บทที่ 274: องค์หญิงต้องการไปเยือนสำนักตระกูลถังยามวิกาล

“เซียวเซียว เจ้าได้ยินเสียงอะไรหรือไม่?” มู่ไป๋ไป่เงี่ยหูฟังพลางหลับตาเพื่อแยกแยะเสียงนั้นจากฝนอย่างระมัดระวัง แต่ฝนข้างนอกดันตกหนักมากเกินไป เธอจึงไม่ได้ยินเสียงนั้นอีก 

ตรงกันข้าม เสียงนั้นได้ผสานเข้ากับสายฝนแล้วถูกกลืนหายไปอย่างรวดเร็ว

 “เสียง?” หลัวเซียวเซียวสังเกตสีหน้าของผู้เป็นนายแล้วตั้งใจฟังบ้าง “ไม่มีนะเพคะ… องค์หญิง พระองค์คงจะเหนื่อยเกินไป พระองค์หูฝาดไปหรือไม่เพคะ?” 

มู่ไป๋ไป่ลืมตาขึ้นด้วยความสับสน “อาจจะเป็นไปได้…”