Playboy & Sheep เพลย์บอยสายรุกกับนายแกะขี้อาย
ชัยกร ล่าสมบัติ ชื่อเล่น กร อายุ 20 ปี แต่เขายังเรียนอยู่ ม.6 เพราะดรอปเรียนไป 2 ปี โรงเรียนที่เขาเรียนอยู่เป็นโรงเรียนแบบเปิดมีอิสระในการเลือกเรียน ทุกคนในโรงเรียนต่างรู้จักเขาในคราบของเสือผู้หญิง
ชัยกร ล่าสมบัติ ชื่อเล่น กร อายุ 20 ปี แต่เขายังเรียนอยู่ ม.6 เพราะดรอปเรียนไป 2 ปี
โรงเรียนที่เขาเรียนอยู่เป็นโรงเรียนแบบเปิดมีอิสระในการเลือกเรียน ทุกคนในโรงเรียนรู้จักกรในฐานะ เพลย์บอยที่เปลี่ยนผู้หญิงทุกอาทิตย์ แต่ทางโรงเรียนก็ไม่มีกฎห้ามเรื่องพวกนี้
" พี่กร " เสียงออดอ้อนจากสาวสวยสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้น ที่กำลังนั่งอยู่บนตักของกร ท่ามกลางแสงสีเสียงและผู้คนมากมาย
" ดื่มเสร็จสนใจไปหาอะไรสนุก ๆ ทำไหมครับ? " กรใช้ปลายนิ้วยกคางเธอขึ้น หน้าเกือบจะแนบชิดติดกันแล้ว
ทั้งสองเดินออกจากผับไปด้วยกัน นั่งรถไปยังโรงแรมใกล้ ๆ ที่กางเกงของเขามีแต่กล่องเล็ก ๆ ใส่ไว้เต็มจนต้องใช้มือถือกุญแจและโทรศัพท์แทน
" โอ๊ย ๆ กี่โมงกี่ยามแล้วเนี่ย? " กรพยายามควานหาโทรศัพท์ หลังจากที่เพิ่งตื่น ข้าง ๆ นั้นก็มีผู้หญิงคนนั้นนอนอยู่ด้วย
" 10.00 โมง เหรอ เมื่อคืนสนุกจนเกือบไม่ได้นอนเลย ไปโรงเรียนดีไหมเนี่ย? " กรลุกขึ้นยืนบิดตัวไปมา ก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
" เรียนก็เรียนวะ " กรหยิบเงินในกระเป๋าวางไว้ที่โต๊ะข้าง ๆ เตียงและเดินออกจากห้องไป ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นยังนอนอยู่ในห้อง
" ดูสิเขามาสายอีกแล้ว " เสียงกระซิบในหมู่นักเรียน ในขณะที่กรเดินเข้าห้อง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
ก่อนที่กรจะได้นั่งลง ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นจนคนในห้องหันไปมอง
" ข-ขอโทษท-ที่มาสายครับ " เด็กหนุ่มตัวสูงหุ่นดีแต่พูดกระตุก
เขาเดินเข้ามาด้วยตัวที่มีแต่เหงื่อชุ่ม เขามีผมสีขาวและไว้หน้าม้ายาวมาก
" นี่เป็นนักเรียนใหม่ของเรา เขาโทรมาบอกล่วงหน้าแล้วล่ะว่าจะมาช้า แนะนำตัวให้เพื่อน ๆ ฟังหน่อยสิ " ครูผู้ชายค่อนข้างมีอายุพาเขามายืนตรงหน้าห้อง
" ผ-ผมชื่อ นันทกร อุ-อุตสาหะ ชื่อเล่น กร เพิ่งย้ายวันแรก ฝ-ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน-นะครับ " เขาตัวสั่น ๆ หลบตาตลอดเวลา อีกทั้งยังไว้หน้าม้ายาวจนปิดตาเกือบหมด
" ดีมากงั้นไปตรงที่นั่งตรงนั้นละกัน " ชี้ไปตรงที่โต๊ะคู่ข้างหน้าต่างที่กรนั่งอยู่
เขาเอามือจับสายกระเป๋าไว้ไหล่ตกอยู่ตลอดเวลา
" หวัดดีฉัน กร ชื่อเหมือนกันเลยนะ ฉันเรียกนายแบบอื่นได้ไหม? " กรทักทายทันทีที่เขานั่ง
" ต-ตามสบายเลยครับ " หลบสายตาหันหน้าหนี
" งั้นฉันขอเรียกนายว่า แกะละกัน " ยิ้มมุมปาก
เที่ยงตรงในขณะที่กรเดินไปที่โรงอาหาร
เฮ้อคนเยอะจังเลย จะไปกินข้าวข้างนอกก็รถติดอีก นั่งทานอาหารอยู่ในโรงอาหารโต๊ะของเขาอ้อมล้อมไปด้วยสาว ๆ มากมาย
" พี่กร คืนนี้พี่ไปเที่ยวอีกไหมขา เมื่อคืนพี่ก็หนีหนูไปกับยัยสาอะ " สาวสวยที่นั่งอยู่ตรงข้ามพูด แต่ก็กรก็ไม่ได้สนใจ เอาแต่เพ่งสายตาไปที่โต๊ะ ๆ หนึ่ง
ทำไมมันนั่งง่อย ๆ อยู่คนเดียววะ กรลุกพร้อมกับยกจานข้าวมาด้วย ในขณะที่สาว ๆ พยายามเรียกกรให้กลับมา
" ไง กินข้าวด้วยคนนะครับ คุณแกะ " กรนั่งลงตรงหน้าของแกะ
" ตามส-สบายครับ " แกะไม่ได้มองเอาแต่ก้มหน้าทานข้าว
นี้มันไม่คิดจะคุยอะไรกับเราเลยเหรอ กินข้าวเสร็จแล้วด้วยไปเลยดีกว่า
บ่ายโมงตรงเริ่มชั่วโมงเรียนแรกของภาคบ่าย
" วันนี้คงจะไม่ลืมชุดบัดกรีหรอกนะ ครูจะให้พวกเธอจับคู่ช่วยกันประกอบและต่อวงจรไฟฟ้าทั้งหมดของคอมพิวเตอร์ "
ต่อวงจรคอมอีกแล้วเหรอ ของกล้วย ๆ หยิบอุปกรณ์ออกมาจากกระเป๋าวางลงบนโต๊ะ
" เธอคนนั้นเป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหม ไปคู่กับกรก็แล้วกัน เขาเก่งพอที่จะสอนเธอได้ " หลังจากแจกจ่ายอะไหล่คอมพิวเตอร์เสร็จแล้วครูก็นั่งลงที่โต๊ะหน้าห้องมองดูพวกนักเรียนทำกันเอง
" ไม่นึกเลยนะว่านายจะเลือกเรียนสาขานี้ด้วย " กรพยายามชวนแกะคุย
ถึงผมจะยาวจนมองหน้าไม่ค่อยชัด แต่ฉันก็สัมผัสถึงความหล่อของมันได้ กรพยายามชะเง้อหน้าเข้าไปมองใกล้ ๆ
" นายพยายามตามฉันให้ทันละกัน " กรต่อวงจรจากชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่กระจายอยู่บนโต๊ะอย่างคล่องแคล่ว โดยมีแกะนั่งมองอยู่ข้าง ๆ
" ตรงนี้ทำแบบนี้เข้าใจใช่ไหมแกะ " กรยื่นมือมาทำตรงหน้าแกะ
นิ่งไม่พูดไม่ตอบแบบนี้หลับหรือเปล่าเนี่ย กรเอามือเสยผมตรงหน้าของแกะขึ้น ทั้งสองสบตากันพอดี
" อา โทษที ๆ นึกว่านายหลับน่ะ " แกะหันหน้าหนีทันที
เดี๋ยวก่อนนะถึงจะเห็นแค่นิดเดียว แต่หน้าแม่งหวานอย่างกับผู้หญิงเลยว่ะ ทำงานต่อแต่ก็เหลือบมองแกะในบางครั้ง
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
" แกะคาบต่อไปนายเลือกเรียนสาขาอะไร? " กรลุกขึ้นยืนบิดตัวยืดเส้น
" ผ-ผมเลือกการบริการลูกค้าน่ะครับ " แกะกำลังสะพายกระเป๋า
" ว้าว! เลือกสาขาเดียวกันอีกแล้ว งั้นเราเดินไปเรียนพร้อมกันเลยไหมล่ะ " กรเอามือโอบและตบไหลแกะ
" ค-ครับ " ถึงแกะจะดูเกร็งแต่ก็เดินไปกับกร
ไอ้คนแบบนี้จะเรียนการบริการไหวแน่เหรอ? แค่พูดยังติดอ่างเลยบ้างกระตุกบ้างเลย แกะและกรเดินคู่กันไป
พวกเขาทั้งสองใช้เวลาไม่นานก็เดินมาถึงห้องเรียน
" พี่กรมานู้นแล้ว แกเห็นไหม? มองกี่ครั้ง ๆ ก็หล่อเท่ไม่เปลี่ยนเลย " กลุ่มผู้หญิงนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะในห้องเรียน
สาว ๆ เรียกทั้งทียิ้มให้สักนิดละกัน กรยิ้มที่มุมปากพร้อมกับส่งสายตาไปที่กลุ่มผู้หญิง
" กรี๊ด!! " แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนดีใจจนช็อกไปเลยล่ะ
" นายหาโต๊ะนั่งแล้วจองที่ให้ฉันด้วยนะด้วยฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่ง " กรฝากกระเป๋ากระเป๋าไว้กับแกะ
" ขอดูดสักมวนก่อนค่อยเข้าไปละกัน ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ดูดเลย " กรนั่งอยู่ในห้องสำหรับสูบบุหรี่
แกะมันเป็นคนแปลก ๆ แหะ พูดก็ไม่ค่อยพูดชอบหลบหน้า แถมจะไปเรียนการบริการอีก นั่งสูบบุหรี่เหม่อมองรอบ ๆ ไปเรื่อย
เมื่อบุหรี่หมดมวนกรก็เดินออกจากห้องนั้นฉีดน้ำยาดับกลิ่นปากและเดินกลับไปที่ห้องเรียน
เดี๋ยวสินี้มันเกิดอะไรขึ้น เมื่อกรเปิดประตูเข้าไปภาพที่ได้เห็นคือแกะที่กำลังพูดอะไรบางอย่างทั้งที่น้ำตากำลังไหลอยู่
ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้
" วันนี้เราจะจำลองเป็นร้านอาหารหรูระดับห้าดาว " ครูสาวกำลังพูดอยู่หน้าห้อง
" สมมุติว่าฉันเป็นลูกค้า " ครูสาวเดินไปที่โต๊ะของแกะ
" เริ่มจากฉันเดินเข้าร้านมา" จ้องมองไปที่แกะ
" ย-ยินดีต-ต้อนรับครับ " แกะตกใจรีบลุกขึ้นยืนตัวตรง ก่อนจะก้มตัวเล็กน้อย
" เธอชื่ออะไร " ครูเดินเข้ามากระชากเสื้อเพื่อที่จะดูชื่อ
" นันทกรเหรอ เก็บของแล้วออกไป " ชี้ไปที่ประตู
" ผ-ผมขอลองอีกได้ไหมครับ " แกะพูดด้วยเสียงสั่น ๆ
" กะอีแค่พูดให้ชัดยังพูดไม่ได้เลย จะมาเรียนสาขานี้ได้ยังไง? " ครูสาวเริ่มขึ้นเสียง อีกทั้งยังมีสายตาของคนอื่น ๆ ที่กำลังจับจ้องมาที่แกะราวกับแกะเป็นตัวประหลาด
" ผมมาเพื่อท-ที่จะเรียนรู้ไงล่ะครับ " แกะพูดด้วยเสียงสะอื้นตามมาด้วยน้ำตาที่เริ่มไหล
" ทำอะไรกันน่ะครับ" กรเดินตรงเข้ามาหาแกะ
" กรเธอจะให้คนที่พูดไม่ชัดมาเรียนการบริการหรือไง? "
" ครูมีหน้าที่สอนก็สอนไปสิครับ ไม่ต้องมาตัดสินคนอื่นว่าควรเรียนหรือไม่ควร " ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้แกะที่ยืนนิ่งอยู่
" ต่อจากนี้ผมจะเป็นคนดูแลเขาเอง แกะนั่งลง " นั่งลงตรงโต๊ะพร้อมกับดึงแกะกลับมานั่งด้วย
" ตามใจเธอละกัน ถ้ายังอยู่ครูจะทำเป็นว่าพวกเธอสองคนไม่ได้เข้าเรียนละกัน " เดินไปโต๊ะถัดไป
" ไปเถอะแกะ ฉันว่าที่นี่คงไม่มีสมาธิจะเรียนแน่ ๆ " ไอ้พวกบ้านั้นเอาแต่จ้องมองด้วยสายตาเหยียดหยาม ทำเอานึกถึงตอนที่เข้าม.ปลายใหม่ ๆ อารมณ์เสียเป็นบ้า กรจับมือแกะพาออกจากห้องไป
" ฉันเข้าใจความรู้สึกของนายดี การที่ถูกคนอื่น ๆ มองว่าเป็นพวกประหลาด " กรนั่งลงที่โต๊ะหินข้างทาง ในขณะที่แกะยืนอยู่ข้าง ๆ
" ฉันเคยผ่านจุดจุดนั้นมาได้ และตอกหน้าไอ้พวกที่มันเคยดูถูกฉันไว้ " ลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปใกล้แกะ
" เอาที่อยู่มา คืนนี้ฉันจะไปหานาย " แกะตกใจสะดุ้งนิดหนึ่ง แกะไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะเอาปากกากับสมุดจดออกมาเขียนและฉีกยื่นให้กร
" งั้นตอนนี้เราไปหาที่ดี ๆ นอนกันดีกว่า ขี้เกียจไปเรียนละ " กรพาแกะเดินไปรอบ ๆ โรงเรียน
ในคืนนั้นเมื่อถึงเวลาที่นัดไว้
ว้าว! เป็นคอนโดที่ดูหรูจริง ๆ นะเนี่ย ยืนอยู่หน้าคอนโดแห่งหนึ่ง พร้อมกระเป๋าใบใหญ่
" แกะ! ฉันมาแล้ว " กรกดกริ่งห้องเบอร์หกหกหก และพูดผ่านมอนิเตอร์เพื่อให้แกะกดเปิดประตูหน้าคอนโดให้
เมื่อประตูเปิดออกกรเดินขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นหกยืนอยู่รออยู่หน้าห้อง
" ไง คืนนี้ฉันจะจัดชุดใหญ่ให้เลย " เมื่อประตูเปิด กรก็เดินตามหลังแกะเข้าไป
" ด-เดี๋ยวผมเอาชามาให้นะครับ " แกะให้กรนั่งรออยู่ที่โซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องครัวไป
" นี่ค-ครับ " แกะวางแก้วชาลงบนโต๊ะและนั่งลงข้าง ๆ
" ขอบคุณ ชงเองหรือเปล่า " กรถามด้วยความอยากรู้
" ค-ครับ " แกะตอบทั้งที่หันหน้าไปอีกทาง
" ฉันชอบนะ งั้นเรามาเริ่มกันเลยไหม? " กรวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและยกกระเป๋าขึ้นมา
" ก่อนขึ้นเลย นายควรเปลี่ยนทรงผมนั่นก่อน " กรหยิบกรรไกร หวีและเจลสำหรับใส่ให้ผมอยู่ทรง
กรตัดผมให้แกะ เล็มไปเล็มมาจนได้แบบที่ต้องการและจัดทรง แค่นั้นไม่พอกรหยิบกล่องเครื่องสำอางออกมาอีก
ถ้ามองแต่หน้าคงนึกว่าเป็นผู้หญิงแน่ ๆ เลย ปากเล็ก ๆ ทาลิปมันอมชมพูนิดหน่อย ปัดแป้งที่แก้มให้เนียน เขียนคิ้วนิดหน่อย ทำไมอยู่ ๆ หน้าถึงเริ่มแดงล่ะ ฉันไม่ได้ใช้สีแดงปัดซะหน่อย
กรกำลังเพลิดเพลินกับการแต่งหน้าให้แกะโดยไม่ได้สนใจเลยว่า หน้าของกรห่างกับแกะเพียงไม่กี่นิ้ว
" เสร็จแล้ว! ดูนายตอนนี้สิดูดีกว่าก่อนหน้านี้เป็นไหน ๆ " แกะในตอนนี้เหมือนเทพบุตรจุติลงมา หุ่นที่สูงสมส่วนไหล่กว้าง หน้าหวานก็จริงแต่เมื่อมองภาพรวม เขาก็หล่อไปอีกแบบหนึ่ง ไม่ว่าจะไปที่ไหนทุกคนต่างก็ต้องสะดุดตากับเขา
" ดีล่ะ งั้นเรามาเริ่มฝึกพูดกันดีกว่านะ ลองพูดตามนะ สวัสดีครับ "
" ส-สวัสดีครับ " แกะพูดโดยไม่มองหน้า
กรให้แกะพูด " สวัสดีครับ " นานเป็นชั่วโมง
อา!นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย ไม่ว่าจะพูดอีกกี่ครั้งก็ยังพูดไม่ได้ ถ้างั้นต้องเจอไม้แข็ง กรขยับเข้าไปนั่งใกล้ ๆ
" เอาอีกทีนะ สวัสดีครับ " กรเอามือประกอบหน้าของแกะไม่ให้หันไม่ไหน และเอาหน้าของตนเองเข้าไปจ้องใกล้ ๆ
" ส-สวัส " ไม่ทันพูดจบแกะก็ลุกขึ้นหนีออกห่างเสียก่อน เขาไปนั่งตัวสั่นอยู่ตรงมุมห้อง
" โทษที งั้นเราจะเริ่มตั้งแต่ศูนย์เลยละกัน " กรเดินเข้าไปหาแกะที่นั่งอยู่มุมห้อง
" แกะมองตาฉัน " กรนั่งลงตรงหน้า เอามือจับไหล่แกะไว้
ขอแค่สักสิบวิเท่านั้น ขอแค่นั้น ทั้งสองจ้องตากัน แต่ไม่นานแกะก็หันหน้าหนีเสียก่อน
" เอาใหม่ ถ้าคืนนี้นายจ้องตาฉันได้ไม่ถึง 10 วิ นายจะไม่ได้นอน " กรพูดด้วยความมั่นใจทั้งหมดที่มี
เช้าวันต่อมา
สุดท้ายเมื่อคืนก็ไม่ได้นอน ให้ตายสิ กรกลับบ้านก่อนที่จะเตรียมตัวมาโรงเรียน
" หวัดดีค่ะพี่กร ทำไมเมื่อคืนไม่ได้ไปเที่ยวอะ " หญิงสาวที่นั่งกินข้าวกับกรที่โต๊ะเมื่อวาน
" เมื่อคืนพี่มีธุระด่วนน่ะ " กรหาวบ่อยครั้ง
" พี่ดูเพลีย ๆ นะ สงสัยจะเป็นธุระสำคัญจริง ๆ " ขอบตาคล้ำ ตาลอย ๆ ไม่ว่าใครเห็นก็ดูออกเลยว่ายังไม่ได้นอน
" งั้นไว้เจอกันตอนพักเที่ยงนะ หนูไปล่ะ " กรเดินเข้าห้องเรียน วันนี้เขาไม่ได้มาสายเหมือนทุกที
" ถึงจะโทรม ๆ แต่ก็ยังหล่อได้อีกอะแก " กลุ่มผู้หญิงในห้องซุบซิบกัน
กรเหลือบตาไปเห็นแกะที่กำลังนอนอยู่ที่โต๊ะเรียน
" โทษที เรื่องเมื่อคืนด้วยละกัน เราสองคนเลยไม่ได้นอนกันเลย " แม้กรจะพูดไม่ดังแต่ทั้งผู้หญิงผู้ชายในห้องนั่งเงียบกันไปสักพัก ก่อนจะเริ่มซุบซิบอะไรกันไม่รู้
" ค-คราวหน้าก็หน้ารุนแรงกับผมบ-แบบนั้นสิครับ " เกิดความวุ่นวายในห้องเรียนพวกนักเรียนเอาแต่คุยกันและกดโทรศัพท์อย่างเร่งรีบ เหมือนมีใครตาย
แกะและกรไม่สนใจนอนบนโต๊ะเรียนต่อจนกว่าครูจะมา
" คิดกี่ทีฉันก็ไม่น่าทำแบบนั้นเลย รู้สึกง่วงจนไม่อยากทำอะไรแล้ว " กรเดินคู่กับแกะไปที่โรงอาหาร
" ช่วงบ่ายเรากลับบ้านไปนอนกันไหม? " ทั้งคู่นั่งทานอาหารด้วยกันเพียงแค่สองคน
" นี่แก ที่เห็นในกลุ่มคิดว่าจริงไหม? " เสียงซุบซิบจากกลุ่มผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ
" ฉันว่าพี่แกคงจะเบื่อผู้หญิงแล้วแหละ "
ยังไม่ทันข้ามวัน ข่าวลือของพี่กรได้ถูกส่งต่อกันอย่างรวดเร็วจนคนทั้งโรงเรียนรู้
ทำไมวันนี้มีแต่คนมองเราวะ กรมองดูรอบ ๆ ตัว เสื้อผ้า รวมทั้งส่องกระจก
หรือจะมองแกะวะ เปลี่ยนทรงผมอาจทำให้สะดุดก็ได้ กรและแกะออกจากโรงเรียนไปด้วยกัน
" เกย์กรทั้งสอง จะไปไหนกันเหรอจ๊ะ? " เสียงกลุ่มผู้ชายที่นั่งกันอยู่ตรงทางออกโรงเรียน
กรเหลือบตามองเพียงครู่ก่อนจะเดินออกจากโรงเรียนไปกับแกะ
" คืนนี้เจอกัน " กรโบกมือลาแกะก่อนจะขับรถยนต์ออกไป
รู้ละทำไมมีแต่คนมอง กรทิ้งตัวลงนอนหงายหน้าอยู่บนเตียง
จะหาทางสยบข่าวลือยังไงดีนะ เอามือขึ้นมาพาดที่หัว
ช่างแม่งละกัน คืนนี้ไปฝึกให้แกะต่อดีกว่า ดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ
เพียงช่วงข้ามคืนข่าวลือได้กระจายออกไปเป็นวงกว้าง ถูกปรับเปลี่ยนใส่สีตีไข่ไปเรื่อย
ชีวิตประจำของกรและแกะยังคงดำเนิน ตอนกลางวันเรียน กลางคืนฝึก จนเวลาผ่านไปหลายสัปดาห์
" นั่น ๆ มาสายด้วยกันอีกแล้ว เมื่อคืนคงมีอะไรกันอีกแน่ ๆ " เสียงซุบซิบจากหมู่นักเรียนภายในห้อง
แม้จะผ่านมาหลายสัปดาห์แต่ข่าวลือมีแต่จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น เพราะแต่เดิมกรก็มีคนรู้จักกันมากมายอยู่แล้ว
จดหมายเหรอ? กรเปิดตู้ล็อกเกอร์เห็นจดหมายแปลก ๆ ถูกใส่ไว้ข้างใน
จดหมายรักอีกแล้วหรือเปล่า? แม้เมื่อก่อนกรมักจะได้จดหมายรักจากผู้หญิง แต่จดหมายฉบับนี้มันไม่ใช่
[หนูหลงชื่นชมพี่มาตั้งนาน แต่ทำไมพี่ถึงชอบผู้ชาย
หนูเคยคิดไว้ว่าสักวัน ถ้าหนูมีความกล้ามากพอ
หนูจะไปสารภาพรักกับพี่ แต่ดูเหมือนจะหมดหวังแล้ว] กรยืนอ่านเนื้อหาในจดหมาย
" กรค-ครับ " แกะเอามือแตะไหล่ในขณะที่กรยืนนิ่งอยู่
" ไป กลับบ้านกัน " กรเดินออกจากอาคารเรียนไปพร้อมกับแกะ
ทุกที่ที่พวกเขาไปจะมีแต่คนมอง ด้วยสายตาที่ไม่ใช่แค่เหยียดแต่ยังรังเกียจจนอยากเข้าใกล้
" แกะเราสองคนมาคบกันไหม? " แกะตกใจจนเดินถอยห่างออกไป
" ฉันมีแผนน่ะ " กรยิ้มใหญ่แต่ไม่เห็นฟัน
คืนนั้นที่ห้องของแกะ
" ฉันจะตั้งสถานะในโซเชียลว่ากำลังคบกับนาย "
" แผนก็คือ ตอนนี้ที่ทุกคนพูดถึงยังเป็นแค่ข่าวลือ ถ้าหากทำให้ทุกคนเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง พวกขี้เสือกก็จะไม่สนใจและจะเลิกพูดถึงกันไปเอง " กรพูดในขณะที่ยังจ้องตากับแกะอยู๋
วันต่อมาตอนกลางวัน
" เฮ้ยแกพี่กรเขานั่งกับกรเด็กใหม่อีกแล้วอะ " เสียงจากกลุ่มผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ
" ก็เขาแฟนกันก็ต้องนั่งด้วยกันสิ ช่างพวกเขาเถอะ "
" แต่ฉันรู้สึกเสียมากเลยอะแก พี่กรก็หล่อเข้ม ส่วนกรก็น่ารักน่าเอ็นดู "
แผนของกรเหมือนจะสำเร็จแต่ไม่ เมื่อวันต่อมากลับมีใครบางคนโพสต์ลงโซเชียลว่า
[ทำไมพระเจ้าถึงส่งผมมาร่วมโลกกับคนแบบนี้ #อสุจิไม่ปฏิสนธิกับขี้]
หลังจากวันนั้นไม่นานก็มีโพสต์ที่มี #อสุจิไม่ปฏิสนธิกับขี้ เกลื่อนโซเชียล
ดูเหมือนเรื่องราวของกรจจะเป็นตัวจุดชนวน เริ่มมีการรวมกลุ่มกันและสร้างเพจขึ้นมา
ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความรุนแรงมากขึ้น
มีการโพสต์โจมตีและเหยียดเป็นจำนวนมากในสื่อโซเชียล
" ให้ตายสิ มีแต่พวกบ้าทั้งนั้นเลย นายว่างั้นไหมแกะ? " กรนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา
" คงงั้นมั้งครับ " แกะสามารถพูดประโยคสั้น ๆ โดยไม่กระตุกได้แล้ว
" ยังไงผมก็ไม่ค่อยชอบเล่นโซเชียวอยู่แล้ว " แกะยกแก้วชาทั้งสองมือเดินมาหากร
ทันใดนั้นก็มีเสียงปลดล็อกประตูหน้าห้อง ทั้งกรและแกะนั่งนิ่งมองไปที่ประตูโดยไม่ละสายตา
" กรอยู่ไหมจ๊ะ? " เสียงผู้หญิงค่อนข้างมีอายุ เธอตกใจเมื่อเดินเข้ามาเห็นกรและแกะจนเผลอทำของที่ถืออยู่หล่น
" ม-แม่ " แกะเดินเข้าไปหา ก่อนจะมีผู้ชายอีกคนเดินตามเข้ามา
" ทำไมแม่ไม่บอกก่อนว่าจะมา ผมจะได้จัดห้องให้ดี แล้วคนนี้กรเพื่อนผมเอง " แกะยกของที่หล่นขึ้นและพาแม่เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ
" สวัสดีครับคุณแม่ " กรยกมือไหว้ทันที
" ตัวเองเดินมาเร็ว ๆ หน่อยสิ " แม่ของแกะกวักมือเรียกผู้ชายที่กำลังเดินเข้ามา
" มานี้พ่อเดี๋ยวช่วย " แกะเข้าไปช่วยยกของ
" สวัสดีครับคุณพ่อ " กรหันไปยกมือไหว้
พอจะรู้ละว่าทำไมแกะหน้าหวาน ได้แม่มาเต็ม ๆ กรนั่งตัวตรงอย่างสุภาพ
" ลูกชอบผู้ชายเหรอ? อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้นะ แม่เองก็เล่นโซเชียลเหมือนกัน " จ้องแกะตาเขม่ง
" ไม่ใช่นะแม่ " แกะลุกพรวดพลาดขึ้นมา ในขณะที่แม่ของแกะกำลังเดินเข้าไปหากร
ซวยแล้วไง กรกลัวจนหัวหด
" ต่อจากนี้...แม่คงฝากลูกชายให้หนูดูแลได้สินะ " แม่ของแกะยิ้มเหมือนชอบใจ
" ให้ตายสิ นี่ฉันแพ้พนันเธออีกแล้วเหรอเนี่ย " คุณพ่อเดินเข้ามาหาคุณแม่ และพากันไปอีกห้อง
" เอ่อ...แกะทำไมแม่นายดูยอมรับง่ายจังวะ " กรกระซิบข้าง ๆ หูแกะ
" คือว่า แม่ฉันชอบเห็นผู้ชายได้กับผู้ชายน่ะ ส่วนพ่อก็ดันชอบเห็นผู้หญิงได้กับผู้หญิงอีก " แกะกระซิบข้างหู
" เดี๋ยวก่อนนะถ้าพ่อนายเป็นแบบนั้นหมายความว่า " กรกระซิบข้างหู
" ใช่ พ่อฉันเขาอยากให้ฉันมีแฟนเป็นผู้หญิง แถมพ่อก็ชอบจับฉันแต่งหญิงอยู่บ่อย ๆ ด้วย " แกะลุกเอาของไปเก็บ
อา...เล่นซะไปไม่เป็นเลย ให้ตายสิ กรตอนลงบนโซฟา
เดี๋ยวนะเมื่อกี้ แกะพูดไม่กระตุกเลยนี้ งั้นแปลว่าการฝึกของเราใกล้จะสำเร็จแล้ว
" วันนี้ฉันกลับก่อนแล้วกัน " กรโบกมือให้ก่อนจะเดินออกจากประตูไป
ไหนดูสิดราม่ายังเดือดอยู่ไหม กรนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้องตนเอง
[ความชอบส่วนบุคคลไม่ควรก้าวก่าย ในทางกลับกันพวกคุณทั้งหลายที่โพสต์เหยียด
มันแสดงถึงสันดานที่อยู่ลึก ๆ ในใจ เพราะฉะนั้นควรที่จะเปิดใจยอมรับได้แล้ว]
ว้าว มีคนออกมาต่อต้านแล้วว่ะ เท่าที่ดูก็มีคนที่ช่วยเยอะซะด้วย กลิ้งตัวไปมาบนที่นอน
จากข่าวลือกลายเป็นเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ พวกมันว่างมากนักหรือไง วางโทรศัท์ไว้บนโต๊ะแล้วก็นอน
ดราม่ายังคงดุเดือด ทางฝ่ายที่ออกปกป้องได้รวมตัวกันตั้งกลุ่มเพื่อช่วยกันร้องเรียนพวกที่โพสต์เหยียด
" ลองพูดสวัสดีครับดิ " กรและแกะนั่งอยู่ใต้ร่มไม้หลังจากโดดเรียนวิชาการบริการ
" สวัสดีครับ " แกะพูด
" ยอดเยี่ยม งั้นมาจำลองการบริการดู สมมุติว่าฉันเป็นคนที่จะมาทานอาหาร "
" สวัสดีครับคุณผู้ชาย ทางร้านยินดีให้บริการครับ " แกะพูดเสียงสอง พร้อมโค้งตัวนิดหน่อย
" ทำไมต้องพูดเสียงสองด้วยวะ " กรเดินไปมา
" ก็ดีออกไม่ใช่เหรอ? " แกะยืนตัวตรง
" ช่างเถอะ ไปหาขนมกินกัน " กรเดินคู่กับแกะไปที่โรงอาหาร
และในขณะที่กำลังเดินออกจากโรงอาหาร
" อ๊าก! " มีใครบางคนที่เดินสวนทางมาสกัดขาล้มลงตรงบันได
กรคว้าตัวแกะเอาไว้ได้ แต่ด้วยทางที่เป็นขั้นบันไดทำให้กรล้มลงมาด้วย
" โอ๊ย ๆ แกะไม่เป็นไรใช่ไหม " กรเงยหน้ามองแกะที่กำลังหน้าแดงอยู่ เขาไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังนอนทับตัวแกะอยู่
" ช-ช่วยลุกออกไปด้วยนะครับ " แกะพยายามดันตัวเองขึ้นแต่ก็ติดกรอยู่
นักเรียนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างก็จับจ้องสายตามาที่พวกเขาที่กำลังนอนทับกันอยู่
" รีบไปจากที่นี่ก่อน " กรลุกขึ้นคว้ามือแกะและเดินออกมา
พวกเขานั่งพักกันอยู่ที่ประจำ
" เมื่อกี้มีคนสกัดขาใช่ไหม? " กรถาม แต่แกะนั่งนิ่งเหม่อคิดอะไรอยู่ไม่รู้
" อยู่ไหมครับ? " กรเดินมานั่งตรงหน้าแกะ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ พร้อมทั้งโบกมือไปมา
" อ๊ะ! " แกะสะดุ้งหน้าแดงเมื่อเห็นกรอยู่ตรงหน้า
" วันนี้ขอกลับบ้านก่อน " แกะเดินออกไป
ตอนล้มหน้าคงกระแทกพื้นแน่เลย แดงแบบนั้น กรนอนใต้ต้นไม้ต่อ
คืนนั้น
" แกะฉันมาแล้ว " กรกดกริ่งหน้าคอนโด
" เอ่อ...วันนี้พ่อกับแม่ผมนอนค้างด้วยน่ะ คงจะซ้อมไม่ได้ " แกะพูดผ่านมอนิเตอร์
" งั้นนายมานอนบ้านฉันไหมล่ะ? " กรถามผ่านมอนิเตอร์ แกะเงียบไปสักพักหนึ่ง
" ก-ก็ได้ครับ " แกะพูดกระตุก แถมได้ยินเสียงใครซุบซิบกันผ่านมอนิเตอร์ด้วย
แกะเดินลงมาหากรที่หน้าคอนโด
" งั้นไป ขึ้นรถมาเลย " กรขับรถพาแกะมาที่บ้านของตัวเอง
บ้านส่วนตัวที่ไม่ใหญ่มากนัก ในบ้านก็เงียบสนิทไม่มีไฟเปิดเลย
" เอ่อกร นายก็อยู่คนเดียวเหรอ? " แกะถามในระหว่างที่เดินเข้าบ้าน
" พ่อแม่ฉันตายไปหลายปีแล้ว เงินที่ใช้อยู่ทุกวันนี้ก็เป็นเงินที่ฉันหามาเอง " กรเดินไปเอาน้ำมาให้
" จริงด้วยสิ นายอยากจะดื่มสักหน่อยไหม? " กรหยิบขวดเหล้าออกมาจากตู้เย็น
" ไม่ดีกว่า ผมไม่เคยกินน่ะ " แกะส่ายหน้า
" เอาหน่อยเถอะน่า นายลองโซจูก่อนก็ได้มันค่อนข้างอ่อนน่ะ " กรหยิบขวดอีกขวดออกมาและยื่นให้แกะ
" งั้นลองนิดหน่อยก็ได้ครับ " แกะเปิดฝาออก มันเป็นเหล้าบ๊วย
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
" คุณกรสวัสดีครับ ร้านเรายินดีให้บริการครับ " แกะหน้าแดง ยืนตัวตรงเฉย ๆ ยังทำไม่ได้ เซไปเซมาจะล้มอยู่ตลอด
" ไม่คิดว่านายจะเมาได้ กับอีแค่เหล้าบ๊วย " หมอนี้คออ่อนสุด ๆ ไปเลยนี่หว่า กรนั่งกระดกเหล้ามองแกะที่กำลังพูดและก้มตัวให้
แต่แปลกแฮะพูดไม่ติดอ่างหรือกระตุกเลย ลุกขึ้นยืน
" วันนี้ร้านเรามีเมนูยอดฮิตติดลมบนด้วยนะครับ " แกะยังพูดอยู่ แต่เริ่มประคองตัวไม่อยู่ ทรุดลงมากับพื้น
" อ๊ะ! หลับไปซะแล้ว " กรอุ้มแกะท่าเจ้าหญิงเดินเข้าห้องนอนไป
" ตัวหนักใช้ได้เลยนะเนี่ย " กรวางแกะลงบนที่นอน
ยิ่งหน้าตอนเมายิ่งเหมือนผู้หญิงเข้าไปใหญ่เลย กรเอามือลูบผมตรงหน้าผากขึ้น
กรจ้องมองใบหน้าแกะตั้งแต่คาง คิ้ว ตา จมูก แก้ม และริมฝีปาก แค่ใส่วิกก็แยกไม่ออกแล้วว่าเป็นผู้ชาย
กรยื่นหน้าเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของแกะ
" เดี๋ยวนะ นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย? " กรเผลอจูบไปที่ริมฝีปากของแกะในสภาพที่ไม่รู้สึกตัว
หน้ามันดันเหมือนผู้หญิงเลยเผลอไป แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง กรเดินออกไปนั่งกระดกเหล้าต่อ
ค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปกรหลับคาโซฟามีแต่กลิ่นเหล้าเต็มไปหมด
" กรวันนี้ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลย " แกะลุกจากเตียงในสภาพงัวเงีย เดินไปห้องน้ำช้า ๆ
กรหลับสนิท ไม่ได้ยินเสียงแกะ
" อ๊ะ! " แกะเดินสะดุดขวดเหล้าล้มลงบนตัวกรที่นอนอยู่
ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน? ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของกรที่แก้มฉัน
รสชาติของริมฝีปากกรเป็นแบบนี้เหรอ? หรือเป็นแค่กลิ่นเหล้า แกะไม่ได้พยายามจะลุกขึ้นแต่อย่างใด
เพียงแต่ปล่อยตัวลงนอนบนแผ่นอกของกรต่อไป
สำหรับพวกเขาแล้ว ช่วงเวลานี้มันช่างผ่านไปไวเหมือนเกิดขึ้นเพียงไม่กี่สิบนาที
" แกะ " เดี๋ยวนะเมื่อคืนแกะนอนที่เตียงไม่ใช่เหรอ? กรค่อย ๆ ดันแกะลงไปนอนที่โซฟาและลุกขึ้นยืน
" บ่ายสามเหรอ? ให้ตายสิ " กรเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
" หือ อืม ทำไมปวดหัวขนาดนี้ " แกะลุกขึ้นนั่งบนโซฟากุมขมับ
" อ้าวตื่นแล้วเหรอ? นายก็ไปอาบน้ำซะใส่ชุดฉันก่อนก็ได้ " กรเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ในสภาพเปลือยท่อนบนท่อนล่างก็นุ่งแค่ผ้าสีขาวเล็ก ๆ
" อืม " แกะเดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไปสิบนาที
" รีบแต่งตัวซะ เดี๋ยวเราไปกินข้าวแล้วก็- " กรเหลือบตาไปมองแกะที่กำลังเปลือยกายไม่ได้ใส่อะไรไว้เลย
" หือ อ๊าก!! ขอโทษครับผมลืมตัว " แกะรีบหันหลังเอามือปิดท่อนล่างไว้ ด้วยหน้าแดง ๆ นั่น
" ให้ตายสิ อ้าวนี่รีบใส่เสื้อผ้าซะ " อะไรกันเนี่ยปกติฉันเห็นร่างเปลือยผู้หญิงยังไม่รู้สึกแบบนี้เลย กรโยนเสื้อผ้าให้แกะ ในขณะที่ตนเองก็ยืนหลบ ๆ อยู่
ทั้งสองออกมากินข้าวนอกบ้านด้วยกัน
" นี่แกะ " กรกินเสร็จก่อนแล้วนั่งดื่มกาแฟคุยกับแกะ
" ฉันว่านายพร้อมที่จะทำงานบริการละ คืนนี้เราจะไปเริ่มงานกัน " แกะได้แต่คิ้วขมวดสงสัย
" ก็ได้ครับ " น้ำเสียงเหมือนยังไม่อยากทำ
เมื่อถึงคืนนั้นกรขับรถพาแกะมาที่ที่แห่งหนึ่ง
" เอ่อกร นี่มันผับไม่ใช่เหรอ? " แกะหยุดชะงักที่หน้าประตู
" ร้านประจำฉันเอง บอกเลยว่าฉันสนิทกับผู้จัดการที่นี่ด้วย " เดินตรงเข้าไปหาบาร์เทนเดอร์
" ไงครับเจ๊บอย " ผู้ชายหุ่นล่ำบึกในชุดบาร์เทนเดอร์
" ว๊าย! ตายแล้วน้องกร เจ๊ไม่เห็นมานานแล้วนะเนี่ยนึกว่าไปร้านอื่นซะอีก "
" แต่เจ๊บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกเจ๊บู๋มบิ๋ม " เจ๊เสิร์ฟเหล้าแก้วหนึ่งให้กรทันที
" วันนี้ผมพาเพื่อนมาลองทำงานนะครับ " กรดึงแกะเข้ามาใกล้ ๆ
" ได้สิ ตามเจ๊เข้ามาเลย " เจ๊เดินเข้าประตูด้านหลังไป
" ผมจะทำได้จริง ๆ เหรอ? " แกะหันมาถามกรก่อนที่จะตามเข้าไป
" แน่นอนอยู่แล้ว " กรยิ้มเหมือนคิดอะไรไม่ดีอยู่ในใจ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
" นี่มันก็ครึ่งชั่วโมงทำไมยังไม่เสร็จอีก " กรกระดกเหล้า ที่โต๊ะมีแก้วเปล่าวางอยู่เต็มโต๊ะ
" เอ่อขอโทษครับ ขอไวน์แรง ๆ มาแก้วหนึ่งครับ " กรเรียกสาวเสิร์ฟคนหนึ่ง เธอเดินไปบอกบาร์เทนเดอร์
" ขอบคุณครับ " กรรับแก้วไวน์จากเธอแต่พอเหลือบขึ้นไปมองเพียงครู่ก็รู้ได้เลยว่านั่นคือแกะ
" เห้ยแกะ ทำไมนายแต่งตัวแบบเนี่ย? " แกะในชุดเมดสาวที่เสริมอกพร้อมด้วยวิกผมสีขาว
" เอ่อ ผู้จัดการเขาบอกน่าจะเข้ากันดีน่ะ ฉันไม่ทำงานต่อละ " แกะเดินถือถาดไปเสิร์ฟให้ลูกค้าคนอื่นต่อ
ทำไมฉันถึงรู้สึกใจเต้นแบบนี้ล่ะ เพราะแกะแต่งหญิงจนแยกไม่ออกงั้นเหรอ? กรกระดกไวน์ในแก้วทีเดียวหมด
เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่กรนั่งกินเหล้า ส่วนแกะก็ทำงานเสิร์ฟ
กรพาแกะกลับไปส่งที่ห้องของแกะก่อนจะกลับมาบ้าน
" เฮ้อ "ตอนที่แซวแกะก็ไม่เท่าไหร่ แต่พอเห็นไอ้พวกนั้นลวนลามมันก็รู้สึกอยากลุกออกไปตะบันหน้ามันสักที
ทำไมฉันถึงห่วงเขาขนาดนี้ สงสัยเพราะดื่มมากไป นอนลงบนเตียงทั้งอย่างงั้น
ทุกวันหยุดกรจะพาแกะไปทำงานที่ร้านเดิม และทุกครั้งแกะก็จะถูกจับแต่งหญิงจนลูกค้ารู้จักและจำหน้าได้
ส่วนทางโลกโซเชียวก็ยังคงโต้เถียงกันไม่หยุดหย่อน ต่างฝ่ายต่างหาเหตุผลเพื่อเข้าข้างตนเอง
จนวันหนึ่งที่แกะได้ไปทำงาน มีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งชวนแกะมานั่งดื่มด้วย ปกติแล้วจะพนักงานทำในส่วนนี้อยู่แต่วันนี้ดันลางานกันเยอะ
ทำให้แกะจำใจต้องไปนั่งดื่มด้วย
" ขอโทษนะครับ ผมเป็นผู้ชายคงจะไม่ดีสักเท่าไหร่ " แกะยืนพูดอยู่ตรงหน้าโต๊ะ
" ขอแค่น่ารักฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก มา ๆ นั่งเร็ว " ชายร่างท้วมกวักมือ
" ขอบคุณครับ งั้นเอาเป็นเครื่องดื่มอะไรดีครับ " แกะยังยืนอยู่
" รู้จักสามก๊กไหม? เอาเหล้า เบียร์ แล้วก็ไวน์มา " แกะเดินไปที่บาร์ ผ่านไปไม่นานแกะก็ยกถาดมาเสิร์ฟ
กรก็อยู่ด้วยแต่นั่งกินอยู่คนเดียว เอาแต่จ้องมองแกะอยู่ตลอด
ทำไมรู้สีกหงุดหงิดอย่างงี้ วันนี้กรดื่มเหล้ามากกว่าปกติจนเริ่มคุมสติไม่ได้
แกะที่นั่งดื่มอยู่กับลูกค้าก็เริ่มเมาจนทำงานต่อไม่ไหวผู้จัดการเลยให้เลิกก่อนเวลา
ผู้จัดการช่วยเปลี่ยนชุดให้กับแกะก่อนจะออกมา
ถ้าขับรถกลับคงจะไม่ดีเท่าไหร่ คงต้องหาโรงแรมพักใกล้ ๆ ก่อน กรประคองแกะที่กำลังเมาเดินไปตามฟุตบาท
ม่านรูดเหรอ? ก็ยังดีกว่าไม่มีที่นอนละกัน หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยกรก็ประคองแกะเข้าห้องไป
" ฉันขอเข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน " กรอุ้มแกะลงไปนอนที่เตียงก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
สิบนาทีผ่านไปกรเดินออกมาจากห้องน้ำโดยสวมแค่ผ้าเช็ดตัว
กรมองแกะที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
" ทำไมน่ารักขนาดนี้ " เดี๋ยวนะทำไมฉันพูดไปแบบนั้นล่ะ เพราะเหล้าแน่ ๆ ใช่ต้องเพราะเหล้าแน่ ๆ
กรค่อย ๆ เดินเข้าหาแกะนั่งลงบนเตียงข้าง ๆ กรเอามือถกเสื้อแกะขึ้นใช้มือที่ยังไม่แห้งดีลูบไล้หน้าท้องของแกะ
เหมือนเจ้าตัวจะยังคุมสติไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แม้ในใจจะหักห้ามแค่ไหนแต่ร่างกายก็ไม่ทำตาม
กรโน้มตัวก้มหน้าลง มือที่ลูบหน้าท้องอยู่ก็เลื่อนขึ้นมาจับที่คอแทน
กรค่อย ๆ ก้มลงมาจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ริมฝีปากทั้งคู่ประกบกันครู่หนึ่ง
กรเงยหน้าขึ้นมาเห็นแกะกำลังมองมาที่เขาอยู่ กรเลื่อนมือลงมาที่หว่างขาค่อย ๆ ล้วงลูบคลำ
แกะยังมองกรตาไม่กระพริบหน้าแดงนิด ๆ และไม่มีท่าทีที่จะขัดขืนแต่อย่างใด
ค่ำคืนนี้ก็ผ่านไป เมื่อถึงเช้าของอีกวัน กรและแกะที่ตื่นขึ้นมาด้วยสติเต็มร้อย
ต่างคนต่างหลบหน้า ไม่กล้าพูดคุยกัน กรพาแกะกลับก่อนจะแยกย้ายกันไป
อ๊าก! อยากจะบ้าตาย นี่ฉันเป็นเกย์หรือเนี่ย กรนอนดิ้นไปมาบนเตียง
ฉันทำอะไรไปบ้างก็จำไม่ได้แล้ว ฉันจำได้แค่หน้าของแกะตอนนั้นมันน่ารักมาก ๆ กรถอนลมหายใจยาว ๆ
เมื่อคืนทำไมเราถึงไม่ขัดขืนเลยล่ะ หยุดคิดถึงไม่ได้เลย แกะนอนดิ้นไปมาบนเตียง
ตอนเจอกันอีกจะทำหน้ายังไงดี แกะลุกขึ้นส่องกระจก
ในขณะที่พวกกำลังกังวลกับเรื่องเมื่อคืน หารู้ไม่ว่าในโซเชียวตอนนี้ได้มีภาพหลุดของพวกเขาตอนเข้าไปในโรงเแรม
" ลูกกรอยู่ไหมจ๊ะ? " เสียงเคาะประตูห้องของแกะ
" ครับ " แกะรีบออกไปเปิดประตู เห็นพ่อและแม่กำลังหน้าเครียด ๆ อยู่
" เมื่อคืนลูกไปไหนมา? " คุณแม่ถาม
" ผมก็ไปทำงานไงครับ " แกะยังดูมึน ๆ งง ๆ
" แล้วไอ้คนในรูปนี่เป็นใคร " คุณแม่ยื่นโทรศัพท์พร้อมเปิดภาพหลุดนั่นให้ดู
" เอ่อ...มีปัญหานิดหน่อยครับเลยต้องนอนโรงแรม " แกะหลบสายตา
" แม่ไม่เชื่อหรอก ว่าพวกเธอสองคนจะแค่นอนกันเฉย ๆ " คุณแม่ลากแกะออกมานั่งที่โซฟา
" บอกแม่เดี๋ยวนี้ว่าไปทำอะไรกันมา " คุณแม่พยายามเค้นแกะให้พูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียง
" เอ่อ...คือ... " และแกะก็เล่าเรื่องเมื่อคืนเท่าที่จำได้ให้พ่อกับแม่ฟัง
ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ต่างเงียบสนิทครู่หนึ่ง
" ลูกกร " คุณแม่จับไหล่แกะและจ้องหน้า
" ยอดเยี่ยมเลยลูก " คำพูดของคุณแม่ทำเอากรนั่งนิ่งไปสักพักหนึ่ง
" ทำไมกัน ทำไมลูกไม่ได้กับผู้หญิงล่ะ " คุณพ่อที่กำลังร่ำไห้อยู่ที่มุมห้องคนเดียว
" เอ่อ..ผมขอโท- " แกะเดินเข้าไปพูดใกล้ ๆ
" ถ้าได้กับผู้หญิงนะ พ่อจะจัดชุดสุดยอดของความน่ารักให้ในวันแต่งงานเลย " คุณพ่อที่กำลังพึมพำอยู่คนเดียว แกะที่จะเดินเข้าไปก็ต้องถอยออกมาเมื่อได้ยิน
" โฮะ ๆ ๆ ฉันเป็นฝ่ายชนะอีกแล้ว ตาแก่เอ๊ย! " คุณแม่หัวเราะเยาะด้วยความสะใจ
" งั้นแม่ขอใช้ห้องกับพ่อเขาก่อนนะ " คุณแม่พาคุณพ่อเดินเข้าห้องไป
เฮ้อ รอดไปที นึกว่าจะโดนด่าซะแล้วสิ แกะนอนลงบนโซฟา
เมื่อถึงวันเปิดเรียนพวกเขาก็ไปโรงเรียนกันตามปกติ
" เธอ ๆ ในรูปนี้ใช่เธอหรือเปล่า " หญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะหน้ายื่นโทรศัพท์มาให้แกะดู
" ไม่ใช่ฉันหรอก " แกะหลบตา
" ถ้าใช่แล้วจะทำไมครับ " เสียงจากกรที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาพอดี
" ก็แค่อยากรู้เฉย ๆ " เธอรีบหันกลับไป ในขณะที่กรเดินมานั่งโต๊ะ
" เอ่อ... " แกะพยายามจะคุยกับกร แต่ก็ยังไม่กล้าพอ
" เที่ยงนี้เรามีเรื่องต้องคุยกัน " กรพูดกับแกะไแต่หันหน้าไปอีกทาง
ช่วงเช้าที่นั่งเรียนด้วยกันกรและแกะไม่ได้คุยกันเลย
หลังจากทานอาหารเสร็จกรและแกะก็ไปนั่งพักกันที่ประจำ
" แกะนายจำเรื่องคืนนั่นได้ไหม? ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ " กรก้มตัวให้แกะ
" ไม่เป็นไรครับเป็นคงเป็นเพราะเหล้าแหละ " แกะลากกรลงมานั่งเหมือนเดิม
" เหล้าก็ส่วนหนึ่งแต่ดูเหมือนฉันจะชอบนายจริง ๆ แล้วล่ะ " กรพูดด้วยท่าทางเขิน ๆ หน้าแดงนิด ๆ
" เอ่อ...ผมก็คงจะชอบเหมือนกันมั้ง " แกะก็มีท่าทางไม่ต่างกัน
พวกเขาสองคนนั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย
" ว่าแต่ทำกรถึงเรียกผมว่าแกะล่ะ? " แกะถาม
" นายรู้ไหมว่า Sheep นอกจากแปลว่าแกะแล้ว มันสามารถแปลได้ว่าคนขี้อายด้วย "
" ที่นี่หายสงสัยหรือยัง? " กรยิ้มเล็ก ๆ
" อ๋อครับ แต่ตอนนี้ผมไม่ใช่คนขี้อายแล้วนะครับ " แกะยิ้มหัวเราะแห้ง ๆ
" ช่างมันเถอะน่า " กรยิ้มและหัวเราะตามแกะก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะกันไม่หยุด
กลุ่มคนที่เดินผ่านไปมาก็นินทากันไม่หยุดปาก
แต่ขณะเดียวกันในโลกโซเชียวก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ยกกฎหมายออกมาพูด และไม่นานคนที่ตั้งกลุ่มสำหรับเหยียดก็ถูกจับในข้อหาหลายข้อหา จนประเด็นนี้เริ่มสงบลง
" แม่ นี่มันแม่ใช่ไหมครับ " แกะเรียกมาดูรูปถ่ายการจับกุมหัวหน้ากลุ่มเหยียด และมีภาพผู้ให้เบาะแสอยู่ด้วย
" ก็ใช่น่ะสิ แม่เป็นผู้นำกลุ่ม[สาววายจะครองโลก]นะ " แกะยืนนิ่งไปพักหนึ่ง
แต่ในทางโลกของความเป็นจริง ที่มีผู้คนไม่น้อยที่ไม่ยอมรับเรื่องพวกนี้
แต่กรและแกะไม่ได้สนใจแต่อย่างใด ทั้งคู่เริ่มคบกันจริง ๆ หลังจากที่ตอนแรกเป็นเพียงแค่เรื่องโกหก
ผ่านไปหลายปี มีแมวมองมาเห็นแกะทำให้แกะในตอนนี้เป็นดาราดังที่แสดงบทบาทได้ยอดเยี่ยมแถมสามารถพูดคุยกับกล้องรวมทั้งคนแปลกหน้าได้อย่างเป็นธรรมชาติสุด ๆ
" คุณกรครับได้ข่าวว่าคุณมีแฟนเป็นผู้ชายเหรอครับ? " ผู้คนมากมายทั้งเสียง ไฟ กล้องและไมค์ล้อมรอบตัวแกะเต็มไปหมด
" ใช่ครับแฟนผมเป็นผู้ชาย แล้วผมก็รักเขามาก ๆ เลยครับ " แกะพูดต่อหน้านักข่าวและกล้องจำนวนมาก
" พี่กรค่ะ พี่มีแฟนเป็นผู้ชายเหรอคะ? " มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนคุยกับกรที่ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์
" ใช่ครับแฟนผมเป็นผู้ชาย แล้วผมก็รักเขามาก ๆ เลยครับ " ผู้หญิงถึงกับทำหน้าเซ็ง ๆ แล้วก็เดินจากไป
" ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไงกับผม ผมก็ไม่สน " แกะพูดกับนักข่าวที่ถาม เหมือนกับจะบอกใบ้ว่าไม่ต้องมายุ่ง
ไม่ว่าในอนาคตจะเจออะไร " ขอไวน์เข้ม ๆ เลยน้อง " กรยืนเหม่อยิ้ม ก่อนจะทำงานต่อ
เราก็จะผ่านมันไปให้ได้ .
- 👁️ ยอดวิว 2126
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น