ตอนที่ 1 : ช่วยด้วยครับ.. ผมดันหลงรักแมว
" ช่วยด้วยครับ.. ผมดันหลงรักแมว ! "
________________________________
ลักษณะนิสัยที่ 1
เมื่อไหร่ก็ตามที่แมวกำลังจ้องมองอะไรบางอย่างด้วยแววตาอันโหดร้ายอยู่ นั่นคือเรื่องธรรมชาติของสัญชาตญาณนักล่าอย่างแมว ที่อยากจะกระโดดตะครุบสิ่งของหรือสิ่งมีชีวิตนั้น...
.
.
.
.
ณ ผับ XXX
" ไอฟิวส์..truth or dare " เสียงผู้ชายราวๆ 4 คนดังขึ้นในห้อง VIP เมื่อได้ทำการหมุนขวดเบียร์ทำการเล่น truth or dare กติกาง่ายๆก็คือ เมื่อปากขวดนั้นหยุดหมุนที่ใคร คนนั้นจะถูกถามว่า truth or dare ซึ่ง truth จะแปลว่าให้พูดความจริงมาหนึ่งเรื่อง ส่วน dare จะแปลว่าการรับคำท้าหนึ่งอย่าง และดูเหมือนว่าปากขวดนั้นจะไปหยุดที่ผู้ชายที่มีชื่อว่า ฟิวส์
แกร๊ก.. แกร๊ก,,
" ผมไม่ได้เล่น " ฟิวส์ตอบเสียงนิ่ง เมื่อนั่งไขว่ห้างพิงโซฟาเล่นรูบิคอย่างเงียบๆ
" เล่นกันอยู่ 3 คน พวกฉันก็เหงาเป็นนะเว้ย " เสียงหญิงสาวพูดด้วยความน้อยใจเล่นๆ เธอมีชื่อว่า โรส
" ไม่เล่นหรือไม่กล้ากันแน่วะ " เสียงชายหนุ่มท้าทาย ทำให้ฟิวส์ที่กำลังสนใจรูบิคอยู่หันมามองช้าๆ
" ทำไมจะไม่กล้าวะไอพี่กานต์ ของเล่นเด็กๆ " ฟิวส์ตอบกลับ
" dare " ฟิวส์ตอบกลับไป เพื่อนๆทำหน้าเซ็งเพราะฟิวส์ไม่ค่อยอยากเล่าเรื่องของตนเองให้ใครรู้มากนัก แม้แต่คนสนิทที่มานานแค่ไหน แต่ทุกคนก็พยายามมองผ่านและเข้าใจ กานต์ทำหน้าเหมือนพิจารณาคำถามพร้อมมองไปรอบๆและคิดคำถามในหัวไปด้วย
" อ๋อ กูคิดออกแล้ว " กานต์พูดขึ้นพร้อมยิ้มอย่างมีแผนร้ายบางอย่าง
" กูอยากให้มึงเดินไปแลกเข็มขัดของผู้ชายคนนั้นมา " กานต์ชี้ไปที่โต๊ะนั้น ทั้ง 4 คนหันหน้าไปตามทิศที่กานต์ได้ชี้ไว้ เป็นผู้ชายร่างสูง ผมสีดำเงา ร่างกายน่าเกรงขาม กำลังยื่นคุยกันพนักงานเหมือนกำลังจองโต๊ะ พร้อมกับลูกน้องอีก 2 คนที่ตามประกบหลังอยู่ห่างๆ
" ดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ว่ะ " ผู้ชายในวงอีกคนที่ชื่อว่ามิคพูดขึ้น
" นั่นสิ แต่หล่อนะ ฉันชอบ " โรสพูดขึ้นพร้อมยิ้มหวานข้นทันที
" แรดจังวะ " ฟิวส์พูดขึ้น หญิงสาวหันควับมาทำตาเขียวทันที โรสเป็นคนไม่พูดคำหยาบ นิสัยดี แต่สั่งให้เพื่อนพูดมึงกูเขาเธอได้ ซึ่งเธอไม่ได้ว่าอะไร กลุ่มพวกเราทั้ง 4 คนเป็นกลุ่มที่สนิทกันเพราะได้ทำงานที่บริษัทด้วยกันมา 3 ปี แต่ด้วยความสนิทและรู้ใจกันจึงทำให้กลุ่มนี้สนิทกันได้เร็ว ไม่แปลกที่จะมีการพูดมึงกูใส่กันบ้าง
"ฉันเป็นพี่แกนะ คำพูดคำจา ชิ " หญิงสาวทำหน้าเชิดอย่างขำๆ ฟิวส์ได้แต่ส่ายหน้าไปมา ฟิวส์เป็นน้องเล็กที่สุดเพราะหลังจากจบมัธยมปลายก็ไม่ได้เรียนต่อ และได้มาทำงานที่บริษัทที่ทำอยู่ปัจจุบัน และได้มาเจอพี่ๆทั้ง 3 คน ซึ่งอายุก็ห่างกันประมาณ 3-4 ปี พี่ๆพวกนี้เป็นคนฝึกงานและสอนงานฟิวส์จนสนิทกันในที่สุด
" คนนั้นใช่มั้ย เห้อ วุ่นวายจริงๆ " ฟิวส์พูดบ่นๆออกมาพร้อมวางรูบิคและปลดเข็มขัดตัวเองออกก่อนจะเดินไปที่ผู้ชายคนนั้น
// ก็แค่ขอแลก ยากตรงไหนวะ // ฟิวส์พึมพำกับตัวเอง
" อย่าลืมถามชื่อมาด้วยน้า " โรสตะโกนขึ้นมาพร้อมกับยิ้มแก้มฉีกโบกมือไปมา ฟิวส์ไม่หันกลับไปเพราะคนในร้านหันมามองตามเสียงของโรส ถ้าหันกลับด่าไปตาคงได้อับอายขายหน้าแน่ๆ และฟิวส์หยุดอยู่ที่ตรงหน้าโต๊ะ ที่ร่างสูงคนนั้นพึ่งที่จะได้นั่งลงเมื่อสักครู่ ชายคนนั้นหรี่ตาเล็กน้อยและมองฟิวส์ด้วยสายตานิ่ง
( ทำไมหน้ากลัวแปลกๆวะ ) ฟิวส์คิดในใจ เมื่อหยุดอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย
" มีอะไร " ชายคนนั้นถาม เสียงเรียบ
" เอ่อ..คือ...คือ... " ฟิวส์พูดอะไรไม่ออก เพราะอยู่ดีๆมาขอเข็มขัดกันมันก็เป็นเรื่องแปลก มืออีกข้างกำเข็มขัดไว้แน่น ร่างสูงขมวดคิ้วขึ้นทันทีเมื่อฟิวส์ไม่ยอมพูดอะไร
" ฉันถามว่ามีอะไร " ร่างสูงถามอีกรอบพร้อมกดเสียงต่ำด้วยความหงุดหงิด เพราะเขาไม่ชอบที่จะพูดซ้ำกับใคร ทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งเล็กน้อย แต่ยังคงพยายามทำหน้านิ่งๆอยู่
" คุณชื่ออะไรหรอครับ " ฟิวส์ถามกลับไป
( รอหน่อยไม่ได้หรอไงวะ กูกำลังคิดอยู่ ) ฟิวส์คิดในใจ
" ก่อนถามชื่อคนอื่น แนะนำชื่อตัวเองก่อนดีกว่ามั้ย " ชายคนนั้นตอบเสียงเรียบ และเอนตัวลงพิงกับโซฟา ยกขาขึ้นมาไขว่ห้างอย่างสบายใจ พร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ ฟิวส์รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก
" ชื่อ ฟิวส์ " ตอนนี้ฟิวส์เริ่มไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
" พูดต่อสิ มาหาฉันเพราะแค่ถามชื่อหรอ " ชายคนนั้นไม่ตอบคำถาม แต่ถามฟิวส์ต่อ ฟิวส์เริ่มหงุดหงิดกับความยียวนกวนประสาทของอีกฝ่าย แต่พยายามสงบอารมณ์ไว้
" ผมขอแลกเข็มขัดกับคุณได้มั้ยครับ " ฟิวส์พูดออกมาเสียงไม่ดังมาก ชายคนนั้นชะงักไปนิดมองฟิวส์ ซึ่งหันไปหากลุ่มของตัวเอง ที่กำลังมองมาอยู่เช่นกัน ร่างสูงหันสายตาไปตามด้วยแววตานิ่งๆ ก็ทำให้กลุ่มคนพวกนั่นรีบหันกลับไปทันที พร้อมกันยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
" ได้ " สิงหาพูดพร้อมยกบุหรี่เข้าปาก ฟิวส์ยืนนิ่งด้วยความมึนงงเพราะอีกฝ่ายไม่ยอมปลดเข็มขัดออกมาให้เขาสักทีสักที ได้แต่นั่งเฉยๆ
" อยากได้ก็มาถอดเอาไปเอง " ร่างสูงพูดเสียงเรียบ
" แค่ถอดออกมาให้มันยากตรงไหน หรือว่า ถอดเองไม่เป็น มีคนแต่งตัวให้หรอไงวะ " ฟิวส์เผลอหลุดปากด้วยความฉุนเพราะอีกฝ่ายลีลาเหลือเกิน ร่างสูงใช้มือห้ามลูกน้องทั้งสองคนที่จะเข้ามาหาฟิวส์ ลูกน้องทั้งสองคนหยุดอัตโนมัติเพราะรู้ว่ามันหมายถึงการอย่าเข้ามายุ่ง ฟิวส์ไม่สนใจพร้อมเดินเข้าไปที่จะปลดเข็มขัด มันจะได้จบๆไปสักที ฟิวส์ขยับอยู่สักพักแต่หัวเข็มขัดราคาแพงนี้ก็ไม่หลุดออกมาสักที ปลดเท่าไหร่ก็ปลดไม่ออก
" โว้ยย กูไม่ปลดแม่งแล้ว รำคาญ! " ฟิวส์พูดพร้อมกำลังจะหันหลังกลับไปนั่งที่โต๊ะ
พรึ่บ!
" โอ๊ย!! " ฟิวส์ร้องดังออกมา เมื่ออีกฝ่ายกระชากข้อมือตัวเองจนต้องล้มเสียหลักลงไปกองกับพื้น
" เขาต้องปลดกันแบบนี้ " ร่างสูงยื่นหน้าเข้ามากระซิบ พร้อมจับข้อมือของฟิวส์มาจับที่เข็มขัดของเขา
แกร๊ก!
หัวเข็มขัดของอีกฝ่ายหลุดออกมาก ฟิวส์นิ่งสักพักก่อนที่จะดึงเข็มขัดนั้นออกมาจากร่างใหญ่ พร้อมรีบวางเข็มขัดของตัวเองแล้วรีบเดินไปที่โต๊ะของตัวเองด้วยความหงุดหงิดและเสียหน้า
" เอ้า แลกมาให้แล้ว.. แม่งลีลาชิบหาย สัส " ฟิวส์พูดด้วยความหงุดหงิด มองไปที่ร่างสูงที่กำลังพ่นควันบุหรี่หันมามองตนเองและยกยิ้มเล็กน้อย ฟิวส์ฮึดอัดด้วยความหงุดหงิดทันที ทำเอาเพื่อนในวงเงียบและงงกันไปเป็นแถว
.
.
.
.
" ไปๆ หาทำอะไรสนุกๆดีกว่า " มิคพูดขึ้นมา เพื่อที่จะทำลายบรรยากาศกันเงียบสงบ ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย ฟิวส์ก็เดินตามขึ้นไปทันที พร้อมตนก็อยากระบายอารมณ์เหมือนกัน เพราะทุกคนรู้มาว่าที่นี่ของชั้น 3 มีคาสิโนไว้เล่นด้วย ซึ่งแน่นอนเรื่องพวกนี้พวกเขาไม่เคยพลาด ทั้ง 4 เดินเข้าไปมีผู้คนไม่น้อยที่กำลังเล่นอยู่ ฟิวส์มองไปรอบๆเพื่อพิจารณาว่าจะเล่นอะไรไหนดี จนสุดท้ายเดินมาหยุดอยู่ตรงที่หนึ่ง นั้นคือ..โป๊กเกอร์
" ฟิวส์ วันนี้มึงจะเอากี่แสนวะ หึหึ " กานต์หันไปพูดขำๆ ฟิวส์ยกยิ้มเพราะเป็นการพนันที่ฟิวส์ถนัดและชอบที่สุด ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะที่มีคนเล่นนั่งอยู่แล้ว 5 คน แล้วไล่ให้พี่ๆทั้ง 3 คนไปเล่นอย่างอื่น เพราะฟิวส์ไม่ชอบให้คนอื่นรบกวนสมาธิของตนเอง ไพ่เริ่มแจก 2 ใบแรกฟิวส์หยิบรูบิคขึ้นมาหมุนเล่น ใช้ความคิดสักพัก ความโชคดีก็คือฟิวส์เปิดมาได้ไพ่ดีมากเลยดีเดียว ก่อนจะเล่นไปสักพัก
" Raise " เสียงผู้ชายที่อยู่ในโต๊ะดังขึ้น พร้อมหยิบ Pot ขึ้นมาวางบนโต๊ะยาว
*( Raise คือ การเพิ่มจำนวนยอดการเดิมพันปัจุจบัน )
*( Pot คือ เงินเดิมพันกองกลางในโต๊ะ )
ฟิวส์มองไปรอบๆมีคนหมอบไปแล้ว 2 คน ซึ่งรวมฟิวส์แล้วก็เหลือ 4 คน ที่กำลังเล่นอยู่ ต่างคนต่างสู้กันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ใคร จนมาถึงตาที่ฟิวส์ต้องเล่น
" Call " เสียงฟิวส์พูด พร้อมหยิบ Pot ขึ้นมาวางเพิ่มอย่างนิ่งๆ อีกข้างยังคงหมุดรูบิคเล่น
*( Call คือ เรียกหรือเอาเงินใส่เข้าไปใน pot จำนวนเท่ากับที่มีคน raise ล่าสุด )
สักพักคนแจกไพ่เริ่มเปิดไพ่กองกลาง 3 ใบ ฟิวส์มองไพ่ยกยิ้มเล็กน้อยอย่างพอใจ เมื่อแต้มของตัวเองที่ได้มามันดีมากทีเดียว เมื่อวนกันครบรอบโต๊ะและได้เล่นไปเรื่อยๆจนถึงไพ่ใบสุดท้าย พบว่าตอนนี้เหลืออยู่เพียง 2 คนเท่านั้น นั่นก็คือฟิวส์กับผู้ชายอีกคนหนึ่งซึ่งสู้กันมาตั้งแต่ตอนแรก และไม่มีทีท่าว่าจะยอมแพ้ หรือ หมอบเลยสักนิด ฟิวส์หรี่ตาลงเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าชายตรงข้ามนิ่งผิดปกติ
" เดี๋ยว " ฟิวส์พูดขึ้นขณะที่ไพ่ใบสุดท้ายกำลังจะถูกเปิดออก ทุกคนที่โต๊ะหันมามองที่ฟิวส์กันเป็นตาเดียว ฟิวส์ วางรูบิคลงใช้มือทั้งสองข้างขึ้นมาประสานกันไว้ พร้อมกับประคองคางน้อยๆของตนเองมองไปที่ผู้ชายคนนั้น
" นั่งนิ่งจังเลยนะครับ ลุ้นหรอ " ฟิวส์พูดออกไปยิ้มๆทำให้พูดชายคนนั้นชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะกลับไปทำหน้านิ่งเหมือนเดิม
" รีบเปิดสักที มันเสียเวลา " ชายคนนั้นบอกปัด ทำให้คนที่แจกไพ่เริ่มทำการเปิดไพ่ใบสุดท้ายขึ้นมา เมื่อรวมไพ่แล้วจำนวนไพ่ของฟิวส์มีแต้มน้อยกว่าผู้ชายอีกฝั่ง ชายคนนั้นทำท่าดีใจอย่างมากที่ตัวเองได้เป็นไพ่ที่ดีที่สุด พร้อมเดินไปนั่งตรงขอบโต๊ะข้างๆฟิวส์
" ขอบใจนะที่เสียเวลามาเล่นด้วยเด็กน้อย หึ " ชายคนดังกล่าวพูดแดกดันฟิวส์ขึ้นมา ฟิวส์เลียริมฝีปากล่างตัวเองเล็กน้อย พร้อมยืนขึึ้นมือทั้งสองล้วงไปที่กระเป๋าของตนเอง มองหน้าชายคนนั้นนิ่งๆ
" แต่เด็กน้อยอย่างผมก็ไม่ใช้วิธี..สกปรก..นะครับ " ฟิวส์ย้ำคำชัดเจนเพื่อจะสื่ออะไรบางอย่าง ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับควันออกหู
" แกว่าใครใช้วิธีสกปรกห้ะ!! " ชายคนนั้นยืนตะโกนชี้หน้าด่าฟิวส์ด้วยความฉุนขึ้นมา พร้อมใช้มือผลักอกฟิวส์อย่างแรง ทำให้ฟิวส์เกิดอาการเเสียหลักเล็กน้อย ทำตัวทุกคนที่นั่นหันมามอง
ฟึ่บ!!
" หึหึ "
ฟิวส์ถึงกับหลุดขำออกมา เพราะขณะที่ชายคนนั้นผลักตนเอง ทำให้ไพ่ที่ซ่อนเอาไว้ภายใต้เสื้อแขนยาวก็ได้ตกลงพื้น ทำเอาอีกฝ่ายหน้าชากันเลยทีเดียว แทบไม่กล้าขยับไปไหน
" มะ ไม่ใช่ของฉันนะ " ชายคนนั้นพูดเสียงสั่น
" งั้นเงินกองนี้ผมขอนะครับ^^ " ฟิวส์พูดพร้อมเอามือวาด Pot เข้ามาฝั่งตัวเองพร้อมยิ้มเยาะอย่างเป็นต่อ นี่แหละพรสวรรค์ของฟิวส์ ฟิวส์เป็นคนที่จับผิดคนได้ง่ายมาก ทุกครั้งที่เขาเล่นพนัน จะมีแทบทุกครั้งที่จะมีการโกงเกิดขึ้น แต่ฟิวส์มักใช้วิธีการจ้องจับผิดอีกฝ่าย และทำการต้อนอีกฝ่ายให้จนมุมและเผยธาตุแท้ออกมาเองว่าเป็นคนโกงทั้งๆที่ตัวเองแทบไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ ฟิวส์หยิบ Pot ไปแลกเป็นเงินโดยที่มีผู้ชายคนนั้นโวยวายข้างหลัง ก่อนที่จะโดนลากออกไปจากร้าน
.
.
.
.
" ลูกพ่อ.. กลับบ้านไปกับพ่อนะลูก " ฟิวส์ก้มลงจูบไปที่เงินด้วยความปริ่มอกปริ่มใจหลังจากแลกเงินที่เล่นพนันได้มาก่อนหน้า ก่อนจะกลับหลังหันไปกับชนร่างใหญ่ที่สูงกว่าฟิวส์เพียงไม่กี่เซน
" โอ๊ย!! มึงอีกแล้ว ไม่เห็นหรอไงว่ามีคนอยู่! " ฟิวส์ว่าอย่างหัวเสีย ก่อนจะเห็นร่างสูงคนที่พึ่งเเลกเข็มขัดกับของตัวเองเมื่อสักครู่ ยิ่งทำให้ฟิวส์อารมณ์เสียเข้าไปใหญ่
" ฉันอยากเล่นโป๊กเกอร์กับนาย " ร่างสูงพูดเสียงนิ่ง
" กูไม่เล่น " ฟิวส์ตอบทันควัน
" แล้วไม่ต้องพูด ฉัน นาย กูฟังแล้วกูจะอ้วก " ฟิวส์พูดอีกรอบ ทำให้อีกฝ่ายยกยิ้มขึ้นมา เพราะรู้สึกว่าคนนี้ไม่รู้สึกเกรงกลัวเขาบ้างเลย ถ้าเป็นคนอื่นคงก้มหัวหลบสายตากันเป็นแถวแล้ว ฟิวส์เดินชนไหล่อีกฝ่ายและเดินผ่านไป
" กูมีข้อเสนอถ้ามึงชนะกู กูจะให้เงินมึงตามจำนวนที่อยากได้ " ร่างสูงพูด ทำให้ฟิวส์หยุดฝีเท้าและหันควับมาทันที
" เท่าไหร่ก็ได้งั้นหรอ " ฟิวส์ถามซ้ำ ร่างสูงพยักหน้าเงียบๆ
" 2 ล้าน ว่าไง " ฟิวส์ยกยิ้ม พร้อมชูนิ้วขึ้นมาสองนิ้วประมาณว่าสองล้าน ข้อเสนอดีขนาดนี้ทำไมเขาจะไม่รับมัน และทุกครั้งเขาก็เป็นฝ่ายชนะตลอด เขาจึงมั่นใจมาก
" แค่ 2 ล้านหรอ กูให้สองเท่า 4 ล้านเป็นไง " ร่างสูงพูดเสียงนิ่ง พร้อมเดินเข้ามาใกล้ฟิวส์ ทำให้ฟิวส์ต้องผงะและถอยหลังไปนิดหน่อย ทำให้ฟิวส์รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ดีๆก็มีคนเสนอเงินให้มากมายขนาดนี้
" แต่ถ้ามึงแพ้.. " ร่างสูงพูดเว้นไว้
" เอาอะไร รีบๆพูดมาดิ " ฟิวส์รู้สึกขัดใจ เพราะอีกฝ่ายไม่ยอมพูดออกมาสักที
" ตัวมึง " คำตอบนั่นทำให้ฟิวส์เบิกตากว้างทันที
" มะ มึงจะบ้าหรอ กะ กูผู้ชายนะเว้ย!! " ฟิวส์พูดโวยวายออกมาทันที เพราะเขาเองก็เป็นชายแท้
" กูก็เห็นอยู่ว่ามึงเป็นผู้ชาย " ร่างสูงกวนประสาท
" ทำไมวะ หรือว่า...มึงไม่กล้า " ร่างสูงท้าทายขึ้นมา ทำให้อีกฝ่ายถึงกับฉุนเพราะเขาไม่ชอบให้คนมาท้าทายเขาแบบนี้ มันเหมือนคนประเมินเขาต่ำเกินไป สองเท้าก้าวไปหาร่างสูงสายตาทั้งคู่สบตากันอย่างไม่วางตา
" Deal " ฟิวส์ตอบเสียงนิ่ง
" ดี.. มาเริ่มกันเลยดีกว่า " ร่างสูงพูดพร้อมเดินไปนั่งที่โต๊ะนั่นทันที ฟิวส์ถึงกับเอามือเสยผมตัวเองอย่างช้าๆ ที่เผลอหลุดปากตอบตกลงด้วยความโมโหออกไป
.
.
.
.
" นี่กูโรคจิต หรือ กูบ้าวะเนี้ยะ " ฟิวส์ขยี้ผมตัวเองแรงๆก่อนที่จะเดินไปที่โต๊ะตามหลังร่างสูงไป
__________________________________________________________________
TO BE CONTINUED..
ไรท์ : ธาริแมวอ้วน
สารบัญ / นำทาง
- 👁️ ยอดวิว 807
ความคิดเห็น
ชอบครับสนุกดี
แสดงความคิดเห็น