ารูปร่างของมันเป็นปกติ อัตราการเร่งปฏิกิริยาก็จะเป็นไปอย่างเสถียร แต่ถ้าหากว่ารูปร่างของมันคดงออัตราการเร่งปฏิกิริยามันก็อาจจะก่อให้เกิดการแปรปรวน ถ้านายอยากจะรู้เรื่องนี้จริง ๆ จัง ๆ ฉันว่านายก็คงจะต้องลองไปถามนักประดิษฐ์ดูแล้วล่ะ สิ่งที่ฉันพูดมันเป็นเพียงแค่สิ่งที่ฉันเคยได้ยินมาก็เท่านั้น” โอโร่กล่าว

เซี่ยเฟยยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจมากนัก เพราะถึงแม้ว่ามันจะเป็นดักแด้จักจั่นทองแดงที่คดงอไปจากปกติอยู่บ้าง แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะประมูลมันกลับไปอยู่ดี

ท้ายที่สุดวัตถุดิบชิ้นนี้ก็เป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก เขาจึงไม่รู้ว่าถ้าเขาปล่อยมันไปเขาจะสามารถหามันอีกครั้งได้ตอนไหน แล้วจะทันกับช่วงเวลาที่ฮัวหยูตงได้กำหนดเอาไว้หรือเปล่า

‘มันคงไม่เป็นไรมากหรอกมั้ง’ เซี่ยเฟยพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่เขาจะเดินเล่นในห้องโถงต่อไป

ระหว่างที่เขาเดินสำรวจภายในอาคาร เขาได้พบว่าคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ให้ความสนใจกับดักแด้จักจั่นทองแดงมากนัก แต่พวกเขามักจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าขวดน้ำยาสีครีมก่อนที่จะถอนหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า

เซี่ยเฟยลองเดินไปดูน้ำยาขวดนี้ใกล้ ๆ และได้พบว่ามันชื่อน้ำยากลืนเมฆาที่มีราคาเริ่มต้นสูงถึง 10,000 คริสตัลเขียว

“ทำไมน้ำยาขวดเดียวถึงแพงขนาดนี้?!” เซี่ยเฟยอุทานขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ

“น้ำยากลืนเมฆามันไม่ใช่น้ำยาธรรมดา แต่มันคือน้ำยาที่ช่วยขยายความกว้างของพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ได้ โดยปกติอัตราการเปิดพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ก็เป็นตัวกำหนดความสำเร็จในการฝึกฝนของนักรบทุกคนอยู่แล้ว หากใครสามารถขยายความกว้างของพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ของตัวเองได้ มันก็หมายความว่านักรบคนนั้นจะมีศักยภาพในการพัฒนาที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม”

“น้ำยากลืนเมฆาถูกออกแบบมาเพื่อนักรบที่แข็งแกร่ง แต่ยังขาดอัตราการเปิดพื้นที่สมองส่วนที่ 7 อย่างเพียงพอ ซึ่งตามสถิติน้ำยาชนิดนี้สามารถช่วยขยายพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ได้ถึง 30% แน่นอนว่าน้ำยากลืนเมฆาย่อมไม่จำเป็นสำหรับนาย เพราะนายมันเป็นพวกที่สามารถเปิดพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ได้ทั้ง 100% อยู่แล้ว” โอโร่กล่าว

เซี่ยเฟยชะงักค้างไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเข้าใจคุณค่าของน้ำยาขวดนี้ได้ในทันที

ภายใต้สถานการณ์ปกติความกว้างของสมองพื้นที่ส่วนที่ 7 ย่อมไม่สามารถขยายเพิ่มหลังจากที่ถูกเปิดออกมาเป็นครั้งแรกได้เลย แต่น้ำยาขวดนี้สามารถแก้ไขพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ของผู้ที่ดื่มมันเข้าไปได้ มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่มันจะกลายเป็นสินค้าที่สามารถดึงดูดความสนใจได้มากมายขนาดนี้

ท้ายที่สุดด้วยอัตราการเปิดพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ที่น้อยเกินไป มันก็ทำให้นักรบหลาย ๆ คนเดินทางมาจนถึงทางตัน และถ้าหากว่าพวกเขายังไม่สามารถหาสิ่งที่ช่วยเปิดพื้นที่สมองส่วนพิเศษของพวกเขาเพิ่มเติมได้ พวกเขาก็อาจจะไม่มีความหวังที่จะพัฒนาพลังไปได้ตลอดชีวิต

หลังจากเดินดูรอบ ๆ ชายหนุ่มก็ได้พบว่าราคาของน้ำยาบางชนิดก็สูงมากด้วยเช่นกัน โดยสรุปก็คือน้ำยาระดับสูงเหล่านี้ต่างก็มีมูลค่าใกล้เคียงกับ 10,000 คริสตัลเขียวด้วยกันทั้งหมด

“นี่เป็นเรื่องปกติ นักปรุงยาระดับล่างในดินแดนกฎถือว่าเป็นตัวตนที่ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก แต่สำหรับนักปรุงยาระดับสูงสถานะของพวกเขาก็จะเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง” 

“นอกจากนี้นักปรุงยายังเป็น 1 ใน 3 อาชีพเสริมหลัก ๆ ภายในดินแดนกฎ สถานะของนักปรุงยาระดับสูงจึงไม่ด้อยกว่าสถานะของนักประดิษฐ์ระดับสูงหรือนักกลั่นพลังงานระดับสูงเลยแม้แต่นิดเดียว” โอโร่อธิบาย

หลังจากตรวจสอบสินค้าที่จะเข้าร่วมการประมูลในวันพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว เซี่ยเฟยก็เดินทางกลับไปหาหลินปิง

“การประมูลครั้งนี้ดูเหมือนจะได้รับความนิยมมากเลยนะครับ” เซี่ยเฟยเริ่มบทสนทนา

“บริษัทการค้าแคนเดิลไลท์มีการจัดการประมูลเป็นประจำทุกเดือนอยู่แล้ว แต่การประมูลครั้งนี้ถือได้ว่าเป็นการประมูลครั้งใหญ่ในรอบ 6 เดือนที่เป็นรองเพียงแค่การประมูลประจำปีของบริษัทเท่านั้น ผมได้จองที่นั่งในงานประมูลเอาไว้ให้กับคุณแล้ว เชื่อผมเถอะว่างานประมูลครั้งนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน” หลินปิงกล่าวด้วยรอยยิ้มอันลึกลับ

หลังจากนั้นหลินปิงก็ยื่นใบเสนอราคาครั้งสุดท้ายมาให้กับเซี่ยเฟย ซึ่งมันก็มีเลขศูนย์ยาวเหยียดจนทำให้ชายหนุ่มตาลายขึ้นมาเล็กน้อย

***************

ตอนนี้รวยตอนต่อไปน่าจะจนเหมือนเดิม 5555