บทที่ 310: นี่คือเผ่าเล่ยเหอ

ขณะนี้หลงหลิงเอ๋อกับหยินชางกำลังวิ่งเข้าไปในภูเขาซึ่งเป็นทิศทางตรงกันข้ามกับที่เหล่าหลินวิ่งไป

ระหว่างนั้นพวกเขาไม่ได้หยุดพักจนกว่าจะเหนื่อยจนวิ่งไม่ไหว

“ท่านแม่บอกว่าใบมะขามแขกมีประสิทธิภาพพอ ๆ กับเนื้อย่างที่ท่านพ่อทำ มันน่าจะช่วยให้เราพอมีเวลาหนีอยู่” เด็กหญิงเท้ามือกับต้นไม้พลางยืนหอบ ขณะที่นางพูดด้วยน้ำเสียงพึงพอใจ