นามปากกาลับคืออะไร ทำไมนักเขียนถึงต้องมีนามปากกาลับ
ถ้าพูดถึงเรื่อง “นามปากกา” หลายคนก็คงจะรู้กันอยู่แล้วว่า นามปากกาก็คือชื่อที่นักเขียนใช้แทนชื่อจริงๆ ของตัวเองในการเขียนหนังสือ เช่นแต่งนิยาย เขียนสารคดี และหนังสือประเภทอื่นๆ ซึ่งสาเหตุที่นักเขียนจำเป็นต้องมีนามปากกาเป็นของตนเอง ก็อาจมีได้หลายประการ อาทิปกปิดตัวตนที่แท้จริงของนักเขียน อยากมีชื่อดีๆ ที่ดูแล้วเท่กว่าชื่อจริง นามปากกาเหมาะกับแนวที่เขียนอยู่ เป็นต้น
นอกจากนามปากกาหลักที่นักเขียนนิยมใช้ ก็ยังมีอีกนามปากกาหนึ่ง นั่นก็คือ “นามปากกาลับ” ที่ดูจะสืบหาตัวตนของนักเขียนได้ยากกว่านามปากกาหลักเสียอีก
นามปากกาลับต่างจากนามปากกาอย่างไร
นามปากกา คือชื่อที่นักอ่านที่เป็นแฟนคลับของนักเขียนคนนั้นๆ มักจะรู้ตัวตนหรือภูมิหลังของนักเขียนบ้างไม่มากก็น้อย เช่น นักเขียนมีชื่อจริงว่าอะไร ประกอบอาชีพอะไรอีกบ้างนอกจากการเป็นนักเขียน เขียนหนังสือแนวไหนประเภทอะไร มีนามปากกาที่ใช้เขียนหนังสือกี่นามปากกา
ต้องขอชี้แจงก่อนว่า นักเขียนที่มีนามปากกาหลายนามปากกา ไม่ถือว่านามปากกาเหล่านั้นเป็นนามปากกาลับ ตราบใดที่บรรดาแฟนคลับของนักเขียนคนนั้นยังเชื่อมโยงได้ว่านามปากกานี้เป็นของใคร หรือเคยใช้นามปากกาไหนมาก่อน
นามปากกาลับ คือนามปากกาที่ผู้อ่านไม่รู้เลยว่าคนที่ใช้นามปากกาลับเป็นใคร เคยเขียนหนังสือแนวไหน หรือเคยใช้นามปากกาอะไรมาบ้าง เรียกได้ว่าหากนักเขียนที่มีชื่อเสียงมาใช้นามปากกาลับ เวลาที่เราเข้าไปอ่านงานที่พวกเขาเขียน เราจะไม่อาจรู้ได้เลยว่างานนี้เป็นนักเขียนชื่อนี้เขียนนะ แต่เราจะรู้ก็แค่นามปากกาที่พวกเขาเลือกใช้เท่านั้น เหมือนกับนามปากกานี้เพิ่งเข้าวงการมาใหม่เลยก็ว่าได้
นามปากกาลับสามารถมีชื่อเสียงได้ไม่ต่างจากนามปากกา หากแต่ขึ้นอยู่กับตัวนักเขียนเองว่า เมื่อนามปากกาลับมีชื่อเสียงแล้ว นักเขียนคนนั้นจะยอมเปิดเผยตัวจริงหรือไม่
สาเหตุที่นักเขียนจำเป็นต้องมีนามปากกาลับซึ่งนอกเหนือจากนามปากกาที่ใช้อยู่มีได้หลายประการ เช่น
อยากลองเขียนแนวใหม่ๆ ที่ตัวเองไม่เคยเขียน แต่เมื่อเขียนออกมาแล้วก็กลัวงานที่ออกมาไม่ดีพอ แฟนคลับที่มีอยู่ก็อาจจะลดน้อยลง เลยตัดปัญหาโดยการสร้างนามปากกาใหม่ขึ้นมาซะเลย แต่คลั้นสร้างนามปากกาแล้วคนอื่นยังจำได้ ก็ดูไม่แตกต่างจากนามปากกาเดิม ก็เลยไม่ยอมบอกแฟนคลับของตัวเองว่า “เอ้อนี่ฉันเองนะ” แล้วค่อยๆ เริ่มใช้นามปากกาลับสร้างชื่อเสียงใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง
อยากพิสูจน์ตัวเองในถาณะนักเขียน เพราะหลายครั้ง นักเขียนที่มีชื่อเสียงก็เกิดความสงสัยว่า ที่งานของตัวเองขายได้เยอะนั้นมันเกิดจากฝีมือการเขียน หรือเกิดจากความมีชื่อเสียงของตัวเองกันแน่ เพราะข้อสงสัยดังกล่าว นักเขียนหลายคนจึงเลือกพิสูจน์โดยการใช้นามปากกาลับซะเลย หากงานยังขายได้ นามปากกาลับเริ่มมีฐานแฟนคลับ นั่นแสดงว่าหนังสือที่ขายออกเยอะๆ เป็นเพราะฝีมือการเขียนจริงๆ ไม่ใช่ชื่อเสียง
ไม่อยากรับแรงกดดันจากนามปากกาเดิมที่เคยใช้ เนื่องเพราะเมื่อนักเขียนเริ่มมีชื่อเสียง แน่นอนละว่าแฟนคลับของนักเขียนก็ต้องเกิดความคาดหวังในงานเล่มที่จะออกมาเล่นต่อไป ซึ่งหากนักเขียนยังมีไอเดียอยู่ก็คงไม่ใช่ปัญหา แต่หากความคิดเริ่มตัน ถ้าจะเขียนงานต่อไปก็กลัวฐานแฟนคลับผิดหวัง ดังนั้นไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยสร้างนามปากกาลับเอาไว้ดีกว่า เมื่อนึกงานเขียนที่เหมาะกับนามปากกาหลักได้เมื่อไหร่ ก็ค่อยเริ่มเขียน ตอนนี้เพื่อปากท้อง ใช้นามปากกาลับหากินไปก่อนแล้วกัน
เพื่อรักษาภาพลักษณ์ของนามปากกาหลักเอาไว้ แน่นอนละว่า เมื่อเรามีชื่อเสียงขึ้นมาจากงานเขียนประเภทไหน แฟนคลับก็จะจำภาพลักษณ์ของเราเอาไว้แบบนั้น ดังนั้นเมื่อจะเริ่มเขียนงานแนวใหม่ เลยจำเป็นจะต้องใช้นามปากกาใหม่ไปด้วย เช่น หากนามปากกาหลักเขียนนิยายแนวรักใสๆ อยู่ แต่วันหนึ่งเราเกิดอยากเขียนนิยายแนวรักร้อนแรงแบบบนเตียง หากจะเอานามปากกาหลักไปเขียนก็จะดูยังไงอยู่จริงไหม เพราะอย่าลืมว่าบางคนพอเห็นนามปากกาที่คุ้นเคยก็หยิบติดมือมาเลย โดยที่ไม่ได้เปิดอ่านเนื้อหาข้างในด้วยซ้ำ ดังนั้นเพื่อแก้ความสับสนของคนอ่าน และรักษาณ์ภาพลักษณ์ใสๆ ของนามปากกาเดิมเอาไว้ นามปากกาลับนี่แหละคือทางออก
สุดท้าย
จริงๆ อาจยังมีความจำเป็นอีกหลายประการที่ทำให้นักเขียนต้องใช้นามปากกาลับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่านักเขียนคนนั้นจะเป็นใคร จะใช้นามปากกาลับหรือไม่ไม่สำคัญ ขอแค่ให้มีความสุขกับงานที่ทำก็เพียงพอแล้ว
ส่วนนักอ่านก็ไม่ต้องไปคำนึงถึงว่านี่ใช่นามปากกาลับหรือไม่ ขอแค่เราชอบงานที่อ่านอยู่ แล้วคอยตามอุดหนุนนามปากกาที่เราชื่นชอบ เท่านั้นก็เป็นกำลังใจที่ดีของนักเขียนแล้ว
อ้างอิงข้อมูลบางส่วนจาก
- ยอดวิว 5575
แสดงความคิดเห็น