บทที่ 327 โจมตีเต็มกำลัง

10 วินาทีต่อมา

เมเทโอเชาเวอร์! 

เสียงตะโกนจากนักเวทไฟทั้ง 21 คนดังสนั่นขึ้นมาพร้อม ๆ กัน

ทันใดนั้นเมฆดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นจากทั้ง 3 ด้าน ก่อนที่มันจะมีลูกไฟขนาดมหึมาจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง ซึ่งการโจมตีในครั้งนี้มันก็ทำให้แนวป้องกันด้านหน้าของเอไจล์ไนน์เฮฟเว่น, เฟียร์เลสและแบล็คบลัดพังทลายในทันที

“เป็นไปไม่ได้! ลู่หยางจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง” แบล็คบลัดมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“ตอนนี้กองกำลังของฉันต้านเอาไว้ไม่ไหวแล้ว” เฟียร์เลสติดต่อเข้ามาหาแบล็คบลัดอย่างร้อนรน

“ทางฝั่งฉันก็ต้านเอาไว้ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ตอนนี้กองกำลังของฉันแตกกระเจิงออกไปหมดแล้ว”

“รีบขอความช่วยเหลือไปที่สกายซอร์ทเร็วเข้า” แมทช์แซดตะโกนอย่างร้อนรน

“ตอนนี้กำลังเสริมก็ไม่ช่วยอะไรแล้ว ลู่หยางมันล่อพวกเราออกมาติดกับดักของมันชัด ๆ ถึงสกายซอร์ทจะนำกองกำลัง 40,000 คนเข้ามาช่วย แต่เราก็ไม่มีทางชนะศึกในครั้งนี้ได้ ฉันจะสั่งให้เขากลับป้อมปราการไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นพวกเราก็อาจจะเสียป้อมปราการไปด้วย” แบล็คบลัดตะโกนกลับ

ทันใดนั้นแกนนำทั้ง 3 ก็รู้สึกตัวในทันที ก่อนที่พวกเขาจะพูดขึ้นมาพร้อม ๆ กันว่า

“รีบให้สกายซอร์ทกลับไปเร็วเข้า!”

ในขณะที่แบล็คบลัดกำลังจะส่งข้อความหาสกายซอร์ทอยู่นั่นเอง จู่ ๆ สกายซอร์ทก็พูดขึ้นมาในแชทกลุ่มว่า

“กองกำลังของฉันแตกพ่ายแล้ว”

“แพ้แล้ว?! มันหมายความว่ายังไง?” แบล็คบลัดถามอย่างสับสน

“เมื่อกี้มันมีทีมของบลัดบราเธอร์เข้ามาซุ่มโจมตีกองกำลังของฉันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว กองกำลังทั้ง 40,000 คนจึงถูกตีแตกพ่ายไปโดยสิ้นเชิง แม้แต่ตัวฉันก็ถูกฆ่าตายไปด้วย ตอนนี้ฉันกำลังรวบรวมกำลังพลใหม่อยู่ที่เมืองเซนต์กอลล์” สกายซอร์ทตอบ

“อะไรนะ?!” พวกแบล็คบลัดต่างก็อุทานขึ้นมาอย่างตกใจ

“ทัพ 40,000 คนมันแตกพ่ายได้ง่าย ๆ แบบนั้นเลยเหรอ?” แมทช์แซดถาม

“ฉันคิดว่ากองกำลังที่พวกคุณได้เจออาจจะไม่ใช่กองกำลังหลัก แต่มันเป็นฉันต่างหากที่เจอกองกำลังหลักของพวกมัน” สกายซอร์ทตอบอย่างขมขื่น

“อย่ามาพูดบ้า ๆ กองกำลังของเราถูกเวทมนตร์ต้องห้ามทำลายไป 1 ครั้งและโดนเวทมนตร์กึ่งต้องห้ามทำลายไปอีก 21 ครั้ง แม้แต่กองกำลังผู้เล่นเลเวล 30 ที่สวมชุดอุปกรณ์ระดับทอง 8,000 คนก็อยู่ตรงนี้ ถ้าสิ่งที่พวกฉันเจอไม่ใช่กองกำลังหลักแล้วมันจะเป็นอะไร” แบล็คบลัดพูดอย่างไม่พอใจ

“คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ แต่ศัตรูที่ฉันเจอคือนักรบกับพาลาดินที่ใส่ชุดอุปกรณ์ระดับทองอย่างน้อย 3,000 คน ส่วนกองกำลังที่เหลือของพวกมันต่างก็ใส่ชุดระดับเงินขึ้นไปด้วยกันทั้งหมด เมื่อกองกำลังของพวกมันบุกโจมตี กองกำลังของฉันก็ถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วนจนไม่มีโอกาสให้ได้โจมตีโต้กลับเลย” สกายซอร์ทกล่าว

“เป็นไปไม่ได้! อย่าบอกนะว่าลู่หยางมันได้การสนับสนุนอย่างลับ ๆ จากฉงป้ากับฉือมู่?” เฟียร์เลสพูดด้วยความหวาดกลัว

“คุณหมายความว่ายังไง?” แบล็คบลัดถามอย่างสับสน

“อย่าลืมนะว่าบลัดบราเธอร์มันไม่มีป้อมปราการแล้วมันจะเอาบลูปริ้นอุปกรณ์ระดับทองมาจากไหน แล้วมันก็ไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงการผลิตอุปกรณ์พวกนั้นได้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ มันไม่มีทางที่พวกมันจะผลิตอุปกรณ์ระดับทองขึ้นมาได้เยอะขนาดนั้นโดยไม่มีการสนับสนุน” เฟียร์เลสตอบ

“มันจะต้องเป็นฝีมือของสองคนนั้นแน่ ๆ พวกเราจะต้องรีบขอความช่วยเหลือไปที่บลัดไทแรนท์แล้ว” แบล็คบลัดกล่าวพร้อมกับมองไปยังกองกำลังของฉิงชางที่กำลังบุกเข้ามาด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตามในระหว่างที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั่นเอง จู่ ๆ มันก็มีสายฟ้าหลายร้อยสายพุ่งเข้ามาทะลุร่างของแบล็คบลัดอย่างต่อเนื่อง

-350

-350

…

แบล็คบลัดมีพลังชีวิตสูงสุดเพียงแค่ 7,000 กว่าหน่วยเท่านั้น เมื่อเขาได้รับความเสียหายมากกว่า 100 ครั้ง มันก็ทำให้เขาเสียชีวิตในทันที

ฉิงชางมองไปยังอีเทอนอลโซลที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ร่างของแบล็คบลัดด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่เขาจะถามออกไปว่า

“นายก็เป็นคนของกิลด์เรางั้นเหรอ?”

อีเทอนอลโซลมองไปยังมีดเอสเคพเดจเจอร์ที่ลู่หยางให้ยืมมาด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นมาคำนับและพูดออกไปอย่างนอบน้อมว่า

“ผมชื่ออีเทอนอลโซลเป็นสมาชิกใหม่ หลังจากนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”

“พวกเรามาสู้ด้วยกันเถอะ” ฉิงชางกล่าวอย่างตื่นเต้น

นักเวทสายฟ้าที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ย่อมจะต้องเป็นยอดฝีมือในระดับเดียวกันกับเสี่ยวเหลียงที่ลู่หยางได้ซุกซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอน การปรากฏตัวของฝ่ายตรงข้ามจึงทำให้ฉิงชางรู้สึกเคารพลู่หยางมากยิ่งขึ้น

เซี่ยหยู่เว่ยก็ได้เห็นฉากที่อีเทอนอลโซลสังหารแบล็คบลัดด้วยเช่นกัน เธอจึงหันมองไปทางหน้าผาที่ลู่หยางกำลังยืนดูสถานการณ์โดยรวมอยู่

ยิ่งรู้จักมันก็ยิ่งทำให้เธออยากรู้ว่าหัวหน้ากิลด์คนนี้ซุกซ่อนความลับเอาไว้อีกมากมายขนาดไหนกันแน่ เพราะท้ายที่สุดการที่จู่ ๆ เขาได้มีชุดอุปกรณ์ระดับทอง 10,000 ชุด มันก็ทำให้เธอประหลาดใจมากพอแล้ว

ในตอนนี้มันยังได้มีนักเวทสายฟ้าที่สามารถโจมตีได้อย่างกว้างไกล และนักเวทสายฟ้าที่สามารถกระโดดมาช็อตศัตรูจำนวนมากในระยะประชิด ซึ่งทุกอย่างที่ลู่หยางค่อย ๆ เปิดเผยมาต่างก็เป็นสิ่งที่สามารถพลิกกระแสของสงครามได้ทั้งหมด

“แบล็คบลัด มันน่าสงสารจริง ๆ เผลอ ๆ มันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันตายด้วยฝีมือของใคร” บิทเทอร์เลิฟกล่าวหลังจากได้เห็นเหตุการณ์ในระยะไกล

“ถ้านายว่างมากนักก็เอาเวลาไปสั่งการลูกน้องให้ดี ๆ เถอะ” โคลด์วิลโลว์พูดแทรกอย่างกะทันหัน

“ถ้าแบล็คบลัดตายแล้วสงครามครั้งนี้มันก็จบลงแล้วล่ะ ถึงแม้พวกเดธโซลจะมีคนเยอะแต่พวกมันก็ไม่เหลือจอมทัพที่คอยสั่งการเรื่องการรบอีกแล้ว” บิทเทอร์เลิฟกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเป็นเหมือนกับคำพูดของบิทเทอร์เลิฟทุกอย่าง เพราะความตายของแบล็คบลัดทำให้ทุกคนสูญเสียความเชื่อมั่นไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อไม่มีคนคอยคุ้มกองทัพทุกคนต่างก็ต่อสู้แบบตัวใครตัวมัน ซึ่งภายใต้สถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายนั้น ฉิงชางก็ได้นำกองกำลังบุกทะลวงเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

ไม่นานฉิงชางก็บุกทะลวงทีมของแบล็คบลัดได้สำเร็จจนเดินทางมาถึงทางด้านหลังกองกำลังของเฟียร์เลสที่กำลังปะทะกับกองกำลังของบิทเทอร์เลิฟอยู่

“ฆ่าพวกมันแล้วไปรวมกับบิทเทอร์เลิฟให้ได้!” ฉิงชางตะโกนสั่ง

“ฉิงชางคลั่งไปแล้วสินะ ทุกคนตามฉันมาพวกเราจะนำทัพไปต้อนรับพวกฉิงชางกัน” บิทเทอร์เลิฟตะโกนสั่งการด้วยเช่นกัน

เฟียเลสพยายามดิ้นรนต่อต้านศัตรูอย่างสุดกำลัง ซึ่งในระหว่างที่เขาทำการสังหารนักรบชุดทองของบลัดบราเธอร์ได้คนหนึ่งและตั้งใจจะเก็บอุปกรณ์ของนักรบคนนั้น จู่ ๆ มันก็มีเสียงตะโกนขึ้นจากด้านหลังห่างออกไปเพียงแค่ไม่ไกล

“บุก ฆ่าเฟียเลสให้ได้” เสียงฉิงชางตะโกนดังขึ้นมา

กว่าที่เฟียเลสจะหันหลังกลับไปกองกำลังของฉิงชางก็บุกเข้ามาในระยะ 30 เมตรแล้ว เขาจึงรีบสั่งให้ลูกน้องเข้ามาต้านทานกองกำลังชุดทองด้วยความตื่นตระหนก

“เฮ้! แกเป็นเหยื่อของฉันนะ อย่ามัวแต่ไปสนใจข้างหลังสิ” บิทเทอร์เลิฟ, โคลด์วิลโลว์, กิวท์กาย, ทไวไลท์รีปเปอร์และไลฟ์ไทม์ต่างก็พุ่งโจมตีเข้ามาพร้อมกัน

“พวกแกเป็นใคร?!” เฟียเลสตะโกนถาม

“ฉันคือบิทเทอร์เลิฟ”

“แกจะรักใครฉันก็ไม่สนใจหรอกเว้ย!” เฟียเลสตะโกนด่า

“เอ่อ…” บิทเทอร์เลิฟหยุดชะงักไปเล็กน้อย ขณะที่โคลด์วิลโลว์หน้าแดงขึ้นมาอย่างกะทันหัน ส่วนพวกกิวท์กายต่างก็หัวเราะขึ้นมาอย่างชอบใจ

“ทุกคนอย่าเข้ามายุ่ง ฉันจะเป็นคนฆ่ามันเอง” บิทเทอร์เลิฟตะโกนลั่นด้วยความหงุดหงิด

ตัวเขาก็มีอาชีพเป็นพาลาดินด้วยเหมือนกัน เมื่อเขาถูกเฟียเลสพูดจาดูถูกบิทเทอร์เลิฟจึงได้แสดงฝีมือออกมาอย่างเต็มที่ให้สมกับที่ในชาติก่อนเขาเคยเป็นแชมป์ทีม 5 ต่อ 5 ที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งประเทศ

ขณะเดียวกันลู่หยางก็มองดูบิทเทอร์เลิฟที่กำลังต่อสู้อย่างบ้าคลั่งแล้วพยักหน้ากับตัวเองอย่างพึงพอใจ

“มันต้องแบบนี้สิ อีกไม่นานนายจะต้องแข็งแกร่งเหมือนตัวนายในชาติก่อนได้แน่ ๆ”

“พี่ หนูต้องใช้เวทมนตร์ต้องห้ามออกมาเลยไหม?” มู่หยูถาม

“ยังไม่ต้องรีบใช้หรอก พวกเรายังมีศึกใหญ่รออยู่” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ในศึกนี้ศัตรูได้พ่ายแพ้อย่างยับเยินแล้วเหลือเพียงแค่เก็บกวาดศัตรูให้หมดสิ้นเท่านั้น น่าเสียดายที่อุปกรณ์ของพวกเดธโซลไม่ค่อยดีมากนัก ลู่หยางจึงไม่ค่อยได้ให้ความสนใจอุปกรณ์ที่ดรอปอยู่บนพื้นเลย

“คราวที่แล้วที่เราสู้กับเดธโซล พวกมันแข็งแกร่งมากเลยนะ ทำไมครึ่งเดือนที่ผ่านมาดูเหมือนว่าพวกมันไม่ได้มีพัฒนาอะไรเลย?” ถูเฟิงถามอย่างสงสัย

พวกมันมัวบุกป้อมปราการอยู่ไงล่ะ เอ๊ะ! หรือแอบเก็บสมบัติไว้ตรงไหนนะ?