ฝากรักไว้ในหัวใจ 3: เพื่อนต่างขั้ว

            เมื่อพูดถึง “เพื่อน” มีอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าจะไม่ยกมาเล่าคงพลาดมากเลย รู้นะว่าแบบนี้มันเป็นไปได้ แต่คิดตลก ๆ ก็แปลกดี คนต่างขั้ว บุคลิกตรงข้าม ชอบอะไรต่างกัน แต่อยู่กันได้ลงตัวมาก

คนหนึ่งผู้หญิงจ๋า คนหนึ่งเซอหลุดโลก คนหนึ่งใจบาง อีกคนโผงผางตรงไปตรงมา คนหนึ่งนิยมสีขาว อีกคนนิยมสีดำ เบื้องหน้าภาพที่ทุกคนมักเห็นคือ เพื่อนที่กำลังทะเลาะกันเอาเป็นเอาตาย จนต้องรีบมาห้ามทัพพักศึก ใช่ มันเป็นเพียง พักศึกชั่วครู่เท่านั้น เพราะหลังจากนั้นไม่ถึงนาทีทั้งคู่ก็จะหาเรื่องมาถกเถียงต่อ บางครั้งก็ลงไม้ลงมือตุบตับ คงยากที่ใครจะมองว่านั่นคือ มิตรภาพ

ฉันยอมรับว่าช่วงแรกรู้จักไม่ปลื้มนิสัยโผงผาง เอะอะเป็นตวาด ทำอะไรผิดก็ด่าเสียงดังของเพื่อนเท่าไร แต่ก็ยังคบหาในฐานะเพื่อนร่วมหอพัก เพื่อนร่วมชะตากรรม เผื่อมีอะไรจะปรึกษาขอความช่วยเหลือ จริง ๆ แม่คนนี้น้ำใจดีน่าคบนะ ติดตรงกระโชกโฮกฮาก พูดอะไรไม่ระวัง มักด่าออกมาแบบไม่เกรงใจใครเท่านั้น แต่ก็ด่าด้วยเหตุผลอยู่หรอก ฉันคงใจบางไปหรือเปล่าจึงไม่ประทับใจนัก

จนวันหนึ่ง เมื่อฉันมีปัญหาหนักถึงขั้นจิตตก ตอนนั้นเองได้พบว่า แม่ปากร้ายใจดีคนนี้ก็มีมุมอ่อนโยนเหลือหลายซ่อนอยู่ เธอเอื้อมมือมาลูบไหล่ปลอบฉันซึ่งกำลังร้องไห้ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงหวานอบอุ่นกว่าครั้งใด ความอบอุ่นดังกล่าวชัดเจนมาก สัมผัสจากใจถึงใจไร้ข้อกังขา และเธอยังมานอนเฝ้าจวบถึงเช้า หลังจากนั้นมุมมองของฉันต่อเพื่อนก็เปลี่ยนไป แม้ทะเลาะกันอย่างไร พวกเรายังเคียงข้างร่วมสุขทุกข์เสมอ

กระทั่งปัจจุบัน ผ่านเหตุการณ์มากมาย มิตรภาพยิ่งงอกงามแน่นแฟ้น เป็นใครคนหนึ่งซึ่งขาดไปจากชีวิตไม่ได้ เวลาพิสูจน์น้ำใจ เคยทะเลาะใหญ่โตอยู่ครั้งสองครั้ง แต่ทุกเรื่องร้ายจบลงที่การปรับความเข้าใจและขอโทษกัน เมื่อก่อนฉันเคยคิด เพื่อนที่ดีไม่ควรทะเลาะเบาะแว้งจึงมักเลี่ยงเสมอ ส่วนหนึ่งกลัวอีกฝ่ายทิ้งนั่นแหละ ตราบวันนี้ รู้แล้วว่าจริง ๆ ใช่ห้ามขัดแย้งเสียเลย คนมากกว่าหนึ่งอยู่ด้วยกันย่อมกระทบกระทั่งกันบ้างเป็นธรรมดา สิ่งสำคัญคือ ทั้งสองฝ่ายจะพามันจบลงอย่างไร?

มาถึงจุดนี้ พวกเราตั้งคำถามชวนคิด ปัจจัยอะไรช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนยืดยาว ถ้าต่างฝ่ายไม่ห่วงใย นึกถึงน้ำใจกันสักนิด จะอยู่กันรอดไหม?

อาจเพราะการตระหนัก รวมทั้งเห็นคุณค่าของการมีพวกเราหรือเปล่าทำให้มิตรภาพยังคงอยู่ ซึ่งในความสัมพันธ์อื่นก็น่าจะไม่แตกต่าง แค่ห่วงใยน้ำใจกันและกัน การอยู่ร่วมอย่างสงบสุขย่อมเกิดขึ้นได้ ต่างฝ่ายจะไม่อยากทำร้ายน้ำใจอีกฝ่าย ยอมลงให้อีกคน กระทั่งร่วมหาทางออกที่ดีที่สุดเพื่อแก้ปัญหา

จงท่องจำให้ขึ้นใจ อยู่กับใครจะขาดไม่ได้เลย โดยเฉพาะคนสำคัญ แต่สำคัญที่สุด คือ “ความสัมพันธ์ที่งดงามจะเกิดขึ้นได้ทั้งสองต้องช่วยกันสร้าง”