ตอนที่ 19 วันรวมญาติ

   “หินผา” จ้องมองปิ่นมุกอยู่ตลอดตั้งแต่เริ่มจนถึงในตอนนี้ หินผาค่อยๆ เดินมาหยุดอยู่ที่ข้างๆ เตียงนอนแล้วนั่งลงอย่างแผ่วเบาข้างๆ กับปิ่นมุกที่นอนหลับตาปี๋หันหน้าไปอีกทางหนึ่งอย่างกับว่าไม่อยากจะเห็นหน้าของหินผาอย่างไงอย่างงั้นแหละ ซ้ำร้ายคือมีน้ำตาไหลซึมออกมาที่หางตาอย่างไม่ขาดสายอีกทั้งยังกัดริมฝีปากบางเอาไว้เพื่อกั้นเสียงสะอึกสะอื้นที่ร่ำไห้อยู่ในลำคอ หินผาจึงทำได้แค่เพียงค่อยๆ แตะยามาทาให้บริเวณบาดแผลจนทั่วทั้งร่างกายอย่างเบามือเป็นที่สุด และรู้สึกเจ็บปวดหัวใจกับสิ่งที่ผ่านมาที่หิน