บทที่ 378 สิงโตเพลิง

“นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดหรอกนะ สิ่งที่ดีจริง ๆ มันคือของพวกนี้ต่างหาก” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับส่งบังเหียนสีแดงไปให้กับพวกฮั่นเฟย

“มันเอาไว้ทำอะไรเหรอครับ?” ฮั่นเฟยถาม

“มันคือบังเหียนสำหรับฝึกสัตว์ บังเหียน 1 ชิ้นสามารถเอาไว้ฝึกสัตว์ขี่ได้ 1 ตัว” ลู่หยางตอบ

“ตอนนี้เกมมีสัตว์ขี่แล้วเหรอครับ?” เสี่ยวเหลียงถามอย่างดีใจ

ในกลุ่มนี้เสี่ยวเหลียงถือได้ว่าเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในระหว่างการเดินทาง เพราะนักรบไม่มีสกิลเพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่ในระหว่างการเดินทางเลยแม้แต่น้อย มันจึงทำให้เสี่ยวเหลียงกลายเป็นคนที่เดินทางช้าที่สุดภายในกลุ่ม

“ใช่ ช่วงนี้พวกนายก็ฆ่ามอนสเตอร์เก็บเลเวลที่นี่ไปก่อน หลังจากเลเวล 50 ฉันจะพาทุกคนไปหาสัตว์ขี่ในแผนที่ระดับสูงแล้วตอนนั้นทุกคนค่อยเลือกตัวที่ชอบมาเป็นสัตว์ขี่ของตัวเองก็แล้วกัน” ลู่หยางกล่าว

“โอเคครับ ภายใน 3 วันพวกเราจะต้องมีเลเวล ถึง 50 ให้ได้เลย” ฮั่นเฟยกล่าวด้วยแววตาอันเป็นประกาย

“เดี๋ยวฉันจะรอดู” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะกระโดดลงไปจากรูบนเพดาน จากนั้นเขาก็วิ่งออกไปนอกสปิริตอะคาเดมี่ 

เมื่อหามุมอับที่แน่ใจว่าพื้นที่บริเวณนี้ไม่มีมอนสเตอร์เกิดขึ้นมาหรือมีมอนสเตอร์เดินผ่านไปผ่านมาแล้ว เขาก็ทำการเรียกหุ่นก็อบลินออกมาทางด้านนอก

“ไม่ทราบว่านายท่านจะให้ข้าทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?”

“ช่วยสร้างหอคอยให้หน่อย” ลู่หยางกล่าว

“รับทราบ” หุ่นก็อบลินรับคำสั่งก่อนจะเริ่มหยิบวัตถุดิบจากกระเป๋าของลู่หยางไปสร้างหอคอยอย่างรวดเร็ว

—

แผนที่ที่อยู่ติดกับสปิริตอะคาเดมี่คือหุบเขามังกร ซึ่งเป็นสถานที่อยู่ของมังกรระดับลอร์ดเลเวล 80 ด้วยความสามารถในปัจจุบันลู่หยางยังไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับมันอย่างแน่นอน แต่สิงโตเพลิงที่คอยปกป้องมังกรไฟอยู่นั้นก็ถือได้ว่าเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับการเอามาเป็นสัตว์ขี่

หุบเขามังกรเป็นภูเขาวงกลมขนาดมหึมา โดยบริเวณทางเข้าเป็นเนินเขาที่มีความสูงต่ำกว่าภูเขาที่อยู่โดยรอบ

โดยทั่วไปเมื่อผู้เล่นสำรวจมาจนถึงบริเวณนี้ พวกเขาก็จะได้เห็นภูเขาสูงชันเรียงตัวกันเป็นแนวที่สวยงาม ผู้เล่นส่วนใหญ่จึงอยากจะเข้ามาสำรวจพื้นที่บริเวณนี้อย่างแน่นอน แต่คนส่วนใหญ่จะไม่สามารถหาทางเข้ามายังหุบเขามังกรได้ทำให้พวกเขาล้มเลิกความตั้งใจไปในที่สุด

อย่างไรก็ตามลู่หยางก็ไม่อยากจะหาทางเข้าไปยังหุบเขามังกร เขาจึงนำเชือกบ่วงออกมาโยนคล้องกับก้อนหินบนหน้าผาแล้วค่อย ๆ ปีนขึ้นไปตามหน้าผาที่สูงชัน

หลังจากโยนบ่วงขึ้นไปได้ 3 ครั้ง เขาก็ได้พบกับหน้าผาอันเรียบรื่นไม่มีจุดให้ยึดเกาะและบริเวณด้านบนยังเป็นมุมโค้งกลับทำให้ผู้เล่นไม่สามารถปีนต่อขึ้นไปได้อีกด้วย

เมื่อมองลงไปด้านล่างเขาก็ได้พบกับพื้นดินที่อยู่ต่ำลงไป 90 เมตร ซึ่งถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ชายหนุ่มคงไม่กล้าใช้มีดเอสเคพเดจเจอร์ปาออกไปสำรวจพื้นที่ด้านบนของมุมโค้งกลับแน่ ๆ แต่ตอนนี้เขามีร่มชูชีพติดตัวเอาไว้แล้วลู่หยางจึงขว้างมีดเอสเคพเดจเจอร์ไปตามมุมโค้งของหน้าผา

มีดเอสเคพเดจเจอร์หมุนควงไปในอากาศ ซึ่งหลังจากที่มันพุ่งออกไปครบ 30 เมตรร่างของลู่หยางก็ได้กลายเป็นแสงสีฟ้าปรากฏตัวกลางอากาศอย่างฉับพลัน

ชายหนุ่มรีบกวาดสายตาสำรวจพื้นที่โดยรอบอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะใช้สกิลแฟลชเทเลพอร์ตไปยืนบนยอดหน้าผาได้สำเร็จ

“โชคดีจริง ๆ ที่เดาถูก” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ลักษณะเด่นที่สุดของหุบเขาแห่งนี้คือป่าดึกดำบรรพ์ที่หนาทึบ แม้แต่ในบริเวณที่มังกรไฟอาศัยอยู่ก็ยังถูกล้อมรอบไปด้วยต้นไม้ เมื่อมองเข้าไปใจกลางหุบเขาจากในระยะไกล เขาก็จะได้เห็นสิงโตเพลิงปรากฏตัวขึ้นมาเป็นระยะ ๆ

สิงโตเพลิง (ระดับกึ่งอีลิท)

เลเวล 55

พลังชีวิต 300,000/300,000

หลังจากชายหนุ่มพบเจอเป้าหมาย เขาก็กระโดดลงไปในหุบเขาโดยใช้ความช่วยเหลือจากร่มชูชีพ ซึ่งหลังจากที่เขาร่อนลงไปอยู่ใกล้ ๆ พื้น เขาก็ทำการขว้างมีดเอสเคพเดจเจอร์ลงไปเพื่อเทเลพอร์ตไปยืนบนพื้น

ตำแหน่งของสิงโตเพลิงอยู่บริเวณรอบนอกเขตพักผ่อนของมังกรไฟพอดี ลู่หยางจึงแอบไล่ตามพวกมันไปห่าง ๆ เพื่อรอให้มีตัวที่หลุดแยกจากฝูงออกมา

โดยปกติสิงโตเพลิงจะอยู่กันเป็นฝูง ๆ ละ 12 ตัว แต่มันก็มีบางครั้งที่สิงโตเพลิงจะแยกตัวออกมาลาดตระเวนเพียงแค่ตัวเดียว ซึ่งสิงโตที่แยกตัวออกมานี้มักจะเป็นสิงโตตัวผู้ที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดและมีความเร็วมากที่สุดจากฝูงของมัน

ชายหนุ่มเริ่มหามุมอับแล้วหยิบพลั่วออกมาขุดหลุมที่พื้น หลังจากที่เขาขุดดินลงไปได้ประมาณ 20 เมตร เขาก็นำน้ำหอมมอมเมาสัตว์ออกมาวางไว้ 2 ขวดและทำการเทเลพอร์ตกลับไปทางด้านบนหลุม

ต่อมาลู่หยางก็ได้ใช้กิ่งไม้และดินมาพลางหลุมกับดักเอาไว้ ก่อนจะทำการวางเนื้อกวางเอาไว้ทางด้านบน จากนั้นเขาก็นำเนื้อกวางวางไปตามเส้นทางทุก ๆ 10 เมตรจนกระทั่งเขาได้ไปหยุดอยู่ห่างจากฝูงสิงโตเพลิงประมาณ 50 เมตร

20 นาทีต่อมา

สิงโตตัวผู้ตัวหนึ่งได้แยกออกมาจากฝูงเพื่อเริ่มลาดตระเวนพื้นที่โดยรอบ ขณะที่สิงโตตัวอื่น ๆ กำลังนอนพักผ่อนอยู่ที่พื้น

ลู่หยางมองไปยังสิงโตด้านหน้าด้วยแววตาอันเป็นประกาย เพราะสิงโตตัวนั้นกำลังเดินมายังทิศทางที่เขาวางเนื้อกวางหลอกล่อเอาไว้พอดี

โฮก!

เมื่อสิงโตเพลิงได้กลิ่นของเนื้อกวาง มันก็เดินเข้าไปหาเนื้อกวางชิ้นแรกอย่างฉับพลัน และเนื่องมาจากเนื้อกวางชิ้นนี้ถูกปรุงรสสำหรับการหลอกล่อสัตว์เอาไว้เป็นอย่างดี สิงโตเพลิงจึงไม่อาจจะหักห้ามใจของตัวเองได้

หลังกินเสร็จสิงโตเพลิงก็เริ่มมองซ้ายมองขวา ซึ่งเมื่อมันได้พบว่าด้านหน้ายังมีเนื้อกวางวางอยู่อีกชิ้น มันจึงรีบวิ่งไปหาเนื้อกวางแสนอร่อยอย่างรวดเร็ว

…

ปัจจุบันสิงโตเพลิงกินเนื้อกวางไปแล้ว 6 ชิ้นและตราบใดก็ตามที่มันเดินตามเนื้อกวางไปอีก 2 ชิ้น เมื่อนั้นมันก็จะตกลงไปในหลุมกับดักที่ลู่หยางได้ขุดรอเอาไว้

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังรอคอยให้สิงโตเพลิงเดินไปยังเนื้อกวางชิ้นถัดไป จู่ ๆ มันก็มีเสียงร้องคำรามของสิงโตอีกตัวดังสนั่นขึ้นมาในพื้นที่ที่ห่างออกไปไม่ถึง 40 เมตร

วินาทีต่อมาสิงโตเพลิงที่มีขนาดใหญ่มากกว่าสิงโตเกินปกติถึง 2 เท่าก็กระโดดมาปรากฏตัวต่อหน้าสิงโตเพลิงที่กำลังไล่ตามเนื้อกวางของลู่หยางอยู่ และทันทีที่มันปรากฏตัวขึ้นมามันก็เริ่มวางท่าโดยการตบเท้าซ้ายลงไปด้านหน้าสิงโตเพลิงที่กำลังอร่อยอยู่กับเนื้อกวาง

ตูม!

แรงระเบิดทำให้สิงโตเพลิงธรรมดากระเด็นออกไปไกลมากกว่า 5 เมตร และเมื่อมันได้เห็นศัตรูที่กล้าจู่โจม มันก็เลือกที่จะวิ่งหนีไปโดยไม่กล้าที่จะต่อต้าน

ราชาสิงโตเพลิง (บอส)

เลเวล 60

พลังชีวิต 1,000,000/1,000,000

“ทำไมจู่ ๆ เจ้าตัวนี้ถึงออกมาได้ ข้อมูลจากในชาติก่อนมันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับราชาสิงโตเพลิงเลยนี่นา?” ลู่หยางคิดภายในใจพร้อมกับขมวดคิ้ว

ในระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังสับสนอยู่นั่นเอง ราชาสิงโตเพลิงก็กินเนื้อกวางเข้าไปในคำเดียว จากนั้นมันก็เดินไปยังกับดักที่มีเนื้อกวางวางเอาไว้

กับดักนี้เป็นกับดักที่รับน้ำหนักแม้แต่สิงโตเพลิงธรรมดาไม่ไหว และมันก็ไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงราชาสิงโตเพลิงที่มีความใหญ่โตมากกว่าสิงโตเพลิงธรรมดาถึง 2 เท่า

ตุ้บ!

ราชาสิงโตเพลิงตกลงไปในกับดักโดยตรง

โฮก!

ราชาสิงโตเพลิงร้องคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวและพยายามจะกระโดดขึ้นไปบนปากหลุม แต่ในตอนที่มันพยายามจะกระโดดขึ้นไปอยู่นั่นเอง จู่ ๆ ร่างกายของมันก็อ่อนแรงจนทำให้ร่างของมันนอนราบไปกับพื้นโดยไม่เต็มใจ

น้ำหอมมอมเมาสัตว์ใช้ได้ผล!

กะจะจับลูกกระจ๊อกได้บอสเลยจ้า 555