ธรรมชาติ กับการสร้างงานศิลป์...เฮินโฮมเขาวง
เวลาช้าวมืดของวันเสาร์ที่สาม เวลาประมาณตีสี่สามสิบนาที ผมและผู้ร่วมทางในคณะทั้งหมดร้อยกว่าคน ได้มายืนออกันอยู่ที่จุดนัดพบ คือหน้าบริเวณอาคารสามสิบหก ซึ่งเป็นตึกคณะมนุษย์นั่นเอง ลมหนาวในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 นั้นชั่งหนาวเย็นเสียดกระดูก นี่ขนาดผมใส่เสื้อกันหนาวตัวเก่งมาด้วยแล้ว ก็ยังเผลอสั่นนิดๆ อย่างควบคุมไม่ได้ เหตุที่จำต้องตื่นเช้าขนาดนี้ เพราะการเดินทางของผมและคณะมีเป้าหมายอยู่ที่อำเภอเขาวงจังหวัดกาฬสินธุ์ โดยมีจุดประสงค์เพื่อลงพื้นที่ไปเก็บข้อมูลมาเขียนสารคดีนั่นเองครับ
เราเริ่มออกเดินทางกันในช่วงตีห้านิดๆ โดยพาหนะสองแถวขนาดหกล้อจำนวนสี่คันด้วยกัน ซึ่งการเดินทางในครั้งนี้ ผมกับคุณพีซึ่งเป็นเพื่อนชายอีกคนต้องถูกเหล่าหญิงสาวทั้งหลายระเห็ดมานั่งน่ากับคุณลุงคนขับ โดยให้เหตุผลว่า “ผู้หญิงเขาจะคุยกัน” ด้วยเหตุผลแกมบังคับนิดๆ เราสองคนจึงต้องจำใจมานั่งหน้าอย่างเสียมิได้ แต่พอนั่งไปได้สักพัก ก็รู้สึกดีอย่างมากเลยทีเดียว เนื่องเพราะลุงคนขับไม่ได้เปิดแอร์ อากาศในห้องโดยสารจึงอุ่นกว่าข้างนอก ส่วนคนข้างนอกนั้น จะหนาวเพียงใด คงไม่ต้องคิด เพราะขนาดรถยังไม่วิ่งก็ยังหนาวเสียจนจับสั่น พอรถออกตัวแล้ว อากาศเย็นประกอบกับลมหนาว หากไม่รู้สึกอะไรก็ให้รู้ไป
หลังจากจอดแวะปั้มน้ำมันเพื่อกินข้าวและทำธุระส่วนตัวกันไปครั้งหนึ่ง ผมกับชาวคณะก็ได้เดินทางมาถึงเฮินโฮม อันเป็นจุดหมายของคณะได้ในที่สุด เริ่มตั้งแต่ทางเข้าของสถานที่ที่กำลังจะได้ถูกตั้งให้เป็นศูนย์แหล่งการเรียนรู้ชุมชนนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ เช่นยูคา ไผ่ กล้วยไม้และพืชสวนครัวชนิดต่างๆ อากาศในช่วงก้าวโมงเสดนั้นกำลังพอดี ไม่หนาวมากนัก ความร่มรื่นของสถานที่ทำให้ความอ่อนล้าจากการเดินทางหายเป็นปริดทิ้ง ผมและคนอื่นๆ ต่างพากันลงจากรถลงมาเดินยืดเส้นยืดสายกันอย่างกระตือรือร้น สายลมเย็นสบายพัดเฉื่อยฉิวลงมาจากเนินสูงที่อยู่ใกล้เคียง พาเอายอดไม้ระกันจนเกิดเสียงเป็นท่วงทำนองแห่งธรรมชาติ เสียงร้องของนกประเภทต่างๆ ระคนไปกับบรรยากาศโดยรวมอื่นๆ ที่ยากบรรยายทำให้รู้สึกราวกับว่า มีวงออร์เคสตรามืออาชีพมาบรรเลงให้ฟังเลยก็ว่าได้
เราได้พักอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง จากนั้นผศ.ดร.เชษฐา จักรไชย ผู้ซึ่งเป็นประธานหลักสูตรสาขาภาษาไทยของมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามและเป็นหัวหน้าของคณะการเดินทางในครั้งนี้ ก็ได้พาเข้าร่วมและทำพิธีเปิดงานการเยี่ยมชมศูนย์การเรียนรู้เฮินโฮมในที่สุด โดยได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากคุณประพันธ์ เวียงสมุทร ผู้เป็นเจ้าของร้านขายผ้าพื้นเมืองเฮินโฮมและเป็นเจ้าของผู้ก่อตั้งศูนย์แหล่งเรียนรู้การผลิตผ้าพื้นเมือง พร้อมกับคณะทีมงานเป็นอย่างดี
หลังจากการเปิดงาน คุณประพันธ์ได้มีการบรรยายเพื่อให้ข้อมูลว่า “เฮินโฮม นอกจากจะทำการผลิตและจำหน่ายผ้าฝ้ายและผ้าไหมพื้นเมืองแล้ว ศูนย์การเรียนรู้แห่งนี้ยังเต็มไปด้วยธรรมชาติอันสวยงาม ส่วนหนึ่งที่เป็นเช่นนี้ เพราะเป็นความชอบส่วนตัว เนื่องจากรักความเยียบสงบ รักธรรมชาติ อีกทั้งยังได้อาศัยพื้นที่ที่เงียบสงบนี้ในการสร้างผลงานด้านงานศิลป์ด้วย นักแต่งเพลงและศิลปินหลายคน ก็มาผลิตผลงานจากที่นี่ได้หลายคนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคุณต้า ตจว. อาจารย์โชคชัย ศิลารักษ์ ผู้แต่งเพลงสิฮิน้องบ่”
หลังจากบรรยายด้วยอาการตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะคุณประพันธ์บอกว่าเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง คุณประพันธ์ก็แจงเพิ่มเติมขึ้นว่า “เพราะธรรมชาติที่สวยงาน มีทั้งต้นไม้ร่มรื่น มีทั้งนกหลายสายพันธุ์ ผมจึงมีความคิดว่า จะเปิดสถานที่นี้ให้เป็นสถานที่สำหรับถ่ายเอ็มวีหรือถ่ายละคร ตอนนี้ก็ว่าจะต่อเติมเฉลียงเพื่อไว้ใช้เดินแบบในชุดภูไทพื้นเมืองด้วย น้องๆ คนไหนสนใจเดินแบบก็บอกพี่ได้ หรือใครสนใจมาใช้สถานที่นี้เพื่อสร้างงานศิลป์ก็ยินดีต้อนรับ” ประโยคท้าย คุณประพันธ์กล่าวยิ้มๆ
หลังจากการบรรยายจบลง ผมและเพื่อนๆ ก็ได้เดินชมสถานที่ของเฮินโฮม พบว่ามีเนื้อที่หลายไร่พอสมควร มีพืชพันธุ์ จำพวกยางนา ต้นแดง ประดู่ มะเดื่อ และอื่นๆ มากมายคอยให้ร่มเงากับสถานที่ ถัดจากจุดที่กลุ่มผมยืนอยู่ไม่ไกลมาก มีกลุ่มคุณยายกำลังช่วยกันผลิตผ้าภูไทกันอยู่อย่างขะมักเขม้น โดยมีชาวคณะบางคนที่ให้ความสนใจในเรื่องผ้าภูไทพื้นเมืองเดินเตร่สอบถามข้อมูลกันอยู่จำนวนหนึ่ง
(ขออภัยที่ไม่ได้ลงรูปให้ดูกันครับ)
ระหว่างที่ผมเดินสำรวจพื้นที่อยู่นั้น หูก็บังเอิญไปได้ยินการตอบคำถามของคุณประพันธ์ ที่กำลังให้ข้อมูลกับชาวคณะ ผมจึงรีบหยิบไอโฟนห้ารุ่นเก่าประจำตัวมาบันทึกข้อมูลเอาไว้ เพื่อใช้ในการเขียนสารคดี พร้อมๆ กับที่คุณประพันเอ่ยขึ้นว่า “นกที่นี่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือในเวลาเช้าแบบนี้ นกที่นี่ชอบจะบินลงมาให้อ่าบน้ำให้เสมอ บางวันก็ได้ใช้สายยางฉีดน้ำให้ กระทั่งตอนนี้ได้ทำสระน้ำเอาไว้ เพื่อให้นกได้บินลงไปเล่นน้ำกัน นอกจากนี้ ที่นี่ก็ยังทำการเพาะเห็ด เพื่อนำไปขายอีกด้วย”
ผมฟังไป ก็อดคิดไม่ได้ว่า นกที่นี่ชั่งแปลกแหวกแนวดีแท้ แต่ก็ฉงนได้ไม่นาน เพราะเพื่อนได้ชักชวนผมให้เดินไปซุ้มถ่ายรูป ที่ทางทีมงานเฮินโฮมได้จัดเตรียมเอาไว้ ซึ่งภายในซุ้มก็ได้มีการนำชุดภูไทมาเตรียมเอาไว้ เพื่อให้พวกเราได้เก็บภาพกันเผื่อไว้เป็นความทรงจำดีๆ อีกด้วย
สำรวจและเก็บข้อมูลกันจนหนำใจแล้ว ก็ได้รับความอนุเคราะห์จากศิลปินชื่อดังอย่างคุณต้า ตจว. มาขับร้องเพลงท่ามกลางธรรมชาติอันสวยสดงดงามให้ฟังกัน ซึ่งก็เรียกความสนใจให้กับเหล่าสาวๆ ในคณะการเดินทางได้เป็นอย่างดีทีเดียวละครับ
ฟังเพลงและร่วมถ่ายรูปกับคุณต้า ศิลปินหนุ่มรูปหล่อกันจนเต็มอิ่มกันแล้ว ก็ถึงเวลากินข้าวเที่ยงกันสักทีครับ ซึ่งต้องยอมรับว่า ทั้งความหิวของผม บวกกับความอร่อยและบรรยากาศดีๆ ของพื้นที่รอบตัวทำให้รู้สึกเจริญอาหารพอสมควร อาหารที่มีให้บริการ ก็มีทั้งข้าวกล่อง ส้มตำ (ขาดไม่ได้กันเลย) และย่างหมู ที่เรียกได้ว่า มากันคราวนี้ ได้ทั้งข้อมูล ได้ทั้งความอิ่มติดตัวกลับไปเลยละครับ
ร่ำลากันพอเป็นพิธีก็ได้เวลาเดินทางจากสถานที่เฮินโฮมแห่งนี้ในที่สุด ซึ่งการมาเก็บข้อมูล ณ สถานที่แห่งนี้ก็ได้ให้ทั้งความรู้ ได้ให้ทั้งความประทับใจ ได้ทำให้เรารู้ว่า ยังมีศูนย์การเรียนรู้ที่ดี มีธรรมชาติที่งดงานอยู่ตรงนี้อีกที่หนึ่ง รวมไปถึงยังทำให้คิดได้ว่า เราสามารถนำธรรมชาติมาสร้างเป็นรายได้ได้อีกทางหนึ่ง เช่นการจัดเป็นสถานที่ถ่ายหนัง ถ่ายเอ็มวี หรือแม้กระทั่งการพักผ่อนหย่อนใจ หรือใช้ในการสร้างงานศิลป์ หากผมมีโอกาสได้แวะมาที่อำเภอเขาวงแห่งนี้...เฮินโฮมก็คงเป็นอีกสถานที่หนึ่ง ที่ผมต้องแวะมาเยี่ยมเยือนอีกรอบอย่างแน่นอน
สามารถเข้าไปเยี่ยมชมผลิตภัณฑ์ และข่าวสานต่างๆ ของร้านเฮินโฮม ได้ตามลิงก์เลยครับ
- ยอดวิว 1503
แสดงความคิดเห็น