[3] เงื่อนไข

เธอแทบช็อตเมื่อนึกถึงบุคคลที่เธอรอมาทั้งวันนั้นคือใคร อีกทั้งหุ่นที่ดูดี กล้ามเป็นมัดๆ ซิพแพคเป็นลอนๆ มีหยดน้ำเกาะอยู่เต็มตัวจนเธอเริ่มรู้สึกหลงใหล

"จะดูอีกนานไหม"เขาถามขึ้นทำให้เธอที่อยู่ภวังค์สะดุ้งขึ้นมา เธอรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนไปของบุคคลตรงหน้าเธอ ทั้งหุ่นที่ดูแข็งแรงมากกว่าเมื่อก่อน อีกทั้งบุคลิกท่าทางการวางตัวอย่าเห็นได้ชัด

"ที่มาที่นี่คงไม่ได้มาดูหุ่นฉันหรอกใช่ไหม"

"นายจะบ้าหรือไงใครจะมาดูหุ่นนาย"

"งั้นมีธุระอะไร"ดวงตาคู่คมกล่าวขึ้นพร้อมย่างเท้าเข้ามาหาเธอจนใกล้ชิด หัวใจที่ไม่ฟังคำสั่งเวลานี้กับเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอผลักเขาจนเซออกไป

"ฉันจะมาขอให้นายเลิกซื้อที่ดินนั้น"

"หืม...แล้วยังไงฉันมีเงินฉันจะซื้อแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ"

"นี่นาย"เธอไม่รู้ว่าจะสรรหาอะไรมาด่าทอคนตรงหน้าเธอดี

"หรือว่าฉันพูดผิด"เธอทำได้แต่เพียงขึงตาขนาดที่กัดฟันแน่นเพื่อระงับอารมณ์ด้วยความเจ็บใจและขุ่นเคืองใจ

"ถ้านายซื้อไปฉันจะอยู่ที่ไหน"เธอถามขึ้นแม้จะอับอายแต่เวลานี้เธอทำได้เพียงแค่อ้อนวอนเขา ไม่ให้ย้ายเธอออกร้านเช่าแห่งนั้น

"นั่นมันเรื่องของเธอไม่เกี่ยวกับฉัน"ความเยือกเย็นของเขานั้นทำให้เธอรู้สึกได้เลยว่าเขาเปลี่ยนไปมาก จากอดีตที่เคยอ่อนโยนแต่เวลานี้มีเพียงความเยือกเย็นและเย็นชาเท่านั้น

"แต่ฉันจะให้โอกาสเธอก็ได้หากยอมทำตามเงื่อนไขฉัน...ฉันจะให้สถานที่เดิมโดยไม่ต้องโยกย้ายดีไหม"แววตานั้นมันช่างเย็นชาและแฝงไปด้วยเล่ห์นัยจนเธอแทบจะไม่อยากตอบรับหรือรู้เงื่อนไขนั้น แต่เพื่อประทานชีวิตให้อยู่รอดต่อให้บุกน้ำลุยไฟเธอต้องลองดู

"เงื่อนไขอะไร"

"บริการฉันเป็นไง"เธออ้าปากค้างกับสิ่งที่เขากล่าวออกมาไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะทำเช่นนี้ได้ แววตาคู่คมนั้นยังคงจับจ้องไปที่เธอที่ร้อนรนอยู่เวลานี้

"เป็นอะไรไปหรือว่าไม่อยากได้ร้านขายดอกไม้คืน"แววตาคู่คมนั้นยังคงจับจ้องเธอราวกับเสือร้ายที่คอยเฝ้าระวังการเคลื่อนไหวของเหยื่อที่ตกเป็นเป้าหมาย

"นายเปลี่ยนไปมากเลยนะ"รินรดากล่าวขึ้นทำให้ดวงตาคู่คมยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

"ฉันทำได้มากกว่าที่เธอคิดไว้สักอีก"ดวงตาคู่คมค่อยๆย่างเท้าเข้ามาหาเธอ ร่างบางค่อยๆย่างเข้าถอยหนีโดยไม่รู้ตัวจนชนบางอย่างทำให้ร่างบางสะดุ้งไปเล็กพร้อมหันไปมองกำแพงที่อยู่แผ่นหลังเธอ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับมือหนาใหญ่ที่ผ่านหน้าเธอไปดันไว้กับกำแพง

"ถ่อตัวมาถึงที่นี่แล้วจะกลับไปมือเปล่าหรือไง...เธอไม่ใช่คนแบบนี้ด้วยสิจริงไหม"

เขากระซิบข้างหูราวกับว่ารู้ว่าเธอต้องมาหาเขาอย่างแน่นอนถึงได้เล่นงานจุดอ่อนของเธอให้ยอมทำตาม เวลานี้เธอสับสนไปหมดไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี ใบหน้าเขาที่ตรงหน้าเพียงไม่กี่เซนทำให้หัวใจเริ่มเต้นแรงมากกว่าเดิม เมื่อเขาค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาหา จังหวะนั้นเธอรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่อยู่ตรงหน้าเธอเวลานั้นช่างหล่อเหลาจนเกิดแสงประกายขึ้นทำให้เธอเคลิบเคลิ้มไปกับภาพที่เธอเห็น เธอค่อยๆหลับตาลงอย่างช้าๆ ริมฝีปากเขาประกบลงริมฝีปากเธอทั้งสองเริ่มสัมผัสรสชาติความหวานนั้นอยู่นาน มือหนาใหญ่ค่อยๆกอดเธอให้เข้าชิดร่างกายเขามากขึ้น พร้อมค่อยๆล้วงมือเข้าในเสื้อเธอแล้วลูบมาไปพร้อมปลดตะขอบราออก เธอสะดุ้งไปเล็กน้อยแล้วได้สติคืนมา 

"นี่นายปล่อยฉันนะ"ร่างบางพยายามดิ้นรนแต่เวลานี้เธอที่อยู่อ้อนกอดเขาไม่สามารถสู้แรงคนตรงหน้าเธอได้เพราะเขากอดเธอไว้แน่นจนเธอแทบหายใจไม่ออก แต่เวลานั้นเธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แล่นผ่านเข้ามา จนเธอนิ่งไป

"นายทำแบบนี้เพื่ออะไร"คำถามที่กล่าวออกไปเพียงเบาๆเธอภาวนาให้เขาตอบคำถามของเธอแต่ดูเหมือนเขาจะไม่มีวี่แววจะตอบด้วยซ้ำ

"อึก"

จังหวะนั้นเขาค่อยๆไซ้จูบลำคอเธอจนความเสียวซ่านเธอยิ่งพยายามดิ้นให้หลุดเท่าไร เขายิ่งกอดเธอแน่นเท่านั้น 

เขาพยายามจะถอดเสื้อที่คุมตัวเธอไว้แต่ด้วยความดิ้นรนของเธอทำให้เขากระชากเสื้อจนขาด เธอตกใจกับการกระทำเขาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เธอใช้จังหวะชิงไหวชิงพริบรีบผลักเขาออกอย่างสุดแรงก่อนที่เร่งฝีเท้าออกไปทางประตู

หมับ

เธอลอยละลิ่วกลับมาชนเขาพร้อมร่างที่ถูกอุ้มขึ้นมาวางลงบนเตียง

"คิดว่าจะหนีไปทั้งสภาพนี้หรือไง"ร่างใหญ่กล่าวขึ้นด้วยความเคืองใจกับร่างบางที่อยู่ใต้เขา

"ใช่เมื่อนายไม่ยอมคืนร้านขายดอกไม้ให้ฉันมันจะต่างอะไรกันกับสภาพที่เป็นอยู่ในตอนนี้"แววตาที่มุ่งมั้งจริงจังนั้นยิ่งทำให้เขาไม่สบอารมณ์ มือหนาใหญ่ปลดเข็มขัดออกมาทำให้เธอยิ่งหวาดกลัวสิ่งที่เขาจะกระทำต่อจากนี้

"ปล่อยฉันนะ"

"ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าหากปรนนิบัติฉันดีฉันจะคืนร้านดอกไม้ให้"ดวงตาคู่คมตักเตือนเธออีกครั้งให้รู้หน้าที่ตน"หากเธอยังดื้อดันอีกฉันจะบอกเลขาให้ไปขายที่ดินนั้นให้กับคนอื่นซะ"

เธอนิ่งไปชั่วขณะทำให้ดวงตาคู่คมยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา ขณะเดียวกันเธอคงจะไม่ยอมเช่นกันหากเขาไม่ทำลายลักษณ์อักษรไว้

"นายต้องทำหนังสือให้ฉัน"เธอกล่าวขึ้นขนาดจับจ้องท่าทีของเขา ดวงตาคู่คมยังคงนิ่งอยู่สักพักก่อนที่จะลุกขึ้นไปทำหนังสือให้เธอตามที่ขอ แล้วยื่นให้เธอดูขนาดที่เขาเองยังคงจับจ้องเธอที่กำลังอ่านเงื่อนไขอยู่

"นี่นาย"ดวงตาคู่คมรีบแย่งหนังสือกลับไปวางบนโต๊ะขณะที่ร่างบางยังทักท้วงอยู่

"จากนี้ขึ้นอยู่กับเธอว่าจะทำตามไหม"ดวงตาคู่สวยไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอแต่สิ่งที่เธอต้องแลกนั้นคือชีวิตของเธอ