บทที่ 72: ฉันจะแสดงให้พวกแกเห็นเอง!
MEB https://shorturl.asia/vtlg1เดิมทีหลินหยวนจะลอบสังหาร 1 ใน 2 คนนี้ก่อนที่จะมีเวลาได้แปลงร่าง
แต่น่าเสียดายที่ปฏิกิริยาการโต้กลับของปีศาจนรกนั้นรวดเร็วมากเกินกว่าที่เขาคาดเอาไว้ อีกฝ่ายจึงหลบการโจมตีของเขาได้แบบหวุดหวิด
ถึงแม้เด็กหนุ่มจะทิ้งบาดแผลฉกรรจ์ไว้บนร่างกายของฝ่ายตรงข้าม แต่แค่นั้นมันยังไม่เพียงพอ
การทิ้งบาดแผลร้ายแรงเอาไว้กับการปลิดชีพมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
จากนั้นหลินหยวนก็พูดเสียงเรียบว่า “แกรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่มัจจุราชหน้าหยกตัวจริง?”
หลังจากที่เด็กหนุ่มพูดจบ ‘โม่จิ่วโหยว’ ที่อยู่ด้านข้างก็ถอดหน้ากากออกเปลี่ยนเป็นหุ่นปลอมตัว
หลินหยวนได้ใช้หุ่นปลอมตัวเป็นโม่จิ่วโหยวเพื่อพยายามล้วงข้อมูลบางอย่างจาก 2 คนนี้
อย่างที่ทราบกันดีว่าเพียงแค่ใช้เลือดของคนคนนั้นหยดเดียว หุ่นปลอมตัวก็สามารถเปลี่ยนเป็นใครก็ได้แล้ว
เขาวางแผนเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาอาจจำเป็นจะต้องใช้หุ่นปลอมตัว หลังจากที่เขาฆ่าโม่จิ่วโหยว เขาก็ได้เก็บตัวอย่างเลือดของอีกฝ่ายมาด้วย
น่าเสียดายก่อนที่เขาจะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ปีศาจนรกกลับดูออกเสียก่อนว่านี่ไม่ใช่มัจจุราชหน้าหยกตัวจริง
ทันทีที่หลินหยวนพูดจบ ชายคนนั้นก็กล่าวเยาะเย้ย “นอกจากแกจะรู้ชื่อที่พวกเราใช้เรียกกันแล้ว แกยังรู้ด้วยว่าพวกเรามีกันอยู่ 3 คน ดูเหมือนว่าแกจะได้ข้อมูลมามากทีเดียว ถ้าฉันเดาไม่ผิด มัจจุราชหน้าหยกคงตายด้วยน้ำมือของแกไปแล้วใช่ไหม?”
“ในที่สุดฉันก็เข้าใจสักที ที่แกประกาศล่าค่าหัวก็เพื่อล่อให้พวกเราทุกคนออกมา จากนั้นเราก็จะถูกจัดการยกแก๊ง แล้วแกก็เป็นคนของกองทัพด้วย!”
บัดนี้ปีศาจนรกสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้สำเร็จ
ชายผมดำที่สวมหน้ากากวางแผนเรื่องนี้เอาไว้ตั้งแต่ต้น
พอคิดแบบนี้เขาก็รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว
“ขอยอมรับเลยว่าแกคาดการณ์ได้เก่งมากจริง ๆ” หลินหยวนปรบมือจากนั้นก็กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “แต่น่าเสียดาย เพราะสิ่งที่แกคาดการณ์นั้นยังมีส่วนผิด ฉันไม่เคยบอกสักหน่อยว่าฉันเป็นคนของกองทัพ ที่ฉันอยากจะฆ่าพวกแกมันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันเท่านั้น”
“ฮ่า ๆๆ เป็นเรื่องส่วนตัวงั้นเหรอ?” ปีศาจนรกเงยหน้าหัวเราะเสียงดังก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าพร้อมกับพูดเสียงต่ำว่า “ในเมื่อแกไม่ใช่คนในกองทัพ แล้วทำไมแกจะต้องสอดมือมายุ่งเรื่องของพวกเราด้วย?”
เด็กหนุ่มสบตากับอีกฝ่ายแล้วยักไหล่พูดว่า “คนเราต้องใช้เหตุผลในการปกป้องประเทศของตัวเองด้วยเหรอ?”
ภูตพยัคฆ์ที่อยู่ด้านข้างซึ่งเงียบมาโดยตลอดรีบกระซิบพูดกับเพื่อนตัวเองว่า “อย่ามาเสียเวลาคุยกับไอ้หมอนี่เลย รีบฆ่ามันเถอะ จะได้ล้างแค้นให้มัจจุราชหน้าหยก!”
ทว่าปีศาจนรกกลับกล่าวเยาะเย้ยว่า “ในเมื่อแกปากเก่งขนาดนี้ ฉันก็จะบอกแกเอาไว้เป็นบุญหูก็แล้วกัน แกรู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันถึงมองออกว่าเจ้านั่นไม่ใช่มัจจุราชหน้าหยก เป็นเพราะแกทำพลาดไง แกรู้แค่ว่าพวกเรามีกัน 3 คน แต่แกไม่รู้เลยว่าอีกคนเป็นหัวหน้าของเรา!”
“ในบรรดาพวกเราไม่กี่คน มัจจุราชหน้าหยกเคารพหัวหน้ามากที่สุด ทุกครั้งที่เขาพูดถึงหัวหน้า เขาจะเรียกหัวหน้าว่านายท่าน เขาไม่มีวันพูดห้วน ๆ กับหัวหน้าแบบนี้แน่”
“แต่ก็ต้องขอบคุณเขา ถ้าไม่ใช่เพราะรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนี้ ฉันคงมองไม่ออกว่าแกใช้หุ่นปลอมตัวเป็นมัจจุราชหน้าหยก หุ่นพิเศษนี้สามารถลอกเลียนแบบรูปลักษณ์ภายนอกของคนอื่นได้ด้วยเหรอ?”
หลินหยวนไม่สนใจคำถามของปีศาจนรกแล้วพูดว่า “งั้นแปลว่า… ในหมู่พวกแกมีหัวหน้าอยู่ในนั้นด้วยสินะ ดูเหมือนว่าคนที่เขียนจดหมายถึงโม่จิ่วโหยวก็คือหัวหน้าที่พวกแกพูดถึง แล้วที่พวกแกเรียกว่าแผนขั้นสุดท้ายก็น่าจะเป็นฝีมือของเขา พวกแกเป็นแค่ลูกกะจ๊อกตัวเล็ก ๆ ที่ไม่น่าพูดถึง”
เมื่อเด็กหนุ่มพูดจบ ผู้ชายทั้ง 2 ก็จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา
พวกเขาที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้ไม่เคยถูกใครดูหมิ่นมาก่อน
ทันใดนั้นสายฟ้าก็แล่นแปลบปลาบไปตามความยาวของดาบในมือของหลินหยวน
ขณะเดียวกัน อากาศที่เย็นยะเยือกก็แผ่กระจายออกไปทุกทิศทาง
แม้แต่พื้นดินใต้เท้าปีศาจนรกกับภูตพยัคฆ์ก็มีชั้นน้ำแข็งค่อย ๆ ขยายตัวเปลี่ยนบริเวณโดยรอบให้เป็นโลกน้ำแข็งที่สมบูรณ์แบบ
“ในเมื่อพวกแกสนใจพลังของฉันมากขนาดนั้น… งั้นฉันจะแสดงให้พวกแกเห็นเอง!!”
เพียงชั่วพริบตา รอบตัวของหลินหยวนก็เปลี่ยนกลายเป็นลานน้ำแข็ง
นี่คือสกิลพิเศษของเขา พิภพเยือกแข็ง!
ในเวลาเดียวกัน สายฟ้าที่แล่นออกมาจากดาบปราบมังกรก็ปลดปล่อยพลังที่ผันผวนอย่างรุนแรง
วินาทีต่อมา แม้แต่ลมหายใจของเด็กหนุ่มก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ
ในระหว่างจังหวะการหายใจก็มีประกายสายฟ้าปะปนออกมา
นี่คือ… สกิลลมหายใจสายฟ้า!
ในตอนที่หลินหยวนใช้สกิลลมหายใจสายฟ้า บนใบหน้าของเขาจะมีรอยสายฟ้าปรากฏขึ้นหลายเส้น แม้แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็ดูเหมือนจะเร็วขึ้นมากด้วย
ภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏนั้นทำให้ภูตพยัคฆ์กับปีศาจนรกหน้าถอดสี
หุ่นที่สามารถปลอมตัวเป็นคนอื่น น้ำแข็งที่ปกคลุมไปทั่วพื้นที่ แม้แต่อาวุธก็มีพลังสายฟ้า
ไอ้หมอนี่มีพลังพิเศษกี่อย่างกันแน่?!
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคยต่อสู้กับศัตรูมากมายมาแล้วก็ตาม แต่คนที่แปลกประหลาดอย่างชายผมดำคนนี้พวกเขาไม่เคยพบเจอเลยจริง ๆ!
“ระวัง!” ปีศาจนรกไม่กล้าผ่อนคลายเลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว เขาอยู่ในท่าเตรียมพร้อมต่อสู้และไม่ลืมเตือนภูตพยัคฆ์ที่อยู่ด้านข้าง
ทันใดนั้นร่างของศัตรูก็หายไปจากจุดเดิม
หมอนั่นหายไปไหนแล้ว?!
ดวงตาของปีศาจนรกฉายแววหวาดหวั่น เพราะก่อนหน้านี้เขาจับจ้องคู่ต่อสู้ไม่วางตา แต่เขากลับมองไม่เห็นว่าอีกฝ่ายหายไปจากจุดที่เคยยืนได้อย่างไร
ถึงแม้ว่าเจ้านั่นจะมีความเร็วที่สูงมาก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำแบบนั้น
“แทนที่จะเอาเวลามาเตือนให้คนอื่นระวังตัว แกควรเป็นห่วงตัวเองจะดีกว่า”
ขณะที่ปีศาจนรกกำลังตกใจสุดขีด เสียงเย็นชาของหลินหยวนก็ดังมาจากด้านหลัง
ไม่ใช่น่า… เป็นไปได้ยังไง?!
ก่อนหน้านี้หมอนั่นอยู่ห่างจากเขาไปอย่างน้อย 100 เมตร แต่ในชั่วพริบตาเดียวมันกลับอ้อมมาอยู่ข้างหลังเขาแล้ว?!
นอกจากการเทเลพอร์ต ปีศาจนรกก็นึกไม่ออกเลยว่าฝ่ายตรงข้ามทำแบบนั้นได้อย่างไร
สิ้นเสียงของหลินหยวน ดาบปราบมังกรที่มีประกายไฟฟ้าก็หมายจะบั่นคอเขาอีกครั้ง
“ถึงเวลาตายของแกแล้ว”
ฉับ!
ดาบปราบมังกรในมือเด็กหนุ่มเล็งไปที่คอของปีศาจนรก หลังจากคมดาบตัดเส้นเลือดที่คอ เลือดสด ๆ ก็พุ่งออกมาไม่ต่างจากน้ำพุ
และมนุษย์ที่ถูกตัดเส้นเลือดแดงบริเวณคอมีหนทางเดียวที่รออยู่ก็คือความตาย!
เป๊ง!
ขณะที่ดาบปราบมังกรกำลังจะตัดคอปีศาจนรกจนขาด เจ้าตัวก็ยื่นมือขวามาคว้าดาบเอาไว้ ส่งผลให้สนับมือโลหะกระทบกับดาบจนเกิดเสียงดังขึ้น
หลินหยวนที่เห็นอย่างนั้นก็ขมวดคิ้วในขณะที่ดวงตาฉายแววประหลาดใจ
เขาไม่เคยคิดเลยว่าอีกฝ่ายจะยังมีแรงต่อต้านหลังจากที่ถูกตัดคอไปแล้วครึ่งหนึ่ง
แต่ทันใดนั้นปีศาจนรกก็หันกลับมามองเด็กหนุ่มด้วยสายตาขุ่นเคืองก่อนจะพูดพร้อมแสยะยิ้มว่า “ไอ้หนู… แกบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้เองนะ!!”
ขณะนั้นหลินหยวนรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา ก่อนที่เขาจะทันได้ล่าถอย ร่างของปีศาจนรกก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น
ไอ้หมอนี่คิดจะเปลี่ยนเป็นไททัน!!
ในเวลาแค่ไม่กี่วินาที ร่างของปีศาจนรกก็สูงขึ้นเกือบ 10 เมตร แล้วบาดแผลที่คอก็เหลือเพียงรอยขีดข่วนเท่านั้น
บาดแผลนี้อาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิตของมนุษย์ แต่สำหรับไททันแล้ว มันไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด
ปีศาจนรกใช้วิธีนี้เพื่อให้รอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด
“แกตายซะเถอะ!!!” ปีศาจนรกคำรามพร้อมกับต่อยเข้าใส่คู่ต่อสู้เต็มแรง
หลินหยวนที่อยู่ใกล้มากจนหลบไม่ได้จึงเหวี่ยงดาบออกไปต้านหมัดของปีศาจนรก
ปัง!!
เพียงดาบเล่มเดียวคงไม่สามารถต่อกรกับแรงหมัดที่มหาศาลเช่นนั้นได้
ส่งผลให้เด็กหนุ่มกระเด็นถอยหลังไปก่อนที่จะกระแทกพื้น
ในตอนที่เขาปีนออกมาจากหลุมลึก ไททันปีศาจนรกที่อยู่ตรงหน้าเขาก็สูงขึ้นเกือบ 50 เมตร
แล้วอีกฝ่ายก็ยืนเผชิญหน้ากับหลินหยวนไม่ต่างจากภูเขาสูง
“นี่นายบ้าไปแล้วหรือไง?!” ภูตพยัคฆ์ตะโกนออกมาเสียงดัง “ถ้าเราแปลงร่างเป็นไททันในเมืองแล้วถูกทหารลาดตระเวนจับได้ เราตายสถานเดียวแน่!”
“แล้ว… แล้วแผนขั้นต่อไปของเราจะต้องล้มไม่เป็นท่าแน่”
ปีศาจนรกก้มหน้าลงพูดกับเพื่อนว่า “แล้วนายจะให้ฉันทำยังไง นายจะให้ฉันปล่อยให้ตัวเองถูกไอ้หมอนี่ฆ่าตายหรือไง?!”
“ภูตพยัคฆ์ เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว มาช่วยฉันฆ่ามันก่อน แล้วเราค่อยหนีไปก่อนที่ทหารลาดตระเวนจะมาถึง จากนั้นเราก็ไปบอกให้หัวหน้าเริ่มแผนการขั้นสุดท้ายก่อนกำหนด!”
หลังจากภูตพยัคฆ์ได้ยินคำพูดของเพื่อน เขาก็กำหมัดแน่นในขณะที่กลอกตาไปมา
ซึ่งท่าทางนั้นบ่งบอกว่าเขากำลังลังเลอยู่มาก
แล้วสุดท้ายอารมณ์ก็อยู่เหนือเหตุผล เขาตวัดตามองหลินหยวนพลางกล่าวว่า “ไอ้หนู แกควรจะภูมิใจที่สามารถบีบให้เราต้องทำถึงขั้นนี้!”
“ทุกสิ่งที่แกทำในวันนี้ ฉันจะให้แกชดใช้ ฉันจะค่อย ๆ หั่นแกทีละชิ้นจนกว่าแกจะสิ้นใจตาย!!” พอภูตพยัคฆ์กัดฟันพูดจบ ร่างของเขาก็ขยายอย่างรวดเร็ว
แล้วมันก็เป็นไปตามที่หลินหยวนคิด สาวกลัทธิบูชาไททัน 2 คนนี้สามารถเปลี่ยนกลายเป็นไททันได้เหมือนกับโม่จิ่วโหยว
หลังจากที่แปลงร่างเป็นไททันแล้ว พลังของพวกเขาก็จะเพิ่มสูงขึ้นเช่นกัน
ถ้าจะพูดให้เข้าใจง่าย ๆ ก็คือ ตอนนี้เขาต้องต่อสู้กับไททันมหาวิบัติ 2 ตัวพร้อมกันเพียงลำพัง!
-----------------------------------------------------
ไหนใครรออีบุ๊กไททันเล่ม 2 กันอยู่บ้างงงง? วันนี้แอดเอาอีบุ๊กอ่านล่วงหน้ามาเสิร์ฟแล้วจ้า! เข้าไปจับจองกันได้ที่ลิงก์หรือ QR Code ด้านล่างเลยน้า
MEB https://shorturl.asia/vtlg1

สารบัญ / นำทาง
- 👁️ ยอดวิว 109
- 👍 ถูกใจ


แสดงความคิดเห็น