บทที่ 205: คนพวกนี้เป็นใครกัน?

ภายใต้ท้องฟ้ามืดสลัว มีเพียงดวงจันทร์โดดเดี่ยวลอยคล้อยต่ำไปทางด้านหนึ่ง ขณะนี้ต้นไม้ที่หนาทึบได้เพิ่มความแวววาวให้กับภูเขาอันมืดมิด และอากาศมีความสดชื่นเพราะน้ำค้างที่ร่วงหล่นลงจากใบไม้เงียบ ๆ

เนื่องจากสายลมเย็นในตอนเช้าพัดผ่านมา ทำให้ไป๋เซิ่งเสวี่ยรู้สึกหนาวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นนางก็กระชับเสื้อคลุมบนตัวพลางหันไปมองอีกด้านหนึ่ง ก่อนจะบังเอิญพบกับสายตาล้ำลึกคู่หนึ่ง