สะใภ้กระดังงา ตอน 4 อารมณ์เปลี่ยว

สะบันงาถอนใจเฮือกกับความดื้อดึงของท่าน และเกิดคิดถึงคมสันต์ขึ้นมา เพราะหากจะบอกว่าสองพ่อลูกคู่นี้มีอะไรเหมือนกันนอกจากหน้าตาแล้วล่ะก็ คงจะเป็นความดื้อดึงและเอาแต่ใจนี่ละมั้ง

“งั้นหนูไปนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีประชุมตอนเช้าอีก” 

“เออ...ไปเถอะ พ่ออยากนั่งกินลมอยู่ตรงนี้สักพัก” 

หญิงสาวผละจากมาก แต่ก็อดหันไปมองอย่างนึกเป็นห่วงไม่ได้ เพราะท่านอายุก็มากแล้ว ถึงจะแข็งแรงกว่าคนหนุ่มๆ ทั่วไปก็ตาม ยิ่งมาเกิดอุบัติเหตุแบบนี้ด้วยแล้ว ก็ยิ่งทำให้เธอเป็นห่วงมากขึ้นไปอีก

เมื่อกลับเข้าห้องนอนและเห็นรูปแต่งงานที่ถ่ายคู่กับคมสันต์ ความรู้สึกเหงาเปล่าเปลี่ยวก็เข้าโจมตีเธอทันที ความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้ แต่เป็นมาหลายวันแล้ว ในยามที่ว่างเว้นจากงานบริษัทและงานบ้าน เธอก็มักจะคิดถึงวันชื่นคืนสุขที่มีกับคมสันต์อยู่เนืองๆ หากค่ำคืนนี้กลับรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ 

การประคับประคองพ่อสามีเข้าบ้านนั้นทำให้เธอเกิดความรู้สึกบางอย่างรุ่มร้อนอยู่ภายในทรวงอก มัดกล้ามอันแข็งแกร่งของท่านทำให้เธอเกิดความรู้สึกประหลาด ทั้งเอวหนาที่แขนเรียวเล็กของเธอโอบรัด หน้าท้องที่แข็งปั๋งซึ่งเธอใช้มือบางแตะเพื่อพยุง รวมไปถึงท่อนแขนที่หนาหนักของท่านซึ่งพาดอยู่บนไหล่กลมกลึงของเธอ

หญิงสาวกลืนน้ำลายและสะบัดหน้าเพื่อไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั้นออกไป หากเค้าโครงหน้าของพ่อลูกที่คล้ายคลึงกันกลับทำให้เธอยิ่งว้าวุ่นมากขึ้นไปอีก เธอจึงตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ หวังให้สายน้ำเย็นฉ่ำจากฝักบัวช่วยคลายความร้อนรุ่มใจที่เกิดขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งใจนี้ลงบ้าง

ปรกติแล้วสะบันงาจะไม่ปิดประตูห้องน้ำเวลาอาบน้ำ เพราะห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของเธอเพียงคนเดียว พ่อสามีไม่เคยเข้ามายุ่มย่าม และทั้งบ้านก็ไม่มีใคร พวกเด็กรับใช้หลังจากเสร็จงานก็พากันกลับไปที่เรือนนอนที่อยู่แยกกับตัวบ้านหลังใหญ่กันหมด 

เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องน้ำตามลำพัง สะบันงาก็เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าอันสมบูรณ์แบบหน้ากระจกอย่างอดคิดถึงสามีผู้ล่วงลับไม่ได้

“คุณมันเนื้อนมไข่” 

เสียงคมสันต์หัวเราะอย่างร่าเริงดังก้องในสมองของเธอ สะบันงาน้ำตาซึม หลับตาจินตนาการไปว่าเขายังอยู่และกำลังหยอกล้อกับปทุมถันอวบอิ่มของเธอ ขณะเดียวกันก็ใช้สองมือขยำทรวงอกของตัวเองด้วยความรู้สึกวาบหวามใจ พลางใช้ปลายนิ้วเขี่ยยอดปทุมจนเกิดอารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นเกินจะห้ามใจ

“อา…” สะบันงาครางแผ่ว เรียวฟันขาวขบลงบนริมฝีปากล่างเบาๆ ก่อนจะเดินไปอยู่ใต้ฝักบัวแล้วเอื้อมมือสั่นเทาไปเปิดน้ำให้ฉีดลงมาบนร่างอันร้อนฉ่า

ยอดปทุมถันที่ถูกบีบเคล้นกำลังบวมเป่งและแข็งเป็นตุ่มไต เมื่อโดนสายน้ำฉีดแรงจากฝักบัวก็ทำให้สะบันงายิ่งสยิวซ่านมากขึ้นไปอีก

“อา...ซี้ด...” หญิงสาวซูดปากเมื่อนำหัวฝักบัวเข้ามาใกล้ทรวงอก ร่างกายสั่นเทิ้มไปทั้งตัวด้วยความต้องการล้นปรี่ออกมา

นานแล้วนับจากวันที่คมสันต์ขับรถพาจันทราออกไป เธอก็ไม่เคยถูกสัมผัสจากผู้ชายอีกเลย ทำให้บัดนี้เธอต้องการมันมากเสียจนอดรนทนไม่ไหวอีกแล้ว

เมื่อทรวงอกถูกโลมเล้าด้วยสายน้ำ เปรียบดังปลายลิ้นของคมสันต์กำลังดุนดันโลมเลียเธอ สะบันงาก็เคลื่อนมือไปที่เนินสามเหลี่ยมโหนกนูนที่ปกคลุมด้วยขนอ่อนขยุกขยุย ขณะเดียวกันก็ยกขาข้างหนึ่งขึ้นพาดกับเคาน์เตอร์เล็กๆ ที่ทำไว้สำหรับวางเครื่องอาบน้ำต่างๆ ก่อนจะใช้นิ้วเรียวดั่งเล่มเทียนถูไถรอยแยกกึ่งกลางเนินเนื้ออวบอูมไปมา

“อูย...เสียวจัง” 

สะบันงาครางก่อนจะขยับนิ้วเข้าๆ ออกๆ ในร่องสวาทอันลึกล้ำ ถึงแม้ความเสียวซ่านจะไม่ได้ครึ่งหนึ่งกับที่คมสันต์เคยทำให้เธอ แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยปลดเปลื้องอารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่ภายในอกให้ลดลงได้บ้าง