บทที่ 12...2/3

          ข่าวถูกบิดเบือนเมื่อเงินมหาศาลสามารถปิดบังความจริงได้ อีกทั้งตำรวจพบแต่ของกลางกับศพ แต่คนของภาวิตหนีมาได้หมดและถูกสั่งให้กบดานเงียบๆ ไปจนกว่าเรื่องจะซา การเปิดประเด็นว่าถูกใส่ร้าย แม้ว่ารถที่ขนไม้จะเป็นรถบริษัทของภาวิตก็ตาม การบอกไม่รู้ ไม่เห็น ลูกน้องทำกันเองทำให้พอซื้อเวลาได้บ้าง แม้ว่าตำรวจจะไม่เชื่อเขาเลยก็ตาม

          “ได้เรื่องแล้วครับนายว่าใครเป็นคนให้เบาะแสเรื่องไม้” ข่าวดีบนความเสียชื่อมาถึงภาวิตในช่วงสายของวันต่อมา

          “ใคร?”

          “คุณจิณณ์ครับนาย” ลูกน้องคนสนิทบอกพร้อมส่งหลักฐานที่ไปหามาจนได้

          เอกสารที่เพิ่งปริ๊นได้รับการอ่าน ถ้าดูเฉพาะเมลเขาคงไม่รู้ แต่การสืบทำให้ระบุชัดได้ว่ามันเป็นเมลของจิณณ์ที่ส่งให้ตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่ง

          “มันกล้าเล่นงานฉันลับหลังงั้นหรือวะ” กระดาษในมือถูกฉีกจนไม่เหลือชิ้นดี ถ้าเป็นคนตรงหน้าเขายิงให้หายแค้นไปแล้ว “ไปสืบมาว่าพวกมันจะขนของหนีภาษีกันเมื่อไหร่ เวลาที่เร็วที่สุด คราวนี้ฉันจะเอาคืนมันบ้าง”

          “ครับนาย”

          ภาวิตรอจนลูกน้องออกไปแล้วจึงเดินไปเปิดตู้เซฟ เขาระวังตัวเองเสมอ หลักฐานการทำเรื่องผิดกฎหมายของศัตรูทั้งที่โจ่งแจ้งและมาในคราบมิตร การที่ไม่มีการฆ่ากันให้ก็ตายก็เพราะเราต่างทำมาหากิน เขามีหลักฐานสำคัญที่จิณณ์ต้องแค้นแทบกระอัก แต่ต้องเก็บไว้ก่อน มันทำมา เขาทำกลับ เอาไว้เหลืออดเมื่อไหร่ มันหัวใจวายตายแน่

          วันนี้การพรีเซ็นต์งานจากสามบริษัทโฆษณาจะเริ่มในเวลาบ่ายสองโมงตรง เมื่อทุกคนมาพร้อมแล้ว รวมทั้งผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ดูแลเรื่องนี้โดยตรง ทว่ายังไม่ทันเริ่มประตูห้องประชุมก็เปิดออก พันธินก้าวเข้ามาพร้อมกับเลขา ทุกคนพากันแปลกใจเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาผู้บริหารระดับสูงไม่เคยลงมาเข้าร่วมในการเลือกบริษัทโฆษณา

          อรอินทุ์อยากหายตัวได้ การมาของพันธินอาจทำให้ข่าวลือต่างๆ ยิ่งดูหนักอึ้งเข้าไปอีก แค่วันนี้ก็ถูกมองด้วยสายตาหมิ่นๆ ทั้งจากเบญญา สมพงศ์และบริษัทอีกราย เธออยากอธิบาย แต่คงเหมือนร้อนตัว จึงต้องเฉยไว้ 

          เมื่อทุกคนพร้อมแล้วการพรีเซ็นต์งานโดยมีภาพประกอบจึงเริ่มขึ้น แต่ละบริษัทต่างตีโจทย์ของงานออกมาคล้ายๆ กันเรื่องการบริการที่เป็นเลิศ แต่ต่างกันตรงรายละเอียด บริษัทของสมพงศ์มุ่งเน้นการเติบโตของธุรกิจ ส่วนบริษัท Paralist มุ่งเน้นไปในเรื่องของความเหนือกว่าคู่แข่ง ส่วนบริษัทของอรอินทุ์กับเพื่อนๆ อาจต่างไปที่มุ่งเน้นการรับผิดชอบต่อสังคม โดยนำเสนอถึงการจ้างงานเป็นการเปิดโอกาสให้คนมีความหวังและทำความฝันของตัวเองได้

          สมพงศ์ถอนใจเริ่มหนักใจนิดๆ เมื่อเขาไม่ทันคิดถึงเรื่องการจ้างงานที่ส่งผลต่อชุมชน แต่ก็ยังเชื่อมั่นว่าความสำเร็จจากโฆษณาตัวก่อนจะเป็นต้นทุนที่ดีในการพิจารณาในวันนี้

          “การพรีเซ็นต์ของสามบริษัทจบลงแล้ว คุณพันธินมีความคิดเห็นยังไงครับ” ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ถามความคิดเห็นของคนสำคัญที่สุดในห้องนี้

          พันธินนิ่งฟังเสียงที่ไม่มีใครได้ยิน ใบหน้าเคร่งขรึมเก็บงำความลับ การมาของเขาคงทำให้เกิดความกังวลใจต่อหลายๆ คน อรอินทุ์เครียดกว่าใคร กลัวว่าเขาจะบอกว่าชอบงานของเธอหรือไงนะ ส่วนอีกสองบริษัทก็พากันลุ้นและกลัวว่าจะมีการเล่นเส้นสายกันจริงๆ ปล่อยข่าวเอง แล้วจะมากลัวเองทำไม         

          “ผมเห็นแล้ว แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ เรื่องราวของทั้งสามบริษัทน่าสนใจมาก แต่ดีกันคนละแบบ”

          “แล้วอย่างนี้จะรู้ได้ยังไงล่ะครับว่าบริษัทไหนจะได้งานนี้ไป” สีหน้าของสมพงศ์บอกชัดว่าหากพันธินเอ่ยว่าเป็น Dream glow ของอรอินทุ์เมื่อไหร่ เรื่องที่เป็นข่าวถูกนำมาพูดกลางวงประชุมแน่

          “ลองโหวตดูไหมครับ ส่วนผมคงต้องงดออกเสียง ที่มาในวันนี้ก็เพื่อสังเกตการณ์เท่านั้น” พันธินเสนอ

          พนักงานในแผนกประชาสัมพันธ์ที่ดูการพรีเซ็นต์มาตั้งแต่แรกได้รับหน้าที่โหวตโฆษณาที่ชอบ อรอินทุ์กับธนิดาค่อยยิ้มได้เพราะหากทำแบบนี้คงไม่มีใครหน้ามืดตามัวมากล่าวหาได้อีกว่าเล่นเส้นสาย หากเป็นความชอบของแต่ละคน แต่ปัญหาก็เกิดอีกจนได้สิน่า

          สีหน้าของสมพงศ์กับเบญญาไม่พอใจนักที่คะแนนโหวตดันไปเท่ากับบริษัทของอรอินทุ์ แต่จะกล่าวหาว่าไม่ยุติธรรมก็ไม่ได้อีก เมื่อพันธินตัดตัวเองออกจากการโหวตตั้งแต่แรก

          “มีสองบริษัทที่คะแนนเท่านั้น แล้วเราจะตัดสินยังไงดีล่ะครับ” ผู้จัดการถาม จริงๆ แล้วเขามีวิธีอยู่ในใจแล้ว แต่อยากฟังความคิดเห็นของพันธินก่อน

           “ผมมีวิธีตัดสินง่ายๆ น่าจะลองดู”

          “วิธีอะไรหรือครับ” สมพงศ์สงสัย เขาไม่ไว้ใจดวงตาวาวๆ เหมือนรู้ทุกอย่างของพันธินเลยให้ตายเถอะ

          “ผู้บริโภคคือคำตอบ เดี๋ยวผมจะให้ผู้จัดการไปจัดการ เพื่อให้เกิดความยุติธรรม รอแค่ สองวันเราจะได้คำตอบ ไม่ต้องกังวลว่าจะมีการทำอะไรที่ไม่ยุติธรรม ผมบอกแล้วผู้บริโภคจะเป็นคนตัดสิน เมื่อถึงเวลานั้นพวกคุณทุกคนจะหมดข้อกังขาทันที อย่ากังวลในเรื่องที่ผมยังไม่ได้ทำ และไม่มีวันทำ เข้าใจตรงกันนะครับ”

          ไม่มีเสียงตอบ มีแต่การคิดในใจตามเคย เมื่อบริษัททั้งสามออกไปจากห้องประชุมแล้ว พันธินหันมาคุยกับผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์ให้ไปดำเนินการเรื่องที่ตกลงกันเมื่อครู่ ระหว่างที่สั่งงานเขาได้ยินความคิดของคู่สนทนา ที่ผ่านมาผู้จัดการคนนี้ถูกกล่าวหาลับหลังว่ามีนอกมีในกับบริษัท Leoness ทั้งๆ ที่ไม่มีเรื่องแบบนั้น แต่เพราะการตัดสินเลือกมาจากงานที่พอใจหรือไม่พอใจ จึงไม่ค่อยมีบริษัทไหนกล้าเสนองานมาเป็นคู่แข่งกับ Leoness ทำให้เหมือนน้ำท่วมปาก

          ธนิดาเดินมากับอรอินทุ์ แต่ถึงไม่หันไปมองก็รู้ได้ว่าเบญญากับสมพงศ์เดินตามมาเพราะเราต่างต้องไปที่ชั้นจอดรถเหมือนกัน การได้เป็นหนึ่งในสองบริษัทโฆษณาที่ถูกเลือกทำให้เกิดกำลังใจ ความคาดหวังย่อมมี แต่ไม่มากจนมาทำร้ายตัวเอง ธนิดารีบโทรบอกพิพัฒที่อยู่โยงเฝ้าออฟฟิศ รายนั้นดีใจใหญ่ พอวางสายคนขี้สงสัยก็หันมาถามเพื่อน

          “อรพอรู้ไหมว่าคุณพันธินจะทำยังไง”

          “ไม่รู้สิ แต่เดาว่าคงพึ่งโซเชียลมีเดียละมั้ง นั่นน่ะผู้บริโภคทั้งนั้น” มันน่าจะมีวิธีนี้วิธีเดียวนั่นแหละ ว่าแต่เขากำลังช่วยเธออยู่ใช่ไหม หากว่าชนะได้ทำโฆษณาจริงๆ ขึ้นมา คำครหาจะหมดจริงๆ หรือ

          “รู้ดีจริงนะ หรือว่ารู้อยู่แล้ว แต่ไม่พูด ไงล่ะ ได้ขยับมาเทียบบริษัทใหญ่ ถ้าเส้นไม่ใหญ่คงทำไม่ได้แน่”

          สองสาวถอนใจเซ็งๆ คุยกันอยู่สองคนแท้ๆ ดันลืมไปได้ยังไงว่าเบญญากำลังเดินตามมา ยัยนี่คงฉุนไม่น้อยที่ยังไม่ได้โฆษณาชิ้นนี้ไปอย่างง่ายดายเหมือนที่ผ่านมา

          “คนชอบลอกงานคนอื่นจะไปรู้อะไร เรื่องแบบนี้กะพริบตาทีเดียวก็คิดออกแล้วใช่ไหมยัยดา”

          “ใช่ พอดีฉันฉลาด” ธนิดาเออออด้วยแถมยังเบ้ปากใส่คนชอบ ‘ลอก’

          เบญญากำมือแน่น สมพงศ์กอดอกยืนมองเฉยไม่ตอบโต้

          “หาว่าฉันโง่เหรอ” เบญญาแหวลั่น

          ธนิดาหัวเราะชอบใจ “ว้ายๆ เรื่องแค่นี้ก็ต้องบอก ไปกันเถอะยัยอร เดี๋ยวอยู่ใกล้ยัยเบญนานๆ เซลล์สมองจะตายเอา”

          “คอยดูกันไป คิดหรือว่าจะชนะแล้วได้รับเสียงชม เรื่องคาวๆ น่ะคนชอบนักล่ะ”

          อรอินทุ์ยิ้มพลางส่ายหน้าระอาใจ คิดหรือว่าเล่นงานเธอลับหลังด้วยเรื่องที่ไม่จริงจะมีใครเชื่อสักกี่คนกัน แต่เรื่องลอกงานเนี่ยหลักฐานพร้อม แล้วที่สำคัญสองคนนี้ลืมไปแล้วหรือว่าเธอเคยทำงานกับใครและที่ไหนมาก่อน

          “ไม่เป็นไร จุดอ่อนของ Leoness มีอะไร ฉันรู้หมดเหมือนกัน อยากลองกันสักตั้งฉันก็ไม่เกี่ยง”

          สองสาวพากันหัวเราะชอบใจพลางเดินไม่รีบร้อนไปที่รถของตัวเอง ปล่อยให้คนถูกด่ากลับอยากร้องกรี๊ด แต่ทำไม่ได้เพราะไม่อยากเสียภาพพจน์อยู่ตรงนั้น สมพงศ์แตะไหล่ของเบญญา แล้วส่ายหน้า หญิงสาวได้แต่โมโห ยังทำอะไรไม่ได้ในตอนนี้

          “ฉันคิดว่านายพันธินอะไรนั่นต้องพยายามทำให้อรได้งานนี้แน่ๆ”

          “เบญไม่ยอมหรอก”

          โซเชียลมีเดียงั้นหรือ ก็ได้ ลองกันสักตั้ง เธอต้องสืบจนรู้ได้นั่นแหละว่าพันธินจะทำอะไร เพื่อนที่เก่งคอมพิวเตอร์ของเธอมีตั้งหลายคน ยังไงก็ต้องเจอ

งานแรกของอรอินทุ์กับเพื่อนๆ มีอุปสรรคเสียแล้ว จะผ่านไปได้ไหมนะ

แจ้งข่าวนะคะ

1 จันทร์ซ่อนใจ ได้วางจำหน่ายในรูปแบบ E-Book แล้วนะคะ (20/11/2023)  ในหมวด นิยายรัก เว็บ/แอพพลิเคชั่น MEB ค่ะ

ลิงค์ค่ะ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntz...

2 โบว์ทำโปรโมชั่นเรื่อง จันทร์ซ่อนใจ จากราคาปกติ 249 ลงเหลือ  149 บาท 17 วัน ตอนเหลือเวลา 8 วันค่ะ  สามารถพาอรอินทุ์กับพระเอกของเธอมาไว้ที่ชั้นหนังสือในราคาน่ารักได้แล้วนะคะ

3  โบว์จะลงจันทร์ซ่อนใจให้อ่านถึงบทที่ 14 แล้วหยุดการลงนะคะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาด้วยกันค่ะ

จันทร์ซ่อนใจเป็นนิยายที่จะคุณรู้ว่าการรอคอยและไม่หมดหวัง

สักวันคุณจะสมหวัง...

และร่วมกันหาฆาตกรตัวจริงด้วยกัน หวังว่าจะชอบนะคะ

•  
• _บรรพตี