บทที่ 52: เมฆหมอกพิษขยายตัว

“ไททันโรคระบาดถอยไปแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่ มันกำลังมุ่งหน้าไปทางอื่น!”

“เราจะละทิ้งแนวป้องกันของเราไปไม่ได้ เผ่าไททันยังคงโจมตีอย่างต่อเนื่อง! ทุกคนยึดแนวป้องกันเอาไว้ ขอเพียงเรายืนหยัด อย่างน้อยก็ยังมีหวัง!!”

บนสนามรบ เหล่าทหารของเมืองหนานเจียงที่ยังเหลืออยู่ให้กำลังใจซึ่งกันและกันในขณะที่สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

แต่ทันใดนั้นร่างเงาก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางกองกำลังของพวกเขา

“หายากจริง ๆ ที่จะมีคนไม่ได้รับผลกระทบจากเมฆโรคระบาดของดารัม… ฮี่ ๆๆ ช่างเป็นภาชนะที่เหมาะเอาไว้ฟูมฟักไข่ของข้า”

ทหารทุกคนที่ได้ยินเสียงหัวเราะชั่วร้ายก็เงยหน้าขึ้นมองอย่างหวาดหวั่น

แล้วพวกเขาก็เห็นปีศาจแมงมุมตัวใหญ่กำลังมองมาที่พวกตนด้วยรอยยิ้มน่าขนลุก

บนร่างสัตว์ประหลาดตัวนั้นมีใบหน้าที่ดูมีเสน่ห์ แต่ความงดงามนั้นก็แฝงไปด้วยความชั่วร้าย นั่นยิ่งทำให้ผู้คนที่ได้มองต่างพากันขนหัวลุก

“ร่วมมือกันต้านมันไว้!!”

สำหรับเหล่าทหารเมืองหนานเจียง ไททันแมงมุมปีศาจที่พวกเขากำลังเผชิญหน้านั้นรับมือได้ยากมาก

ถึงทุกคนจะรู้อยู่เต็มอก แต่พวกเขาก็ยังต้องสู้!

แม้ว่าพวกเขาจะต้องเอาชีวิตมาทิ้ง แต่พวกเขาก็จะต้องยื้อเวลาไททันแมงมุมปีศาจตัวนี้เอาไว้ให้นานที่สุด!

“ฮี่ ๆๆ เจ้ามนุษย์พวกนี้มันน่ารักจริง ๆ”

ไททันแมงมุมปีศาจหัวเราะร่า ก่อนจะอ้าปากกว้างพ่นใยแมงมุมสีขาวเข้าใส่กลุ่มทหาร 

ก่อนที่เหล่าทหารจะทันได้ตั้งตัว ร่างกายของพวกเขาก็ถูกใยแมงมุมเกาะยึดแน่นจนล้มลงกับพื้น 

ทว่าฝันร้ายที่แท้จริงเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น

บนท้องป่อง ๆ ของไททันแมงมุมปีศาจมีท่อที่ดูเหมือนเข็มจำนวนนับไม่ถ้วนยื่นออกมา ปลายด้านหน้าของท่อเหล่านี้สะท้อนแสงคมกริบ จากนั้นมันก็เจาะเข้าไปในร่างกายของทหารคนแล้วคนเล่าเพื่อขนส่งไข่แมงมุมเข้าไปในร่างกายของพวกเขา

ช่วงเวลานั้นเสียงกรีดร้องโหยหวนของทหารทั้งหลายดังก้องไปทั่วบริเวณ

ไข่แมงมุมพวกนี้เมื่อถูกส่งเข้าไปในร่างกาย มันจะค่อย ๆ ฟักตัวออกมากัดกินอวัยวะภายในของร่างโฮสต์ และในที่สุดก็เจาะทะลุออกมาจากร่าง

หลังจากจบกระบวนการทั้งหมดนี้แล้ว ไอริสก็หันหัวไปมองยังทิศทางที่มาของเสียงคำรามของไททันราชสีห์ จากนั้นมันก็พึมพำกับตัวเองว่า “ดารัมไปถึงที่นั่นแล้วเหรอ? งั้นข้าคงต้องรีบแล้วล่ะ ข้าจะปล่อยให้เขารับความดีความชอบไปทั้งหมดคนเดียวไม่ได้เด็ดขาด”

หลังจากพูดจบไททันปีศาจแมงมุมก็ขยับขาทั้ง 8 ข้างเพื่อเคลื่อนตัวไปยังทิศทางที่ตั้งของสมาคมนักล่า

…

ตอนนี้ไททันราชสีห์สิ้นชีพแล้ว ไททันเหล็กกล้าที่เหลือเพียงตัวเดียวไร้กำลังที่จะต่อสู้กับหลินหยวน ถึงกระนั้นการป้องกันของไททันเหล็กกล้าตัวนี้ก็แข็งแกร่งมาก

แม้ว่าเด็กหนุ่มจะสามารถทิ้งบาดแผลเอาไว้บนตัวมันได้หลายแห่ง แต่เขาก็ยังไม่สามารถล้มฝ่ายตรงข้ามได้อยู่ดี

ในขณะนี้หลินหยวนหยุดใช้สกิลลมหายใจสายฟ้าแล้ว เนื่องจากการใช้สกิลนี้ผลาญพลังกายสูงมาก เขาจึงไม่อยากใช้สกิลนี้ตั้งแต่แรก

ทันใดนั้นไททันเหล็กกล้าก็สัมผัสได้ถึงออร่าที่ทรงพลังกำลังใกล้เข้ามา มันจึงเงยหน้าขึ้นพูดกับศัตรูด้วยเสียงแหบแห้ง “ไอ้มนุษย์ แกจบเห่แล้ว ท่านดารัมกำลังจะมาถึงที่นี่ หากแกต้องเผชิญหน้ากับเขาเพียงลำพัง เจ้าจะต้องตายสถานเดียว”

หลินหยวนมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา แล้วเขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศอีกครั้งพร้อมกับพูดเสียงทุ้มว่า “ก่อนที่แกจะเป็นห่วงฉัน แกห่วงตัวเองก่อนเถอะ!”

สิ้นเสียงพูด เขาก็กระชับดาบปราบมังกรที่ปกคลุมไปด้วยสายฟ้าฟันลงไปที่ไททันเหล็กกล้า แต่ก่อนที่ดาบจะสัมผัสผิวของมัน ลูกบอลพิษสีเขียวเข้มก็พุ่งเข้าใส่เขา

ถ้าเด็กหนุ่มฝืนฟันดาบใส่ศัตรูต่อ เขาก็จะถูกผิดกัดกร่อนจนเหลือเพียงกระดูกทันที

หลินหยวนที่สัมผัสได้ถึงภัยคุกคาม เขาก็ยอมเสียจังหวะการโจมตีครั้งแรกไป จากนั้นเขาก็พลิกตัวหลบกลางอากาศ เรียกใช้พลังน้ำแข็งส่งไปปะทะกับลูกบอลพิษที่อยู่ตรงหน้า

แช่แข็ง!!

แกร๊ก! แกร๊ก!

ลูกบอลพิษถูกแช่แข็งเปลี่ยนเป็นก้อนน้ำแข็งแล้วตกลงกระแทกพื้นแตกเป็นเสี่ยง ๆ

แกร๊ก!

จากนั้นพิษสีเขียวเข้มก็ค่อย ๆ กัดกร่อนชั้นน้ำแข็งรวมถึงพื้นที่มันสัมผัสจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่บนพื้นดิน

“ปฏิกิริยาตอบโต้เร็วทีเดียว” ร่างของดารัมค่อย ๆ ปรากฏต่อหน้าหลินหยวน อีกฝ่ายจงใจจ้องมองเขาในขณะที่มีรอยยิ้มเยาะเย้ยอยู่บนใบหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัว

จากออร่าที่สัมผัสได้จากอีกฝ่าย เด็กหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าไททันตัวนี้… เป็นไททันระดับ 7 ไททันมหาวิบัติ!!

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยแน่ใจว่าทำไมเผ่าไททันถึงพุ่งเป้ามาที่เมืองหนานเจียง แต่หนึ่งในเหตุผลพวกนั้นจะต้องเกี่ยวข้องกับตัวเขาไม่มากก็น้อย

หลังจากที่ทั้งคู่ยืนจ้องหน้ากันอยู่นาน ในที่สุดดารัมก็เป็นฝ่ายพูดทำลายความเงียบก่อน “เจ้ามนุษย์เอ๋ย เจ้ารู้ไหมว่าเพื่อที่จะทำลายเมืองหนานเจียงของเจ้า เราต้องยอมเสียไททันมิติไปทั้งหมด 36 ตัว บัญชีทั้งหมดนี้จะถูกชำระด้วยหัวของเจ้า จงมองให้ดี ๆ เจ้าเห็นเมฆหมอกพิษเหนือหัวเจ้าหรือเปล่า เมื่อใดที่ข้าปลดปล่อยมัน ทั่วทั้งเมืองหนานเจียงก็จะมีหมอกพิษกระจายไปจนทั่ว”

“คนธรรมดาพวกนั้นจะต้องตายด้วยความทุกข์ทรมาน เสียงคร่ำครวญดังระงมไปทั่ว… อา~~ ข้าแทบจะทนไม่ไหวแล้ว”

เมื่อหลินหยวนเห็นเมฆสีเขียวเข้มยังคงแผ่ขยายอยู่เหนือหัว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขาจ้องไททันโรคระบาดเขม็งแล้วพูดเสียงขรม “แกกล้าเรอะ!”

“ทำไมข้าจะไม่กล้าล่ะ?” ดารัมยิ้มเยาะ “ในสายตาของข้า มนุษย์อย่างพวกเจ้าก็เป็นเพียงมดปลวกตัวเล็ก ๆ พลังอันน้อยนิดของเจ้าทำอะไรพวกเราไม่ได้หรอก แต่ถ้าเจ้าอยากเห็นบ้านเกิดของเจ้าเปลี่ยนเป็นนรกด้วยตาตัวเอง เจ้าก็ลงมือกับข้าได้เลย!”

ไททันมหาวิบัติพูดจบแล้วก็ปล่อยหมอกสีเขียวเข้มกระจายออกจากร่างกายทำให้ร่างของมันดูอัปลักษณ์และน่ากลัวมากยิ่งขึ้น

หลินหยวนมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา การปรากฏตัวของไททันตัวนี้ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงภัยคุกคาม เขาจะต้องฆ่ามันทิ้งก่อนที่มันจะทันได้ลงมือ

พอคิดแบบนี้เด็กหนุ่มก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เขายกมือขึ้นแล้วใช้พลังอันเดด

วินาทีต่อมา ประตูมิติก็เปิดออก

ไททันจักษุอเวจีซึ่งเป็นไททันมหาวิบัติค่อย ๆ ก้าวออกมาจากช่องเก็บอันเดดมายืนเผชิญหน้ากับดารัมพร้อมกับปลดปล่อยแรงกดดันมหาศาลออกมา!

ดารัมที่เห็นไททันจักษุอเวจี สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ก่อนที่ความโกรธจะฉายชัดอยู่ในดวงตา 

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะสามารถฟื้นคืนชีพศพไททันอย่างพวกเราขึ้นมาได้” ขณะนี้ความโกรธในดวงตาของไททันโรคระบาดแทบจะแผดเผาหลินหยวนจนเป็นจุณ

“แต่เจ้ารู้ไหมว่าเจ้ามีความผิดอะไร? ความผิดของเจ้าก็คือ มดปลวกที่อ่อนแออย่างเจ้ากล้ามาควบคุมไททันอย่างพวกเรา!!” ดารัมคำรามแล้วพุ่งไปยังทิศทางของไททันจักษุอเวจีอย่างรวดเร็ว

จากนั้นมันก็ระเบิดพลังทั้งหมดของตัวเองออกมาโดยรวมไปที่หมัดของมัน

หลินหยวนที่เห็นดังนั้นก็ควบคุมไททันจักษุอเวจีรับการโจมตีอีกฝ่ายทันที

ปัง!!

หมัดของไททันมหาวิบัติปะทะกันกลางอากาศจนก่อให้เกิดแรงระเบิดมหาศาล

เพียงแค่คลื่นลมเพียงอย่างเดียวก็แทบจะทำให้แผ่นดินพลิกตัว!!

เมื่อเหล่านักล่ามองภาพตรงหน้า พวกเขาก็พากันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

“นี่น่ะเหรอไททันมหาวิบัติ พวกมันจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

“เพียงแค่แรงปะทะอย่างเดียวก็ทำให้โลกสั่นสะเทือน พลังของพวกมันน่ากลัวจริง ๆ ถ้าเทียบกับพวกมันแล้ว พวกเราก็ไม่ต่างจากมดปลวกจริง ๆ”

“ทุกคนรีบหาที่หลบเร็วเข้า! น้ำหน้าอย่างพวกเรารับมือกับไททันระดับนี้ไม่ไหวหรอก!”

การต่อสู้ระหว่างไททันมหาวิบัติเกือบจะทำให้พื้นที่โดยรอบพังพินาศจนหมดแล้ว

นี่คือพลังที่น่าสะพรึงกลัวของไททันระดับ 7 ไททันมหาวิบัติ!

ในการปะทะกันระหว่างหมัดของไททันโรคระบาดกับไททันจักษุอเวจี ผู้ที่เหนือกว่าย่อมเป็นดารัม

เพราะถึงอย่างไรไททันจักษุอเวจีก็มีพลังเพียง 75% ของตอนที่มีชีวิตอยู่เท่านั้น

เมื่อเผชิญหน้ากับต่อสู้ที่มีพลังเต็มร้อย จึงเป็นไปไม่ได้ที่ไททันจักษุอเวจีจะเป็นคู่มือของมัน

ภายใต้แรงกดดันมหาศาลของดารัม ร่างของไททันจักษุอเวจีก็ถูกบังคับให้ถอยกลับไปหลายก้าว

ทางด้านไททันโรคระบาดไม่ปล่อยผ่านไปง่าย ๆ มันออกแรงผลักไปข้างหน้าอีกครั้ง

“ร่างกายของเจ้าถูกมนุษย์น่ารังเกียจทำให้แปดเปื้อน ข้าผู้นี้จะช่วยเจ้าเอง!” ดารัมกล่าวจบแล้วก็เปิดปากกว้างพ่นพิษเข้าใส่ฝ่ายตรงข้าม

ฉ่า!

หมอกพิษสีเขียวเข้มที่มีฤทธิ์ไม่ต่างจากกรดซัลฟิวริกเข้มข้นเริ่มทำลายเนื้อเยื่อผิวหนังของไททันจักษุอเวจีทันทีที่มันสัมผัสกับร่างกาย 

ซึ่งสิ่งที่หลินหยวนกำลังรอคอยคือช่วงเวลานี้!

ไททันจักษุอเวจียืนรับการโจมตีของศัตรูโดยไม่มีทีท่าว่าจะหลบเลี่ยง ในเวลาเดียวกัน นัยน์ตานรกบนหน้าอกของมันก็เปิดออก

เบิกเนตร! แสงแห่งขุมนรก!

แล้วลำแสงสีแดงเข้มก็พุ่งทะลุร่างของดารัมทันที

ตูม!!

แสงแห่งขุมนรกทำให้เกิดรูขนาดใหญ่บนร่างกายของดารัม แต่การโจมตีในครั้งนี้ไม่ถูกจุดสำคัญของมัน

ไททันโรคระบาดกัดฟันไม่สนใจบาดแผล มันออกแรงชกกระแทกเข้าที่หัวของฝ่ายตรงข้ามเต็มแรง

ปัง!!

หัวของไททันจักษุอเวจีระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ เหมือนแตงโม และร่างใหญ่โตของมันก็ล้มลงกับพื้นเสียงดัง

ถึงแม้ว่าดารัมจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่มันก็ยังโค่นไททันจักษุอเวจีตรงหน้าได้ด้วยกำลังของตัวเอง เพียงแต่มันต้องแลกมาด้วยรูบนร่างกาย

เป็นเรื่องที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าไททันมหาวิบัติในรูปแบบอันเดดนั้นไม่ได้ทรงพลังเท่ากับไททันมหาวิบัติตัวจริงเสียงจริง

“ข้าอยากจะเห็นนักว่าตอนนี้จะมีใครช่วยเจ้าได้อีก!” ดารัมก้มลงมองหลินหยวนพร้อมกับแสยะยิ้ม

หากสังเกตดูให้ดีจะเห็นว่าบนใบหน้าของเด็กหนุ่มไม่แสดงออกถึงความหวาดกลัวเลยสักนิด เพราะสำหรับเขา การต่อสู้ที่แท้จริงจะเริ่มขึ้นหลังจากนี้ต่างหาก!

 

*******************************************

SkySaffron: สงสารคนโดนวางไข่มาก สู้ตายไปเลยซะดีกว่าอีก T T