บทที่ 358 หัวใจแห่งเทพอสูรระดับ 3

สิ่งที่ลู่หยางและหลานอวี่จะต้องระวังคือในช่วงที่โซโลทอร์ปล่อยลำแสงอันร้อนระอุไปทั่วทั้งบริเวณ พวกเขาจึงจำเป็นจะต้องใช้น้ำยาต้านทานเวทมนตร์เพื่อหลบเลี่ยงความเสียหายที่ถึงแก่ความตาย

เวลาได้ผ่านพ้นไปอีก 10 นาทีทั้งลู่หยางและหลานอวี่ต่างก็ดื่มน้ำยาต้านทานเวทมนตร์พร้อมกัน ซึ่งหลังจากที่พวกเขาผ่านพ้นลำแสงอันร้อนระอุได้อีกครั้ง ลู่หยางก็พบว่าโซโลทอร์เหลือพลังชีวิตอีกเพียงแค่ 400,000 หน่วย

“สู้ ๆ นะ บอสใกล้จะตายแล้ว”

หลานอวี่พยักหน้ารับพร้อมกับทำการโจมตีต่อไป

ช่วงเวลานี้พวกเขาจำเป็นจะต้องเร่งดำเนินการทำการโจมตี เพราะถ้าหากเวลาได้ผ่านพ้นไปครบ 1 ชั่วโมงและพวกเขายังไม่สามารถสังหารโซโลทอร์ได้ ในเวลานั้นมันก็จะเข้าสู่สภาวะคลุ้มคลั่งและทำลายพระราชวังในหมัดเดียว

5 นาทีต่อมา

“ข้าไม่ยอม! ทำไมหลังจากที่ข้าได้พลังมหาศาลข้าถึงยังพ่ายแพ้” โซโลทอร์ตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธแค้น

ระบบ: ยินดีด้วย คุณได้สังหารโซโลทอร์แล้ว ได้รับค่าประสบการณ์ 68,998 หน่วย

หลานอวี่มองดูโซโลทอร์ที่เสียชีวิตลงกับพื้น ก่อนที่เธอจะกระโดดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

“สำเร็จแล้ว! ฉันฆ่าบอสเลเวล 60 ได้แล้ว”

“เก่งมาก พวกเราไปดูกันเถอะว่ามันดรอปอะไรลงมาบ้าง” ลู่หยางกล่าว

หลานอวี่พยักหน้าก่อนที่เธอจะวิ่งตามลู่หยางออกไปนอกวัง

ไอเท็มที่โซโลทอร์ดรอปลงมาเป็นกองไอเท็มขนาดใหญ่ แต่สิ่งแรกที่ลู่หยางมองเห็นท่ามกลางกองไอเท็มเหล่านั้นนั่นก็คือหินปีศาจเพลิง

“ในที่สุดฉันก็ได้มันมาสักที” ลู่หยางกล่าวอย่างตื่นเต้น

“มันคืออะไรเหรอคะ?” หลานอวี่ถาม

“มันคือวัตถุดิบจำเป็นสำหรับการอัปเกรดหัวใจแห่งเทพอสูร ในที่สุดฉันก็มีวัตถุดิบมากพอที่จะอัปเกรดมันเป็นระดับ 3 แล้ว” ลู่หยางตอบ

“มันเป็นของดีมากเลยเหรอ?” หลานอวี่ถาม

“ใช่ มันเป็นของดีมาก เดี๋ยวฉันค่อยบอกความโกงของมันให้ฟังตอนนี้พวกเรามาเก็บไอเท็มกันก่อนเถอะ” ลู่หยางกล่าวอย่างดีใจ

ในบรรดาไอเท็มอื่น ๆ มีสิ่งที่น่าสนใจคือสร้อยคอระดับแพลตตินั่มเลเวล 50 จำนวน 1 ชิ้นและเกราะขาระดับทองเลเวล 50 อีก 1 ชิ้น ส่วนไอเท็มที่เหลือต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นของที่ไม่ค่อยน่าสนใจมากนัก

“พวกเรากลับกันเถอะ” ลู่หยางกล่าวหลังจากเก็บทุกอย่างไว้ในกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว

หลานอวี่พยักหน้ารับก่อนที่เธอจะใช้คัมภีร์ย้อนกลับไปยังเมืองเซนต์กอลล์

เมื่อมองดูเวลาเธอก็ได้พบว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาดึกมากแล้ว หลานอวี่จึงพูดขึ้นมาว่า

“ฉันออกไปพักแล้วนะ”

“อือ ฉันก็กำลังจะไปพักเหมือนกัน พรุ่งนี้ค่อยมาเจอกันใหม่นะ” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับพยักหน้า

หลานอวี่พยักหน้ารับอย่างมีความสุข ก่อนที่เธอจะเดินเข้าโรงแรมเพื่อออฟไลน์

ระหว่างนั้นลู่หยางก็หาสถานที่ไร้ผู้คนเพื่อเทเลพอร์ตไปยังวิหารเทพอสูร จากนั้นเขาก็นำหัวใจแห่งเทพอสูร, น้ำตาแห่งเปลวเพลิงและหินปีศาจเพลิงเอามาวางไว้บนแท่นบูชา

ระบบ: วัตถุดิบครบถ้วน คุณต้องการสังเคราะห์หรือไม่?

ลู่หยางกดยืนยัน

น้ำตาแห่งเปลวเพลิงและหินปีศาจเพลิงเริ่มถูกหลอมเข้าไปในหัวใจแห่งเทพอสูรในทันที และทันใดนั้นมันก็ได้เกิดภาพเงาของเทพปีศาจเปลวเพลิงขึ้นเหนือแท่นบูชา

ระบบ: สังเคราะห์สำเร็จ!

หัวใจแห่งเทพอสูร (ระดับ 3)

ความอดทน +200

ความแข็งแกร่ง +200

ความคล่องแคล่ว +200

สติปัญญา +1,000

พลังกาย +200

แปลงร่างอสูรเพลิง +2

เลเวลสกิลเวทมนตร์ธาตุไฟ +3 

สกิลพิเศษ เมเทโอฟอลล์, เมเทโอเชาเวอร์

เอฟเฟกต์พิเศษ เจาะเกราะเวท +45%

นับตั้งแต่ระดับนี้เป็นต้นไปหัวใจแห่งเทพอสูรก็เริ่มจะมีความเหมาะสมกับการเป็นไอเท็มระดับสูงสุดของเซคคัลเวิลด์ ซึ่งมันก็ได้ช่วยเพิ่มพลังชีวิตของเขาเทียบเท่ากับพาลาดิน ช่วยเพิ่มพลังป้องกันเทียบเท่ากับนักรบ ช่วยเพิ่มความคล่องแคล่วไม่ต่างไปจากโจร เพิ่มพลังโจมตีเวทเท่ากับอุปกรณ์ระดับทอง 3 ชุดรวมกัน ซึ่งการจะสังหารเขาที่สวมใส่ไอเท็มระดับเทพแบบนี้ นอกเหนือจากการใช้อาชีพพิเศษอย่างนักรบหมอกโลหิตแล้ว มันก็มีเพียงการใช้โจรชั้นยอดรุมโจมตีเข้ามาพร้อมกันเท่านั้นถึงจะจัดการกับเขาได้

ชายหนุ่มกำหมัดแน่นขึ้นมาอย่างยินดี เพราะหลังจากนี้เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องกลัวการโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวอีกต่อไป นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้เขาดีใจมากที่สุดนั่นก็คือเอฟเฟกต์พิเศษของไอเท็มที่จะทำให้เขาสามารถเจาะทะลุการป้องกันทางเวทมนตร์ได้ถึง 45%

ในช่วงที่มอนสเตอร์เลเวล 61 ขึ้นไป พวกมันจะมีความต้านทานเวทมนตร์สูงถึง 500 หน่วย ในเวลานั้นหากความเสียหายรวมของนักเวทอยู่ที่ 2,000 หน่วย ตัวเลขความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับมอนสเตอร์ก็จะแสดงผลอยู่ที่ 1,500 หน่วย

อย่างไรก็ตามตัวเลขนี้มันก็เป็นเพียงแค่ตัวเลขของมอนสเตอร์ธรรมดา เพราะยิ่งมอนสเตอร์มีระดับสูงมากขึ้นเท่าไหร่ พวกมันก็จะยิ่งมีความต้านทานเวทมนตร์สูงมากขึ้นเท่านั้น ขณะเดียวกันหากลู่หยางต้องการจะช่วยให้ลูกน้องเพิ่มเลเวลกันได้อย่างรวดเร็ว วิธีการเดียวคือเขาจำเป็นจะต้องพาทุกคนไปเก็บเลเวลในแผนที่เลเวล 60 ขึ้นไป

ก่อนหน้านี้เขายังไม่มีความสามารถในการจัดการกับมอนสเตอร์เลเวล 60 อย่างรวดเร็วได้ แต่ด้วยเอฟเฟกต์พิเศษเจาะเกราะเวทนี่เอง มันก็จะช่วยร่นระยะเวลาในการจัดการกับฝูงมอนสเตอร์ได้เยอะมาก

หลังจากทำการติดตั้งหัวใจแห่งเทพอสูรอีกครั้ง เขาก็ทำการเทเลพอร์ตกลับไปยังเมืองเซนต์กอลล์

แม้ช่วงเวลานี้จะเป็นตอนดึกมากแล้วแต่ผู้เล่นภายในเมืองเซนต์กอลล์ก็ไม่ได้ดูบางตาลงไปเลย โดยมันมีผู้เล่นวิ่งไปมาตามถนนอยู่เยอะมาก โดยเฉพาะเหล่าบรรดาผู้เล่นใหม่ที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

“เซคคัลเวิลด์ทำออกมาได้สวยมากเลย ก่อนหน้านี้ฉันถูกแม่โกหกมาตลอดว่ามันเป็นเกมที่ไม่น่าสนใจ”

“ฮ่า ๆ ๆ ตอนนี้ปิดเทอมแล้ว พวกเราจะได้เล่นเกมกันอย่างอิสระสักที”

“โรงเรียนนายปิดเทอมแล้วเหรอ? โรงเรียนของฉันก็ปิดเทอมแล้วเหมือนกัน”

…

หลังจากลู่หยางได้ฟังคำพูดของเด็ก ๆ มันก็ทำให้เขาเริ่มรู้สึกสะเทือนใจขึ้นมาเล็กน้อย เพราะช่วงเวลาปิดเทอมเป็นช่วงที่ไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่เริ่มแพร่กระจาย และหายนะในครั้งนี้มันก็จะลุกลามไปทั่วทั้งโลกเป็นเวลานาน

ขณะเดียวกันหลังจากที่เขาได้ใช้เงินทุนจากพ่อของเจียงเจ๋อในสงครามและการสร้างป้อมปราการ เขาก็ยังคงเหลือเงินติดบัญชีอยู่อีก 1.85 ล้านเหรียญทอง

ชายหนุ่มตัดสินใจว่าเขาจะทำการเดิมพันครั้งใหญ่ ซึ่งถ้าหากว่าเขาเป็นฝ่ายชนะ มันก็จะทำให้เขาร่ำรวยในชั่วข้ามคืนแต่ถ้าหากว่าเขาเป็นฝ่ายแพ้เขาก็จะขาดทุนไม่มากนัก

แผนกซื้อขายที่ดิน

แม้จะเป็นช่วงดึกแล้วแต่มันก็ยังมีผู้เล่นจำนวนไม่น้อยที่ได้มารวมตัวกันเปิดร้านค้าอยู่ในบริเวณนี้

“บ้าไปแล้ว ทำไมบ้านในเขตสลัมถึงมีราคาตั้ง 200 เหรียญทอง?”

“อาคารทางทิศตะวันตก 600 เหรียญทองงั้นเหรอ? ราคานี้กิลด์ของเราน่าจะทำกำไรได้”

“โอ้โห! ราคาอาคารแถวย่านการค้าทิศตะวันออกพุ่งไป 2,000 เหรียญทองแล้วหรือเนี่ย?!”

เงินจำนวน 2,000 เหรียญทองเทียบเท่าได้จากเงินจำนวน 600,000 เครดิต ซึ่งราคานี้ถือได้ว่าเป็นราคาที่ถูกมาก เพราะจำนวนผู้เล่นภายในเมืองเซนต์กอลล์ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง นายทุนหลาย ๆ คนจึงคิดว่าพื้นที่บริเวณนี้ยังสามารถเก็งกำไรได้อีกเยอะ แล้วมันจะมีอาคารหลุดออกมาสู่ตลาดเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

อย่างไรก็ตามถึงแม้มันจะมีผู้เล่นพูดคุยกันอย่างมากมาย แต่มันก็ไม่มีใครสนใจอาคารทางตอนเหนือของเมืองเลยแม้แต่นิดเดียว และถึงแม้ว่ามันจะมีคนพูดถึงอาคารทางตอนเหนือของเมืองอยู่บ้าง แต่ผู้พูดก็มักจะพูดในกรณีที่พวกเขากำลังประกาศขายมากกว่าในกรณีที่ประกาศรับซื้อ

“แปลกมาก ทำไมเกมถึงไม่ค่อยให้ความสนใจพื้นที่ทางตอนเหนือของเมืองเลยตอนนี้ เซิฟเวอร์ก็เปิดให้บริการมาตั้ง 3 เดือนแล้วนะ แต่สะพานทางตอนเหนือของเมืองยังไม่ถูกซ่อมแซมเลย แบบนี้ผู้เล่นจะไปใช้งานพื้นที่ทางตอนเหนือได้ยังไง?”

“ใช่ ตอนแรกฉันก็อุตส่าห์ลงทุน 20 เหรียญทองเพื่อซื้ออาคารทางตอนเหนือมาเหมือนกัน ตอนนั้นฉันก็อุตส่าห์คิดว่าฉันได้อาคารราคาถูก ที่ไหนได้พื้นที่แถวนั้นแทบไม่มีผู้เล่นเดินผ่านเลยตอนนี้ขอแค่ขายได้สัก 18 เหรียญทองฉันก็ดีใจมากแล้ว”

“คุณขายอาคารทางตอนเหนือ 18 เหรียญทองใช่ไหม? เดี๋ยวผมช่วยซื้อเอาไว้ให้เอง” ลู่หยางกล่าวขึ้นมาอย่างกะทันหันหลังจากได้ยินผู้เล่นพูดถึงอาคารทางตอนเหนือของเมือง

“คุณจะซื้อจริงๆ เหรอ?” ผู้เล่นคนนั้นถามอย่างตื่นเต้น

“คุณขายถูกมาก ผมว่าจะซื้อเอาไว้เก็งกำไรสักหน่อย” ลู่หยางกล่าว

“ได้ คุณจะจ่ายเงินตอนนี้เลยไหม? ผมจะโอนโฉนดที่ดินให้คุณทันที”

ลู่หยางทำการจ่ายเงิน 18 เหรียญทองออกไปในทันทีพร้อมกับรับโฉนดที่ดินมาไว้ในครอบครอง จากนั้นเขาก็ประกาศออกไปเสียงดังว่า

“รับซื้ออาคารโดยเฉพาะทางตอนเหนือของเมือง หากใครยอมขายราคาต่ำกว่าตลาดเดินมาหาผมได้เลย ผมยอมรับหมดไม่ว่าจะเป็นอาคารแบบไหนก็ตาม”

ทันทีที่พูดจบมันก็มีผู้เล่นหลายร้อยคนเข้ามารุมล้อมลู่หยางอย่างรวดเร็ว

“ผมขาย”

“ผมก็ขาย”

ทุกคนต่างก็คิดว่าพวกเขาเจอนักลงทุนหน้าใหม่ หากพวกเขาขายอาคารของตัวเองออกไปช้า ลู่หยางก็อาจจะมีเงินไม่พอมารับซื้ออาคารของพวกเขาได้ ดังนั้นทุกคนจึงแย่งกันเพื่อให้ได้ทำธุรกรรมกับลู่หยางก่อน

ลู่หยางไม่ปฏิเสธข้อเสนอของใครเลยแม้แต่คนเดียวทำให้มีหน้าต่างแลกเปลี่ยนปรากฏขึ้นมารอบ ๆ ตัวของเขามากกว่า 600 หน้าต่างในคราวเดียว ซึ่งหลังจากที่เขาทำการแลกเปลี่ยนกับผู้เล่นทุกคนแล้วมันก็ทำให้เขาใช้เงินออกไปมากกว่า 60,000 เหรียญทอง

อย่างไรก็ตามลู่หยางก็ยังไม่พอใจ เขาจึงเดินเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ซื้อขายที่ดินพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า

“ผมสนใจอาคารทางตอนเหนือของเมืองครับ”

“ได้สิ” เจ้าหน้าที่กล่าวพร้อมกับเปิดแผนที่ 3 มิติขึ้นมา

พื้นที่ทางตอนเหนือของเมืองมีอาคารอยู่มากกว่า 3,000 หลัง ซึ่งส่วนใหญ่ได้ถูกขายออกไปอยู่ในมือผู้เล่นแล้ว แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังมีอาคารมากกว่า 1,000 หลังที่ยังคงค้างอยู่ในร้านค้าของระบบ

ชายหนุ่มทำการกวาดตามองแล้วพบว่าอาคารหลาย ๆ หลังถือว่าอยู่ในทำเลที่ดี น่าเสียดายที่อาคารเหล่านี้ถูกวางขายในราคาเต็ม เขาจึงกัดฟันตัดสินใจซื้ออาคารทั้งหมดมา ซึ่งมันก็ได้ใช้เงินไปมากกว่า 200,000 เหรียญทอง

—

ขณะที่ลู่หยางกำลังกว้านซื้ออาคารทางตอนเหนือของเมืองอยู่นั้น เหล่าบรรดาคณะผู้บริหารของเซคคัลเวิลด์ก็กำลังเรียกประชุมฉุกเฉิน

“ตอนนี้มีข่าวว่าทั่วทั้งโลกกำลังมีโรคระบาดที่ยังไม่สามารถหาวิธีรักษาได้ เราควรฉวยโอกาสนี้ติดต่อไปยังรัฐบาลทั่วโลกให้พวกเขาย้ายคนเข้ามาเรียนและทำงานภายในเกมของเรา”

“ผมเห็นด้วย หากทุกประเทศให้การสนับสนุนเราก็จะได้ใช้โอกาสนี้ทำให้เกมเซคคัลเวิลด์กลายเป็นโลกที่ 2 ของมนุษยชาติอย่างแท้จริง”

“ผมเห็นด้วย”

“ฉันเห็นด้วย”

…

คณะกรรมการบริษัทหลายสิบคนจากประเทศต่าง ๆ ต่างก็ล้วนแล้วแต่โหวตเห็นชอบด้วยกันทั้งหมด

“ดี ถ้าอย่างนั้นหลังจากนี้ทุกคนก็พยายามเดินเรื่องให้ได้เร็วที่สุด ตราบใดก็ตามที่พวกเราจัดการเรื่องนี้ได้สำเร็จ ฉันก็เชื่อว่าพวกเราจะเข้าไปแทนที่แพลตฟอร์มเดิม ๆ ที่กำลังได้รับความนิยมได้”

—

ในเกม

ลู่หยางทำการเทเลพอร์ตไปยังเมืองนอร์ทวินด์พร้อมกับทำการกวาดซื้ออาคารกว่า 1,200 หลังบริเวณเขตตะวันตกของเมืองที่ไม่มีใครสนใจ และเทเลพอร์ตไปยังเมืองแฮนนิบัลเพื่อซื้ออาคารทางตอนใต้มามากกว่า 1,500 หลังด้วยเช่นกัน ซึ่งธุรกรรมทั้งหมดนี้เขาก็ได้ใช้เงินไปมากกว่า 440,000 เหรียญทอง

สถานที่สุดท้ายที่เขาเลือกเดินทางไปนั่นก็คือเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ ซึ่งเขาได้ใช้เงิน 300,000 เหรียญทองซื้ออาคาร 2,000 หลังใกล้ ๆ พื้นทะเลที่ปัจจุบันผู้เล่นไม่ได้ให้ความสนใจ

ยอดสุทธิในครั้งนี้คือเขาได้ซื้ออาคารไปทั้งสิ้น 6,418 หลัง โดยใช้เงินไปทั้งหมดประมาณ 940,000 เหรียญทองหรือเทียบเท่ากับเงินประมาณ 230 ล้านเครดิต

“ถ้าคนอื่นรู้ว่าฉันใช้เงินซื้ออาคารพวกนี้ในคราวเดียว พวกเขาคงจะคิดว่าฉันกลายเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ” ลู่หยางพึมพำกับตัวเองขณะถอดหมวกเกมออกจากหัว

—

บ่ายวันรุ่งขึ้น

ชายหนุ่มกลับมาออนไลน์อีกครั้งและปรากฏตัวในท่าเรือเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ โดยเขาตั้งใจจะเที่ยวชมทั่วทั้งเมืองอย่างละเอียดเพื่อดูว่ามันมีใครนำไอเท็มที่น่าสนใจมาขายบ้าง

เมืองซีเอ็มเพอเรอร์เป็นเมืองท่าอยู่ติดทะเลและท่าเรือทางตอนใต้ก็เป็นเส้นทางเชื่อมต่อกับเมืองโกลเด้นไลออนซึ่งเป็นหนึ่งในเมืองหลักของเผ่าสัตว์อสูร

อย่างไรก็ตามในปัจจุบันท่าเรือถูกควบคุมโดยเผ่าก็อบลินและยังไม่เปิดให้ผู้เล่นเข้าใช้บริการอย่างเป็นทางการ ผู้คนส่วนใหญ่จึงยังไม่รู้ว่าท่าเรือแห่งนี้จะนำพาพวกเขาไปที่ไหนกันแน่

อาคารในเมืองซีเอ็มเพอเรอร์ที่ลู่หยางกว้านซื้อมาต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นอาคารที่อยู่ใกล้ ๆ กับท่าเรือแห่งนี้ทั้งหมด และในอนาคตเมื่อเผ่ามนุษย์กับเผ่าสัตว์อสูรมีการค้าขายระหว่างกัน พื้นที่บริเวณนี้ก็จะกลายเป็นย่านเศรษฐกิจที่รุ่งเรือง

 

 

---