บทที่ 493: ข้าผิดต่อใต้หล้า แต่จะไม่ผิดต่อเจ้าเพียงผู้เดียว (ตอนจบ)

“ท่านพี่…” อวี้สือซินที่ยืนอยู่อีกด้านหนึ่งเห็นสีหน้าของอวี้ชิงหลาน นางอยากจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อปลอบใจอีกฝ่าย แต่คำพูดนับพันกลับติดอยู่ในลำคอ เพราะนางไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี 

ชายหนุ่มหลับตาลงคิดถึงอดีตของพวกเขาทั้ง 2 ที่ผ่านมา และในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความขมขื่น

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ลืมตาขึ้นพร้อมกับซ่อนอารมณ์ทั้งหมดลงไปในใจขณะที่เขาพูดว่า “เจ้าไปเลือกของขวัญแต่งงานให้พวกเขาเถอะ”

อวี้สือซินตอบรับเสียงหนักแน่น ก่อนจะลุกขึ้นเดินจากไป